Ανησυχητική έκταση λαμβάνει πλέον και στην Ελλάδα το πρόβλημα των διατροφικών διαταραχών, οι οποίες αποτελούν μια σοβαρή πάθηση, και εμφανίζονται κυρίως στην περίοδο της εφηβείας. Υπολογίζεται, μάλιστα, ότι σήμερα ένα εκατομμύριο έφηβοι και νεαροί ενήλικες πάσχουν, στην Ελλάδα, από κάποια μορφή διατροφικής διαταραχής, γεγονός που σημαίνει ότι δύο εκατομμύρια οικογένειες βρίσκονται αντιμέτωπες με το πρόβλημα αυτό.
Σύμφωνα με την ψυχολόγο Έλια Παπαμαύρου, οι βασικές κατηγορίες διατροφικών διαταραχών είναι ηνευρική ανορεξία, η νευρική βουλιμία και η αδηφαγική διαταραχή.
Τα στοιχεία της προσωπικότητας των ατόμων με νευρική ανορεξία είναι: τελειομανή, ευσυνείδητα, συνεπή, επιθυμούν να ευχαριστούν τους άλλους, να έχουν υψηλές επιδόσεις, έχουν χαμηλή αυτο-εκτίμηση, δεν επιθυμούν να ρισκάρουν, εκτιμούν την αγνότητα, τον ασκητισμό, αποφεύγουν να κάνουν καινούργια πράγματα και έχουν υψηλές πιθανότητες για ιδεο- ψυχαναγκαστική διαταραχή, κατάθλιψη και αυτοτραυματισμούς.
Σύμφωνα με την πρόεδρο του σωματείου "Ανάσα" (σωματείο για την καταπολέμηση των διαταραχών πρόσληψη της τροφής), ηθοποιό Ζέτα Δούκα, η οποία έπασχε από νευρική ανορεξία, οι διαταραχές πρόσληψης τροφής συνήθως, πρωτοεμφανίζονται στην εφηβική ηλικία. «Περίπου το 0,5-2% των γυναικών πάσχει από νευρογενή ανορεξία και το 2-4% από βουλιμία. Η ψυχογενής ανορεξία και η βουλιμία είναι κυρίως πρόβλημα που αφορά στις γυναίκες, καθότι είναι 8-9 φορές συχνότερες σε αυτές από ό,τι στους άνδρες», τόνισε η κ. Δούκα, προσθέτοντας ότι «τα τελευταία χρόνια, η διαφορά αυτή φαίνεται να μικραίνει».
Στις ΗΠΑ, η ψυχογενής ανορεξία αποτελεί την τρίτη συχνότερη νόσο στις έφηβες. Αντίθετα, η ψυχαναγκαστική υπερφαγία εμφανίζεται περίπου στην ίδια συχνότητα και σε γυναίκες και σε άνδρες (1,5:1) σε ένα ποσοστό γύρω στο 5% του πληθυσμού.
Η ψυχογενής ανορεξία είναι μια από τις πιο επικίνδυνες ψυχιατρικές καταστάσεις αφού το 5-20% των ασθενών θα πεθάνει, λόγω επιπλοκών της ασθένειας. Στις τελευταίες έρευνες που έγιναν στην Αμερικήυποστηρίζεται ότι 10% των νέων γυναικών του γενικού πληθυσμού παρουσιάζουν συμπτώματα Βουλιμιάς
Στη χώρα μας, όμως, σύμφωνα με τη διευθύντρια του Ελληνικού Κέντρου Διατροφικών Διαταραχών (ΕΚΔΔ)Μαρία Τσιάκα, η ενημέρωση γύρω από τις διατροφικές διαταραχές είναι ελλιπής.
Όπως είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η κ. Τσιάκα, στην Ελλάδα έχουν εδραιωθεί λάθος αντιλήψεις και μύθοι γύρω από το θέμα αυτό. «Οι οικογένειες, οι φίλοι και γενικότερα ο κοινωνικός περίγυρος των ατόμων που πάσχουν, αδυνατούν να τα βοηθήσουν ουσιαστικά», τόνισε και πρόσθεσε ότι «παράλληλα, η έλλειψη εξειδικευμένων θεραπευτών και θεραπευτικών μονάδων και ο κοινωνικός στιγματισμός οδηγούν τα άτομα που υποφέρουν σε αδιέξοδο».
Είπε ακόμη ότι «τις περισσότερες φορές οι ίδιοι οι γονείς συμπαρασύρονται από την εμμονή του παιδιού τους για τη μείωση του βάρους του, τον έλεγχο των θερμίδων, το καθημερινό ζύγισμα». Υποστήριξε δε ότι «η αναζήτηση βοήθειας από κάποιο διαιτολόγο δεν έχει αποτέλεσμα, αφού τις περισσότερες φορές αδυνατεί να διαγνώσει και να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το σύμπτωμα όντας μη εξειδικευμένος σ' αυτό».
Σύμφωνα με την Κατερίνα Αρμογένη, μητέρα ατόμου που έπασχε από νευρική ανορεξία, «είναι παρά πολύ δύσκολο να εντοπίσεις την πάθηση ακόμα και να είσαι δίπλα στο παιδί σου».
«Η κόρη μου, ήταν αθλήτρια έτρωγε κανονικά μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι τα ματωμένα χέρια της οφείλονταν στους συνεχείς εμετούς, μέχρι που στα δεκαοχτώ της χρόνια λιποθύμησε και νοσηλεύτηκε στο Νοσοκομείο Παίδων για 2 μήνες, εκεί εκμυστηρεύτηκε στους γιατρούς ότι έκανε εμετούς από δεκαπέντε χρονών, ήταν μεγάλη δοκιμασία για όλους», τονίζει η κ. Αρμογένη.
Σύμφωνα με την ψυχολόγο κ. Παπαμαύρου, δυστυχώς οι γονείς δεν αντιλαμβάνονται τη δύναμη και την επιρροή που ασκεί το σύμπτωμα στο παιδί τους. Πολλές φορές οι ακραίες συμπεριφορές που αναπτύσσονται, εξαιτίας των διατροφικών διαταραχών, ενοχοποιούν τους γονείς προς όφελος του «φαντάσματος» της νευρικής βουλιμίας ή της νευρικής ανορεξίας.
Η 23χρονη σήμερα Κατερίνα Μωραΐτου, βουλιμική για τρία χρόνια, τόνισε μιλώντας στο ΑΠΕ- ΜΠΕ: «μισούσα το φαγητό, κρυβόμουν από όλους, έτρωγα τα πάντα και μετά έκανα εμετούς. Δεν με είχε καταλάβει ούτε η καλύτερη μου φίλη, ζούσα σ' ένα ψέμα. Είχα σπάσει τα κόκαλα μου από την αβιταμίνωση και συνέχιζα να κάνω εμετούς».
Όπως λέει η ίδια «η βουλιμία δεν σε αδυνατίζει, σε αρρωσταίνει», κάνοντας έκκληση προς σ’ όλους τους πάσχοντες να μην κρύβονται.
cosmo.gr
