Μία Περίληψη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου για το Πετρέλαιο 1914-1918

 

Στις αρχές του 20^ου αιώνα η Γερμανική Αυτοκρατορία, που ήταν η ανερχόμενη βιομηχανική δύναμη, επιθυμούσε να συνδεθεί με τον Περσικό Κόλπο μέσω της Baghdad Railway, ώστε να τροφοδοτεί την Γερμανική Οικονομία με πετρέλαιο, και μέσω της ίδιας διαδρομής να στέλνει τα προϊόντα της στην Ασία. Χάρτες 1&2. Αυτό θα το πετύχαινε μέσω των συμμάχων της, της Αυτοκρατορίας της Αυστροουγγαρίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Χάρτης 1

Χάρτης 2

Αυτό ήταν μεγάλο πρόβλημα για την Αγγλία, την Γαλλία και την Ρωσία. Η Αγγλία ήταν η χώρα που είχε ισχυρή παρουσία στον Περσικό Κόλπο και προσδοκούσε να έχει τον έλεγχο του πετρελαίου του Ιράν. Η κάθοδος της Γερμανίας απειλούσε και την παρουσία της Αγγλίας στην Ινδία, την σημαντικότερη αποικία της.

Η Ρωσική Αυτοκρατορία ήταν η δύναμη που ήλεγχε την Κασπία Θάλασσα και το πετρέλαιο του Μπακού. Επίσης η Ρωσική Αυτοκρατορία διεκδικούσε τον έλεγχο του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων, τα οποία είχε στον έλεγχο της η Οθωμανική Αυτοκρατορία, και τα οποία εμπόδιζαν την κάθοδο της Ρωσίας στις “ζεστές” θάλασσες (Μεσόγειος Θάλασσα).

Η Γαλλία ήταν σε μία σχεδόν συνεχή εμπόλεμη κατάσταση με την Γερμανία, αφού ανάμεσα τους βρίσκονταν πλούσια αποθέματα άνθρακα, όπως για παράδειγμα στην περιοχή της Αλσατίας και της Λωραίνης. Ο άνθρακας ήταν το πετρέλαιο του 19^ου αιώνα, και ακόμη και σήμερα ένα πολύ μεγάλο μέρος των ενεργειακών αναγκών των χωρών καλύπτεται από άνθρακα.

Με τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1913, οι Άγγλοι, οι Γάλλοι και οι Ρώσοι, κατάφεραν να υψώσουν ένα τείχος ανάμεσα στην Γερμανική και την Οθωμανική Αυτοκρατορία, εμποδίζοντας την σύνεση τους. Χάρτης 3.

Το 1914, στο Σαράγεβο της Βοσνίας, που τότε ανήκε στην Αυτοκρατορία της Αυστροουγγαρίας, δολοφονήθηκε ο Αυστριακός Αρχιδούκας Φερδινάνδος από τους Σέρβους. Η Αυστροουγγαρία κήρυξε τον πόλεμο στην Σερβία, οι υπόλοιπες δυνάμεις συντάχθηκαν πίσω από τις δύο αυτές χώρες, και ξεκίνησε ο Α Παγκόσμιος Πόλεμος.

Ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος, ισχυρίζονται κάποιοι, και σωστά νομίζω, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ένας ανεξάρτητος πόλεμος, αλλά ως η συνέχεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου, με την έννοια ότι ήταν η συνέχεια του, αφού υπήρχε ένα πανομοιότυπο γεωπολιτικό τοπίο.

Σήμερα αντιθέτως, υπάρχει ένα τελείως διαφορετικό γεωπολιτικό τοπίο. Γιατί ο άξονας Ελλάδα-Σερβία που δημιούργησαν οι Άγγλοι, οι Γάλλοι και οι Ρώσοι με τους Βαλκανικούς Πολέμους, εξακολουθεί να ευνοεί την Ρωσία, αφού εμποδίζει την ένωση Τουρκίας-Ευρώπης μέσω του Southern Energy Corridor, αλλά δεν εξυπηρετεί το ΝΑΤΟ, που επιθυμεί αυτή την ένωση, προκειμένου να σταματήσει να μετακινείται η Γερμανία προς την Ρωσίας, λόγω του Γερμανορωσικού αγωγού North Stream, που έχει φέρει τις δύο χώρες πολύ κοντά οικονομικά.

Τα Σκόπια και η Βοσνία-Ερζεγοβίνη είναι δύο χώρες πολύ ασταθείς πολιτικά, αφού συμπεριλαμβάνουν μεγάλους πληθυσμούς και Μουσουλμάνων και Σλάβων. Οι Μουσουλμάνοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν από την Τουρκία, και οι Σλάβοι από την Ρωσία. Αν η Ελλάδα τελικά αποφασίζει να μην μπλοκάρει τον Southern Energy Corridor (TANAP-TAP), μέσω του αγωγού TAP, που είναι ο αγωγός που θα στείλει το φυσικό αέριο του TANAP στην Ιταλία και την Νότια Ευρώπη.

Χάρτης 4

Η Ρωσία χρησιμοποιεί τα διεφθαρμένα πολιτικά συστήματα της Ελλάδας, των Σκοπίων, της Σερβίας και της Ουγγαρίας, προκειμένου να μην φτάσει το φυσικό αέριο της Κασπίας Θάλασσας στην Ιταλία και την Γερμανία, δύο χώρες που ο Πούτιν έχει εμπλέξει πάρα πολύ με το Ρωσικό φυσικό αέριο, την πρώτη με τον αγωγό South Stream και Blue Stream, στους οποίους έδωσε μεγάλα πακέτα μετοχών στην Ιταλική ENI, και την Γερμανία μέσω του North Stream.

Αν ο Πούτιν επιμείνει στην απόφαση του να χρησιμοποιήσει τον άξονα Ελλάδα-Σκόπια-Σερβία-Ουγγαρία για να μπλοκάρει τον Southern Energy Corridor, το ΝΑΤΟ δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να χρησιμοποιήσει το Μουσουλμανικό στοιχείο των Σκοπίων και της Βόρειας Ελλάδας για να ανοίξει έναν διάδρομο.

Αν αντιθέτως η Ελλάδα επιτρέψει τον Southern Energy Corridor, που σημαίνει ότι και μέσω της Αλβανίας θα μπορεί να φτάσει το φυσικό αέριο της Κασπίας Θάλασσας μέχρι και την Γερμανία, η Ρωσία δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να χρησιμοποιήσει το Σλαβικό στοιχείο της Βοσνίας και των Σκοπίων για να ανάψει μία πυρκαγιά. Όπως και να έχει, όλα δείχνουν να είναι έτοιμα για ένα νέο Σαράγεβο. Είναι όμως δεδομένο, ότι σε αντίθεση με τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, οι σημερινές συνθήκες αποτελούν ένα τελείως διαφορετικό γεωπολιτικό τοπίο από αυτό που υπήρχε πριν τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο.

Για περισσότερες πληροφορίες για τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο για το πετρέλαιο, βλέπε “ Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πετρελαϊκός Πόλεμος 114-1918 : Ομοιότητες με τους Πετρελαϊκούς Πολέμους του 2014 Εκατό Χρόνια Μετά”, στην παρακάτω διεύθυνση.

http://iakovosal.blogspot.gr/2014/10/1914-1918-2014.html

Δωρεάν 129 παλιά σχολικά βιβλία (pdf)

 

129 Νεοελληνικά Αναγνώσματα, 3.390 έργα 480 συγγραφέων, τα οποία συγκροτούν το διασωσμένο και προσωπικό, πλήρες κατά το δυνατόν, Αρχείο της Δρ. Χρυσάνθης Κουμπάρου-Χανιώτη.

Πρόκειται για τα σχολικά εγχειρίδια που διδάσκονταν στην Ελλάδα για το μάθημα των "Νέων Ελληνικών" (Λογοτεχνίας) από το 1884 έως το 1977 στους κύκλους εκπαίδευσης που αντιστοιχούν στη σημερινή Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Α' ΤΑΞΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ (11 βιβλία)

Β' ΤΑΞΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ (13 βιβλία)

Γ' ΤΑΞΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ (14 βιβλία)

Α' ΤΑΞΗ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ (23 βιβλία)

Β' ΤΑΞΗ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ (19 βιβλία)

Γ' ΤΑΞΗ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ (15 βιβλία)

Δ' ΤΑΞΗ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ (14 βιβλία)

Ε' ΤΑΞΗ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ (9 βιβλία)

ΣΤ' ΤΑΞΗ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ (11 βιβλία)

Πηγή: users.sch.gr/enallaktikos.gr

Περίεργα επαγγέλματα του παρελθόντος [εικόνες]

 

Ως γνωστόν, η βιομηχανική επανάσταση και η εξέλιξη της τεχνολογίας άλλαξαν τον χάρτη των επαγγελμάτων. Ο Economist προβλέπει ότι τα ρομπότ θα αντικαταστήσουν τους πωλητές και τους λογιστές και ο Bill Gates λέει ότι τα λογισμικά θα αντικαταστήσουν και άλλες θέσεις εργασίας.

 

Με βάση τα στατιστικά του επαγγελματικού καταλόγου από το 1850, ένα φοβερό βίντεο από το Mental Floss και κάποια έρευνα από το Business Insider, παρουσιάζονται τα παλαιότερα και πιο περίεργα επαγγέλματα που έχουν εξαφανιστεί πλήρως.

 

Τοποθετητής κορίνων

Πριν δημιουργηθεί ο μηχανισμός τοποθέτησης κορίνων το 1936, νεαρά αγόρια προσλαμβάνονταν για αυτή τη δουλειά.

 

Κρανιολόγος

Πριν απορριφθεί ως ρατσιστική και φοβερή ψευδοεπιστήμη, πολλοί άνθρωποι επισκέπτονταν τους κρανιολόγους, οι οποίοι μπορούσαν να "διαβάσουν" τη νοημοσύνη του ενδιαφερόμενου από το σχήμα του κεφαλιού.

 

Κόφτης πάγου

Πριν δημιουργηθούν ψυγεία με πάγο, οι άνθρωποι έπρεπε να τον κόβουν από μια λίμνη. Έτσι έπρεπε να προσλάβουν έναν κόφτη πάγου.

 

Συλλέκτης βδελλών

Οι βδέλλες θεωρούνταν ιαματικές για τις πληγές των ασθενών και οι γιατροί χρησιμοποιούσαν πολλές από αυτές.

 

Συλλέκτης πτωμάτων

Σε μια ακόμα δυσάρεστη περίπτωση πρόωρης ιατρικής, οι συγκεκριμένοι άνθρωποι έσκαβαν τους τάφους και έπαιρναν πτώματα από τα νεκροταφεία ώστε να τα πουλήσουν στις ιατρικές σχολές.

 

Μπαρουτατζής

Νεαρά αγόρια σε πολεμικά πλοία, χρειάζονταν για να γεμίζουν ταχύτατα το κανόνι όταν άδειαζε από μπαρούτι.

 

“Πνεύμονας”

Οι αλχημιστές χρειάζονταν κάποιον να κρατάει την φωτιά στο εργαστήριό τους και εμπνεύστηκαν αυτόν τον πολύ πετυχημένο τίτλο, για αυτούς τους ανθρώπους: πνεύμονες.

 

Λέκτορας

Οι εργάτες των εργοστασίων χρειάζονταν κάποια διασκέδαση, έτσι ο λέκτορας στημένος σε περίοπτη θέση, τους διάβαζε τα νέα και λογοτεχνικά βιβλία.

 

Δαγκεροτυπέας

Πολύ πριν τις selfies, είχαμε κάτι αντίστοιχο, τις δαγκεροτυπίες, το πιο πρώιμο είδος φωτογραφίας. Αυτές οι εικόνες σε γυαλιστερό ασημί προέρχονταν από αφοσιωμένους δαγκερεοτυπείς.

 

Παγιδευτής ποντικιών

Οι παγιδευτές ποντικιών καθάριζαν την περιοχή από τα τρωκτικά ώστε να μην μεταφέρουν ασθένειες στις κατοικημένες περιοχές.

 

Ελληνικές "οδηγίες χρήσης τηλεόρασης" από το ...1966!

 
Τον Μάρτιο του 1966 το περιοδικό «Εικόνες» της Ελένης Βλάχου κυκλοφορούσε με ένα ρεπορτάζ, που έκανε αίσθηση. 
Αφορούσε την πρώτη ελληνική τηλεόραση, που έμπαινε έστω και καθυστερημένα στη ζωή των πολιτών.

• Δείτε παρακάτω τις 12 καρτέλες με τις οδηγίες προς αρχάριους χρήστες τηλεόρασης!
  

Το τεύχος με τις «δώδεκα πρακτικές συμβουλές για τους υποψήφιους θεατές τους είδους» έγινε ανάρπαστο!
Τα... χρόνια πέρασαν, πολλά άλλαξαν και οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες.

1. Σήμερα οι συσκευές είναι πολύ πιο ελαφρές και είναι εύκολο να τις μετακινήσεις. Αυτό όμως που παραμένει διαχρονικό είναι το… σφυρί. Σου επιτρέπει να κάνεις κομμάτια την τηλεόραση και να δώσεις τέλος στην ανία σου. Εφόσον βεβαίως την έχεις ξεχρεώσει…

2. Το τηλεκοντρόλ τη δεκαετία του 1960 ήταν άγνωστο αξεσουάρ και τα κανάλια μόνο δύο: το ΕΙΡ και το Ενόπλων Δυνάμεων. Σήμερα όμως που είναι δεκάδες, δεν ξέρεις ποιο κουμπί να πατήσεις. Επιλογές υπάρχουν πολλές, αλλά τα ενδιαφέροντα προγράμματα είναι πολύ λίγα. «Κρίμα την εφεύρεση», θα έλεγε σήμερα ο πρωταγωνιστής του σκίτσου.

3. Οι ρυθμίσεις τότε ήταν πρωτόγονες και χειροκίνητες. Μόλις δύο: φωτεινότητα και κοντράστ. Σήμερα έχεις τη δυνατότητα να κάνεις μικροσυντονισμό από την πολυθρόνα. Παρ’ όλα αυτά, ο Τούρκος ηθοποιός στα σίριαλ δεν μπορεί να πει ούτε μία ελληνική λέξη…

4. Οι αποστάσεις για την τοποθέτηση της συσκευής παραμένουν περίπου οι ίδιες και στις μέρες μας. Αντίστοιχα διατηρείται και ο κίνδυνος να χάσεις τα μαλλιά σου, όπως ο κύριος στο σκίτσο του 1966, από αυτά που εμφανίζονται στην τηλεόραση. Το «κρατάτε αποστάσεις» από τα επιβλαβή προγράμματα, εξακολουθεί να είναι μια πολύτιμη συμβουλή.

5. Τότε μεγάλες συσκευές θεωρούνταν εκείνες που έφταναν τις 24 ίντσες. Σήμερα αυτό το μέγεθος υπάρχει στα υπνοδωμάτια, ενώ στο σαλόνι οι περισσότερες τηλεοράσεις ξεπερνούν τις 32 ίντσες. Στο σκίτσο, τα παιδιά παρακολουθούν όλα μαζί παρέα το αγαπημένο τους πρόγραμμα, ενώ σήμερα πολλοί τηλεθεατές είναι μοναχικοί και απολαμβάνουν μόνο ευκρίνεια…

6. Ο χαμηλός φωτισμός βοηθά την τηλεθέαση, αλλά αυτήν την εποχή κρύβει κινδύνους, για όσους έχουν εύθραυστο ψυχικό κόσμο και παρακολουθούν πολιτικές συζητήσεις τις μεταμεσονύκτιες ώρες.

7. Το τρέμουλο της παλιάς συσκευής είναι πταίσμα, μπροστά στο τρέμουλο του σημερινού τηλεθεατή, που λόγω της αλματώδους αύξησης της τιμής του πετρελαίου, δεν έχει θέρμανση και τουρτουρίζει στο παγωμένο σαλόνι. Στις μέρες μας δεν υπάρχει τηλεφωνική γραμμή για αναγγελία παγωμένου τηλεθεατή.

8. Τότε έψαχναν τον ΟΤΕ της Πατησίων. Σήμερα αναζητούν αποκωδικοποιητή στα καταστήματα ηλεκτρικών ειδών. Η Ελλάδα μπορεί να έκανε δεκαετίες, για να εξασφαλίσει ποιοτική τηλεοπτική εικόνα, όταν το πέτυχε όμως, οι αρμόδιοι έβαλαν τον καταναλωτή να αγοράζει διαφορετικούς τύπους αποκωδικοποιητών, που κάθε φορά λειτουργούσαν σε διαφορετικά φορμάτ. Πλούσια η τεχνολογία, φτωχότεροι όμως οι τηλεθεατές και πιο ελαφριά η τσέπη τους.

9. Η υπαίθρια τηλεθέαση ήταν σύνηθες φαινόμενο στα πρώτα χρόνια της τηλεόρασης. Τότε που η συσκευή ήταν προνόμιο των εύπορων. Σήμερα που κάθε σπίτι έχει συσκευή υψηλής τεχνολογίας και η οικονομική κρίση σαρώνει, τα πεζοδρόμια γέμισαν με «ανόρεκτους» ανθρώπους, που δεν γυρίζουν καν το βλέμμα στις βιτρίνες.

10. Οι πολυκατοικίες μέχρι τη δεκαετία του 1960 δεν είχαν υποδομή για τοποθέτηση κεραιών. Όταν όμως απέκτησαν αυτό το «προνόμιο», οι πόλεις έγιναν ακόμα πιο κακόγουστες, με συρμάτινα «δάση» στις ταράτσες των κτιρίων. Σήμερα πρόοδος θα μπορούσε να θεωρηθεί η εξαφάνιση αυτού του αγαθού…

11. Ο πρώτος Έλληνας τηλεθεατής έβλεπε συχνά είδωλα, είτε λόγω κακού σήματος, είτε λόγω κακής τοποθέτησης της συσκευής. Σήμερα που οι «ήρωες» της τηλεόρασης τον αφήνουν αδιάφορο, χρησιμοποιεί την οθόνη ως πρόχειρο καθρέφτη, για να διορθώσει την εμφάνισή του, λίγο πριν βγει από το σπίτι.

12. Το wifi και τα tablets ήταν επιστημονική φαντασία τη δεκαετία του 1960. Αν κρίνουμε και από το σκίτσο, ο «πρωτόγονος» Έλληνας τηλεθεατής ήταν ο πρώτος που απαίτησε φορητότητα. Δικαιώθηκε μετά από πολλές δεκαετίες.
Στο μεταξύ όμως έχασε την γκλίτσα που κρατούσε..

ΠΗΓΗ

O Τέσλα είχε προβλέψει τα smartphones: Δέκα πράγματα που δεν γνωρίζατε για τον μεγάλο εφευρέτη

 
Σε μεγάλο βαθμό επισκιασμένος από τον διάσημο εργοδότη του Τόμας Εντισον, ο Σέρβος εφευρέτης και φυσικός Νίκολα Τέσλα είναι γνωστός κυρίως ως ο ιθύνων νους πίσω από τον επαγωγικό κινητήρα εναλλασσόμενου ρεύματος και το πηνίο Τέσλα. Ωστόσο η ζωή και το έργο του κρύβουν πολλά μυστικά.


Ενώ ο Τέσλα απολάμβανε μια επιτυχημένη καριέρα ως εφευρέτης, είχε αντικοινωνική συμπεριφορά και καμία τεκμηριωμένη ερωτική σχέση, ενώ στο τέλος πέθανε άπορος και μόνος.
Καθώς γινόταν όλο και πιο εκκεντρικός με το χρόνο, ο Τέσλα απέκτησε περίεργες συμπεριφορές τον κατατάσσουν σε πραγματικά «τρελό επιστήμονα».


Οραματίστηκε το σύγχρονο smartphone από το 1909
Προσπάθησε να υλοποιήσει την ιδέα του για μια φορητή συσκευή που θα μπορούσε να λάβει τις τιμές των μετοχών και τα τηλεγραφήματα μέσω κωδικοποιημένων συχνοτήτων. Ο Τέσλα επιχείρησε να σχεδιάσει το πρώτο ασύρματο πύργο μετάδοσης στο Long Island της Νέας Υόρκης, μαζί με εργαστηριακές εγκαταστάσεις. Το Wardenclyffe Tower , που ονομάστηκε έτσι από τον επενδυτή, James S. Warden, προοριζόταν για υπερατλαντική ασύρματη τηλεφωνία και ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές, αλλά καθότι δεν ήταν πλήρως λειτουργικός κατεδαφίστηκε το 1917.

 

Υπέφερε από oystersaritisphobia, φόβο για τα μαργαριτάρια
Δεν άντεχε ούτε στη θέα των πολύτιμων λίθων, και λέγεται ότι έστειλε μία φορά τη γραμματέα του σπίτι να αλλάξει επειδή φορούσε μαργαριταρένιο κολιέ. Αυτό είναι ένα από τα πολλά χαρακτηριστικά όπως και η εμμονή με τον αριθμό 3 και η μικροβιοφοβία του που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Τέσλα έπασχε από μια μορφή ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής.


Κοιμόταν σπάνια
Ο Τέσλα ισχυρίστηκε ότι κοιμόταν μόλις δύο ώρες τη νύχτα και μπορούσε να περάσει δύο ή περισσότερες ημέρες στο εργαστήριό του, χωρίς να κοιμάται καθόλου. Ο Κένεθ Σουέζι, ένας από τους ελάχιστους φίλους του εφευρέτη, επιβεβαίωσε τους ισχυρισμούς του Τέσλα. Οπως είχε πει ο Σουέζι μία φορά ο Τέσλα του τηλεφώνησε στις 3 το πρωί για να του πει για μία νέα θεωρία του.


Είχε φωτογραφική μνήμη
Ο Τέσλα είχε την ικανότητα να διαβάζει βιβλία και περιοδικά και θυμόταν όλες τις πληροφορίες σαν εσωτερική βιβλιοθήκη, διαθέσιμη ανά πάσα στιγμή. Ετσι ο Τέσλα έκανε σπάνια σχέδια από τις εφευρέσεις του, απλώς εργαζόταν με την εικόνα που είχε στο μυαλό του.


Μιλούσε 8 γλώσσες
Η φωτογραφική του μνήμη του έδινε και ένα ακόμη πλεονέκτημα. Ετσι ο Τέσλα μιλούσε άπταιστα 8 διαφορετικές γλώσσες: Σερβο – Κροατικά, Αγγλικά, Τσέχικα, Γερμανικά, Γαλλικά, Ουγγρικά, Ιταλικά και Λατινικά. Οι γλωσσολόγοι αναφέρονται σε ένα τέτοιο πρόσωπο ως «υπερπολύγλωσσο».


Εφηύρε το πρώτο υδροηλεκτρικό εργοστάσιο
Το 1895, μαζί με τον Τζορτζ Γουέστινγκχαουζ, ο Tesla κατασκεύασε το πρώτο εργοστάσιο ηλεκτρικής ενέργειας για την αξιοποίηση του υδροηλεκτρικού δυναμικού από τους Καταρράκτες του Νιαγάρα. Το έργο αυτό σηματοδότησε την τελική νίκη του πολυτριφασικού εναλλασσόμενου ρεύματος (AC) ηλεκτρικής ενέργειας του Τέσλα, που τροφοδοτεί τον κόσμο σήμερα.


Είχε θανατηφόρα ακτίνα
Ο Τέσλα διέθετε ένα περίπλοκο σχέδιο του για μια ακτίνα θανάτου – μια δέσμη σωματιδίων ενέργειας που προοριζόταν για χρήση κατά τη διάρκεια του Α “Παγκοσμίου Πολέμου. Οπως αναφέρει ο ίδιος, ήταν ικανή να «στείλει συγκεντρωτικές, ακτίνες σωματιδίων μέσω του αέρα με τεράστια ενέργεια που θα καταστρέψει ένα στόλο από 10.000 εχθρικά αεροπλάνα σε απόσταση 200 μιλίων από τα σύνορα του έθνους, αφήνοντας νεκρούς στο δρόμο τους»


Είχε μια περίεργη σχέση με τα περιστέρια
Ενώο Τέσλα χαρακτηριζόταν ως αντικοινωνικός, ωστόσο η αποστροφή του για τους ανθρώπους είχε λιγότερο να κάνει με την έλλειψη του συναισθήματος και περισσότερο με το γεγονός ότι δεν είχαν φτερά. Οπως κάνουν πολλοί άνθρωποι, ο Τέσλα τάιζε τα περιστέρια στο πάρκο και ακόμα και αν ήταν πολύ άρρωστος για να το κάνει μόνος του, προσλάμβανε άλλους να το κάνουν γι “αυτόν. Εφερνε συχνά άρρωστα ή τραυματισμένα περιστέρια πίσω στο ξενοδοχείο όπου ζούσε τα τελευταία του χρόνια και τα γιάτρευε.


Πέθανε χρεοκοπημένος και μόνος
Ένα θλιβερό, άδειο τέλος για έναν άνδρα με τέτοια λαμπρή καριέρα. Πέθανε στις 7 Ιανουαρίου του 1943 από στεφανιαία θρόμβωση στο δωμάτιο του ξενοδοχείου New Yorker όπου ζούσε την τελευταία δεκαετία. Η καμαριέρα του ξενοδοχείου ανακάλυψε το σώμα του δύο ημέρες αργότερα, αφού επέλεξε να αγνοήσει ένα σήμα «μην ενοχλείτε» στην πόρτα του. Αν και πούλησε πολλές ηλεκτρικές πατέντες του, ο Τέσλα πέθανε χρεωμένος γιατί αυτοχρηματοδοτούσε πολλά από τα δικά του projects που δεν τελείωσαν ποτέ.

Πολλές από τις εφευρέσεις του, εξακολουθούν να ταξινομούνται
Τα περισσότερα πράγματα του κατέληξαν στο μουσείο Τέσλα, που βρίσκεται στο Βελιγράδι στη Σερβία, μαζί με τις στάχτες του. Ορισμένα από τα αμέτρητα έγγραφα του Τέσλα ωστόσο ακόμα εξακολουθούν να ταξινομούνται και οι άνθρωποι αναρωτιούνται ποια άλλη εφεύρεση έκρυβε ο Νίκολα Τέσλα και δεν πρόλαβε να αποκαλύψει πριν από το θάνατό του.

iefimerida.gr

Εφευρέσεις που «άνθισαν» στον Α' Παγκόσμιο πόλεμο

 

Τα σημερινά αυτονόητα που κάποτε… δεν υπήρχαν

Στις μέρες μας πολλά από τα αντικείμενα που χρησιμοποιούμε τα θεωρούμε… αυτονόητα και μάλλον δε θα μπορούσαμε να φανταστούμε καν πώς θα ήταν η ζωή μας χωρίς αυτά.
Φυσικά, όλα αυτά οφείλονται σε ορισμένα εξαιρετικά μυαλά της εκάστοτε εποχής, τα οποία είχαν την έμπνευση να πειραματιστούν με κάτι διαφορετικό… και αποδείχθηκαν άκρως πετυχημένα.
Δείτε παρακάτω επτά εφευρέσεις που οφείλουν την επιτυχία τους, με κάποιο τρόπο, στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο:
1. Σερβιέτες

Η μικρή αμερικανική εταιρεία Kimberly-Clark είχε εφεύρει, προτού ξεσπάσει ο πόλεμος, ένα υλικό που άκουγε στο όνομα «Cellucotton». Ο αντιπρόεδρος της εταιρείας James C Kimberly και ο επικεφαλής του τμήματος έρευνας Ernst Mahler είχαν επισκεφτεί χαρτοβιομηχανίες και εργοστάσια παραγωγής χαρτοπολτού σε Γερμανία, Αυστρία και Σκανδιναβία το 1914 και εντόπισαν ένα υλικό πέντε φορές πιο απορροφητικό από το βαμβάκι, το οποίο όταν παραγόταν μαζικά ήταν επίσης πολύ πιο φτηνό.
Το πήραν μαζί τους πίσω στις ΗΠΑ και το κατοχύρωσαν. Όταν οι ΗΠΑ μπήκαν στον πόλεμο το 1917 άρχισαν να παράγουν βάτες για χειρουργικές ρόμπες με πολύ εντατικούς ρυθμούς.
Όμως οι νοσοκόμες του Ερυθρού Σταυρού στα πεδία των μαχών συνειδητοποίησαν ότι μπορούσαν να το χρησιμοποιούν και για τη δική τους, προσωπική υγιεινή… κάτι που τελικά απέφερε ακόμη μεγαλύτερα κέρδη στην εταιρεία.
«Το τέλος του πολέμου το 1918 είχε ως αποτέλεσμα να ανασταλεί προσωρινά η παραγωγή, καθώς οι κύριοι πελάτες της εταιρείας –ο στρατός και ο Ερυθρός Σταυρός- δε χρειάζονταν πια τα προϊόντα της» αναφέρει η εταιρεία σύμφωνα με δημοσίευμα του Stephen Evans στο BBC News Magazine.
Έτσι, η εταιρεία αγόρασε εκ νέου το πλεόνασμα από το στρατό και δημιούργησε μια νέα αγορά για τα προϊόντα της.
«Μετά από δύο χρόνια εντατικών μελετών, δοκιμών και έρευνας αγοράς η ομάδα της K-C δημιούργησε μια σερβιέτα από Cellucotton και λεπτή γάζα και το 1920 σε ένα μικρό ξύλινο υπόστεγο στη Neenah του Ουισκόνσιν, γυναίκες εργαζόμενες άρχισαν να παράγουν το προϊόν με το χέρι» προσθέτει η ίδια πηγή.
Το νέο προϊόν ονομάστηκε Kotex (από τις λέξεις «cotton texture», δηλαδή «υφή βαμβακιού») και άρχισε να πωλείται στο κοινό τον Οκτώβριο του 1920.
2. Χαρτομάντιλα

Το μάρκετινγκ των σερβιετών δεν ήταν εύκολη υπόθεση, εν μέρει επειδή οι γυναίκες ήταν διστακτικές να αγοράζουν το προϊόν από άντρες υπαλλήλους. Έτσι, η εταιρεία επέτρεπε στους πελάτες να αφήνουν χρήματα σε ένα κουτί στα διάφορα καταστήματα και οι πελάτες αγόραζαν με αυτόν τον τρόπο το προϊόν τους.
Οι πωλήσεις του Kotex αυξήθηκαν, αλλά όχι τόσο γρήγορα όσο ήλπιζε η εταιρεία Kimberly-Clark. Έτσι, οι ιθύνοντες άρχισαν να αναζητούν άλλους τρόπους χρήσης της πρώτης ύλης που είχαν στα χέρια τους.
Στις αρχές του 1920 ο CA ‘Bert’ Fourness είχε την ιδέα να σιδερώνει το υλικό της κυτταρίνης, προκειμένου να προκύπτει ένα απαλό, μαλακό και λείο ύφασμα. Μετά από αρκετά πειράματα, το 1924 προέκυψαν τα πρώτα μαντιλάκια προσώπου, τα οποία πήραν το όνομα «Kleenex».
3. Λάμπες… ήλιου
Το χειμώνα του 1918 υπολογίζεται ότι τα μισά παιδιά του Βερολίνου υπέφεραν από ραχίτιδα, μια πάθηση εξαιτίας της οποίας τα οστά μαλακώνουν και παραμορφώνονται. Εκείνη την εποχή δεν ήταν γνωστή η ακριβής αιτία, εξαιτίας της οποίας εκδηλωνόταν η συγκεκριμένη πάθηση, όμως οι περισσότεροι πίστευαν ότι σχετιζόταν με τη φτώχεια και την ανέχεια.
Ένας γιατρός, ο Kurt Huldschinsky, παρατήρησε ότι οι ασθενείς του ήταν πολύ χλωμοί. Έτσι, αποφάσισε να κάνει ένα πείραμα σε τέσσερις από αυτούς, ένας εκ των οποίων είναι γνωστός μέχρι και σήμερα. Ήταν ο 3 ετών τότε Arthur.
Ο γιατρός έβαλε τους τέσσερις ασθενείς κάτω από λαμπτήρες υδραργύρου-χαλαζία, οι οποίοι εξέπεμπαν υπεριώδη ακτινοβολία.
Ο Huldschinsky παρατήρησε ότι με τον καιρό τα οστά των νεαρών ασθενών του άρχισαν να δυναμώνουν όλο και πιο πολύ.
Το Μάιο του 1919, όταν καλυτέρευσε ο καιρός, τους έβαζε να κάθονται κάτω από τον ήλιο σε μια ταράτσα.
Τα αποτελέσματα του πειράματός του δημοσιεύτηκαν και έγιναν αποδεκτά με μεγάλο ενθουσιασμό.
Οι ερευνητές αργότερα ανακάλυψαν ότι η βιταμίνη D είναι απαραίτητη για το «χτίσιμο» των οστών και πως η υπεριώδης ακτινοβολία είναι απαραίτητη σε αυτή τη διαδικασία.
4. Θερινή ώρα

Η ιδέα του να γυρίζουμε τα ρολόγια μπροστά την άνοιξη και πίσω το φθινόπωρο δεν ήταν καινούρια, όταν ξέσπασε ο Α΄ Παγκόσμιος πόλεμος.
Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος την είχε προτείνει σε μια επιστολή του στο The Journal of Paris το 1784.
Εκείνη την εποχή ξόδευαν πολλά κεριά τα βράδια του καλοκαιριού, επειδή ο ήλιος έδυε προτού πέσουν για ύπνο οι άνθρωποι -υποστήριζε ο ίδιος τότε- και το φως του ηλίου χαραμιζόταν στο ξεκίνημα της ημέρας, επειδή ο ήλιος ανέτειλε ενώ αυτοί εξακολουθούσαν να κοιμούνται.
Παρόμοιες προτάσεις είχαν γίνει και στη Νέα Ζηλανδία το 1895 και στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1909, όμως χωρίς συγκεκριμένα αποτελέσματα.
Ήταν ο Α΄ Παγκόσμιος πόλεμος που έφερε την αλλαγή. Βρισκόμενες αντιμέτωπες με μεγάλες ελλείψεις άνθρακα, οι γερμανικές αρχές διέταξαν στις 30 Απριλίου του 1916 τα ρολόγια να γυρίσουν στις 11 το βράδυ και να δείχνουν μεσάνυχτα, παρέχοντας έτσι μια επιπλέον ‘ώρα ημέρας’ το βράδυ.
Αυτό που ξεκίνησε στη Γερμανία ως ένας τρόπος εξοικονόμησης άνθρακα για θέρμανση και φως γρήγορα εξαπλώθηκε και σε άλλες χώρες.
Η Βρετανία εφάρμοσε τη νέα πρακτική στις 21 Μαΐου της ίδιας χρονιάς και ακολούθησαν κι άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Στις ΗΠΑ το αμερικανικό κογκρέσο δημιούργησε διαφορετικές ζώνες ώρας στις 19 Μαρτίου του 1918 και η θερινή ώρα επισημοποιήθηκε στις 31 Μαρτίου.
Όταν τελείωσε ο πόλεμος η ιδέα αυτή εγκαταλείφθηκε και πάλι, αλλά σύντομα… επέστρεψε!
5. Σακουλάκια τσαγιού

Το 1918 ένας έμπορος τσαγιού στην Αμερική ξεκίνησε να πουλά τσάι σε μικρά σακουλάκια στους πελάτες του, οι οποίοι άρχισαν να τα ρίχνουν όπως ήταν μέσα σε νερό.
Τα υπόλοιπα… αποτελούν ιστορία.
Μια γερμανική εταιρεία, η Teekanne, αντέγραψε την ιδέα κατά τη διάρκεια του πολέμου και άρχισε να προμηθεύει με μικρά, βαμβακερά σακουλάκια τσαγιού το στρατό, τα οποία αποκαλούσαν τότε «βόμβες τσαγιού».
6. Λουκάνικα για χορτοφάγους

Τα λουκάνικα σόγιας εφευρέθηκαν από τον πρώτο καγκελάριο της Γερμανίας μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, τον Konrad Adenauer.
Ο Adenauer ήταν δήμαρχος της Κολωνίας κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου και καθώς η πείνα άρχισε να χτυπά άσχημα την πόλη του ο ίδιος –ένα εφευρετικό μυαλό- άρχισε να αναζητά τρόπους για να υποκαταστήσει τα διαθέσιμα υλικά με άλλα που άρχισαν να εκλείπουν, όπως το κρέας.
Άρχισε να χρησιμοποιεί ένα μίγμα από ρυζάλευρο, κριθάρι και ρουμάνικο καλαμποκάλευρο για να φτιάχνει ψωμί, αντί για σίτο. Όταν όμως μπήκε και η Ρουμανία στον πόλεμο, τα αποθέματα καλαμποκάλευρου άρχισαν να εξαντλούνται.
Από τα πειράματά του με το ψωμί, στράφηκε προς αναζήτηση μεθόδων για την παραγωγή ενός νέου είδους λουκάνικου και κατέληξε στη χρήση της σόγιας.
Το χορτοφαγικό του λουκάνικο ονομάστηκε «Friedenswurst», δηλαδή το λουκάνικο της ειρήνης.
Ο Adenauer έκανε αίτηση για πατέντα στο Imperial Patent Office της Γερμανίας, όμως δεν έγινε δεκτή. Φαίνεται, πως σύμφωνα με τους τότε ισχύοντες κανονισμούς ένα λουκάνικο δεν μπορούσε να λέγεται λουκάνικο αν δεν περιείχε κρέας.
Όλως περιέργως η Μ. Βρετανία –εχθρός της πατρίδας του εκείνη την εποχή- δεν είχε κανένα πρόβλημα να πατεντάρει το προϊόν του και ο βασιλιάς Γεώργιος ο 5ος του έδωσε την πατέντα για το λουκάνικο σόγιας στις 26 Ιουνίου του 1918.
7. Φερμουάρ

Το γνωστό σε όλους μας φερμουάρ εφηύρε ο σουηδικής καταγωγής Gideon Sundback, που μετανάστευσε στις ΗΠΑ. Ο ίδιος έγινε ο επικεφαλής του τμήματος σχεδιασμού στην εταιρεία Universal Fastener Company και εφηύρε το «Hookless Fastener» (το φερμουάρ).
Ο αμερικανικός στρατός –και ιδιαίτερα το Ναυτικό- άρχισε να το χρησιμοποιεί σε στολές και μπότες, ενώ μετά τον πόλεμο το προϊόν άρχισε να γίνεται ιδιαίτερα δημοφιλές και στους πολίτες.

Απέτυχε ως πόρνη και νίκησε ως ασκήτρια... Οσία Μαρία η Αιγυπτία

 

1.400 χρόνια μια κοπέλα, μόλις δώδεκα ετών, κάπου στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, μπλέκεται στα δίχτυα του αγοραίου έρωτα. Δίνεται με σώμα και ψυχή στην πτώση, στην αμαρτία, στη φθορά.
Η σαρκολατρεία, η ηδονοθηρία, η ακόρεστη λαγνεία την κατακυριεύουν πολύ νωρίς. Επί δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια ζούσε αχόρταγα αυτή τη ζωή δίχως αναστολές, ντροπές, επιφυλάξεις, ενοχές και τύψεις. Θεωρούσε τον εαυτό της ελεύθερο, ανεξάρτητο, ανεξέλεγκτο και ακατανίκητο. Θαύμαζε την ωραιότητά της, τα πλούτη της, τις κατακτήσεις της και την προκλητικότητά της.
Ένα θαυμαστό σημείο που της συνέβη στα Ιεροσόλυμα και δεν μπορούσε να εισέλθει στο ναό την έκανε να γονατίσει, να δακρύσει, να θυμηθεί την αθωότητα των παιδικών της χρόνων. Άρχισε να κλαίει. Άρχισε η μεταστροφή της. Η φιλόσαρκη γίνεται ξαφνικά φιλόθεη. Μεταμορφώνεται, ξεμασκοφορεί, φιλοκαλεί, ανασταίνεται. Στην καρδιά της, μετά από αυτή την απρόσμενη υπαρξιακή αλλαγή, κυριαρχεί ο θεός έρωτας. Η ζωή της λαμβάνει βαθύ νόημα. Πρόκειται για μια ηρωίδα, μάρτυρα και οσία.
Αναχωρεί για την έρημο, την πέραν του Ιορδάνου, αποφασιστικά και ανυποχώρητα. Οι λογισμοί επιστροφής στην πρότερη ζωή δεν την αφήνουν να ησυχάσει ούτε για ένα λεπτό. Τυραννιέται από τους σφοδρούς κι αισχρούς λογισμούς επί δεκαεπτά χρόνια. Όσα χρόνια ζούσε στην αμαρτία. Κόντεψε ν’ απελπιστεί. Έγινε ένας σκελετός από τη νηστεία.
Κυκλοφορούσε σαν ένα αγρίμι της ερήμου. Η αφιλόξενη έρημος, η ξένη γη, πέτρες και σπηλιές υπήρξαν κατοικίες. Έζησε άλλα είκοσι τρία χρόνια δίχως τον φοβερό πόλεμο των λογισμών. Εξαϋλώθηκε. Η περίφημη πόρνη έγινε η μεγαλύτερη ασκήτρια όλων των αιώνων.
Ο αββάς Ζωσιμάς ιεραποδημώντας μια Σαρακοστή στην έρημο είδε μια σκιά περιπλανώμενη. Όταν αντελήφθη ότι ήταν μια γυναίκα, κάλυψε με το ιμάτιό του τη γύμνια της και πληροφορήθηκε με συγκίνηση τη θαυμαστή ζωή της. Επιστρέφοντας την κοινώνησε. Μετά ένα έτος τη βρήκε νεκρή. Σ’ ένα κεραμίδι είχε σημειώσει ότι ανεπαύθη μόλις κοινώνησε.
Η αμαρτία δεν είναι απλά η παράβαση του νόμου, αλλά έλλειψη αγάπης στον Θεό. Η αμαρτία φαντάζει πάντα πολύ ωραία, λίαν ελκυστική και σαγηνευτική. Συλλαμβάνεται στο νου, αποδέχεται και διαπράττεται. Η αμαρτία συνηθίζει να στερεί τη μακάρια γαλήνη της ψυχής. Η συννεφιά που προηγείται της αμαρτίας, μετά τη διάπραξή της υποχωρεί και ο άνθρωπος βλέποντας τη γυμνότητά του στενοχωρείται, θλίβεται κι έχει τύψεις. Η ουρά του διαβόλου επεμβαίνει, ώστε ο άνθρωπος ν’ απογοητευτεί και να μη θέλει να μετανοήσει.
Ο μέγας ψυχοανατόμος, όσιος Ιωάννης της Κλίμακος, όρισε με καταπληκτική σαφήνεια τα στάδια της αμαρτίας: Προσβολή, συνδυασμός, συγκατάθεση, αιχμαλωσία, πάλη, πάθος. Το πάθος γίνεται συνήθεια αγαπητή και χρόνια που παρασύρει τον άνθρωπο δίχως αντιστάσεις. Η αμαρτία σκοτίζει τον άνθρωπο. Σήμερα θεωρείται αδιάφορα, έχει γίνει κανόνας, ο άνθρωπος νομίζει πως κάνοντας ό,τι θέλει είναι και ελεύθερος. Όποιος νόμος και αν ψηφισθεί, η αμαρτία δεν θα παύσει να είναι αμαρτία και να ενοχλεί την ψυχή κάθε τίμιου, σοβαρού κι ευσυνείδητου ανθρώπου. Φθάσαμε το αφύσικο να το λέμε φυσικό και το παράλογο λογικό. Αποτέλεσμα της αμαρτίας: αποξένωση, απομόνωση, κενό, μοναξιά, απόγνωση και στενοχώρια.
Η οσία Μαρία συνδράμει στοργικά στη μεταστροφή όλων. Απέτυχε ως πόρνη και νίκησε ως ασκήτρια. Πρόκειται για τρομερά γενναία γυναίκα. Εμπνέει. Συνεγείρει τους αμαρτωλούς. Μη φοβάται κανείς τις λέξεις αλλά τις ανειρήνευτες πράξεις. Τελειώνει η Σαρακοστή και η Αλεξανδρινή Μαρία μας σκουντά να προχωρήσουμε άφοβα. Μας παρακινεί προς επαναπροσανατολισμό και να μας πει εμπιστευτικά πως και οι πόρνες μπορούν να θέλουν να γίνουν όσιες … (Πηγή: Εφημερίδα «Μακεδονία» 13/4/2008)
Μοναχός Μωυσής, αγιορείτης
Πηγή ➤pentapostagma

Πώς ένα μνημόνιο έφερε τον Χίτλερ

 

Ενα μνημόνιο, το Σχέδιο Γιανγκ -που προέβλεπε μείωση μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, περιορισμό των κρατικών εξόδων, αύξηση του φόρου εισοδήματος, ελάττωση του φόρου περιουσίας- θα φέρει τον Αδόλφο Χίτλερ και τους ναζί κοντά στην εξουσία, το 1933, στη χρεοκοπημένη Γερμανία. 

 

 Τέτοιες σκηνές, με βετεράνους του πολέμου να ζητιανεύουν, βοήθησαν τον Χίτλερ να ανεβεί στην εξουσία. «Το περήφανο γερμανικό έθνος, που οι ξένοι το υποτιμούν, θα πάρει την εκδίκησή του» Η πρώτη εμφάνιση του Χίτλερ στο Βερολίνο σε ένα γήπεδο, στις 16 Νοεμβρίου του 1928, άρχισε νωρίτερα από την ώρα που είχε ανακοινωθεί. Ο χώρος ήταν ήδη ασφυκτικά γεμάτος. Η εφημερίδα «Φρανκφούρτερ Τσάιτουγκ» θα γράψει πως «ο λόγος του Χίτλερ ήταν εντυπωσιακά κακός, ο ενθουσιασμός εξατμίστηκε γρήγορα, η απογοήτευση άγγιξε τα όρια του οίκτου».
Το κράτος δεν έχει να πληρώσει τους μισθούς. Την Πρωτομαγιά του 1929, μια διαδήλωση με οδοφράγματα τελειώνει με τριάντα νεκρούς. Το κραχ στις ΗΠΑ, τη «Μαύρη Πέμπτη» της 24ης Οκτωβρίου 1929, προκαλεί ζημιές δισ., καταστροφή και αυτοκτονίες χρηματιστών. Πολλοί λένε, έφταιξε ο καιρός. Στις δυτικές πόλεις είχε χιόνι. 


Τον Δεκέμβριο, οι ναζί αυξάνουν τη δύναμή τους στο κρατίδιο της Θουριγγίας από 4,6% στο 11,3% και βγάζουν έναν υπουργό. Το κόμμα αρνείται το «Σχέδιο Γιανγκ». Είναι η εποχή που πολλοί επιστήμονες λένε πως βρήκαν την εξήγηση για τη γέννηση του σύμπαντος. Ολα ξεκίνησαν από ένα γιγαντιαίο «Μπανκ».
   

Στην φωτογραφία, ο πρόεδρος Χίντενμπουργκ με τον, καγκελάριο πια, Χίτλερ, τον Ιανουάριο του 1933 Ανεργία
Οι σοσιαλδημοκράτες πέφτουν. Η νέα κεντροδεξιά κυβέρνηση δεν μπορεί να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό. Οι άνεργοι έχουν φτάσει τα 8,2 εκατομμύρια. Ο υπουργός Οικονομικών επεξεργάζεται ένα σχέδιο εξυγίανσης και παραιτείται.
Η χώρα πάει σε εκλογές, που φέρνουν στα μετριοπαθή κόμματα τη συντριβή. Οι σοσιαλδημοκράτες υποχωρούν στο 24,5%. Το Κομμουνιστικό Κόμμα ανεβαίνει στο 13,1%. Το Ναζιστικό Κόμμα έρχεται δεύτερο με 18,3% και 107 έδρες.
Ο Χίτλερ καταθέτει σε δίκη τριών αξιωματικών που κατηγορούνται για εσχάτη προδοσία και δίνει ένα ρεσιτάλ πατριωτισμού για να διαλύσει τις εντυπώσεις για βίαιη ανατροπή του καθεστώτος. Το κόμμα είναι νόμιμο, ειρηνικό, κοινοβουλευτικό. Τα γεγονότα στο Πραξικόπημα της Μπιραρίας ανήκουν στο παρελθόν και οφείλονται στο πολιτικό κλίμα εκείνης της εποχής. Αστεγοι, ρακένδυτοι και πεινασμένοι περιφέρονται παντού. Πολλοί από αυτούς φτάνουν στη στοργική στέγη του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος.
Ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν ανιθαγενής, από όταν είχε αποποιηθεί την αυστριακή υπηκοότητα, αλλά κατάφερε να αποκτήσει δικαίωμα να είναι υποψήφιος. Οι εθνικοσοσιαλιστές πάνε στη Βουλή με τις -απαγορευμένες- καφέ στολές. Ο καγκελάριος Μπρίντριχ δέχεται διασταυρούμενα πυρά από εθνικοσοσιαλιστές και κομμουνιστές. Η Βουλή μυρίζει μπαρούτι. Η κυβέρνηση φέρνει στη Βουλή το σχέδιο εξυγίανσης: 

   

Το βιβλίο «Το Μυθιστόρημα του Ναζισμού - Το Τάγμα της Χρυσής Αυγής και η λατρεία του Εωσφόρου» κυκλοφορεί στις 2 Απριλίου από τις Εκδόσεις Καστανιώτη. Μείωση μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, περιορισμός των κρατικών εξόδων, αύξηση του φόρου εισοδήματος, ελάττωση του φόρου περιουσίας. 


Τα συνδικάτα
Για πρώτη φορά τα συνδικάτα συμφωνούν σε μια μείωση 6-8%. Η αύξηση τιμών στα είδη διατροφής ύστερα από διαπραγματεύσεις ανακλήθηκε. Τον Ιανουάριο του 1931 οι ναζί και η «Ενωση Ατσάλινου Κράτους», αφού προσπάθησαν να εμποδίσουν τη λειτουργία της Βουλής, αποχώρησαν, φωνάζοντας όλοι μαζί τρεις φορές «Χάιλ!». Τα χρέη γονατίζουν τη Γερμανία, που δεν μπορεί να πληρώσει την επόμενη δόση.
Το «Σχέδιο Γιανγκ» προέβλεπε την αποπλήρωση έως το 1988, αλλά οι τόκοι φτάνουν τα 110 εκατομμύρια μάρκα το χρόνο. Ουρές στις τράπεζες αναγκάζουν την κυβέρνηση να τις κλείσει για να αποφύγει την κατάρρευση.
Παρά την αρχική αδιαλλαξία της Γαλλίας, οι παλιοί σύμμαχοι δίνουν στη Γερμανία μια τρίμηνη πίστωση στο δάνειο με πάγωμα οφειλών. Το χρεοστάσιο υπέρ της Γερμανίας κάνει τη χώρα να ανασάνει. Οι τράπεζες ανοίγουν, το μεγαλύτερο επιβατηγό αεροσκάφος, το «Ντορνιέ DO-Χ» πραγματοποιεί υπερατλαντική πτήση, αλλά τώρα κινδυνεύει η στερλίνα. Η Αγγλία ρευστοποιεί χρυσό και μειώνει μισθούς και έξοδα. Φαίνεται ότι κάτι τρέχει στην Ελλάδα, όπου ο διευθυντής της τράπεζας παραιτείται.
Στις εκλογές του Ιουλίου ο Χίτλερ παίρνει 37,4%, αλλά δεν μπορεί να κυβερνήσει. Οι σοσιαλδημοκράτες έχουν πέσει στο 21,6%. Οι κομμουνιστές παίρνουν 14,5%, το Κέντρο 12,5%, το Γερμανικό Εθνικιστικό Λαϊκό Κόμμα 5,9%. Τον Αύγουστο, ενώ ο Χίτλερ διαπραγματεύεται τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση, πέντε μέλη των Ταγμάτων Εφόδου καταδικάζονται σε θάνατο για τη δολοφονία ενός κομμουνιστή εργάτη μέσα στο σπίτι του. Ο στρατηγός Σλάιχερ, ο προτελευταίος καγκελάριος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, φίλος του Χίντενμπουργκ και οπαδός της πολιτικής «δαμασμού των ναζί» και αντίθετος σε πραξικόπημα, θα παραιτηθεί. Το 1934, στη Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών θα βρεθεί δολοφονημένος μαζί με τη γυναίκα του, σε ένα προάστιο του Βερολίνου. Ο Αδόλφος ούτε ξεχνά ούτε συγχωρεί. 


Τάγματα εφόδου
Ο Φον Πάπεν, που είχε πρωτοεκλεγεί με το Καθολικό Κόμμα, διορίζεται καγκελάριος και νομιμοποιεί τα «Τάγματα Εφόδου». Τον Αύγουστο συζητά με τον Χίτλερ ποιος θα είναι καγκελάριος και ποιος αναπληρωτής. Η κυβέρνηση Πάπεν θα καταψηφιστεί με 512 ψήφους έναντι 42. Ο Χίτλερ δεν ψηφίζει Πάπεν!
Στις 17 Ιανουαρίου 1933, σε ένα σπίτι στο Βερολίνο, ο γιος του προέδρου Χίντενμπουργκ, ο Πάπεν και ο Χίτλερ αποφασίζουν πραξικόπημα, με τη δέσμευση να σεβαστούν τον πρόεδρο. Σε λίγες μέρες ο Χίντενμπουργκ κάλεσε τον Χίτλερ και του ανέθεσε την καγκελαρία.
30 Ιανουαρίου 1933. Μια νύχτα θριάμβου οργανώνεται στο Βερολίνο. Οι ναζί ξεκινούν με λαμπάδες και βεγγαλικά από την Πύλη του Βρανδεμβούργου για να πάνε στην καγκελαρία. Η Γη τρέμει.
Στις 27 Φεβρουαρίου 1933 ο Ολλανδός εργάτης Μαρίνους Λούμπε συλλαμβάνεται με ένα κουτί σπίρτα μέσα στο φλεγόμενο γερμανικό κοινοβούλιο. Οι εκλογές γίνονται, 5 Μαρτίου, υπό καθεστώς τρομοκρατίας, με ημιπαράνομο το κομμουνιστικό κόμμα, που θα πάρει, παρ' όλα αυτά, 12,3%. Οι σοσιαλδημοκράτες θα πάρουν 18,3%. Το Καθολικό Κόμμα 11,2%. Το συντηρητικό-εθνικιστικό DNVP 8%. Το Ναζιστικό Κόμμα θα σαρώσει με 43,9%, αλλά δεν έχει πλειοψηφία στη Βουλή.
Με τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ ο Χίτλερ απέσπασε ένα προεδρικό διάταγμα που τον εξουσιοδοτεί να καταργήσει τα πολιτικά δικαιώματα των Γερμανών. Στο νέο πολίτευμα η νομοθετική εξουσία θα ανήκει στην κυβέρνηση, αλλά για να ψηφιστεί χρειάζεται τα 2/3 της Βουλής. Στις 21 Μαρτίου, ο Χίτλερ με απόφαση της Βουλής (πλην του SPD) καταφέρνει να τεθεί εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα και οι έδρες να του αφαιρεθούν!
Οι κομμουνιστές
Ο ηγέτης του κομμουνιστικού κόμματος, χιλιάδες κομμουνιστές και είκοσι έξι βουλευτές του SPD θα βρεθούν στις φυλακές. Ο Τέλμαν -και πολλοί άλλοι- θα πάρει το δρόμο για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου θα εκτελεστεί, το 1944. Με 535 βουλευτές έναντι 94 σοσιαλδημοκρατών ο καγκελάριος θα ψηφίσει το νόμο που καταργεί τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης και εξουσιοδοτεί την κυβέρνηση να αποφασίζει χωρίς τη Βουλή.
Με ένα δεύτερο νόμο η χώρα πλέον κυβερνιέται από 18 γκαουλάιτερς. Την Πρωτομαγιά τα συνδικάτα απαγορεύονται, η περιουσία τους δημεύεται και τα στελέχη τους οδηγούνται στη φυλακή. Την 1η Ιουλίου καθιερώνεται η «Δωρεά για τον Αδόλφο Χίτλερ» με την οποία οι επιχειρήσεις εισέφεραν στο ταμείο του NSDAP ώς το 1945 700 εκατομμύρια reichsmark. Τον Σεπτέμβριο η πρωσική συνοδική σύνοδος ψηφίζει πως ιερέας θα είναι πλέον όποιος έχει άρια καταγωγή. Πολλοί ιερείς θα βρεθούν με τους εβραίους, τους μασόνους, τους κομμουνιστές, τους ομοφυλόφιλους και τους αντιφρονούντες ναζί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Τον Οκτώβριο, η Γερμανία αποχωρεί από την Κοινωνία των Εθνών. Στις εκλογές του Νοεμβρίου θα κατέβει μόνο ένα κόμμα, το Ναζιστικό. Ολα τα άλλα είναι εκτός νόμου. Ο λαός θα ψηφίσει με ένα ναι ή ένα όχι, αν συμφωνεί με την πολιτική της κυβέρνησης.
Την 12η Νοεμβρίου 1933 έχει διαταχθεί παύση εργασίας και διακοπή της κυκλοφορίας για ένα λεπτό. Θα μιλήσει ο Φύρερ στο ραδιόφωνο, από ένα εργοστάσιο της Ζίμενς, μιας από τις εταιρείες που χρηματοδοτούν τους ναζί. Στο δημοψήφισμα για την εξωτερική πολιτική το 95,3% ψήφισε «ναι». Το 4,7% «όχι». Υπήρξαν και άκυρα. Στις εκλογές για το κοινοβούλιο το Ναζιστικό Κόμμα «έπεσε» στο 92,1%. Ολα τα υπόλοιπα ψηφοδέλτια θεωρούνται άκυρα. Το Τρίτο Ράιχ ήρθε. 

ΠΗΓΗ

Η ιστορία της Violet Jessop

 

Ο Τιτανικός βυθίστηκε στις 14 Απριλίου 1912 και η Violet Jessop ήταν εκεί. Ήταν μία από τους διασωθέντες του ναυαγίου, στο οποίο εκτιμάται ότι ο αριθμός των νεκρών και αγνοουμένων έφτασε περίπου τους 1.500. Μερικά χρόνια νωρίτερα η Violet είχε καταφέρει να επιζήσει από ακόμη μία ναυτική τραγωδία, ενώ φαίνεται ότι η μοίρα της είχε γραφτό να ζήσει και μια τρίτη.

 

Η Violet Jessop, ή όπως είναι αλλιώς γνωστή ως «Μις Αβύθιστη», γεννήθηκε το 1887 στην Αργεντινή, όπου οι γονείς της είχαν μεταναστεύσει από την Ιρλανδία.

Η μικrή Violet είχε την εύνοια της τύχης από πολύ μικρή ηλικία με το μέρος της, και αυτή μάλλον την ακολούθησε και στη μετέπειτα ζωή της, γράφει η Emily Upton στο todayifoundout.com. Κόλλησε φυματίωση όταν ήταν παιδί και παρότι οι γιατροί της έδιναν μόλις μερικούς μήνες ζωής, εκείνη κατάφερε να πολεμήσει την αρρώστια και να ζήσει μια μακρά και υγιή ζωή.
Όταν έχασε τον πατέρα της, η μητέρα της αποφάσισε να γυρίσει με την οικογένειά της στη Βρετανία, όπου ξεκίνησε να δουλεύει ως καμαριέρα σε ένα πλοίο. Η Violet παρακολουθούσε τα μαθήματά της σε ένα μοναστήρι. Η μητέρα της όμως αρρώστησε βαριά κι έτσι η ίδια αναγκάστηκε να ακολουθήσει τα βήματά της και ξεκίνησε να δουλεύει σε πλοία, για να βοηθήσει την οικογένειά της. 

 

  Βέβαια, εκείνη την εποχή δεν ήταν και πολύ εύκολο να βρει δουλειά. Ήταν μόλις 21 ετών και οι περισσότερες γυναίκες που εργάζονταν στις αρχές του 1900 σε πλοία ως καμαριέρες, ήταν μεσήλικες. Οι εργοδότες της πίστευαν ότι η νιότη και η εμφάνισή της θα «προκαλούσε προβλήματα» στο προσωπικό και τους επιβάτες και την απέρριπταν. 


(Φαίνεται ότι δεν είχαν και πολύ άδικο, καθώς η Violet δέχτηκε τουλάχιστον τρεις προτάσεις γάμου ενώ εργαζόταν σε διάφορα πλοία, μία εκ των οποίων από έναν πάμπλουτο επιβάτη της πρώτης θέσης).Τελικά, κατάφερε να βρει λύση στο πρόβλημά της, αλλάζοντας την εξωτερική της εμφάνιση και φορώντας παλιά ρούχα χωρίς ίχνος μακιγιάζ. 


 

  Το κόλπο της έπιασε και σύντομα κατάφερε να βρει εργοδότη.
Το 1908 προσελήφθη από την εταιρεία White Star Line. Ξεκίνησε την καριέρα της εργαζόμενη στο πλοίο Magestic, όμως το 1910 πήγε στο πολυτελές επιβατηγό πλοίο «Ολυμπιακό» (Olympic).Παρά τις ατελείωτες ώρες δουλειάς και τον ελάχιστο μισθό της (2,10 λίρες το μήνα εκείνη την εποχή) απολάμβανε τις ώρες που περνούσε εκεί, επάνω στο πλοίο. Αρχικά, είχε κάποιες ανησυχίες για τις καιρικές συνθήκες καθώς διέσχιζαν τον Ατλαντικό, όμως της άρεσε γιατί οι Αμερικανοί της συμπεριφέρονταν καλύτερα όταν τους σέρβιρε.
Ένα χρόνο μετά ξεκίνησαν τα προβλήματα. Το 1911 ο «Ολυμπιακός» συγκρούστηκε με το HMS Hawke, ένα πλοίο ειδικά κατασκευασμένο για να εμβολίζει άλλα πλοία και να τα βυθίζει.
Και τα δύο υπέστησαν μεγάλες ζημιές, όμως παρά τις καταστροφές το Olympic δεν βυθίστηκε. Κατάφεραν να το ρυμουλκήσουν στο λιμάνι και η Violet αποβιβάστηκε χωρίς να έχει πάθει το παραμικρό. 


 

  Μερικά χρόνια μετά, η White Star Line αναζητούσε προσωπικό για να εξυπηρετεί τους VIP επιβάτες στον περίφημο «Τιτανικό». Χρειάστηκε λίγος χρόνος μέχρι οι φίλοι και οι οικείοι της να την πείσουν ότι θα ήταν μια υπέροχη εμπειρία το να δουλεύει στο τεράστιο υπερωκεάνιο.Η Violet τελικά δέχτηκε να πάρει τη δουλειά. 

Η ιστορία είναι γνωστή… ο Τιτανικός προσέκρουσε σε παγόβουνο, με αποτέλεσμα να βυθιστεί στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού Ωκεανού, παίρνοντας μαζί του περίπου 1.500 ανθρώπους.Η Violet κατάφερε να γλιτώσει ανεβαίνοντας στη σωστική λέμβο με το νούμερο 16.

 

 

«Μας διέταξαν να ανεβούμε στο κατάστρωμα. Οι επιβάτες με ηρεμία προχωρούσαν προς τα πάνω. Στάθηκα στην άκρη και παρακολουθούσα με το υπόλοιπο προσωπικό τις γυναίκες να κρέμονται από τους ώμους των συζύγων τους, προτού τις βάλουν στις βάρκες με τα παιδιά τους. Λίγη ώρα μετά ένας αξιωματικός μας διέταξε να μπούμε σε μια βάρκα, για να καθησυχάσει τις επιβάτισσες και να τους δείξει ότι οι λέμβοι ήταν ασφαλείς» είχε γράψει στα απομνημονεύματά της. Για ακόμη μία φορά η Violet κατάφερε να επιζήσει… Οι περιπέτειές της όμως δεν είχαν τελειώσει. 


 

Όταν ξέσπασε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, η Violet αποφάσισε να υπηρετήσει ως νοσοκόμα σε ένα ακόμη «αδερφάκι» του Τιτανικού, τον «Βρεταννικό» (Britannic), ο οποίος δραστηριοποιούνταν στο Αιγαίο πέλαγος. 

Στις 21 Νοεμβρίου του 1916 μια έκρηξη συντάραξε το Βρεταννικό. Είχε πέσει σε μια νάρκη που είχε ποντίσει στην περιοχή ένα γερμανικό υποβρύχιο λίγες εβδομάδες πριν. Το υπερωκεάνιο υπέστη μεγάλες καταστροφές και σύντομα βυθίστηκε. Αυτή τη φορά δεν πρόλαβε να μπει σε κάποια σωστική λέμβο. Το πλοίο βυθιζόταν πολύ γρήγορα… πήδηξε στη θάλασσα για να σωθεί:

«Έπεσα μέσα στο νερό και κάτι με χτύπησε στο κεφάλι. Κατάφερα να ξεφύγω από την καρίνα του πλοίου. Μερικά χρόνια μετά όταν πήγα στο γιατρό, γιατί υπέφερα από πονοκεφάλους, ανακάλυψα ότι είχα υποστεί κάταγμα στο κρανίο». Ούτε αυτή η περιπέτεια ήταν αρκετή για να καμφθεί το ηθικό της Violet. 


Μετά τον πόλεμο τα πλοία άρχισαν να γίνονται ακόμη πιο δημοφιλή ως μέσα μεταφοράς, ενώ έκαναν την εμφάνισή τους και τα πρώτα κρουαζιερόπλοια. Η Violet έφυγε από τη White Star Line και πήγε στην εταιρεία Red Star Line, όπου έμεινε για πολλά χρόνια, δουλεύοντας σε κρουαζιερόπλοια που ταξίδευαν σε όλον τον κόσμο. Συνταξιοδοτήθηκε στην ηλικία των 61 ετών και πέρασε την υπόλοιπη ζωή της εκτρέφοντας κοτόπουλα και ασχολούμενη με την κηπουρική.  

Πέθανε το 1971, σε ηλικία 84 ετών από καρδιακή ανεπάρκεια. 


Πηγή: http://theinsider.gr/