Ἡ θανατηφόρα ἀπάτη τῆς χημειοθεραπείας.

 


Από τον Φόβο του «Θανατηφόρου» Καρκίνου και τον Μύθο της Χημειο- «θεραπείας» στην Πραγματικότητα της Εναλλακτικής Αντιμετώπισης

 

«Η Χημειοθεραπεία Θεραπεύει και… η Γη Είναι Επίπεδη»*

Μερικές δεκαετίες από τη δημοσίευση του περίφημου βιβλίου του Δρ. Χάμερ Καρκίνος, Ασθένεια της Ψυχής, και την επακόλουθη οργανωμένη καταδίωξή του, μέχρι τον τελικό εγκλεισμό του στις γαλλικές φυλακές και παρά το γεγονός ότι οι φωνές, που προέρχονται τόσο από τους ίδιους τους ασθενείς και τους συγγενείς τους, όσο και από τον ιατρικό χώρο, κατά της πληθαίνουν, τα πράγματα στο τοπίο της «θεραπείας» του καρκίνου δεν φαίνεται να έχουν προχωρήσει…


Γράφει η Αριάδνη Γερούκη
Εκτός από την Εκκλησία και η Ιατρική κατασκευάζει τους δικούς της «αιρετικούς» και «αφορισμένους»: Ο Αυστριακός μαιευτήρας Semmelweiss εξοστρακίστηκε από το ιατρικό επάγγελμα, γιατί τόλμησε να ασκήσει κριτική σε αθέμιτες ιατρικές πρακτικές. Οι Wilbur και OrvilleWright εκδιώχτηκαν ως «τσαρλατάνοι» από το ScientificAmerican, τον Αμερικανικό Στρατό και τους συναδέλφους τους. Η ανακάλυψη, από τονWillhemRontgen των ακτινών Χ, περιγράφτηκε σαν «επιδέξια απάτη» από επιφανείς επιστήμονες. ΟJohnWoodall ανακάλυψε το 1636 (!) ότι η έλλειψη βιταμίνηςC ευθύνεται για την εμφάνιση σκορβούτου, αλλά το Βρετανικό Ναυτικό μόλις το 1795 συμπεριέλαβε χυμό λεμονιού στο διαιτολόγιο των ναυτικών. Τα βιβλία του επαναστάτη ψυχίατρου Βίλχελμ Ράιχ καίγονταν όχι μόνο από τους Ναζί στα 1930, αλλά και από την αμερικανική κυβέρνηση τις δεκαετίες του 1950 και του 1960. Πρόσφατα, ο Δρ.DeanOrnish, υπεύθυνος για την ανακάλυψη ασφαλούς και αποτελεσματικής θεραπείας για την καρδιοπάθεια, βασισμένης στη διατροφή, άσκηση και χαλάρωση, αποπέμφθηκε από την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρία…
Η ιατρική επιστήμη, που κατ’ ευφημισμό θέλει να είναι η έρευνα για νέες θεραπείες, καταδυναστεύεται από «αυθεντίες», μέλη επιστημονικών ιδρυμάτων οι οποίοι αντιτίθενται στην αληθινή πρόοδο, καταπιέζοντας κάθε πρωτότυπη ιδέα.
Γιατί εκτός από τα πρωτεία του λιγότερο ανεκτικού ιατρικού κλάδου, η σύγχρονη βιομηχανία του καρκίνου κατέχει και τα πρωτεία του λιγότερο επιτυχημένου κλάδου που υπήρξε ποτέ!

Η Επικερδής Βιομηχανία του Καρκίνου

Οι λόγοι είναι προφανείς: πρόκειται για διαπλοκή συμφερόντων, εξαιτίας του υπέρογκου τζίρου της διεθνούς φαρμακοβιομηχανίας. Ενδιαφέρει να συνεχίσει η παραγωγή φαρμακολογικών «λύσεων», ανεξάρτητα από την πλατιά αμφισβητούμενη αποτελεσματικότητά τους.
Το τραγικό δε είναι, ότι ακόμη και αν, κατά τύχη, βρεθεί κάποτε πραγματικά αποτελεσματική θεραπεία, πολύ αμφιβάλλω αν θα το μάθουμε καν! Κάθε ανακάλυψη και δημοσίευση πιθανής θεραπείας, θα κινδύνευε να στείλει στην ανεργία πολλούς «ειδικούς»…
Δισεκατομμύρια επενδύονται στην έρευνα αλλά οι «λύσεις» του προβλήματος επίσημα μας διαφεύγουν συστηματικά. Αντίθετα, τις τελευταίες δεκαετίες, το ποσοστό θανάτων από την ασθένεια αυξάνει σταθερά. Η ψεύτικη λύση της χημειοθεραπείας δεν «δουλεύει» και ποτέ δεν «δούλεψε» για τους καρκίνους, που σκοτώνουν 9 στους 10 ασθενείς. Ακόμη και όσοι χαρακτηρίζονται «θεραπευμένοι» μετά από χημειοθεραπεία, πεθαίνουν αργότερα από άλλο καρκίνο που αναπτύσσουν αλλού. Το ιατρικό κατεστημένο έχει «κολλήσει» στην εφαρμογή ακτινοβολίας και τοξικών χημικών σκευασμάτων, παρά το γεγονός ότι είναι πλέον γενικά αντιληπτό ότι αυτές οι προσεγγίσεις «δεν πιάνουν». Όλο και περισσότεροι ασθενείς επιλέγουν να πεθάνουν στο σπίτι, ήσυχα και με αξιοπρέπεια, παρά να διαλυθούν μέχρι θανάτου σ’ ένα νοσοκομείο, από την ταλαιπωρία και τον πόνο που επιφέρουν αυτές οι ψευτοθεραπείες…

Οι μόνοι που ωφελούνται είναι οι γιατροί, οι φαρμακευτικές εταιρίες και αυτές που κατασκευάζουν τα ακτινοθεραπευτικά μηχανήματα. Η φαρμακοβιομηχανία δεν θα πλούτιζε με την εφαρμογή προγραμμάτων θεραπείας που θα περιελάμβαναν απλά «διαλογισμό και αλλαγή διατροφής»!
Το πιο τραγικό είναι πως η βιομηχανία του καρκίνου, που αρνείται επίμονα να διερευνήσει τις πολλά υποσχόμενες εναλλακτικές θεραπείες, προστατεύεται από τον νόμο. Στις περισσότερες χώρες είναι «παράνομο» να προσφέρεις μια ενδεχόμενη θεραπεία για τον καρκίνο. Οι γιατροί επιτρέπεται να συνταγογραφήσουν μόνον τη συμβατική χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία ή να στείλουν τους ασθενείς για εγχείριση. Οι αρχές διώκουν με ιδιαίτερη συνέπεια όποιον τολμά να προτείνει κάποια νέα, μη τοξική και πιθανά αποτελεσματική θεραπεία, ακόμη και αν ο ασθενής επιθυμεί να το δοκιμάσει…

Οι «Αφορισμένοι» της Ιατρικής

Οι γιατροί που τολμούν να δώσουν μια πνοή ελπίδας και νέες θεραπείες απειλούνται, εξοστρακίζονται, και διώκονται σαν κοινοί εγκληματίες… Οι εναλλακτικές προσεγγίσεις κατασυκοφαντούνται ως «τσαρλατανισμοί» από την επίσημη ιατρική, με την ύποπτη υποστήριξη της μεγαλύτερης μερίδας του Τύπου και των ΜΜΕ.

Η λίστα των γιατρών που έχουν καταδιωχτεί για εφαρμογές «ανορθόδοξων» θεραπειών κατά του καρκίνου –οι οποίες, παρεμπιπτόντως, φαίνεται βάσιμα να λειτουργούν πολύ αποτελεσματικότερα από αυτές που έχει να προσφέρει το επίσημο αντικαρκινικό οπλοστάσιο– είναι τόσο μεγάλη, όσο σχεδόν η λίστα εκείνων των επιτήδειων ερευνητών της ιατρικής βιομηχανίας, που χρηματοδοτήθηκαν από οργανισμούς και κυβερνήσεις για την εκπόνηση (θαυματουργών και πολλά υποσχόμενων) ερευνών, οι οποίες, το ίδιο… θαυματουργά «ξεχάστηκαν», μετά την έγκριση των επιδιωκόμενων κονδυλίων.


Εξέχοντες επιστήμονες αναγκάστηκαν να εκπατριστούν και να ανοίξουν στο εξωτερικό κλινικές, γιατί ασκούσαν εναλλακτική ιατρική κατά του καρκίνου.

Τι κάνουν όμως οι ίδιοι οι άνθρωποι του κατεστημένου, αν τύχει να αρρωστήσουν οι ίδιοι, ή οι συγγενείς τους; Χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη περίπτωση ενός Αμερικανού εισαγγελέα, που είχε συλλάβει τον εναλλακτικό γιατρόHarryHoxsey καμιά εκατοστή φορές μέσα σε δυο χρόνια, μέχρι που αρρώστησε ο αδερφός του. Τότε, ο εισαγγελέας άλλαξε απότομα στρατόπεδο και προσέτρεξε μετά δακρύων να αναζητήσει τις συμβουλές και τη φροντίδα του πρώην «απατεώνα»Hoxsey.
Η σοβαροφάνεια και η προσκόλληση σε δόγματα είναι ο χειρότερος εχθρός της ανθρωπότητας. ΟHoxsey έχει καταφύγει στο Μεξικό, όπου ασκεί την ιατρική του μαζί με τον Δρ.MaxGerson, εξαιρετικό Γερμανό γιατρό που εκδιώχτηκε από τις ΗΠΑ επειδή επινόησε μια θεραπεία βασισμένη στον χυμό φρούτων και λαχανικών.


Στις ΗΠΑ ο Δρ.StanislawBurzynski χρησιμοποιεί μη τοξικά αντινεοπλασματικά σκευάσματα για τη θεραπεία εγκεφαλικών όγκων,NonHodgkins λεμφωμάτων και πολλών κοινών όγκων. Οι δικηγόροι του Αμερικανικού Οργανισμού Φαρμάκων και Τροφίμων (FDA), έχουν ξοδέψει εδώ και 15 χρόνια εκατομμύρια δολάρια προσπαθώντας να χώσουν τονBurzynski στη φυλακή. Ωστόσο ο ίδιος οργανισμός ενέκρινε εξήντα οκτώ πειραματικά προγράμματα του ερευνητικού ινστιτούτου τουBurzynski…


Από τη Γερμανία γνωρίζουμε ήδη (βλέπε σχετικό άρθρο μου στο ΖΕΝΙΘ Νο 3) την υπόθεση του Δρ. Χάμερ, υποψήφιου για Νόμπελ Ιατρικής και δημιουργού της Νέας Ιατρικής, βασισμένης στην εκ βαθέων ανατροπή των κατεστημένων ιδεών γύρω από το καρκίνο, που στάλθηκε –με τις ευλογίες του γαλλικού Τύπου και των ΜΜΕ– στη φυλακή δυο φορές, μια το 1997, για ενάμισι χρόνο, και μια πρόσφατα, το 2004. Κρατείται ακόμη, για το απίθανο αδίκημα της «παρότρυνσης σε άσκηση ιατρικής αντίθετης από την ιατρική της σχολής»…


Στην Ιταλία, ο καθηγητής LuigiDiBella, χρησιμοποιεί μείγμα ορμονών και βιταμινών (χαρακτηριστικά, μια ασθενής που ακολουθεί την εναλλακτική του μέθοδο, λέει για την «επίσημη» χημειοθεραπεία ότι «είναισανναχρησιμοποιείς… υδραυλικάεργαλείαγιαναεπισκευάσειςκοσμήματα»!).Το ιταλικό κράτοςδίωξε ποινικά τον καθηγητήDiBella που τώρα είναι υπόδικος.


Ο Αυστραλός Δρ.SamChachoua έχει επινοήσει μια επαναστατική θεραπεία, που αποκαλεί «Θεραπεία Παρακινούμενης Ανάρρωσης» (InducedRemissionTherapy). Ο Chachoua παρατήρησε προσεκτικά τα δεδομένα στις περιπτώσεις της «αυθόρμητης αυτοθεραπείας», όπου «καταδικασμένοι» ασθενείς «νεκρανασταίνονταν», και είδε ότι σε όλες τις περιπτώσεις, οι ασθενείς αυτοί είχαν προσβληθεί λίγο πριν τη θαυματουργή τους ανάρρωση, από κάποια μορφή σοβαρής λοίμωξης. Αυτό είχε διαπιστωθεί και μερικούς αιώνες πριν από έναν Γάλλο γιατρό, ο οποίος παρατήρησε ότι οι πόρνες με σύφιλη, δεν ανέπτυσσαν καρκίνο. Είχε μάλιστα καταφέρει να θεραπεύσει δεκατέσσερις από τους είκοσι καρκινοπαθείς που κούραρε, μεταδίδοντας τους τη σπειροχαίτη της σύφιλης! (Εφόσον ο καρκίνος σπανίζει στις περιοχές του πλανήτη που μαστίζονται από την ελονοσία, η καταπολέμησή της μπορεί ενδεχομένως να σημάνει την εκεί αύξηση του καρκίνου). Ωστόσο, μέχρι σήμερα, κανείς από τους κύκλους της συμβατικής ιατρικής δεν καταδέχθηκε να ελέγξει τη θεωρία του Δρ.Chachoua, παρόλο που ο ίδιος υπόσχεται αμοιβή 100.000 δολαρίων σε όποιον σοβαρό ιατρικό οργανισμό αναλάβει να ελέγξει και να δημοσιεύσει την αποτελεσματικότητα των εμβολίων του για τον καρκίνο και το AIDS. Να σημειωθεί ότι σε δείγμα 22 εμβολίων του Δρ.Chachoua που ελέγχθηκαν, τα 20 αποδείχθηκε ότι εξουδετέρωσαν κατά 99% τον ιό HIV-1…


Ο Βρετανός Δρ. Vernon Coleman, είδε τις διαφημίσεις του βιβλίου του FoodforThought, να απαγορεύονται από την Βρετανική Αρχή Διαφημιστικών Κανόνων (ASA,AdvertisingStandardAuthority), επειδή παρέχει απλές συμβουλές (αποδεδειγμένες κλινικά), για το είδος διατροφής που προστατεύει από την ανάπτυξη καρκίνου, δηλαδή λίστες τροφών που ευνοούν την ασθένεια και αντίστοιχα που προστατεύουν από καρκινογένεση. Η δικαιολογία είναι ότι η ASA θέλει να «προστατέψει το καταναλωτικό κοινό»… από τι ακριβώς;


Τα παραδείγματα μπορούν να συνεχιστούν επ’ άπειρον. Το λυπηρό είναι, ότι σε όλες τις περιπτώσεις βλέπουμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα «μπλοκ» αντίστασης απέναντι στην ελεύθερη πληροφόρηση που θα μπορούσε να σώζει ζωές, που περιλαμβάνει εκτός από την ευημερούσα παγκόσμια φαρμακευτική βιομηχανία, και (σχεδόν) όλα τα επίσημα ιατρικά και επιστημονικά ιδρύματα, τα οποία αυτή χρηματοδοτεί, καθώς και τους χειραγωγημένους πολιτικούς και τα ΜΜΕ, που αθέμιτα στηρίζουν το «άνωθεν» κατευθυνόμενο κυνήγι των εναλλακτικών γιατρών και των μεθόδων τους.

Η Αποτυχία της Συμβατικής Ιατρικής

Ποτέ, στον αιώνα τον άπαντα δεν πρόκειται να βρει η κατεστημένη βιομηχανία και έρευνα τη λύση για τον καρκίνο. Γιατί η κατεστημένη ιατρική θεωρία διέπεται από μια οιονεί «στρατοκρατική» νοοτροπία. Βλέπει το ανθρώπινο σώμα σαν πεδίο μάχης και την ασθένεια σαν εχθρό που εισβάλλει. Νοοτροπία που υπήρχε στις αρχές του 20^ου αιώνα, όταν οι ασθένειες που ανησυχούσαν περισσότερο τους γιατρούς, προκαλούνταν από τις επίφοβες λοιμώξεις, όπως η φυματίωση, ο τυφοειδής πυρετός, η γρίπη, η πνευμονία, η χολέρα, η σύφιλη κλπ. Η ιατρική επιστήμη είχε, σε μεγάλο βαθμό καταφέρει να ελέγξει αυτές τις αρρώστιες, από τα τέλη του 19^ου αιώνα, έχοντας, παρόλα αυτά πέσει σε δυο θεμελιώδη λάθη, που έκτοτε την ακολουθούν.


Το πρώτο λάθος ήταν το συμπέρασμα ότι η μείωση της θνησιμότητας από τις μολυσματικές ασθένειες υπήρξε το αποτέλεσμα των προσπαθειών των γιατρών. Η αλήθεια είναι ότι η μείωση ήταν περισσότερο αποτέλεσμα καλύτερης υδροδότησης, διατροφής και καλύτερης γενικά διαβίωσης μεγάλου ποσοστού του πληθυσμού. Όποιος θέλει να ασχοληθεί με την ιστορία της ιατρικής, μπορεί να παρακολουθήσει τα αρχειακά εκείνα δεδομένα που δείχνουν ότι το ποσοστό θνησιμότητας από τις μολυσματικές ασθένειες, είχε κατέβει ήδη πολύ καιρό πριν να αρχίσει η χρήση αντιβιοτικών και εμβολίων…


Το δεύτερο θεμελιώδες λάθος ήταν η «στρατοκρατική» ιατρική αντίληψη, που προσδοκούσε την «ανακάλυψη» του μαγικού χαπιού, που σαν ένα είδος βιολογικού όπλου, θα διέλυε τον παθογόνο στρατό της ασθένειας, που είχε «επιτεθεί», στον οργανισμό του πάσχοντος. Η κατεστημένη ιατρική επιμένει και σήμερα να ακολουθεί το μοντέλο που φαίνεται ότι λειτούργησε έναν αιώνα πριν και να το εφαρμόσει στον πόλεμο κατά του καρκίνου. Τραγικό λάθος, καθότι οι σύγχρονες θανατηφόρες ασθένειες λειτουργούν με διαφορετικό τρόπο από ό, τι οι παλιές μολυσματικές. Ο λόγος σήμερα ανάπτυξης καρδιακών νοσημάτων, είναι η κατανάλωση υπερβολικής ποσότητας ακατάλληλης τροφής και η έλλειψη άσκησης. Και η κύρια αιτία καρκίνου (εκτός περιπτώσεων έντονου ψυχικού σοκ απώλειας) είναι οι υπερβολικές ποσότητες ακατάλληλης –και οι ελάχιστες ποσότητες κατάλληλης– τροφής, ώστε το σώμα γεμίζει τοξικές, καρκινογόνες χημικές ουσίες.


Κι επειδή οι γιατροί δεν είναι αφελείς, για να μην κατανοούν αυτή την απλή αλήθεια, το μόνο που μένει να υποθέσουμε είναι ότι συνεχίζουν να παραβλέπουν το γεγονός ότι η χημειο-«θεραπεία» αποτυγχάνει συστηματικά να θεραπεύσει τον καρκίνο, επειδή «βολεύονται» με τα κονδύλια που αφειδώς παρέχονται από τις φαρμακοβιομηχανίες για να πειραματίζονται με ολοένα πιο τοξικά χημειο-«θεραπευτικά» παρασκευάσματα.


Η χημειο-«θεραπεία» αποτυγχάνει παταγωδώς και οι γιατροί έχουν φτάσει στο σημείο να δηλώνουν «ικανοποιημένοι» όταν τα ποσοστά επιβίωσης μετά από χημειοθεραπεία φτάσουν να είναι ίσα με τα ποσοστά βιωσιμότητας των ασθενών που… δεν έχουν υποστεί καθόλου παρόμοια αγωγή! Τα βασικά προβλήματα σε σχέση με τη χημειο-«θεραπεία, είναι, πρώτον, ότι για να «σκοτώσει» τα καρκινικά κύτταρα (που είναι απλώς ανθρώπινα κύτταρα σε κατάσταση εκτός ελέγχου) το δηλητήριο είναι τόσο ισχυρό, ώστε αναπόφευκτα προκαλεί ζημιά και στα υγιή κύτταρα. Με χημειο-«θεραπεία» από το στόμα ή ενδοφλέβια, ολόκληρο το σώμα προσβάλλεται. Όταν σύντομα η χημειο-«θεραπεία» «αποτύχει» (στο 95% των περιπτώσεων), οι γιατροί συνήθως αυξάνουν τη δόση ή την τοξικότητα. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι στην προσπάθεια να «σκοτωθούν» οι εχθροί (τα καρκινικά κύτταρα), σκοτώνεται παρεμπιπτόντως ο ίδιος ο ασθενής…


Δεύτερον, ακόμη και στην περίπτωση που η χημειο-«θεραπεία» ή η ακτινοθεραπεία «πετύχει», «σκοτώνοντας» κατά τα φαινόμενα, έναν καρκινικό όγκο, ο κίνδυνος επανεμφάνισης είναι μεγάλος. Εφόσον οι εξωτερικές και εσωτερικές συνθήκες που δημιούργησαν αρχικά τον καρκίνο δεν έχουν αλλάξει, η οποιαδήποτε «θεραπεία» (χημικά, ακτινοβολία, εγχείρηση), δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Αργά ή γρήγορα, οι ίδιες συνθήκες θα παράξουν το ίδιο αποτέλεσμα, δηλαδή την τρομερή «μετάσταση». Φταίει άραγε ο καρκίνος που επανεμφανίζεται ή απλά ο οργανισμός είναι τρωτός και επιρρεπής στην ανάπτυξη καρκίνου;
Με άλλα λόγια, όταν επανεμφανίζεται ένας καρκίνος, δεν σημαίνει η όποια συμβατική παρεμβατική «θεραπεία» απέτυχε να σκοτώσει όλα τα καρκινικά κύτταρα. Σημαίνει ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα στο σώμα.

Το Δυναμικό της Αυτοθεραπείας

Το αληθινό πρόβλημα δεν είναι ο αόρατος «εχθρός» που κυνηγάει η συμβατική θεραπεία, ούτε μια συμμορία κακών κυττάρων. Είναι το ίδιο το αποδυναμωμένο, «τοξινωμένο» σώμα.
Ο καρκίνος αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός είναι αδύναμος και άρρωστος και είναι προφανές ότι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται, είναι να τον βομβαρδίσουμε επιβαρύνοντάς τον με επιπλέον τοξικά χημικά. Το να οδηγείς έναν καρκινοπαθή στη χημειο-«θεραπεία», είναι σαν να προτείνεις σαν λύση για τον πονοκέφαλο, να πάει να βαρέσει δυνατά το κεφάλι του στον τοίχο! Προς στιγμήν, εξαιτίας του πόνου από το χτύπημα, δεν θα νοιώθει πια τον πονοκέφαλο…


Είναι απλή σύμπτωση, το ότι οι πολυεθνικές που κατασκευάζουν τα τοξικά χημικά που δημιουργούν τον καρκίνο, είναι οι ίδιες που κατασκευάζουν και τα τοξικά χημικά που συνταγογραφούνται ως «θεραπείες» για τον καρκίνο;… Το σύστημα του πλουτοπαραγωγικού φαρμακευτικού μηχανισμού είναι αύταρκες και επανατροφοδοτούμενο.

Υπάρχει όμως ευτυχώς και ο παράγοντας Χ: το απρόβλεπτο, τρομερό δυναμικό αυτοθεραπείας που διαθέτει ο ανθρώπινος οργανισμός. Το σώμα είναι ικανό να φροντίσει μόνο του τον εαυτό του, κάτι που οι φαρμακοβιομηχανίες θέλουν να ξεχάσουμε. Λίγοι άνθρωποι βρίσκουν το κουράγιο να πιστέψουν σε αυτό, παρακάμπτοντας ή άμεσα αμφισβητώντας τους «ειδικούς». Λίγοι αποφασίζουν να πάρουν στα χέρια τους την ευθύνη για τη ζωή και την υγεία τους, παρά να την αφήσουν στα χέρια κάποιων που βλέπουν τη ζωή και τα σώματά μας στο μικροσκόπιο.



O Καρκίνος δεν Είναι Πρόβλημα, Αλλά Μια Λύση.
Το σώμα μας διαθέτει δύναμη πέρα από ό, τι πιστεύουμε. Στις εννιά από τις δέκα περιπτώσεις προσβολής από ασθένεια, το σώμα αυτοθεραπεύεται, χωρίς να μας απασχολήσει εξωτερικά με ιδιαίτερα ενοχλητικά συμπτώματα, χωρίς ουδεμία εξωτερική παρέμβαση. Η σωστή φροντίδα σώματος και ψυχικού κόσμου ελαχιστοποιεί τις πιθανότητες προσβολής από καρδιά, καρκίνο ή άλλη «θανατηφόρα» ασθένεια.



Επιπλέον, μπορούμε πάντοτε να βοηθήσουμε τον οργανισμό να αναρρώσει, αξιοποιώντας τις εσωτερικές θεραπευτικές του δυνάμεις. Σημαντικό είναι να αλλάξουν οι εσωτερικές και εξωτερικές συνθήκες που είχαν εξασθενήσει τον οργανισμό (κακή διατροφή, έλλειψη άσκησης, κλπ). Από τη στιγμή που αλλάζουν οι ζημιογόνες συνθήκες, ο καρκίνος παύει να εξαπλώνεται και το σώμα αποκτά σταδιακά τη δύναμη να τον εξαφανίσει.


Αυτό είναι το κλειδί της επιτυχίας κατά του καρκίνου: να μην προσπαθεί κανείς να τον «νικήσει» με εξωτερικά μέσα, αλλά να βοηθήσει το σώμα να ξεπεράσει τον καρκίνο από μέσα.
Υπάρχουν σήμερα πολυάριθμες επιλογές εναλλακτικών θεραπειών για τον καρκίνο, άλλες απλές και προσιτές οικονομικά, άλλες πολύπλοκες και πανάκριβες. Συχνά, έχουν θεαματικά αποτελέσματα όταν εφαρμοστούν με συνέπεια, ακόμη και στις πιο σοβαρές περιπτώσεις. Αλλά όλες έχουν δύο κοινά χαρακτηριστικά: βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα να δυναμώσει και αποτοξινώνουν τον οργανισμό. Συνήθως περιλαμβάνουν δίαιτα πλούσια σε βιταμίνες, βιολογικά λαχανικά και φρούτα και αποφυγή κατανάλωσης χημικών τοξικών. Επίσης οι ασθενείς ενθαρρύνονται να μάθουν να χαλαρώνουν και να βρίσκουν εσωτερική γαλήνη, δεν έχει σημασία με ποιο τρόπο: με προσευχή, βαθιά χαλάρωση, διαλογισμό, επαφή με τη Φύση, αγάπη και παρηγοριά από τους αγαπημένους τους… Σημασία έχει ότι αυτές οι ποιότητες, της υγιεινής διατροφής και της γαλήνιας συναισθηματικής ζωής, συνιστούν τις σταθερές της εναλλακτικής αντιμετώπισης του καρκίνου.
Σε τελική ανάλυση, ο καρκίνος εμφανίζεται όταν ο άνθρωπος έχει γίνει σωματικό και ψυχικό ράκος. Ακόμη και όταν –σε σπάνιες περιπτώσεις– κάποιος δεν το αντιλαμβάνεται αυτό. Πολλοί άνθρωποι, εκτιθέμενοι σε έντονο στρες και σε τοξικό περιβάλλον για μεγάλο διάστημα, καταφέρνουν να απομονώσουν τα μηνύματα που στέλνει το σώμα τους πιστεύοντας ότι είναι «καλά». Μέχρι κάποια μέρα, να βρεθεί ένα καρκινικό σύμπτωμα. 


Το κακό είχε ήδη γίνει, το στρες και τα τοξικά χημικά είχαν συσσωρευτεί στον οργανισμό και το ανοσοποιητικό σύστημα υπολειτουργούσε, εδώ και καιρό. Μερικοί γιατροί πιστεύουν ότι και το AIDS αναπτύσσεται για παρόμοιους λόγους.



Ο καπνός και οι γεμάτες τοξίνες τροφές θεωρούνται από τις πιο καρκινογόνες ουσίες. Οι υπέρβαροι αναπτύσσουν συχνότερα καρκίνο, επειδή ακριβώς καταναλώνουν περισσότερες τροφές με περισσότερα λιπαρά γεμάτα τοξίνες. Άλλες πιθανές αιτίες καρκινογένεσης θεωρούνται η ακτινοβολία, ο μολυσμένος αέρας, το μολυσμένο νερό, το αλκοόλ, τα ναρκωτικά, οι «οικιακές τοξίνες», τα βιομηχανικά χημικά και τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία.
Αν δεν θέλετε να εμφανίσετε καρκίνο, ή θέλετε να απαλλαγείτε από αυτόν, τα πράγματα, από πλευράς εναλλακτικής αντιμετώπισης, είναι συγκεκριμένα: πρέπει να μειωθεί δραστικά η πρόσληψη τοξικών ουσιών και να τονωθεί το ανοσοποιητικό σύστημα με φυσικές μεθόδους.
Φυσική διατροφή και άσκηση, με εξάσκηση στη δύναμη του νου. Η πίστη και μόνο του ασθενή ότι θα θεραπευτεί, βοηθά σημαντικά την αποθεραπεία. Ο πανικός και η απαισιοδοξία μπορούν αντίθετα να αποβούν μοιραίες.


Εκτός από τα πρωτεία του λιγότερο ανεκτικού ιατρικού κλάδου, η σύγχρονη βιομηχανία του καρκίνου κατέχει και τα πρωτεία του λιγότερο επιτυχημένου κλάδου που υπήρξε ποτέ!
Τις τελευταίες δεκαετίες, το ποσοστό θανάτων από την ασθένεια αυξάνει σταθερά. Η ψεύτικη λύση της χημειοθεραπείας δεν «δουλεύει» και ποτέ δεν «δούλεψε» για τους καρκίνους, που σκοτώνουν 9 στους 10 ασθενείς.

 
Η βιομηχανία του καρκίνου, που αρνείται επίμονα να διερευνήσει τις πολλά υποσχόμενες εναλλακτικές θεραπείες, προστατεύεται από τον νόμο. Στις περισσότερες χώρες είναι «παράνομο» να προσφέρεις μια ενδεχόμενη θεραπεία για τον καρκίνο.


Η χημειο-«θεραπεία» αποτυγχάνει παταγωδώς και οι γιατροί έχουν φτάσει στο σημείο να δηλώνουν «ικανοποιημένοι» όταν τα ποσοστά επιβίωσης μετά από χημειοθεραπεία φτάσουν να είναι ίσα με τα ποσοστά βιωσιμότητας των ασθενών που… δεν έχουν υποστεί καθόλου παρόμοια αγωγή!
Είναι απλή σύμπτωση, το ότι οι πολυεθνικές που κατασκευάζουν τα τοξικά χημικά που δημιουργούν τον καρκίνο, είναι οι ίδιες που κατασκευάζουν και τα τοξικά χημικά που συνταγογραφούνται ως «θεραπείες» για τον καρκίνο;…

Η ΑΡΙΑΔΝΗ ΓΕΡΟΥΚΗ (ariadni_g@hotmail.com) είναι Ιστορικός– Ανθρωπολόγος του Δικαίου, Δρ. Ιστορίας της Σορβόννης και διδάσκει στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο.


*Τον τίτλο του άρθρου τον δανείστηκα από τον προκλητικό τίτλο του βιβλίου του εναλλακτικού θεραπευτή Lothar Hirneise, που πρόσφατα εκδόθηκε στα γερμανικά (Sensel: Kernen, 2002). 

Βλέπε και LynneMcTaggart, WhatDoctorsDon’tTellYou, εναλλακτικό περιοδικό και ομότιτλοbestseller βιβλίο στη Βρετανία.


ζενίθ

Του πήρε 16 χρόνια, αλλά δείτε τι έφτιαξε...

Κατάφερε να δημιουργήσει μια πραγματικά αξιοθαύμαστη σιδηροδρομική κατασκευή, για την οποία κέρδισε και μια θέση στο Ρεκόρ Γκίνες..Ξεκίνησε σαν χόμπι αλλά τελικά κατέληξε εμμονή. Η κατασκευή του μεγαλύτερου μοντέλου σιδηροδρόμου από τον Μπρους Γουίλιαμς Ζακανίνο, ο οποίος κατάφερε να πραγματοποιήσει το όνειρό του, μέσα στο υπόγειο του σπιτιού του στο Φλέμινκτον του Νιού Τζέρσεϊ είναι γεγονός.

 Το συγκεκριμένο εντυπωσιακό δημιούργημα, με όνομα Νόρθλαντς, χρειάστηκε 16 ολόκληρα χρόνια για να ολοκληρωθεί, και ο δημιουργός του μπορεί πλέον να υπερηφανεύεται για τα 8 μίλια διαδρομής που διασχίζουν τα 100 τρένα του, αλλά και για τις 400 γέφυρες που συμπληρώνουν την κατασκευή.

Μάλιστα, το εν λόγω σιδηροδρομικό μοντέλο κοσμούν περισσότερα από 3.000 κτίρια μινιατούρες, τα οποία βρίσκονται σε υποτιθέμενα χωριά και πόλεις, 50.000 δέντρα και γέφυρες που εκτείνονται σε μεγάλα φαράγγια.


Αυτό βέβαια που προκαλεί μεγάλη εντύπωση, όπως φαίνεται κι από τις φωτογραφίες, είναι η ρεαλιστική απόδοση της κατασκευής αλλά και το γεγονός ότι όλα είναι φτιαγμένα από το χέρι του ίδιου του ιδιοκτήτη.
Ο Μπρους δηλώνει κατενθουσιασμένος από την θερμή αποδοχή του κόσμου, ενώ σχόλια όπως «αποτελεί ένα από τα θαύματα του κόσμου» του χαρίζουν ακόμη μεγαλύτερη ικανοποίηση.


Ο ευτυχισμένος δημιουργός αγαπούσε από μικρό παιδί τα τρένα, αλλά όταν παντρεύτηκε του γεννήθηκε η ιδέα κατασκευής ενός τέτοιου μοντέλου. Μάλιστα, δεν δίστασε να χτίσει πέντε επιπλέον πατώματα στο σπίτι του προκειμένου να φιλοξενηθεί το λατρεμένο του δημιούργημα.

  

«Εργαζόμουν 18 με 19 ώρες την ημέρα χωρίς διακοπή, προκειμένου να τελειώσω το Νόρθλαντς και ξόδεψα τεράστια ποσά για την ολοκλήρωσή του» δηλώνει ο υπερήφανος Μπρους. Άλλωστε έχει και κάθε λόγο να υπερηφανεύεται, αφού η κταασκευή του έχει κατακτήσει μια θέση στο Ρεκόρ Γκίνες σαν την μεγαλύτερη δημιουργία στο είδος της.
Πλήθος ανθρώπων αλλά και διασημότητες όπως ο Ροντ Στιούαρτ και ο Νιλ Γιάνγκ ταξιδεύουν ως το Νιου Τζέρσι για να θαυμάσουν από κοντά αυτό το ομολογουμένως ξεχωριστό σιδηροδρομικό μοντέλο.

  
 

 

 

 

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΘΑΜΜΕΝΕΣ ΧΡΥΣΕΣ ΛΥΡΕΣ ΚΑΙ ΠΕΝΤΟΛΙΡΑ ΑΚΟΜΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!;!

 

Στην Ελλάδα είναι πολλοί αυτοί που ψάχνουν για Εγγλέζικες χρυσές λύρες από το έπος του 1940 και για Τούρκικα πεντόλιρα και φλουριά!!!!

Υπάρχει και μια ονομασία για όλους αυτούς την οποία την έχουν δώσει οι ίδιοι στον εαυτό τους, είναι η λέξη << Ψαχουλιούρης – Ψαχουλιάρηδες ) βγαίνει από την λέξη ψάχνω και επειδή ψάχνουν με πάθος όπου και να ακούσουν μια ιστορία έχουν βγάλει αυτό το παρατσούκλι για να δηλώνει στους κύκλους τους ότι ψάχνουν με κάθε τρόπο και όποτε νάνε!!!

Η κανονική τους ονομασία είναι χρυσοθήρες μα και αρχαιοκάπηλοι διότι πολλοί από αυτούς αν πέσουν σε αρχαία δεν διστάζουν να τα πάρουν και να τα πουλήσουν προκειμένου να πάρουν κάποια χρήματα.

Σε αυτό φταίει για μένα το κράτος το οποίο δεν έχει μεριμνήσει να υπάρχουν εύρετρα κάθε φορά που κάποιος βρίσκει κάτι. Υπάρχει ένα μικρό ποσοστό από την αξία του αντικειμένου το οποίο θα πάρει κάποια χρόνια για να πληρωθεί ενώ θα έπρεπε να γινόταν αμέσως έτσι ώστε όλοι αυτοί οι κύριοι να μην έδιναν τίποτα σε ξένα χέρια!!!!

 

 Οι Ψαχουλιάρηδες δεν ψάχνουν τίποτα άλλο έκτος από λύρες, φλουριά, και πεντόλιρα και μπορώ να πω από όσους ξέρω ότι έχουν βρει αρχαία αντικείμενα ακόμα και χρυσά περιδέραια ή δαχτυλίδια και ειδοποιούν αμέσως τις αρχές!!! Όπως χαρακτηριστικά λένε οι σωστοί Ψαχουλιάρηδες:

<< Εμείς δεν είμαστε αρχαιοκάπηλοι, Ψαχουλιάρηδες είμαστε αν μας κάτσει καλώς αν όχι θα ψάχνουμε μέχρι να μας κάτσει !! >>

Βέβαια είναι λογικό οι αρχές να μην πιστεύουν κανέναν ότι άμα θα βρει κάτι το αρχαίο να μην το πειράξει ή το πάρει και γω αυτό πιστεύω αλλά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις!!!! Οι χαμένοι-θαμμένοι θησαυροί στην χώρα μας είναι πάρα πολλοί. Από τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο έως και ποιο παλιά επί Τουρκοκρατίας. Δεν υπάρχει μέρος ή χωριό στην Ελλάδα που να μην έχει και από μια ιστορία από χαμένους θησαυρούς, αλλά εκτός αυτού δεν υπάρχει και χωριό στην Ελλάδα που να μην πει κάποιος χωριανός

…..<< αυτός, να, εκεί το μεγάλο το σπίτι, βρήκε πολύ λύρα. Εμ πως νομίζεις ότι έκανε τόσα λεφτά στα ξαφνικά; >>……

 

Η αλήθεια είναι ότι μέχρι και την δεκαετία του 1960 βρίσκανε πολλές χαμένες λύρες από αυτές που είχαν κρύψει οι αντάρτες στα βουνά. Όλο και κάποιος συγγενής είχε από κάποιον χάρτη ή το είχε πει σε κάποιον και παγαίνανε και τα βγάζανε. Ήταν κοινό μυστικό στα χωρία που δράσανε οι αντάρτες αλλά και στα λαγκάδια και τα βουνά ότι όλοι έψαχναν και κάτι βρίσκανε πολλά ή λίγα. Τώρα αυτά που έχουν μείνει είναι οι θησαυροί δυο κατηγοριών.

Α) Οι τυχαίοι χαμένοι θησαυροί. Τι εννοώ τυχαίοι; Οι θησαυροί που κανείς δεν ξέρει που βρίσκονται. Στην εποχή του πολέμου ένας αντάρτης έκρυψε ένα γκαζοντενεκέ λύρες σε ένα σπίτι ενός χωριού βράδυ, ας πούμε άνοιξε μια τρύπα στον κήπο του σπιτιού και τα έθαψε, στην πορεία έφυγε για να γυρίσει στην βάση του αλλά στον δρόμο ή ακόμη την επόμενη μέρα έγινε μια συμπλοκή με τον εχθρό και σκοτώνεται. Αυτά δεν τα γνωρίζει κανένας που είναι εκτός από τον μακαρίτη!!!! Περνάνε τα χρόνια και κανείς δεν ξέρει ότι σε αυτό το σπίτι στον κήπο του υπάρχει ένας τεράστιος θησαυρός. Τα παιδιά φεύγουν από το χωριό, οι γέροι πεθαίνουν και κάποια στιγμή τα παιδιά αποφασίζουν να το πουλήσουν. Ο καινούριος ιδιοκτήτης αποφασίζει να αλλάξει την διαμόρφωση και του σπιτιού και του κήπου και κατά τύχη πέφτει πάνω στον θαμμένο θησαυρό!!!! Τέτοιες περιπτώσεις έχουν γίνει πολλές όσο απίστευτο και να σας ακούγεται, όπως ακόμα και περιπτώσεις διαπλάσεως δρόμων όπου έχουν βρει σεντούκια με λύρες……

 

 Β) Αυτή η κατηγορία είναι η κατηγορία η οποία έχει να κάνει με τους χάρτες που έφτιαχναν αυτοί που τους έθαβαν. Οι χάρτες που έφτιαχναν οι αντάρτες ήταν τελείως κωδικοποιημένοι με πολλά ακαταλαβίστικα σύμβολα και σχέδια, τα έφτιαχναν έτσι ώστε αν κάποιος έπαιρνε τον χάρτη να μην μπορέσει ποτέ να βρει τον θησαυρό!!!!  Tα τελευταία 20 χρόνια κυκλοφορούν πολλοί πλαστοί χάρτες οι οποίοι και έχουν ακριβοπληρωθεί για να τους αποκτήσουν οι Ψαχουλιάρηδες χωρίς να αναρωτηθούν γιατί αυτός που τον έχει δεν έχει πάει να τον βγάλει τον θησαυρό ή τα εγγόνια του ή τα παιδιά του.

Τώρα όσο για τους Τούρκικους θησαυρούς αυτοί είναι οι ποιο δύσκολοι και ανήκουν στην πρώτη κατηγορία σε αυτούς που θα τους βρει κάποιος κατά λάθος!!!! Το λέω αυτό γιατί μέχρι και σήμερα αγνοείτε ο θησαυρός του Ιμπραήμ Πασά αλλά και του Αλί Πασά των Ιωαννίνων όπου εκτιμάτε σήμερα σε αξία πάνω από 400.000.000. εκατομμύρια ευρώ του πρώτου και πάνω από 810.000.000 εκατομμύρια ευρώ του δεύτερου!!!! Αν λοιπόν υπήρχαν πληροφορίες το ίδιο το κράτος θα τους είχε βρει… …και μην νομίζετε ότι δεν μπορεί αν ήξερε που είναι.

Όλοι αυτοί οι Ψαχουλιάρηδες, χρυσοθήρες, αρχαιοκάπηλοι, χρησιμοποιούν διάφορα εργαλεία ευρέσεως χρυσού!!!! Από ραβδοσκόπους όπου χρησιμοποιούν διάφορα ξύλα ή λεπτές ράβδους από χαλκό ή μπρούτζο στα χέρια τους για να ανακαλύψουν τον θησαυρό. Αν είναι δέκτες όπως λένε οι ίδιοι του χρυσού ή ακόμα και του νερού οι ράβδοι που κρατάνε στα χέρια τους γυρνάνε και δείχνουν το σημείο όπου είναι…… με χρυσό δεν έχω δει ποτέ κανέναν αλλά ούτε και έχω ακούσει να έχει κάποια επιτυχία αλλά για εύρεση νερού έχω συναντήσει πολλούς όπου είχαν πάμπολλες επιτυχίες!!!! Ο άλλος τρόπος είναι οι μάγοι, όπου πηγαίνουν μαζί με τους Ψαχουλιάρηδες και υπνωτίζονται και έρχονται τα πνεύματα και τους λένε που είναι θαμμένοι οι θησαυροί. Και σε αυτήν την περίπτωση μόνο από έναν μάγο έχω ακούσει 5 επιτυχίες όλα αυτά τα χρόνια όλοι οι άλλοι έχουν αποτυχία!!!! Μετά είναι η περίπτωση των μηχανημάτων ευρέσεων χρυσού όπου πωλούντο νόμιμα στην χώρα μας αλλά άμα σε πιάσουν να ψάχνεις έχεις ποινική δίωξη για την χρήση του οπουδήποτε εκτός του σπιτιού σου!!!! Εδώ σε αυτήν την περίπτωση ο κάθε ψαχουλιάρης καυχιέται ότι έχει το καλύτερο μηχάνημα και ότι το έχει χρυσοπληρώσει!!!! Και ότι μόνο χρυσό εντοπίζει και τίποτα άλλο!!!!

 Εδώ αγαπητοί Ψαχουλιάρηδες αν τυχόν διαβάζετε αυτό το άρθρο δυστυχώς σας έχουν πιάσει κότσο που λέει και ο λαός μας!!!! Μηχάνημα το οποίο να εντοπίζει μονάχα χρυσό δεν υπάρχει!!!! Αυτά είναι παραμύθια της Χαλιμάς και θα το έχετε διαπιστώσει όταν το αγοράσατε και το δοκιμάσατε!!!! Αυτά στο εξωτερικό λέγονται << μηχανήματα ευρέσεως ευγενών μετάλλων >> όπου συμπεριλαμβάνει τον χρυσό, πλατίνα, ασήμι, μπρούτζο, χαλκό, και οτιδήποτε άλλο μέταλλο έχει να κάνει με ευγενές περιεχόμενο!!!! Συμφωνώ στα μηχανήματα που μπορούν να διαβάσουν στο έδαφος το βάθος, ναι αυτό γίνεται όσο ποιο βαθιά τόσο ποιο ακριβά ……. Αλλά ποτέ μηχάνημα ευρέσεως χρυσού μόνο, διότι αν ήταν έτσι τότε το κράτος που γνωρίζει τι θησαυροί είναι στις υπαίθρους μας και τα βουνά μας χαμένοι θα είχαν φτιάξει ένα σώμα-υπηρεσία << ΨΑΧΟΥΛΙΑΡΗΔΩΝ >> και θα όργωναν όλη την Ελλάδα και να είστε σίγουροι ότι το κράτος θα ήταν το μόνο κερδισμένο!!!! Οπότε όταν πάτε να πάρετε ένα τέτοιο μηχάνημα να θυμάστε ότι και να σας πουν δεν βρίσκει μόνο χρυσό θα εντοπίζει οποιοδήποτε άλλο μέταλλο οπότε τσάμπα το σκάψιμο και ο κόπος!!!!

Θα με ρωτήσετε εύλογα δηλαδή κανείς δεν έχει βρει με τα μηχανήματα αυτά χρυσό; Έχουν βρει!!!! Αλλά ήξεραν στο περίπου που βρισκόταν ο θησαυρός, αλλά μέχρι να τον βρουν για ρωτήστε τους πόσες φόρες έσκαψαν άδικα και πόσες πομόνες παλιές ή πέταλα άλογων ακόμη μέχρι και παλιά αλέτρια έχουν ξεθάψει διότι και ο σίδηρος ευγενές μέταλλο είναι αν περιέχει έστω και μικρό μέταλλα ατσαλιού!!!!

Οι περιπτώσεις με μηχανήματα είναι οι ποιο πολλές που έχουν βρεθεί λύρες αλλά και αυτές παλιά όχι τώρα διότι τώρα μόνο αν πέσει κάποιος κατά τύχη πάνω σε ένα θησαυρό θα το πάρει. Θα ακούσετε πολλούς να λένε αυτός, εκεί, να, πω πω, πολλά λεφτά, και τα βρήκε εκεί……. Ξέρω μια περιοχή στην ορεινή Γκούρα όπου υπάρχει ένα χωριό οι Καστανιές εκεί έξω από το χωριό σε λίγα χιλιόμετρα υπάρχει ένα εκκλησάκι ( δεν λέω την ονομασία οι ντόπιοι ξέρουν ποιο εννοώ ) το οποίο όταν πήγα για να δω τις αγιογραφίες του όπου είναι πολύ παλαιές και είναι κάποιες από αυτές κωδικοποιημένες έμεινα άναυδος από τις γούβες που είχε τριγύρω η εκκλησία αυτή!!!! Πρέπει να ήταν πάνω από 1000 με 1500 γούβες!!!! Άλλες μικρές άλλες μεγάλες άλλες βαθιές και άλλες όχι, δυο από αυτές είχαν πλάτος 2 μέτρα και βάθος 3!!!! Ρώτησα τον φίλο που με οδήγησε σε αυτό το εκκλησάκι για ποιο λόγο υπήρχαν τόσες γούβες και τι δένδρα θα φύτευαν εκεί, πραγματικά δεν μου πήγε το μυαλό ότι οι γούβες αυτές τόσες πολλές είχαν γίνει από Ψαχουλιάρηδες!!!! Μου απάντησε:

 << Εδώ οι αντάρτες είχαν κρύψει 5 γκαζοντενεκέδες με λύρες. Όταν εννοώ γκαζοντενεκέδες εννοώ τα κάνιστρα τα μεταλλικά που έβαζαν βενζίνα στα στρατιωτικά οχήματα. Ο κάθε ένας γκαζοντενεκές χωράει 10 με 12 χιλιάδες λύρες!!!! Μιλάμε για πολλά λεφτά!!!! Το 1957 ο ……… τα βρήκε και καλοφτιάχτηκε με συνεταιρισμούς και κόλπα!!!! Αν και έχει βγει επίσημα και έχει δηλώσει ότι τα βρήκε εδώ ή πιστεύουν ότι έχει και άλλες λύρες η περιοχή ή είναι από αυτούς που δεν έχουν μάθει ότι έχουν βρεθεί, αυτοί δεν πρέπει να είναι από τα μέρη μας….. >>.

Ιστορίες σαν και αυτή που μόλις σας διηγήθηκα είναι πολλές, ένα άλλο χαρακτηριστικό των ψαχουλιάρηδων είναι το εξής:

<< Στην τάδε περιοχή μου είπε ένας γέρος ότι υπάρχει πολύ χρυσός να πάμε να δούμε αν όντος…. >> αν του πεις γιατί δεν τα έβγαζε ο γέρος τόσα χρόνια ή γιατί δεν το είπε στα παιδιά του ή τα εγγόνια του να πάνε να τα βγάλουν η απάντηση είναι αποστομωτική:

<< είναι στιχιομένα, ματωμένα ρε παιδί μου, μπορεί να φάμε και ξύλο ή να μας σκοτώσουν… .αλλά αξίζει τον κόπο!!! >>

Την Ιστορία αυτήν μπορεί και να την ακούσετε σε άλλες παραλλαγές όπως μου είπε ένας τσοπάνος ή ένας καλόγερος ή ένα αερικό ή ακόμα και στον ύπνο του το είδε το σημείο ο τάδε αλλά είναι ματωμένα. Γελάτε; Μην γελάτε γιατί όλα αυτά περιέχουν μια αλήθεια την οποία θα σας διηγηθώ που έγινε κάποτε στην Κρήτη. Την ιστορία αυτή μου την διηγήθηκε ο Αλέξανδρος Σπανάκης κάτοικος Νεάπολης, Κρήτης:

<< Ζάντα μωρέ!!! Ήταν την χρονιά του 1965 όταν ο Σίφης ο Γαργαρουνάτσης έμαθε επαέ στο χωριό μας από ένα παλιό σιρόγραφω ζα τα χρυσά φλουριά!!! Από τότε που το διάβασε έζινε ζιαόλου κάλτσα τσε κολοσφούτζησε ( αυτός που τρίβει τον πισινό του στην καρέκλα ) στην καθισιά του ζα να τα πάρει!!! Εμά κάθε φορά που πήζαινε στο μέρος έτσι ζα να τα πάρει εβζαίνανε οι Ζιφαλάδες ε τσε τον κάνανε σα με 10 οκάδες στο ξύλο!!!!  Ε, τότες μονάχα ήρθε έπαε στο σπιτικό μου ο μαυροκακορίζικος τσε μου είπε την όλη ιστορία. Εγώ στην αρσή δεν τον πίστεψα από ίντα όλα αυτά που μου έλεζε. Θυμάμαι του είχα πει…. Μωρέ ζιαβόλου πράααμα μην τυχάς και κουσκουλαρίζεις καμιά παντρεμένη τσε σε έχουν τουλουμιάσει στο ξύλο τσε μου λες ότι τάχα μου είναι οι ζιφαλάαααδες; ( Ζιφαλάδες-στοιχειώματα ) Μου ορτσιζότανε ότι έλεζε την αλήθεια ε, τσε επειδή ήταν καλός μου φίλος με έπεισε να πάω τσε γω έτσι πέρα ζα να δω ίντα πράαααμα ζινότανε!!!! Μετά από δυο μέρες βράδυ πήγαμε στο χωράφι όπου έλεζε το σιρόγραφω που ήταν θαμμένα τα χρυσά φλουριά. Στο χωράφι αυτό βρισκόταν ένα παλιό πηγάδι τσε δίπλα να ποιο δω είσε μια ζέριτση συτσά όπου τσε είσε επάνω της μαύρα μεγάλα σύκα. Μου έδειξε το σημείο δείχνοντας μου την συτσά. Συμφωνήσαμε να ξεκινήσουμε να σκάψουμε. Με το που σήκωσε το σταθουλάρη ( γκασμάς )  έζηνε μπροστά στα ωζά μου ( μάτια )!!!! Ένας αέρας συκώθητσε από το πουθενά τσε η ζης άρσισε να τρέμει κάτω από τα ποδάρια μας!!!! Μα την παναζία σου λέω αρσήσανε τσε πέφτανε αόρατες σφαλιάρες τσε κλωτσιές από το πουθενά τσε κάμανε τσε εμένα μα τσε τον Σήφη ίσα με 10 οκάδες στο ξύυυλο!!! Εγώ μετά από αυτό που έζινε πράγματι εφοβήθει ε τσε δεν ήθελα ζα κανένα λόγο να ξανά πάω από ετσεί!!!! Μα το ίδιο έκαμε τσε ο Σήφης, ο τσαιρός επέρναζε μα μας έτρωζε τσε τους δυο, χρυσά φλουριά!!!! Έτσι είπαμε άμα κάμαμε κάνα ξορκισμό στο χωράφι μπας και οι ζιφαλάδες φεύγανε τσε πήγαιναν στον Χριστό κοντά. Μα ίντα πράααμα να λέγαμε του παπά ζα το ξένο χωράφι; Σκεπτόμασταν από δω σκεπτόμασταν από ετσεί ώσπου μου ήρθε μια ιδέα. Φώναξα τον Σήφη τσε του είπα να πάμε στην χώρα των Σφατσίων ( Σφακιά )  όπου τότε ζούσε μια μάζησα-πρακτιτσά ονόματι τσιρά Έλενα η κουτσή!!!! Μιας τσε δυο πήγαμε τσε την βρήκαμε ε, τσε της είπαμε ίντα να, όλη την ιστορια!!!! Αυτή τότε χαμοζέλασε τσε μας είπε να περιμένουμε έπαε στο σπίτι της, μας άφησε μια ουλάτσερη ώρα τσε μετά ήρθε κοντά μας τσε πάλι….. μα είσε κάτι το περίεργο πάνω της τα ωζά της ήταν ολοτσίτρινα σαν του μαυροπουλιού, του κόρακα!!!! Ο Σήφης όταν την είδε έκαμε σαν παράουρος ( τρελός ) από τον φόβο του τον συγκράτησα τσε του είπα να βγάλει τον σκασμό. Τότε η τσιρά Έλενα η κουτσή ήρθε κοντά μας τσε με την φωνή αλλαγμένη σαν να μιλούσε το ζιαολοτριβόλι μας είπε:

<< Ζα να πάρετε τα φλουριά από τους ζιφαλάδες θα πρέπει να σφάξετε 12 αδέλφια τσε το αίμα τους να ποτίσετε ετσεί που είναι τα φλουριά!!!! >>

Αμέσως κάθισε στην καρέκλα της έστριψε την τσεφαλή της τσε την σήκωσε αμέσως με μιας, τα ωζά της είχαν ξανά πάρει το κανονικό το χρώμα τσε μας ρώτησε σαστισμένη ίντα πράααμα είσε πει το πνεύμα που είσε βάλει στον κόρφο της!!!! Τις είπαμε σαστισμένοι ίντα μας είπε. Αυτή τότες είπε άμα το πνεύμα είπε αυτό έτσι πρέπει να ζίνει, τσε άμα το κάμαμε να τις δίναμε τσε αυτηνής 300 χρυσά φλουριά. Όταν φύγαμε λέγαμε ότι όλα ήταν φτιαχτά ότι ίσως να έβαλε χρώμα στα ωζά της τσε να το έκαμε επίτηδες ούλο το στσινικό ζα να την πιστέψουμε… .μα το ποιο τρομακτικό ήταν αυτό που μας είπε να σφάξουμε τα 12 αδέλφια!!! Έτσι ίντα πράαααμα να κάμουμε να σφάζαμε 12 αδέλφια; Άντε σου λέγω πως και να το κάμαμε που θα τα βρίσκαμε; Πέρασε τσαιρός τσε το μυαλό μας ήταν μονάχα στα φλουριά ώσπου ένα βράδυ δεν το άντεξα άλλο τσε κάθισα τσε το είπα στην ζυναίκα μου την Γεωρζία ε, τσε αυτή ζιαόλου κάλτσα πράμα είπε:

<< Μωρέ ίντα έσετε μέσα στην τσεφαλή σας; Σας είπε ότι θα πρέπει να σφάξετε 12 αδέλφια ανθρώπους; Όσι!;! Ε τότε βρείτε 12 γουρουνόπουλα ή δώδεκα κλωσόπουλα τσε δοτσιμάστε!!!! >>

Πράγματι το είπα στον Σήφη ότι δεν είχαμε τίποτα να χάσουμε, βρήκαμε 12 κλωσόπουλα ε, τσε πήγαμε στο χωράφι ετσείνο ένα βράδυ. Σφάξαμε τα κλωσόπουλα τσε αφήσαμε το αίμα να πάρει το δρόμο προς το χώμα δίπλα στην συτσά!!!! Ε, αφού το κάμαμε πήραμε ο καθένας τον σταθουλάρη στα σέρια μας τσε αρσίσαμε να σκάβουμε. Δεν έζινε τίποτα η τσιρά Έλενα η κουτσή είσε δίτσιο!!!! Μετά από δυο ώρες σκάψιμο εβρήκαμε ένα πιθάρι πήλινο ζεμάτο Τούρτσικα φλουριά!!!! 30.000 φλουριά μετρημένα ένα ένα, τα μοιραστήκαμε τσε δώσαμε ο καθένας από 150 στην τσιρά Έλενα την κουτσή που μας είπε ίντα πράααμα να κάμουμε. Τσε όπως βλέπεις από τα σπίτια μας τσε τα μαγαζιά μας ψέμα πράααμα δεν σου λέγω. Αμ το είπαμε τσε στο χωριό μετά από χρόνια το τι έζινε μα οι ποιο πολλοί δεν μας πίστεψαν τσε λένε ότι αλλιως τα κάμαμε τα λεφτά, μα την παναζία που πιστεύω δεν σου λέγω ψέμα, τσε άμα σου λέγω να μου χυθούν τα ωζά μου να, αυτήν την ώρα όξω!!!! >>

Υπάρχουν και άλλες πολλές ιστορίες όπως μια που έγινε το 1970 όπου η τότε κυβέρνηση ( Χούντα ) είχε πληροφορίες ότι ο χρυσός της Ελλάδος όπου έχει χαθεί στον πόλεμο ( λες και δεν ήξεραν το πώς χάθηκε και ποιος τον βούτηξε ) βρισκόταν στο κοντά στα Λεγραινά στην περιοχή Χάρακας. Είναι μια περίπτωση που ακούστηκε όταν έπεσε η δικτατορία διότι μέχρι τότε δεν ήθελαν να μάθει κανείς το τι έπαθε η κρατική μηχανή που πήγε να βγάλει τον χρυσό….. την όλη ιστορία την έμαθα από τρεις ανθρώπους. Τον συγχωρεμένο πλέον Βασίλειο Γεωργακόπουλο όπου ήταν ένα από τα αδέλφια όπου έχει και τα ποιο πολλά κτήματα στην περιοχή του Χάρακα αλλά και ήταν μπροστά στο συμβάν, τον Αθανάσιο Παπαϊωάννου και την Ελένη Γεωργακοπούλου ιατρός αδελφή του πρώτου που προ ανέφερα. Η ιστορία είναι ακριβώς η ίδια και από τους τρεις:

<< Ήταν Μάιος του 1970 όταν ήρθαν στην περιοχή του Χάρακα τρία στρατιωτικά τζιπ και ένα μεγάλο φορτηγό που είχε ένα σκαφτικό μηχάνημα τύπου τσάπα της τότε Μ.Ο.Μ.Α. με έκπληξη είδαμε από το ένα τζιπ να κατεβαίνει ο Ιωαννίδης. Το μυαλό μας πήγε ότι ίσως θέλανε να κάνουν κάποιο στρατόπεδο ή κάτι που θα είχε σχέση με το στρατό τέλος πάντων. Όταν πήγαμε κοντά δυο στρατονόμοι μας απώθησαν λέγοντας ότι έχει να κάνει ο στρατός έργα χωρίς περεταίρω εξηγήσεις….. φτιάξανε ένα πρόχειρο καταυλισμό με μια μεγάλη σκηνή του στρατού και για τις επόμενες δυο μέρες ένα στρατιωτικό αεροπλάνο μονοκινητήριο έκανε βόλτες πάνω από την περιοχή. Την τρίτη μέρα από μακριά που βλέπαμε, άρχισαν να ανεβαίνουν την πλαγιά που κοιτάει προς την θάλασσα. Δυο τζιπ και η στρατιωτική η τσάπα σταμάτησαν εκεί που ήθελαν να σκάψουν και ύστερα από λίγο η τσάπα έβαλε εμπρός για να σκάψει…… την ώρα που σήκωνε το μπαστούνι η τσάπα σηκώθηκε όλη στον αέρα κάνα δυο μέτρα φέρνοντας μια τούμπα ντεραπάρισε μπροστά στα μάτια μας!!!! Αμέσως ξαφνικά έγινε το ίδιο και στα τζιπ!!!! Αμέσως τρέξαμε προς το μέρος να δούμε αν οι στρατιώτες είναι καλά και αν χρίζουν πρώτες βοήθειες ή και μεταφορά σε νοσοκομείο!!! Όταν φτάσαμε εκεί όλοι οι στρατιώτες και οι αξιωματικοί τους ήταν στο έδαφος πιάνοντας τα μελίγγια τους λες και είχαν φριχτώ πονοκέφαλο!!!! Πραγματικά δεν ξέραμε τι να κάνουμε μετά από λίγο ήρθε ένα άλλο τζιπ όπου μέσα ήταν ο Ιωαννίδης όπου μέσου ασυρμάτου διέταξε να έρθουν να μαζέψουν τους αξιωματικούς και τους φαντάρους…… μας ζήτησε ευγενικά αν είχαμε νερό και πετσέτες για να τις βρέξουμε να σκουπίσουμε τα φαναράκια από τα χώματα και τις γρατζουνιές που είχαν πράγμα και που έγινε. Κανένας δεν είχε πάθει το παραμικρό και μέχρι να έρθουν τα ασθενοφόρα είχαν συνέρθει όλοι μην πιστεύοντας στα μάτια τους το τι είχε γίνει αλλά και χωρίς να μπορούν να εξηγήσουν!!!! Μαζεύτηκαν και ξανά προσπάθησαν την τέταρτη ημέρα μετά το συμβάν μόνο που αυτήν την φορά είχαν και ένα κλιμάκιο Αμερικανών μαζί τους. Τα αποτελέσματα ήταν τα ίδια!!!! Μετά από τέσσερεις μέρες και πάλι ήρθαν όλοι μα αυτήν την φορά οι Αμερικανοί είχαν φέρει ένα σορό μηχανήματα και είχαν στήσει στην περιοχή αυτήν. Όταν ξανά προσπάθησαν με την τσάπα να ξεκινήσουν να σκάβουν έγιναν πάλι τα ίδια και τα μηχανήματα που είχαν στήσει οι Αμερικάνοι έβγαζαν καπνούς και σπίθες!!!! Από έναν απλό φαντάρο όπου και ήταν στρατονόμος μάθαμε ότι έψαχναν για τον χρυσό της Ελλάδος και είχαν πληροφορίες ότι ήταν εκεί αλλά οι Αμερικάνοι τους είπαν ότι το μέρος είναι στοιχειωμένο και ότι δεν πρόκειται ποτέ να βγάλουν το χρυσό από εκεί!!!! Τώρα τι να πούμε είναι έτσι ή κάτι άλλο υπάρχει εκεί το οποίο δεν μπορούμε να κατανοήσουμε; >>

Πράγματι είναι μια πολύ παράξενη ιστορία η οποία ποτέ δεν είχε βγει στην επιφάνεια, έψαξα μετά την αφήγηση της και πράγματι κάτι ψάχνανε εκεί πέρα. Το αν ήταν ο χρυσός της Ελλάδος ή κάτι άλλο αυτό είναι μια άλλη ιστορία που θα την πω όταν έρθει η ώρα της!!!!

Συνήθως στην περιοχή όπου θεωρητικά μπορεί να βρίσκεται ο θησαυρός υπάρχουν συγκεκριμένα σημάδια, όπως: πηγές νερού, κάποιο μεγάλο δέντρο, ένα μικρό ξωκλήσι, σπηλιές των οποίων η είσοδος έχει σφραγιστεί, δυο-τρεις μικροί λόφοι. Τέτοια σημεία επέλεγαν οι αντάρτες για να είναι πιο σίγουροι πως όταν θα επέστρεφαν θα αναγνώριζαν πιο εύκολα το μέρος. Αυτή η μέθοδος όμως έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα στους «κυνηγούς», αφού το τοπίο στις περισσότερες περιοχές έχει αλλάξει. Ο μεγάλος πλάτανος μπορεί να έχει καεί, το ξωκλήσι να έχει γκρεμιστεί και οι λόφοι να έχουν ισοπεδωθεί για να γίνουν αυτοκινητόδρομοι. Ακόμη και το βάθος στο οποίο υποτίθεται ότι έχει κρυφτεί ο θησαυρός μπορεί να έχει αλλάξει. Π.χ., το ένα μέτρο μπορεί να έχει γίνει 50 πόντοι ή 5 μέτρα. Καλό σημάδι για τους κυνηγούς θεωρείται η παρουσία φιδιών στην περιοχή γιατί, σύμφωνα με τη μυθολογία στην οποία πιστεύουν απόλυτα, τα φίδια είναι οι φυσικοί φύλακες του χρυσού.

Ο κώδικας του χρυσοθήρα

* Όλα ξεκινούν από έναν μύθο, έναν θρύλο, μια φήμη, που πρέπει να ταιριάζει κατ’ αρχήν με τη γεωγραφία του χώρου στον οποίο αναφέρεται.

* Αν δεν σκάψεις πολύ, δεν βρίσκεις. Δεν μπορείς να αγνοήσεις καμιά πληροφορία, σκάβεις σε κάθε υπόδειξη του μηχανήματος, του ραβδοσκόπου ή άλλου «ειδικού».

* Μόνο ένας τρόπος εξασφαλίζει σχετική σιγουριά στην ανεύρεση του χρυσού: η παρουσία στην ομάδα ανθρώπου που συμμετείχε στην «ταφή» του θησαυρού.

* Τα νομίσματα είναι συνήθως θαμμένα σε μικρό βάθος. Γιατί, λόγω των πιθανών συνθηκών μάχης ή των συνθηκών υποχώρησης από μια περιοχή, δεν υπήρχε πολύς χρόνος για επιμελές θάψιμο. Τις περισσότερες φορές μπορούσαν να σκάψουν μόνο τη νύχτα όταν σταματούσε η μάχη και μόνο για λίγες στιγμές. Όχι μόνο για να μην τους δουν οι εχθροί, αλλά και για να μην τους δουν ακόμη και οι «δικοί τους».

* Ενθαρρυντικό δείγμα είναι ο εντοπισμός κενού από το μηχάνημα. Κενό μπορεί να σημαίνει τάφος.

* Οι έρευνες με μηχάνημα κοντά σε ποτάμι δεν είναι πάντα αξιόπιστες. Το μηχάνημα εντοπίζει τη χρυσή άμμο των ποταμών αλλά και το ίδιο το υπόγειο νερό ως μέταλλο.

* Σύμφωνα με την «ανθρωπογεωγραφία» των ίδιων των «κυνηγών», οι περισσότεροι χρυσοθήρες προέρχονται από τον χώρο των γιατρών και των δικηγόρων, γιατί αυτοί μπορούν να παίξουν και τον ρόλο του «επενδυτή», του ανθρώπου που μπορεί να χρηματοδοτήσει μια ερευνητική αποστολή με τον εξοπλισμό της. Πάντα χρειάζεται ένα αρχικό κεφάλαιο για να ξεκινήσει μια οργανωμένη αποστολή.

* Πολλές φορές ο θησαυρός μπορεί να είναι παγιδευμένος με εκρηκτικά από τον ίδιο τον άνθρωπο που τον έθαψε. Σ’ αυτή την περίπτωση οποιοσδήποτε άλλος φθάσει στον θησαυρό μπορεί να αντιμετωπίσει μια οδυνηρή έκρηξη. Σύμφωνα με τη μυθολογία των «κυνηγών», έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι αρκετές φορές όταν υπάρχει πυρκαγιά σε δάσος το ρεπορτάζ αναφέρει ότι «ακούστηκαν εκρήξεις» κατά τη διάρκειά της.

* Σχεδόν πάντα μαζί με τον θαμμένο θησαυρό υπάρχει θαμμένο και στρατιωτικό υλικό (κάποιο πολυβόλο με σφαίρες, κάποιο τυλιγμένο σε μαντίλι πιστόλι με γεμιστήρα), έτσι ώστε αυτός που ξέρει να έχει την υπεροπλία τη στιγμή που ανακαλύπτεται ο θησαυρός και το πλεονέκτημα έναντι των συντρόφων του σε περίπτωση που στραβώσει κάτι τη στιγμή της ανακάλυψης. Η μοιρασιά, όταν φθάσεις στον στόχο, δεν ξέρεις ποτέ τι σου επιφυλάσσει.

Οι φήμες ότι υπάρχουν θαμμένοι θησαυροί και ότι πολλοί απ’ αυτούς που ψάχνουν έχουν βρει κάτι κεντρίζουν το ενδιαφέρον πολλών ανθρώπων οι οποίοι επηρεάζονται από την γοητεία της περιπέτειας και το όνειρο του εύκολου πλουτισμού και ασχολούνται μανιωδώς με το χόμπι του Χρυσοθήρα.

«Οδηγούνται από θρύλους, μύθους και ότι φτιάχνει ο καθένας στο μυαλό του».

Οι κυνηγοί θησαυρών ζουν μεταξύ μύθου και πραγματικότητας. Η φαντασία τους οργιάζει. Μια πληροφορία, μια φήμη για την ύπαρξη σε κάποιο σημείο της ελληνικής γης θαμμένου χρυσού από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, την Τουρκοκρατία ή την γερμανική κατοχή και τον εμφύλιο πόλεμο είναι ικανή να τους οδηγήσει σε πλαγιές φαράγγια και χαράδρες στα σύνορα.

Ο Γράμμος, το Βίτσι, η Μπουργκάνα, τα Τζουμέρκα, το Καϊμακτσαλάν, και τα άλλα θέατρα των πολεμικών συγκρούσεων καθώς και περιοχές σε όλη τη χώρα που υπήρχε τουρκική κατοχή, μαγνητίζουν τους χρυσοθήρες που είναι πεπεισμένοι  όχι άδικα σε ορισμένες περιπτώσεις  ότι υπάρχουν θαμμένες λίρες από την περίοδο του 1920 – 1930 – 1940 που τις καταχώνιασαν υποχωρώντας για να τις ξεθάψουν την κατάλληλη στιγμή.

Ας πω κάποια μέρη της Ελλάδος που πολλοί Ψαχουλιάρηδες ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν τεράστιες ποσότητες από λύρες Αγγλικές και Τούρκικες:

Στην Αργολίδα

Στα χωριά Χέλι στο αραχναίο, στην Ερμιόνη, στο Λυγουριό, στο Δρέπανο, στο Μαλαντρένι.

Στην Κρήτη

Σφακιά, Μυλοπόταμο, στον ορεινό Πρίνο.

Μάνη

Βαθιά, Κότρονα, Γύθειο, Μαυροβούνι.

Μονεμβάσια

Μέσα στην πόλη και ως τους Μολάους

Αρκαδία

Όλη η ορεινή Αρκαδία και ένα τμήμα της Τρίπολης.

Σπάρτη

Στα Βυζαντινά του Μιστρά και τα περίχωρα

Στην Εύβοια

Στερεά Ελλάδα

Στην Ξάνθη

Στην Φλώρινα

Στην Καστοριά

Στο Καρπενήσι

Στο Μεσολόγγι

Στα Ιωάννινα

Στην Θεσσαλονίκη

Στην Θράκη

Και σε όλα τα νησιά μας λίγο πολύ αλλά και όλα τα βουνά μας!!!!

Αν καθόμουν να γράψω όλες τις πόλεις και τα χωριά και τα σημείωνα σε ένα χάρτη με λευκό με μαύρο μαρκαδόρο είμαι σίγουρος ότι θα μαρκάριζα με μαύρο χρώμα σχεδόν το 92% του χάρτη!!!!

Η αλήθεια είναι τι ξέρουν για όλα αυτά τα μέρη οι Ψαχουλιάρηδες; Είναι αληθινές ιστορίες που μπορούν να τους κάνουν πάμπλουτους ή είναι παραμύθια από ξεχασμένα, μεγαλεία!!!! Τα στατιστικά λένε ότι 3 στους 10 Ψαχουλιάρηδες κάθε χρόνο βρίσκουν!!!! Αν είναι έτσι όπως τα λένε είναι σαν να παίζουν Τζόκερ τέτοια επιτυχία δίνει το σύστημα του κράτους. Οπότε ποιο φρόνιμο θα ήταν να έπαιζαν Τζόκερ…….. Αυτό όμως δεν γίνεται γιατί και αυτό που κάνουν οι Ψαχουλιάρηδες είναι ένα είδος αλκοολίκι όπως λένε στην γλώσσα τους που δεν λέει να σταματήσει με τίποτα…… η Ελληνική γης φιλάει καλά τα μυστικά της και τους θησαυρούς της και τους δίνει αυτή μόνο σε όποιον το θελήσει….. Μέχρι την επόμενη φορά να είστε όλοι καλά και να θυμάστε.

Αν δεν πιστεύετε σε κάτι, δεν πάει να πει αυτό το κάτι ότι δεν υπάρχει!!!!

INVISIBLE LYCANS TEAM!!!

ΟΑΕΔ: Αλλάζουν τα κριτήρια για το επίδομα ανεργίας - Τι θα ισχύει Τρίτη, 1 Οκτωβρίου 2013

  


Αλλάζουν και πάλι τα κριτήρια για το επίδομα ανεργίας από την 01/01/2014 και γίνεται ακόμη πιο δύσκολο για τους ανέργους να το λάβουν από τον ΟΑΕΔ.


Συγκεκριμένα, ακόμη λιγότεροι άνεργοι θα μπορούν να λάβουν το επίδομα ανεργίας από τον ΟΑΕΔ αφού προβλέπετε εκ νέου αλλαγή στα κριτήρια χορήγησης όπως προβλέπει ο νόμος.
Το 2013 είχε θεσπιστεί ένας περιορισμός που άφηνε ανέργους χωρίς το επίδομα ανεργίας αφού εάν ένας άνεργος είχε 450 ημέρες επιδότησης την τελευταία τετραετία δεν μπορούσε να λάβει το βοήθημα .
Ποιος νέος περιορισμός θα ισχύει από το 2014 για να πάρει κάποιος άνεργος το επίδομα ανεργίας του ΟΑΕΔ.
Σύμφωνα με το νέο κριτήριο που αρχίζει να ισχύει από 1.1.2014, σε κάθε περίπτωση τα ημερήσια επιδόματα ανεργίας, εντός της προηγούμενης από την εκάστοτε έναρξη της επιδότησης λόγω ανεργίας, τετραετίας, δεν είναι δυνατόν να είναι περισσότερα των 400. Εάν εντός της τετραετίας ο άνεργος έχει επιδοτηθεί για χρονικό διάστημα μικρότερο των 400 ημερήσιων επιδομάτων, δικαιούται να επιδοτηθεί λόγω ανεργίας για τον υπόλοιπο αριθμό ημερήσιων επιδομάτων, μέχρι τη συμπλήρωση του ανώτατου ορίου των 400)ημερήσιων επιδομάτων.
Έτσι με την ρύθμιση αυτή από 450 ημέρες που ήταν το όριο μειώνονται κατα 50 οι ημέρες επιδότησης που μπορεί κάποιος να λαμβάνει το επίδομα ανεργίας μέσα σε μια τετραετία.
ΔΙΑΡΚΕΙΑ / ΠΟΣΟ ΕΠΙΔΟΤΗΣΗΣ
Η διάρκεια της επιδότησης εξαρτάται από το πόσες ημέρες εργασίας έχει πραγματοποιήσει ο ασφαλισμένος στα προαναφερόμενα κρίσιμα χρονικά διαστήματα (14μηνο, 12μηνο ή διετία).
Από 01.01.2014 όπως παρουσιάζει το dikaiologitika.gr η διάρκεια επιδότησης έτσι όπως εμφανίζεται στον πίνακα που ακολουθεί, εξαρτάται πλέον και από τον περιορισμό των 400 ημερήσιων επιδομάτων ανεργίας για την τετραετία πριν την έναρξη της επιδότησης.

imerisia.gr

Σαραντάρης, γιατρός και μαμάκιας ο "τέλειος" άντρας

 

Υπάρχει ο τέλειος άντρας; Αν ναι, ποια είναι τα χαρακτηριστικά του; Νέα αμερικανική έρευνα έρχεται να επιβεβαιώσει τη γνωστή σε όλους ρήση: «Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου»!

Να είναι μορφωμένος, να αποφεύγει το αλκοόλ και κατά προτίμηση να είναι γιατρός στο επάγγελμα.

Αυτά τουλάχιστον λέει η πρόσφατη έρευνα που πραγματοποίησε το περιοδικό “Vanity Fair” σε συνεργασία με την τηλεοπτική εκπομπή “60 Minutes".

Σε δείγμα 1.168 ενηλίκων που δημοσιεύει η βρετανική εφημερίδα "Daily Mail", αυτό το "σπάνιο είδος" αντρών θα πρέπει να διαθέτει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

Να έχει τελειώσει το πανεπιστήμιο, πράγμα στο οποίο συμφώνησε το 35% των ερωτηθέντων, να είναι σκληρά εργαζόμενος σύμφωνα με το 28% και φυσικά να γνωρίζει από καλούς τρόπους, σύμφωνα με το 27%.

Οι κοιλιακοί και οι τετρακέφαλοι φαίνεται να έρχονται σε δεύτερη μοίρα, μιας και μόνο το 1% των γυναικών υποστηρίζει ότι ο τέλειος άντρας οφείλει να έχει αθλητικό σώμα. 

Κάτι όμως που φαίνεται να έχει ο πρωταγωνιστής της πετυχημένης σειράς "Greys Anatomy", ηθοποιός Patrick Dempsey, που ήρθε πρώτος στις προτιμήσεις όσων κλήθηκαν να απαντήσουν σε ποιον θα ήθελαν να μοιάζει ο τέλειος άντρας.

Ακόμα όμως και επιτυχημένος να είναι, θα πρέπει να έχει δείξει τα διαπιστευτήριά του στον εργασιακό χώρο μέχρι τα 50 του χρόνια (έτσι είπε το 69% ) και το σημαντικότερο-να έχει άριστες σχέσεις με την μαμά του!

Για το 69% των ερωτηθέντων, δε, η μαμά πρέπει να έχει τον έλεγχο στη ζωή του γιου της.

Χρόνιος πόνος: Πως αισθάνονται όσοι πονάνε συνέχεια;

 

Ο τίτλος ίσως να σας μπερδεύει, αλλά για σκεφτείτε το λίγο. 

Φανταστείτε να υποφέρετε από χρόνιο πόνο. Να πονάτε συνέχεια, κάθε στιγμή της ημέρας, επί πολλές ημέρες (πχ νευρολογικοί πόνοι, πόνοι από καρκίνο, από ρευματοπάθειες κ.α). 

Φανταστείτε το λίγο. Πως θα νιώθατε; Τι θα κάνατε; Ποια θα ήταν τα συναισθήματα που θα σας πλημμύριζαν; Στο επιστημονικό άρθρο που θα διαβάσετε θα ενημερωθείτε πλήρως για τα 5 κυρίαρχα συναισθήματα που γεμίζουν όσους βρίσκονται αντιμέτωποι με τον χρόνιο πόνο και ποιοι είναι οι 5 τρόποι για να τα αντιμετωπίσουμε.

Της Κέλλυς Μπούσια

BSc, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

 

Ο χρόνιος πόνος είναι σωματικά και ψυχολογικά αγχογόνος και το συνεχές αίσθημα δυσφορίας που προκαλεί μπορεί να οδηγήσει σε έντονες ψυχολογικές διακυμάνσεις. Για να αντιληφθούμε καλύτερα τα παραπάνω χρειάζεται να έχουμε υπόψη μας τα εξής:

1. O πόνος είναι πάντα πραγματικός! Μερικές φορές, ο χρόνιος πόνος δεν έχει κάποια συγκεκριμένη, αναγνωρίσιμη αιτία, αλλά αυτό δεν κάνει τον πόνο λιγότερο πραγματικό.

2. Το αίσθημα του πόνου είναι υποκειμενικό, ο καθένας το βιώνει με διαφορετικό τρόπο και παρά τα εργαλεία μέτρησής του (κλίμακες Keele, ερωτηματολόγιο McGill και άλλα) εξακολουθούμε να μην έχουμε ακόμη εύκολη πρόσβαση και αντικειμενικούς τρόπους μέτρησης του επιπέδου του πόνου ενός άλλου ατόμου. Η πληθώρα κλιμάκων και τρόπων διερεύνησης του πόνου άλλωστε, επιβεβαιώνουν αυτή την άποψη. Κατά συνέπεια, οι ασθενείς με χρόνιο πόνο δεν μπορούν να γίνουν κατανοητοί τόσο από τους γιατρούς τους όσο και από την οικογένεια και φίλους και έτσι συχνά φαίνονται υπερβολικοί και ο πόνος τους αμφισβητείται. 

3. Χρειάζεται μια συστηματική και αντικειμενική προσέγγιση καθώς και τεκμηρίωση για να γίνει σαφής και ικανοποιητική αξιολόγηση του πόνου. Η McCaffrey αναφέρει ότι αποτελεσματική ανακούφιση του πόνου επιτυγχάνεται με σωστή και ακριβή αξιολόγησή του. Για να πραγματοποιηθεί αυτό, είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε το "pain threshold", την ένταση του πιο μικρού ερεθίσματος στο οποίο ένα άτομο αντιλαμβάνεται τον πόνο, και το "pain tolerance", το όριο αντοχής στον πόνο το οποίο ένα άτομο μπορεί να αντέξει χωρίς να ζητήσει ανακούφιση.

4. Σύμφωνα με το όριο αντοχής του στον πόνο, κάθε άτομο αντιδρά και εκφράζεται με το δικό του προσωπικό τρόπο. Ο McLeod, θεωρεί ότι το όριο αντοχής επηρεάζεται και μεταβάλλεται όταν συνυπάρχουν παράγοντες όπως αϋπνία, κόπωση, άγχος, φόβος, θυμός, λύπη, μελαγχολία, αίσθημα απομόνωσης, εσωστρέφεια και άλλα. Φαίνεται λοιπόν πώς ό συναισθηματικός πόνος αποτελεί σημαντικό μέρος του χρόνιου πόνου.

Πέντε είναι οι βασικές συναισθηματικές καταστάσεις, που επιδεινώνουν τον πόνο. Ο Φόβος, η Ενοχή, ο Θυμός, η Εσωστρέφεια-Μοναχικότητα και το Αίσθημα Αβοήθητου. Αντιδράσεις του τύπου "δε με καταλαβαίνεις...", "πονάει η μέση μου…", "καλύτερα να μείνω μέσα..." ή "καλύτερα να απέχω... (από την όποια δραστηριότητα)". Διάφορες ιατρικές θεραπείες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανακούφιση του χρόνιου πόνου, όπως φαρμακευτική αγωγή, φυσικοθεραπεία και άλλα. Ωστόσο, η ψυχική και συναισθηματική ευεξία είναι εξίσου σημαντικές για την αντιμετώπισή του.

Η Ένωση Αμερικανών Ψυχολόγων (APA) προτείνει πέντε σημεία αντιμετώπισης του χρόνιου πόνου:

1. Διαχειριστείτε το άγχος σας. Ο συναισθηματικός και ο σωματικός πόνος είναι στενά συνδεδεμένοι ενώ ο επίμονος πόνος μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένα επίπεδα στρες. 

2. Συζητήστε με τον εαυτό σας εποικοδομητικά. Εστιάστε στις βελτιώσεις που παρατηρείτε, π.χ. "Αυτή την εβδομάδα πονάω λιγότερο από την προηγούμενη" κτλ. Η θετική σκέψη είναι ένα ισχυρό εργαλείο.

3. Γίνετε ενεργοί και δραστήριοι. Σκεφτείτε την εύρεση ενός χόμπι που σας κάνει να αισθάνεστε καλά και σας βοηθά να συνδεθείτε με την οικογένεια και τους φίλους, αφήνοντας στην άκρη την ενασχόληση με τον πόνο. Όσο δεν το σκέφτεστε, τόσο λιγότερο πονάτε.

4. Βρείτε υποστήριξη. Το να αντιμετωπίζουμε μόνοι μας τις δυσκολίες είναι πολύ δύσκολο. Απευθυνθείτε σε άλλους ανθρώπους που είναι στην ίδια κατάσταση με σας και που μπορούν να μοιραστούν και να κατανοήσουν σκαμπανεβάσματα σας. Στον πόνο δεν είστε μόνοι.

5. Συμβουλευτείτε έναν επαγγελματία. Η υποστήριξη από έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας, όπως ο ψυχολόγος, μπορεί να σας βοηθήσει να χειριστείτε τις φυσικές και ψυχολογικές συνέπειες της κατάστασής σας.

Σε κάθε περίπτωση, οι θέσεις μας, οι προσδοκίες αλλά και η στάση μας γύρω από ένα ζήτημα επηρεάζουν την έκβασή του. Στην περίπτωση του χρόνιου πόνου, μπορούμε να αξιοποιήσουμε τη δύναμη της επικοινωνίας και της διαχείρισης των συναισθημάτων μας ώστε να πετύχουμε μείωση του πόνου και βελτίωση της διάθεσης και της λειτουργικότητάς μας.

Κέλλυ Μπούσια,

BSc, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια,

mail: kellybousia@yahoo.gr  

iatropedia.gr

Κλείνουν τα σύνορα για Έλληνες που αναζητούν εργασία στην Ευρώπη

 



Σκληρότεροι νόμοι για το μεταναστευτικό ρεύμα του Νότου προβλέπει η Eυρωπαϊκή Ένωση, μετά από πρόταση Βρετανών, Ολλανδών και Σουηδών και τη σύμφωνη γνώμη των Γερμανών.



Ουσιαστικά αυτό που εξετάζεται είναι ένα πλαφόν στον αριθμό των εργαζομένων που θα μετακινούνται από την Ελλάδα, την Ιταλία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία προς τις χώρες αυτές. 


Απειλούν μάλιστα με ποινικές κυρώσεις όσες επιχειρήσεις τολμήσουν περαιτέρω εισαγωγή εργαζομένων από τις νότιες αυτές περιοχές .



Σε κλειστή σύσκεψη της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες τέθηκε το θέμα του αριθμητικού περιορισμού των οικονομικών μεταναστών. Το θέμα πήρε έντονες διαστάσεις, με αποτέλεσμα να αντιδράσει έντονα η Ελληνίδα επίτροπος, κυρία Μαρία Δαμανάκη, ζητώντας τη διακοπή κάθε τέτοιου είδους συζήτησης.



Όμως τόσο η Σουηδή επίτροπος, όσο και ομάδα υπουργών από τις βόρειες χώρες θέλουν να αλλάξουν την ατζέντα και να συζητηθεί το συγκεκριμένο ζήτημα με την εφαρμογή σκληρών τακτικών, αφού οι κυβερνήσεις τους πιέζονται από μεγάλο κύμα οικονομικών μεταναστών λόγω της κρίσης που πλήττει την Ε.Ε. – και δη χώρες όπως η δική μας, η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Βουλγαρία και η Ρουμανία.

πηγη

Οι Όρκοι των Αρχαίων Ελλήνων Πολεμιστών

 

Ὅρκος Ἀθηναίων ἐφήβων 

 

…πλείω δὲ καὶ ἀρείῳ…

 

Κρατώντας τὰ ὅπλα ποὺ τοῦ ἐμπιστευόνταν ἡ Πατρίδα, ὁ

Ἀθηναῖος ἔφηβος μπροστὰ στὸ ναὸ τῆς Ἀγραύλου ἔδιδε τὸν

παρακάτω ὅρκο:

 

Οὐ καταισχυνῶ τὰ ὅπλα, οὐδ᾿ ἐγκαταλείψω τὸν προστάτην ὢ ἂν στοίχῳ, ἀμυνῶ δὲ καὶ ὑπὲρ ἱερῶν καὶ ὁσίων, καὶ μόνος καὶ μετὰ πολλῶν, καὶ τὴν πατρίδα οὐκ ἐλάττω παραδώσω, πλείω δὲ καὶ ἀρείῳ ὅσης ἂν παραδέξωμαι. Καὶ συνήσω τῶν....

ἀεὶ κρινόντων, καὶ τοῖς θεσμοῖς τοῖς ἱδρυμένοις πείσομαι, καὶ οὓς τίνας ἄλλους ἱδρύσεται τὸ πλῆθος ἐμφρόνως. Καὶ ἂν τὶς ἀναιρεῖ τοὺς θεσμοὺς ἣ μὴ πείθηται οὐκ ἐπιτρέψω, ἀμυνῶ δὲ καὶ μόνος καὶ μετὰ πάντων. Καὶ τὰ ἱερὰ τὰ πάτρια τιμήσω. Ἵστορες θεοὶ Ἄγραυλος, Ἐνυάλιος, Ἄρης, Ζεύς, Θαλλώ, Αὐξώ, Ἡγεμόνη

 

 

Δὲ θὰ ντροπιάσω τὰ ὄπλα μου, οὔτε θὰ ἐγκαταλείψω τὸν συμπολεμιστή μου ὅπου κι ἂν ταχθῶ νὰ πολεμήσω, θὰ ὑπερασπίζω τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια, καὶ μόνος καὶ μὲ πολλούς, καὶ τὴν πατρίδα δὲν θὰ παραδώσω μικρότερη, ἀλλὰ μεγαλύτερη καὶ μαχητικότερη ἀπ᾿ ὅση θὰ μοῦ παραδοθεῖ. Θὰ πιστεύω στοὺς Θεοὺς καὶ στοὺς ἰσχύοντες νόμους θὰ ὑπακούω, καὶ σὲ ὅσους ἄλλους νόμιμα θεσπισθοῦν. Κι ἂν κάποιος ἀναιρέσει τοὺς θεσμοὺς ἢ ἀμφισβητήσει, δὲν θὰ τὸ ἐπιτρέψω, θὰ τὸν πολεμήσω εἴτε μόνος εἴτε μὲ ὅλους. Καὶ τὶς ἱερὲς παρακαταθῆκες τῶν πατέρων θὰ τιμήσω. Μάρτυρές μου οἱ θεοὶ Ἄγραυλος, Ἐνυάλιος, Ἄρης, Ζεύς, Θαλλῶ, Αὐξώ, Ἡγεμόνη.

 

Παιᾶν Σπαρτιατῶν

 

Βαδίζοντας προς τη μάχη, οι σπαρτιάτες πολεμιστές έψαλλαν

τον παιάνα…

 

Ἄγετ᾿, ὢ Σπάρτας εὐάνδρω κῶροι πατέρων πολιατᾶν λαιᾷ μὲν ἴτυν προβάλεσθε, δόρυ δ᾿ εὐτόλμως ἄνχεσθε, μὴ φειδόμενοι τὰς ζωάς· οὐ γὰρ πάτριον τᾷ Σπάρτᾳ!

 

 

Ἐμπρὸς ὢ τῆς εὐάνδρου Σπάρτης τέκνα πατέρων πολιτῶν, διὰ τῆς ἀριστερᾶς χειρὸς τὴν ἀσπίδαν προβάλετε, διὰ δὲ τῆς δεξιᾶς μὲ τόλμη τὸ δόρυ ὑψώσατε, μὴ φειδόμενοι τὴν ζωὴ γιατὶ αὐτὸ δὲν εἶναι πατροπαράδοτον στὴν Σπάρτη!

 

Ὅρκος Ἑλλήνων στὶς Πλαταιές:

 

Οὐ ποιήσομαι περὶ πλειονος τὸ ζῆν τῆς ἐλευθερίας. Οὐδὲ ἐγκαταλείψω τοὺς ἡγεμόνας, οὔτε ζῶντας, οὔτε ἀποθανόντας. ἀλλὰ τοὺς ἐν τῇ μάχῃ τελευτήσαντας τῶν συμμάχων ἁπάντας θάψω. καὶ κρατήσας τῷ πολέμῳ τοὺς βάρβαρους,τῶν μὲν μαχεσαμένων ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος πόλεων οὐδεμίαν ἀνάστατον ποιήσω. τὰς δὲ τὰ τοῦ βάρβαρου προελομένας ἅπασας δεκατεύσω. καὶ τῶν ἱερῶν ἐμπρησθέντων καὶ καταβληθέντων ὑπὸ τῶν βάρβαρων οὐδὲν ἀνοικοδομήσω παντάπασιν. ἀλλὰ ὑπόμνημα τοῖς ἐπιγιγνομένοις ἐάσω καταλείπεσθαι τῆς τῶν βάρβαρων ἀσεβείας.

 

 

Δὲν θὰ ἐκλάβω ὡς πολυτιμότερη τὴ ζωὴ ἀπὸ τὴν ἐλευθερία. οὔτε θὰ ἐγκαταλείψω στὴ μάχη κανέναν ἀπὸ τοὺς ἡγέτες μας, οὔτε ζωντανό, μὰ οὔτε καὶ νεκρό. ἀλλὰ καὶ τοὺς πεσόντες στὴ μάχη ἀπὸ τοὺς συμμάχους μας ὅλους θὰ ἐνταφιάσω. καὶ ἀφοῦ ἐπικρατήσουμε στὸν πόλεμο κατὰ τῶν βάρβαρων, ἀπὸ τὶς πόλεις ποὺ ἔδωσαν μάχη ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος καμία νὰ μὴν καταστρέψω. ὅσες ὅμως στὴ μάχη συνετάχθησαν μὲ τοὺς βάρβαρους ὅλες νὰ ἀποδεκατίσω. καὶ ἀπὸ τοὺς ναοὺς ποὺ πυρπολήθηκαν καὶ κατεδαφίστηκαν ἀπὸ τοὺς βαρβάρους, κανέναν καθόλου νὰ μὴν ανοικοδομήσω. ἀλλὰ ὡς ὑπενθύμιση στὶς ἐπερχόμενες γενεὲς νὰ ἐπιτρέψω νὰ ἀφεθοῦν, τῆς τῶν βάρβαρων ἀσεβείας.