Αφού δεν υπάρχει πια εμπιστοσύνη στις μέρες.
Η αλήθεια είναι πως στις μέρες μας υπάρχει τεράστια ευκολία στο λεγόμενο
«κέρατο». Οι άνθρωποι επιλέγουν να προδώσουν τη σχέση τους χωρίς
δεύτερη σκέψη. Γυναίκες και άντρες. Δεν υπάρχει πια η πεποίθηση εκείνη,
ότι ο άνδρας είναι πολυγαμικό ον ενώ γυναίκα μονογαμικό. Τώρα και τα δύο
φύλα τείνουν προς την πολυγαμία.
Εύλογα λοιπόν δημιουργείται το εξής ερώτημα «Γιατί να ερωτευθώ και να μπω στη διαδικασία της σχέσης, αφού ο σύντροφός μου, δεν θα μου είναι «πιστός»; Με άπλα λόγια βάζουμε φρένο στον έρωτα. Φοβόμαστε να αισθανθούμε πράγματα για τον άλλον. Το χειρότερο είναι πως φοβόμαστε να τον εμπιστευθούμε. Δεν υπάρχει πια εμπιστοσύνη ανάμεσα στο ζευγάρι.
Η έλλειψη εμπιστοσύνης σημαίνει ανασφάλεια, ανησυχία, φόβο. Δεν υπάρχει ηρεμία μέσα μας και συνεπώς στη σχέση μας. Το χειρότερο απ” όλα είναι όταν κοιτάς το σύντροφό σου στα μάτια την ώρα που σου λέει ψέμματα.
Εσύ φυσικά ξέρεις την αλήθεια, γιατί έψαξες το κινητό του και βρήκες τα στοιχεία που θες. Αλλά, φυσικά και δεν μπορείς να αποκαλύψεις την πηγή σου, γιατί θα πέσεις στα μάτια του. Και όχι μόνο στα δικά του, αλλά και στα δικά σου. Πότε δεν πίστευες πως θα φτάσεις στο σημείο να ψάχνεις σαν τρελή, emails, λογαριασμούς σε social media. Πάντα τα κορόιδευες και ήσουν υπέρμαχος των προσωπικών δεδομένων. Τώρα τι έγινε;
Αδικία, θυμός, πικρία, προδοσία, ανασφάλεια, απόγνωση. Χωρίζω ή μένω; Εγώ τι θέλω; Δύσκολες καταστάσεις. Πώς μπορεί να μείνει κανείς σε μία σχέση όταν ξέρει ότι ο σύντροφός του τον κοροϊδεύει; Και αν το ξέρει γιατί δεν φεύγει;
Ο φόβος της μοναξιάς, η δυσκολία να αποδεχθείς μια ακόμη προσωπική αποτυχία. Γιατί; Τι κάνω λάθος και δεν αξίζω το σεβασμό και την αφοσίωση; Ερωτήματα πολύ κοινά σ” όλους που δειλιάζουν να τα θέσουν. Και αν τελικά, ο Freud είχε δίκαιο για τους μηχανισμούς άμυνας. Αν όλοι αυτοί οι φόβοι μας είναι προβολές των δικών μας και όχι του άλλου;
Το ζητούμενο είναι πως το συναισθηματικό κενό που νιώθουμε σήμερα δεν βοηθά να ερωτευθούμε. Να αγαπήσουμε και να εμπιστευθούμε τα συναισθήματά μας στον άλλον. Κάτι πρέπει να αλλάξει και καλύτερα να ξεκινήσουμε από τον εαυτό μας.
Εύλογα λοιπόν δημιουργείται το εξής ερώτημα «Γιατί να ερωτευθώ και να μπω στη διαδικασία της σχέσης, αφού ο σύντροφός μου, δεν θα μου είναι «πιστός»; Με άπλα λόγια βάζουμε φρένο στον έρωτα. Φοβόμαστε να αισθανθούμε πράγματα για τον άλλον. Το χειρότερο είναι πως φοβόμαστε να τον εμπιστευθούμε. Δεν υπάρχει πια εμπιστοσύνη ανάμεσα στο ζευγάρι.
Η έλλειψη εμπιστοσύνης σημαίνει ανασφάλεια, ανησυχία, φόβο. Δεν υπάρχει ηρεμία μέσα μας και συνεπώς στη σχέση μας. Το χειρότερο απ” όλα είναι όταν κοιτάς το σύντροφό σου στα μάτια την ώρα που σου λέει ψέμματα.
Εσύ φυσικά ξέρεις την αλήθεια, γιατί έψαξες το κινητό του και βρήκες τα στοιχεία που θες. Αλλά, φυσικά και δεν μπορείς να αποκαλύψεις την πηγή σου, γιατί θα πέσεις στα μάτια του. Και όχι μόνο στα δικά του, αλλά και στα δικά σου. Πότε δεν πίστευες πως θα φτάσεις στο σημείο να ψάχνεις σαν τρελή, emails, λογαριασμούς σε social media. Πάντα τα κορόιδευες και ήσουν υπέρμαχος των προσωπικών δεδομένων. Τώρα τι έγινε;
Αδικία, θυμός, πικρία, προδοσία, ανασφάλεια, απόγνωση. Χωρίζω ή μένω; Εγώ τι θέλω; Δύσκολες καταστάσεις. Πώς μπορεί να μείνει κανείς σε μία σχέση όταν ξέρει ότι ο σύντροφός του τον κοροϊδεύει; Και αν το ξέρει γιατί δεν φεύγει;
Ο φόβος της μοναξιάς, η δυσκολία να αποδεχθείς μια ακόμη προσωπική αποτυχία. Γιατί; Τι κάνω λάθος και δεν αξίζω το σεβασμό και την αφοσίωση; Ερωτήματα πολύ κοινά σ” όλους που δειλιάζουν να τα θέσουν. Και αν τελικά, ο Freud είχε δίκαιο για τους μηχανισμούς άμυνας. Αν όλοι αυτοί οι φόβοι μας είναι προβολές των δικών μας και όχι του άλλου;
Το ζητούμενο είναι πως το συναισθηματικό κενό που νιώθουμε σήμερα δεν βοηθά να ερωτευθούμε. Να αγαπήσουμε και να εμπιστευθούμε τα συναισθήματά μας στον άλλον. Κάτι πρέπει να αλλάξει και καλύτερα να ξεκινήσουμε από τον εαυτό μας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου