Ο κινηματογράφος είναι από πολλές πλευρές μια τέχνη των δικτατόρων, και δεν περιμέναμε το «Δικτάτορα» (όπου ο Σάσα Μπάρον Κοέν μπαίνει στο πετσί του Καντάφι) για να το καταλάβουμε. Η ιστορία του σινεμά είναι γεμάτη απολυταρχικούς, αδίστακτους σκηνοθέτες που θα μπορούσαν να παρομοιαστούν με τους πιο στυγνούς δικτάτορες, ενώ αντίστοιχα η παγκόσμια ιστορία είναι γεμάτη από βίαιους ηγέτες που έτρεφαν παθολογική αγάπη για το σινεμά – ο Χίτλερ, ο Στάλιν και ο Κιμ Γιονγκ-Ιλ (για τη σινε-μανία του οποίου μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στο περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ που κυκλοφορεί) είναι λίγοι από αυτούς.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, κάποιοι από τους πιο αιμοσταγείς, ολοκληρωτικούς ή παρανοϊκούς ηγεμόνες έχουν μετατραπεί και σε ήρωες της μεγάλης οθόνης, ασκώντας έτσι την εξουσία τους και μπροστά από την κάμερα. Ιδού οι καλύτεροι – ή οι χειρότεροι, όπως το πάρει κανείς.
The Great Dictator, του Τσάρλι Τσάπλιν (1940)
Ποιος: Μυστακοφόρος ηγέτης ονόματι Χίνκελ, δηλαδή στην ουσία ο Χίτλερ.
Τύραννέ μου: Ο Τσάπλιν διασταυρώνει τις ζωές ενός Εβραίου μπαρμπέρη κι ενός παρανοϊκά μεγαλομανούς ηγέτη, διαβλέπει την επερχόμενη φρίκη του ναζισμού και τον αποδομεί με τρόπο άλλοτε εξευτελιστικό, άλλοτε σπαρακτικά ανθρώπινο.
Τύραννέ μου: Ο Τσάπλιν διασταυρώνει τις ζωές ενός Εβραίου μπαρμπέρη κι ενός παρανοϊκά μεγαλομανούς ηγέτη, διαβλέπει την επερχόμενη φρίκη του ναζισμού και τον αποδομεί με τρόπο άλλοτε εξευτελιστικό, άλλοτε σπαρακτικά ανθρώπινο.
Η Πτώση, του Όλιβερ Χίρσμπιγκελ (2004)
Ποιος: Ο Χίτλερ χωρίς ψευδώνυμα και χωρίς μάσκες, ενώ το ναζιστικό καθεστώς διανύει τις τελευταίες του ημέρες.
Τύραννέ μου: Η ταινία του Χίρσμπιγκελ σπάει τα ταμπού του γερμανικού σινεμά, παρουσιάζει τον Χίτλερ ως ένα ανθρώπινο ον σε κρίση (ο Μπρούνο Γκανζ απλούστατα δίνει ρέστα στον ρόλο του καταρρέοντος Φύρερ) και καταφέρνει να προκαλέσει τις πιο αντιφατικές αντιδράσεις με αυτό το απίστευτα αποτελεσματικό χρονικό παρακμής.
Τύραννέ μου: Η ταινία του Χίρσμπιγκελ σπάει τα ταμπού του γερμανικού σινεμά, παρουσιάζει τον Χίτλερ ως ένα ανθρώπινο ον σε κρίση (ο Μπρούνο Γκανζ απλούστατα δίνει ρέστα στον ρόλο του καταρρέοντος Φύρερ) και καταφέρνει να προκαλέσει τις πιο αντιφατικές αντιδράσεις με αυτό το απίστευτα αποτελεσματικό χρονικό παρακμής.
Vincere, του Μάρκο Μπελόκιο (2009)
Ποιος: Ο Μουσολίνι, μέσα από το πρίσμα της σχέσης του με την πρώτη σύντροφό του, Ίντα Ντάλσερ.
Τύραννέ μου: Μια σχετικά άγνωστη, αλλά ερεθιστική και αρκετά φρικιαστική, πτυχή της ζωής του Μουσολίνι και της ανόδου του στην εξουσία, δοσμένη με σκηνοθετικό κι ερμηνευτικό μπρίο.
Τύραννέ μου: Μια σχετικά άγνωστη, αλλά ερεθιστική και αρκετά φρικιαστική, πτυχή της ζωής του Μουσολίνι και της ανόδου του στην εξουσία, δοσμένη με σκηνοθετικό κι ερμηνευτικό μπρίο.
The Last King of Scotland, του Κέβιν Μακ Ντόναλντ (2006)
Ποιος: Ο Ίντι Αμίν Ντάντα, δικτάτορας της Ουγκάντα τη δεκαετία του 70.
Τύραννέ μου: Στην κινηματογραφική διασκευή του ομώνυμου βιβλίου, ο Φόρεστ Γουίτακερ ερμηνεύει έναν αρχηγό στρατιωτικού καθεστώτος που αρεσκόταν να εφευρίσκει πρωτότυπους τίτλους για τον εαυτό του, και ο «τελευταίος Βασιλιάς της Σκωτίας» φημολογείται πως ήταν ένας από αυτούς. Το αποτέλεσμα θα είναι ένα - μάλλον υπερβολικό - Όσκαρ ανδρικής ερμηνείας.
Τύραννέ μου: Στην κινηματογραφική διασκευή του ομώνυμου βιβλίου, ο Φόρεστ Γουίτακερ ερμηνεύει έναν αρχηγό στρατιωτικού καθεστώτος που αρεσκόταν να εφευρίσκει πρωτότυπους τίτλους για τον εαυτό του, και ο «τελευταίος Βασιλιάς της Σκωτίας» φημολογείται πως ήταν ένας από αυτούς. Το αποτέλεσμα θα είναι ένα - μάλλον υπερβολικό - Όσκαρ ανδρικής ερμηνείας.
Une Exécution Ordinaire, του Μαρκ Ντυγκαίν (2010)
Ποιος: Ο Ιωσήφ Στάλιν, άρρωστος στα πρόθυρα του θανάτου, αλλά ικανός να δείξει το πιο τερατώδες του πρόσωπο μέσα από τη σχέση του με μια νέα γυναίκα.
Τύραννέ μου: Σε μια εντελώς απρόσμενη επιλογή κάστινγκ, ο τεράστιος Αντρέ Ντισολιέ μεταμορφώνεται σε Στάλιν που μπορεί να βρίσκεται στην δύση του βίου του, αλλά παραμένει επικίνδυνος. Μια σπάνια ερμηνευτική στιγμή.
Τύραννέ μου: Σε μια εντελώς απρόσμενη επιλογή κάστινγκ, ο τεράστιος Αντρέ Ντισολιέ μεταμορφώνεται σε Στάλιν που μπορεί να βρίσκεται στην δύση του βίου του, αλλά παραμένει επικίνδυνος. Μια σπάνια ερμηνευτική στιγμή.
Moloch / Taurus / Sun, του Αλεξάντερ Σοκούροφ
Ποιος: Χίτλερ, Λένιν, Χιροχίτο. Ένας για κάθε ταινία.
Τύραννέ μου: Ο μετρ Αλεξάντερ Σοκούροφ συνθέτει μια ασυνήθιστη τριλογία, όπου τα πορτραίτα τριών καθοριστικών (και «δαιμονικών») ηγετικών μορφών του 20ου αιώνα απομακρύνονται από την προσήλωση στα ιστορικά γεγονότα και μετατρέπονται σε εκλεπτυσμένες σπουδές πάνω στην ανθρώπινη συνθήκη όταν (νομίζει ότι) αγγίζει την θεϊκή.
Τύραννέ μου: Ο μετρ Αλεξάντερ Σοκούροφ συνθέτει μια ασυνήθιστη τριλογία, όπου τα πορτραίτα τριών καθοριστικών (και «δαιμονικών») ηγετικών μορφών του 20ου αιώνα απομακρύνονται από την προσήλωση στα ιστορικά γεγονότα και μετατρέπονται σε εκλεπτυσμένες σπουδές πάνω στην ανθρώπινη συνθήκη όταν (νομίζει ότι) αγγίζει την θεϊκή.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου