Nail's Love By Ms

Ιδού ο "φορολογικός παράδεισος" της coca-cola

Ιδού ο "φορολογικός παράδεισος" της coca-cola


Καντόνι Τσουγκ (Zug). Μια περιοχή που δεν είναι μόνο από τις πιο όμορφες τις Ελβετίας, αλλά είναι και πολύ ελκυστική για τις επιχειρήσεις.
Γιατί; Γιατί μεταξύ των προτερημάτων της είναι η θέση της, που βρίσκεται στην καρδιά της Ευρώπης, η φιλικότητα απέναντι στο επιχειρείν, η πολιτική της σταθερότητα, αλλά κυρίως η χαμηλή φορολογία. Αυτά μην φανταστείτε ότι τα έβγαλα από το μυαλό μου.
Είναιτο promo που αντικρίζει κάποιος κάνοντας κλικ στην ιστοσελίδα του Καντονιού. Προφανώς και δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι η coca-cola- και άλλες 30.000 «αλλοδαπές» επιχειρήσεις- επέλεξαν το Καντόνι ZUG για να στεγάσουν τη επιχειρηματική τους «φωλιά». Και προφανώς δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η νέα coca cola που θα στεγαστεί στο ZUG θα είναι η «μαμά» εταιρία που θα συμμετέχει σε όλες τις ανά τον πλανήτη «θυγατέρες».
Και λέμε προφανώς διότι η φορολογία για τις Holding επιχειρήσεις είναι ακόμη χαμηλότερη. Όπως προβλέπεται από το φορολογικό καθεστώς, η εταιρίες που δεν έχουν άλλη δραστηριότητα εκτός από το να διαχειρίζονται τις επενδύσεις τους σε άλλες εταιρίες απολαμβάνουν του απίστευτους συντελεστές που θα δείτε στον παρακάτω πίνακα.
Tax rates

Capital and reserves 
profit 
Direct Federal tax 
up to 8.5% 
Canton/municipality 
0.02%
(multiplied by the tax rate) 
Η εγγραφή της coca cola στο καντόνι ZUG, το μετοχικό της κεφάλαιαo  και οι βασικοί μέτοχοι
coca11







Τι ανακοίνωσε μεταξύ άλλων η coca cola
Την εισαγωγή στην premium κατηγορία του χρηματιστηρίου του Λονδίνου, μέσω της ανταλλαγής μετοχών στο πλαίσιο της προαιρετικής δημόσιας πρότασης που κατατέθηκε, μεταξύ της εισηγμένης στο ΧΑ Coca Cola Hellenic και της Coca Cola HBC AG, αποφάσισαν οι βασικοί μέτοχοι του πολυεθνικού ομίλου. Η Coca Cola HBC AG θα αποτελεί τη νέα μητρική εταιρεία του ομίλου με έδρα στην Ελβετία.
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στην επίσημη ανακοίνωση της εταιρείας, πρόθεση της Coca-Cola HBC AG είναι, μετά την ολοκλήρωση της Δημόσιας Πρότασης Ανταλλαγής, να είναι η νέα εταιρεία συμμετοχών της Coca-Cola Hellenic. H Δημόσια Πρόταση Ανταλλαγής δε θα επιφέρει οιαδήποτε αλλαγή στο εύρος των δραστηριοτήτων, τη στρατηγική και τις προτεραιότητες της Coca-Cola Hellenic. Η σημερινή διοίκηση της Coca-Cola Hellenic θα συνεχίσει να ηγείται της επιχειρηματικής δραστηριότητας της Coca-Cola Hellenic και της μακροπρόθεσμης στρατηγικής του.
Οι δεσμοί της Coca-Cola Hellenic με την Ελλάδα θα παραμείνουν ανεπηρέαστοι. Η Coca-Cola Hellenic θα διατηρήσει την εγχώρια παραγωγή και διανομή των προϊόντων της στην Ελλάδα και, μετά την ολοκλήρωση της συναλλαγής, θα συνεχίσει να λειτουργεί στην Αθήνα το Κέντρο των Εταιρικών Υπηρεσιών της Coca-Cola Hellenic (Group Corporate Service Center), το οποίο υποστηρίζει τις δραστηριότητες σε 28 χώρες. Δεν θα υπάρξει καμία επίδραση στις θέσεις εργασίας, στις αποδοχές ή στις παροχές των εργαζομένων της Coca-Cola Hellenic, ως αποτέλεσμα αυτής της συναλλαγής.

πηγη:Fpress.gr

Αγοράζουν κρυφά ελληνικό χρέος

Αγοράζουν κρυφά ελληνικό χρέος


Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται το σχέδιο επαναγοράς ομολόγων του ελληνικού δημοσίου παρά τις αλλεπάλληλες εμπλοκές των διαπραγματεύσεων μεταξύ των δανειστών της χώρας.
Και σύμφωνα μάλιστα με ορισμένες πλευρές υπάρχουν δύο όψεις στην διαδικασία: Η μία είναι αυτή που φαίνεται από τις δημόσιες δηλώσεις των Γερμανών και αφορά την επαναγορά ομολόγων στα 30 σεντς ανά ευρώ ονομαστικής αξίας και η άλλη μια διαδικασία που έχει ήδη ξεκινήσει με μυστικότητα και χρηματοδοτείται από back to back δάνειο από μεγάλη ξένη επενδυτική τράπεζα. Οι πληροφορίες αυτές μάλιστα αναφέρουν πως επικεφαλής της διαχείρισης της μυστικής επαναγοράς είναι υψηλόβαθμο στέλεχος μεγάλης ελληνικής τράπεζας με εμπειρία στο θέμα και προϋπηρεσία σε εμβληματική αμερικανική τράπεζα και πρόσφατη έξοδο από κρατικό πόστο. Σημειώνουν δε προς επιβεβαίωση αυτής της εξέλιξης τους πολύ αυξημένους όγκους των τελευταίων συνεδριάσεων στα ελληνικά ομόλογα. Πρόκειται για τους είκοσι τίτλους συνολικής ονομαστικής αξίας 62 δις. ευρώ που δόθηκαν έναντι του 31,5% της αξίας των παλιών ομολόγων που μπήκαν στο PSI. Προσθέτουν δε πως οι διακυμάνσεις τους εντός ενός ορισμένου εύρους τιμών εδώ και μερικές εβδομάδες είναι αποτέλεσμα όχι της αβεβαιότητας που προκαλούν οι παλινωδίες των εταίρων της χώρας αλλά των market makers που έχουν επιφορτιστεί με το έργο της συγκράτησης των τιμών στα επίπεδα των 25-27 σεντς ανα ευρώ. Το σενάριο αυτό θέλει με την ανακοίνωση της επαναγοράς να ανακοινώνεται και το ύψος των ομολόγων που έχουν ήδη επαναγοραστεί για λογαριασμό του ελληνικού δημοσίου. «Αυτά τα πράγματα γνωστοποιούνται αφού γίνουν» αναφέρουν χαρακτηριστικά στα «Π» από το Λονδίνο. Πωλητές είναι σε αυτή την πρώτη φάση οι ξένοι ασφαλιστικοί εκείνοι οργανισμοί που έχουν ήδη από καιρό πάρει προβλέψεις για τα ομόλογα αυτά, ακόμα και πριν το psi, και ήδη θα γράψουν μεγάλα κέρδη. Όμως συνολικά η ονομαστική αξία των τίτλων που διακρατούν αυτοί οι ομολογιούχοι υπολογίζεται μόλις στα 6-8 δις. ευρώ ενώ ο ιδανικός στόχος θα ήταν η επαναγορά και των 60 δις. έναντι 16 δις περίπου.


πηγή:ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Λύση ανάσα για άνεργους δανειολήπτες και χαμηλά εισοδήματα. Δείτε τις δόσεις

Λύση ανάσα για άνεργους δανειολήπτες και χαμηλά εισοδήματα. Δείτε τις δόσεις 


Ρύθμιση -ανάσα για όσους έχουν πάρει στεγαστικό δάνειο για αγορά πρώτης κατοικίας και έχουν χάσει τη δουλειά τους ή τα εισοδήματα τους έχουν υποχωρήσει τουλάχιστον κατά 35% από την 1/1/2010 έως σήμερα, είναι αυτή που προωθεί το υπ. Ανάπτυξης με τις τράπεζες.
Και αυτό γιατί οι δανειολήπτες διευκολύνονται σημαντικά έως ότου επανακάμψουν οικονομικά, αφού οι άνεργοι δεν θα πληρώνουν ούτε ένα ευρώ δόση έως ότου εξασφαλίσουν εργασία και άρα εισόδημα, με ανώτατο όριο μια περίοδο τεσσάρων ετών , ενώ όσοι έχουν χάσει πάνω από το 35% του οικογενειακού τους εισοδήματος η δόση θα μειώνεται σημαντικά. Πρέπει να σημειωθεί ότι για την κατηγορία των ανέργων θα γίνεται επανέλεγχος της οικονομικής τους κατάστασης κάθε χρόνο, ενώ όσοι είχαν απώλεια εισοδήματος ο έλεγχος θα γίνεται κάθε δύο χρόνια.

Τι προβλέπει η ρύθμιση αναλυτικά


Η ρύθμιση που προωθεί το υπουργείο Ανάπτυξης –αν βεβαίως ανάψει το πράσινο φως η τρόικα- προβλέπει:
-Για τέσσερα χρόνια θα καταβάλλονται μόνο τόκοι
-Το επιτόκιο σε αυτή την τετραετία θα είναι 1,5%
-Η μηνιαία δόση δεν θα υπερβαίνει το 30% του εισοδήματος
-Άνεργοι δεν θα καταβάλλουν ούτε τόκους, δηλαδή δεν θα καταβάλλουν τίποτα.


Ποιοι μπορούν να ενταχθούν στη ρύθμιση.

-Μισθωτοί και συνταξιούχοι ιδιωτικού και δημοσίου τομέα καθώς και όσους έχουν τεκμαιρόμενη σχέση εξαρτημένης εργασίας, δηλαδή να προκύπτει ότι παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε έναν μόνο εργοδότη, που το οικογενειακό τους εισόδημά τους έχει μειωθεί περισσότερο από 35% από την 01.01.2010. και σήμερα δεν ξεπερνά τα 25.000 ευρώ. Δηλαδή όσοι είχαν περίπου 39.000 ευρώ οικογενειακό εισόδημα και αυτό έχει μειωθεί στα 25.000 ευρώ και χαμηλότερα.
-Άνεργοι που έχασαν τη δουλειά τους κατά την ίδια περίοδο ή ανάπηροι

Ποιοι μένουν εκτός
Οσοι εμπίπτουν στις παραπάνω κατηγορίες αλλά η αντικειμενική αξία του ακινήτου που έχουν αγοράσει ξεπερνά τα 180.000 ευρώ ή τα 2000.000 για πολύτεκνους και ευπαθείς ομάδες
-Οι ελεύθεροι επαγγελματίες, ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης. Αυτή είναι μια αδικία της ρύθμισης, αλλά οι αρμόδιοι του υπ. Ανάπτυξης υποστηρίζουν ότι ο σημαντικότερος λόγος που μένει εκτός η συγκεκριμένη κατηγορία είναι γιατί δεν μπορεί να προσδιοριστεί ακριβώς το εισόδημά τους.
-Οσοι έχουν πάρει καταναλωτικά ή προσωπικά δάνεια ή πιστωτικές κάρτες, ασχέτως οικονομικής κατάστασης.
Το κόστος για τις τράπεζες


Παράδειγμα 1ο:
Δανειολήπτης που έχει λάβει δάνειο 150.000 ευρώ, με επιτόκιο 4% και διάρκεια 20 έτη, πληρώνει σήμερα κάθε μήνα δόση 957 ευρώ. Αν υποθέσουμε ότι το δάνειο το πήρε το 2/1/2004, και έχει πληρώσει 9 χρόνια κανονικά, το άληκτο κεφάλαιο θα διαμορφώνεται στις 2/1/2013 σε 91.920 ευρώ. Αν υποθέσουμε ότι εντάσσεται στην ρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση, τότε το ποσό του που θα πληρώνει κάθε χρόνο για τα επόμενα 4 χρόνια, αν δεν ανακάμψει οικονομικά, θα προκύψει από το 91.920 που είναι το κεφάλαιο Χ 1,5% που είναι το νέο επιτόκιο της ρύθμισης. Αυτό μας δίνει 1.378 ευρώ ετησίως. Δηλαδή 114 ευρώ το μήνα. Μόλις παρέλθει η τετραετία, το κεφάλαιο θα έχει μείνει στάσιμο στα 91.920, όμως η δόση θα επανέλθει στα 957 ευρώ και η αποπληρωμή-εξόφληση του δανείου από το 2023 θα «μεταφερθεί» στο 2027.

Παράδειγμα 2ο:
Δανειολήπτης που έχει λάβει δάνειο 100.000 ευρώ, με επιτόκιο 3% και διάρκεια 15 έτη, πληρώνει σήμερα κάθε μήνα δόση 718 ευρώ. Αν υποθέσουμε ότι το δάνειο το πήρε το 2/1/2006 και έχει πληρώσει 7 χρόνια κανονικά, το άληκτο κεφάλαιο θα διαμορφώνεται στις 2/1/2013 σε 53.376 ευρώ Τότε το ποσό του που θα πληρώνει κάθε χρόνο για τα επόμενα 4 χρόνια, αν δεν ανακάμψει οικονομικά, θα προκύψει από το 53.376 που είναι το κεφάλαιο Χ 1,5% που είναι το νέο επιτόκιο της ρύθμισης. Αυτό μας δίνει 800 ευρώ ετησίως. Δηλαδή 66,6 ευρώ το μήνα. Μόλις παρέλθει η τετραετία το κεφάλαιο θα έχει μείνει στάσιμο στα 53.376 ευρώ, όμως η δόση θα επανέλθει στα 718 ευρώ και η και η αποπληρωμή-εξόφληση του δανείου από το 2020 θα «μεταφερθεί» στο 2024.
Ασφαλώς και η ρύθμιση είναι αρκετά δελεαστική για τους δανειολήπτες έτσι όπως προωθείται από το υπ. Ανάπτυξης, διότι η επιβάρυνση είναι αρκετά μικρή, ωστόσο θα επιφέρει σημαντικό κόστος για τις τράπεζες. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να αναμένουμε την απόφαση της τρόικας, διότι αυτή έχει τον τελευταίο λόγο και αυτή θα εγκρίνει, θα απορρίψει ή θα τροποποιήσει τη ρύθμιση
Στον πίνακα μπορείτε να δείτε αναλυτικά πως θα διαμορφωθεί η δόση σας, ανάλογα με το εισόδημα σας για τα επόμενα 4 χρόνια αν ενταχθείτε στη ρύθμιση



ΥΨΟΣ ΑΛΗΚΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΕΤΉΣΙΟ
ΕΙΣΟΔΗΜΑ

50.000

75.000

100.000

125.000

150.000

200.000
10.000
63
94
125
156
188
250
11.000
63
94
125
156
188
250
12.000
63
94
125
156
188
250
13.000
63
94
125
156
188
250
14.000
63
94
125
156
188
250
15.000
63
94
125
156
188
250
16.000
63
94
125
156
188
250
17.000
63
94
125
156
188
250
18.000
63
94
125
156
188
250
19.000
63
94
125
156
188
250
20.000
63
94
125
156
188
250
21.000
63
94
125
156
188
250
22.000
63
94
125
156
188
250
23.000
63
94
125
156
188
250
24.000
63
94
125
156
188
250
25.000
63
94
125
156
188
250

VIDEO: ΓΟΥΑΤΕΜΑΛΑ: Δείτε τι περιμένει την Ελλάδα του ΔΝΤ!



ΤΟ Δ.Ν.Τ. βρίσκεται στη Γουατεμάλα από το 1984.


Τα τελευταία εφτά χρόνια η χώρα εμφανίζει εντυπωσιακή ...

οικονομική ανάπτυξη που θα ζήλευαν πολλά ανεπτυγμένα κράτη.


Ο μέσος όρος αγγίζει το 4%!


Ωστόσο, την ίδια στιγμή, το 1 στα 2 παιδιά κάτω των 5 ετών πεθαίνουν από την πείνα και τον υποσιτισμό.


Ένα ντοκιμαντέρ συγκλονιστικών αντιφάσεων, όπου τα υπέροχα οικονομικά στοιχεία δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική. ζωή. 


                           

Αγάπη




Γι’ αυτό θέλω να γράψω σήμερα. Να μιλήσω για την αγάπη, να ακουμπήσω σ’ αυτά τα ταπεινά πλήκτρα του υπολογιστή τις σκέψεις μου για την αγάπη. Και θα ξεκινήσω από την αφορμή, από που μου ήρθε η έμπνευση σήμερα να γράψω για ένα τέτοιο θέμα, για μια τέτοια έννοια, την οποία ουσιαστικά ακόμη προσπαθώ να αποκοδικοποιήσω στο μυαλό μου. Τολμηρό.

Και συνεχίζω. Πέρα από το γεγονός του προεμμηνορρυσιακού και μεταεμμμηνορρυσικού συνδρόμου το οποίο διανύω συνεχώς, μια σοβαρή αφορμή για να ασχοληθείς με το τι είναι η αγάπη, από πού προέρχεται, γιατί την αισθανόμαστε, την αισθανόμαστε άραγε ή είναι μια ψευδαίσθηση, είναι η τέχνη. Ένα βιβλίο, μια ταινία, ένα ποίημα, κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Συνήθως βέβαια, για μένα τουλάχιστον, η αφορμή είναι ως επί το πλείστον οι ταινίες. Μια καλογυρισμένη, άρτια καλλιτεχνικά ταινία με θέμα την αγάπη. Μπορεί βέβαια να είναι και η πιο χαζή αμερικάνικη κομεντί για την οποία συνήθως δεν θα πλήρωνες ούτε στο βίντεο κλαμπ, και την βλέπεις είτε κατεβασμένη στον υπολογιστή σου (κατά τη διάρκεια της περιόδου, καθηλωμένη στο κρεβάτι του πόνου), είτε  βράδια μετά από χωρισμούς, βράδια μιζέριας στο Star channel. Αυτές οι ταινίες είναι που με βάζουν στη διαδικασία να σκεφτώ, να αναρωτηθώ και να αναφωνήσω τελικά μπροστά στον καθρέφτη “ Τι παίζει τελικά με την αγάπη;”.

Κάτι παρόμοιο έγινε και σήμερα. Αφού παρήγγειλα το σουβλάκι μου και κάθισα αναπαυτικά στον καναπέ μου παρέα με την φίλη μου, πάτησα το play και αφέθηκα να παρασυρθώ στη δίνη μιας κινηματογραφικής ιστορίας. Μια εταίρα περασμένης νιότης ερωτεύεται παράφορα έναν κατά πολλά χρόνια νεαρότερό της άντρα, ο οποίος όμως τελικά αναγκάζεται να την αφήσει για να παντρευτεί και να κάνει οικογένεια και ο οποίος τελικά αυτοκτονεί μετά από κάποια χρόνια έχοντας συνειδητοποιήσει ότι η μοναδική του αγάπη ήταν η μεσήλικη εταίρα. Τώρα βέβαια που διαβάζω την τραγική μου σύνοψη, δεν μπορώ να καταλάβω τι με ενέπνευσε αρχικά ώστε να κάτσω να γράψω για την αγάπη. Ίσως να ήταν η Μισέλ Φάιφερ  που έκλαιγε, η προσπαθούσε να μην κλάψει , ίσως να ήταν ο πανέμορφος συμπρωταγωνιστής της με τα πράσινα μάτια που επίσης πονούσε καθόλη τη διάρκεια του έργου, ή ίσως η ατμόσφαιρα του Μπελ Επόκ που πάντα μεγενθύνει αυτού του είδους τα πάθη. Ναι  μάλλον αυτό ήταν, αυτό είναι που συνήθως με κάνει να αναρωτιέμαι  αν και στη ζωή αλήθεια πονάμε τόσο πολύ για την αγάπη. Αν στ’ αλήθεια χτυπιόμαστε στα πατώματα, κλαίμε, αυτοκτονούμε ή αν είναι απλά ένα αποκύημα της τέχνης αυτός ο ηδονικός σχεδόν πόνος. Η αγάπη η τόσο δυνατή που σε σκοτώνει, που σε σπρώχνει να κάνεις το αδύνατο, το αδιανόητο, το αποτρόπαιο, υπάρχει; Υπάρχει για μας τους απλούς θνητούς ή απλά τη ζούμε πια μέσα από τη λογοτεχνία, τη μουσική και πάνω απ’ όλα απ’ τις ταινίες. Μέσα από τον πολιτισμό και την τέχνη; Μερικές φορές φτάνω να πιστέψω πως έτσι γίνεται. Πως μαθαίνουμε για την αγάπη από τα λάθος μέσα. Τα εξιδανικευμένα μέσα της τέχνης (και όχι μόνο). Για μας αγάπη είναι ο πόνος της απώλειας, τα 42 εκατομμύρια εμπόδια, τα φιλιά πάνω σε γέφυρες και καράβια την ώρα του αποχωρισμού, τα πονεμένα μυνήματα στον τηλεφωνητή (πάντα δεν ήθελες να έχεις έναν τηλεφωνητή για να ακούσεις το περιβόητο: “Συγγνώμη, σ’αγαπώ!”;), η εξομολογήσεις στη βροχερή Νέα Υόρκη και άλλα πολλά κλισέ. Οι σχέσεις αγάπης πια προσκυνούν στο βωμό των κλισέ. Στερεότυπα. Στε-ρε-ό-τυ-πα. Εκεί βρίσκεται η τομή, στα στερεότυπα. “Είναι παντρμένοι, αγαπιούνται”, “Είναι μαζί απ’ το σχολείο, αγαπιούνται”, “ Είναι τόσο ταιριαστό ζευγάρι, αγαπιούνται”.  Αυθαίρετα συμπεράσματα αιώνων που οδηγούν την ανθρωπότητα σε μοιραία λάθη.  Βέβαια μπορεί και όχι. Μπορεί τα στερεότυπα να είναι απλώς ένας τρόπος να εκλογικεύσεις την έννοια αγάπη, να της δώσεις ένα όνομα, να την δεις χειροπιαστή μπροστά σου και να της δώσεις μια εικόνα στο μυαλό σου που να μπορείς να αναπαράγεις. Από την άλλη όμως δεν είναι και έτσι. Είναι σαν να προσπαθείς να χωρέσεις μια έννοια όπως η ΖΩΗ σε 10 εικόνες, 10 εικόνες φτιαγμένες από στερεότυπα, δεν γίνεται. Είναι κάτι τόσο γενικό και τόσο συγκεκριμένο ταυτόχρονα που δεν γίνεται, δεν μπορείς να τα βάλεις σε νόρμες, δεν μπορείς να το κάνεις εικόνα και να το πουλάς στους ανθρώπους, απλά δεν γίνεται. Και όμως συμβαίνει,

Κανείς ποτέ δεν ρωτάει τη γιαγιά του ή τη μαμά του ή την θεία του την Κατίνα για την αγάπη, για τον κοινό βίο με κάποιον που αγαπάς ή που δεν αγάπησες ποτέ. Κανείς δεν ρωτάει για την αγάπη τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους που βρίσκονται δίπλα του. Όλοι πια στρεφόμαστε στην τέχνη, στην TV, στους τρίτους, στο ιδανικά φτιαγμένο σύμπαν της αιώνιας, αληθινής, πολυ-μονοδιάστατης αγάπης. Ζητιανεύοντας εμπειρίες και περιμένοντας να ζήσουμε τα συμπτώματα της αγάπης όπως παρουσιάζονται σ’ αυτούς (τους δημιουργούς ή απλούς τσαρλατάνους) και ψάχνουμε απεγνωσμένα να βρούμε σε μας, στους άλλους, σε όλους στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι αγαπάμε ή ότι τουλάχιστον μια φορά αγαπήσαμε αληθινά. Κάπως έτσι, μέσα από αυτή την ψυχαναγκαστική υπερφόρτωση, καταλήγουμε να μην ξέρουμε τι μας γίνεται, να μην μπορούμε να βρούμε την άκρη, και πάνω απ’ όλα να κάνουμε τη ζωής μας πιο δύσκολη και τις σχέσεις μας πιο μίζερες.

 Είναι στη φύση μας να αναζητούμε το νόημα των λέξεων, τη λογική των συναισθημάτων,  τη λογική σ’ αυτά που κάνουμε ή που δεν κάνουμε. Αλλά από την άλλη αυτή η υπερανάλυση των εννοιών, των συναισθημάτων, των αισθήσεων οδηγεί στην καλύτερη των περιπτώσεων, στον κυνισμό. Μήπως λοιπόν είναι πια ώρα να σταματήσουμε όλοι να ψάχνουμε την αγάπη όπως την ξέρουμε, όπως την μάθαμε, και να αφεθούμε να τη ζήσουμε όπως είναι να έρθει στον καθένα μας ξεχωριστά, με τα δικά της μοναδικά συμπτώματα και αφήνοντας πίσω τα κλισέ; Νομίζω πως έχει έρθει η ώρα να αφήσουμε πίσω τις προσδοκίες και τον κυνισμό μας και να αγαπήσουμε όπως είναι γραμμένο στο DNA μας. Τουλάχιστον εγώ έτσι λέω να κάνω. :-) MAKE LOVE NOT WAR!

Μέλος: Maria Flip

Μόνο στην αρχή μιας σχέσης, το sex αποτελεί προτεραιότητα!




Σιγά-σιγά η σχέση του ζευγαριού από το “να το κάνουμε συνέχεια”, γίνεται «όχι απόψε γλυκιέ μου, αύριο ίσως». Κάνει να σε ακουμπήσει, μαζεύεσαι, και οι δύο γυρνάτε ο καθένας στο πλευρό του,  αναρωτιέστε  τι έχει συμβεί και το υπέροχο σεξ που κάνατε, δεν γίνεται τώρα πια.   

Που πήγε εκείνη η αιώνια ευτυχία που ακούγαμε στα παραμύθια που μας έλεγε η γιαγιά μας;
Κατά τα πρώτα χρόνια μιας σχέσης, το 60% των γυναικών ήθελαν σεξ “πολύ συχνά”, αλλά μετά από τέσσερα χρόνια μειώθηκε στο 50% και μετά από 20 χρόνια μειώθηκε στο 20%.  Η επιθυμία των ανδρών για σεξ παρέμεινε η ίδια.  Εξήντα έως 80% των ανδρών που ερωτήθηκαν ήθελαν το ίδιο ποσό sex, ανεξάρτητα από το πόσο καιρό διαρκούσε η σχέση τους.”  Αυτά είναι τα συμπεράσματα μιας μελέτης που έγινε από το Πανεπιστήμιο Εppendorf του Αμβούργου, σε δείγμα  530 ζευγαριών.

Οι αιτίες είναι πολλές και ποικίλες.  Από το εργασιακό άγχος και τα οικονομικά προβλήματα μέχρι  τον ερχομό ενός  μωρού, τη μείωση των ορμονών.  Η ζωή του ζευγαριού αλλάζει.  Το ίδιο και η διάθεση για σεξ.

«Μπορεί να κάνει κάποιος την αγάπη να μείνει στάσιμη στο χρόνο; Ρωτάω.  Μπορούμε να δοκιμάσουμε, αλλά θα κάνουμε τη ζωή μας κόλαση.  Όχι, δεν είμαι παντρεμένος σχεδόν τριάντα χρόνια με τον ίδιο άνθρωπο, είναι ψέμα : ούτε εκείνη, ούτε εγώ είμαστε ίδιοι, γι’ αυτό και παραμένει η σχέση μας πιο ζωντανή από ποτέ. Δεν περιμένω από αυτή να συμπεριφέρεται όπως συμπεριφερόταν όταν γνωριστήκαμε. Ούτε και εκείνη θέλει να είμαι ίδιος με τον άντρα που ήμουν όταν τη γνώρισα.» 

Μας λέει ο P. Coelho, στο Άλεφ (εκδόσεις Α.Α.Λιβάνη).  Εκείνοι, μπόρεσαν να εξελιχτούν μαζί, γι’ αυτό η σχέση τους παρέμεινε ζωντανή.  Η αλλαγή και των δύο έγινε παράλληλα. Συμβαίνει το ίδιο με όλους;  Αν οι διαφορετικές ζωές, οι “τυπικά” παράλληλες,  δημιούργησαν δυο διαφορετικές προσωπικότητες; Ουσιαστικά διαφορετικές ζωές,  τότε τι γίνεται;
Τι πρέπει να γίνει ;  Οι άντρες αντιλαμβάνονται το σεξ διαφορετικά από τις γυναίκες. Δεν θέλουν «προϋποθέσεις».  Οι γυναίκες όμως, για να κάνουν σεξ θέλουν να αισθάνονται ότι ο άνθρωπος τους είναι κοντά τους. 

Διαβάζουμε σε άρθρο του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής  Υγείας του Δρ. Θ. Ασκητή : «Το σεξ που ουσιαστικά σηματοδοτεί την ποιότητα των δύο συντρόφων χαρακτηρίζεται ως μία λειτουργία για τον άνδρα σαφώς βιολογική με ψυχική συμμετοχή, για τη γυναίκα όμως σαφώς ψυχική με βιολογική έκφραση.»

Οι γυναίκες, όσο πιο «καλυμμένες» αισθανόμαστε συναισθηματικά, τόσο  έχουμε περισσότερο επιθυμία για σεξ.  Αν από τη σχέση έχει απομείνει μόνο μια καθημερινή ρουτίνα που περιλαμβάνει το τι θα φάμε, πως θα αντιμετωπίσουμε τα οικονομικά προβλήματα, τα προβλήματα με τα παιδιά κλπ., τόσο αποξενωνόμαστε και σεξουαλικά. Θα αισθανθούμε μεγαλύτερο σεξουαλικό πόθο, όταν βιώσουμε ότι ό άλλος νοιάζεται και με «άλλους τρόπους», απλά όταν η γενικότερη συμπεριφορά του  είναι συνολικά τρυφερή και γλυκιά.

Η λύση ίσως να βρίσκεται στην ειλικρίνεια και την ανοιχτή συζήτηση.  Αν δεν μπορεί να γίνει ούτε αυτό...

Έρευνα: Τα έμβρυα χασμουριούνται μέσα στη μήτρα!




Απάντηση στο ερώτημα αν τα αγέννητα μωρά χασμουριούνται ή απλώς ανοίγουν το στόμα τους μέσα στη μήτρα έρχεται να δώσει μια νέα έρευνα και να λύσει την επιστημονική διαφωνία.

Τα έμβρυα όχι μόνο έχουν λόξιγκα, καταπίνουν ή τεντώνονται μέσα στη μήτρα της εγκύου μητέρας τους, αλλά, χασμουριούνται κιόλας. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν οι ερευνητές των βρετανικών πανεπιστημίων του Ντέραμ και του Λάνκαστερ, αφού μελέτησαν βιντεοσκοπημένους υπέρηχους 15 υγιών εμβρύων (οκτώ κοριτσιών και επτά αγοριών), που βρίσκονταν μεταξύ της 24ης και της 36ης εβδομάδας της κύησης.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι και τα δύο φύλα χασμουριούνται συχνά, ενώ μετά την 28η εβδομάδα παρατηρείται σταθερή μείωση του χασμουρητού.

Με βάση τη διάρκεια που το έμβρυο μέσα στη μήτρα κρατά ανοικτό το στόμα του και πόσο αργά το ανοίγει, εκτιμάται ότι πάνω από τις μισές φορές  χασμουριέται. Αν και η λειτουργία και η σημασία του χασμουρητού παραμένουν άγνωστες, οι επιστήμονες θεωρούν ότι είναι μια φυσική διαδικασία που σχετίζεται με την ανάπτυξη του παιδιού και έτσι θα μπορούσε να αποτελέσει ένα ακόμα δείκτη για την υγεία του εμβρύου. «Αντίθετα με μας, τα έμβρυα δεν “κολλάνε” το χασμουρητό από άλλους, ούτε χασμουριούνται επειδή νυστάζουν. Μάλλον, η συχνότητα του χασμουρητού τους στη μήτρα σχετίζεται με την ωρίμανση του εγκεφάλου και του κεντρικού νευρικού συστήματος κατά την κύηση», δήλωσε η επικεφαλής ψυχολόγος, Νάτζα Ράισλαντ.

Πέρυσι, η ίδια ερευνητική ομάδα είχε ανακαλύψει σε δύο έμβρυα μέσα στη μήτρα πολύπλοκες εκφράσεις του προσώπου, όπως το γέλιο και το κλάμα, μεταξύ της 24ης και της 35ης εβδομάδας της κύησης.

Πηγή: Newsbomb.gr

May Banners

ΠΑΤΑ LIKE ΚΙ ΕΣΥ ΑΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΕΝΑ ΦΙΛΟ ΣΟΥ

free counters