Πως είναι σήμερα μερικά από τα μέρη όπου διεξήχθησαν διάσημες μάχες κατά τον Α” Παγκόσμιο Πολέμο [Εικόνες]

 

Ο Μεγάλος Πόλεμος μπορεί να τελείωσε σχεδόν έναν αιώνα πριν, αλλά η κληρονομιά του ζει. Οι φωτογραφίες που θα δείτε είναι του Ιρλανδού φωτογράφου Michael St. Maur Sheil από τη σειρά του «Fields of Battle: 1914-1918» και δείχνουν μέρη όπου διεξήχθησαν γνωστές μάχες.


Η μάχη του ποταμού Somme, βόρεια Γαλλία (1 Ιουλίου – 18 Νοεμβρίου 1916)

Αν και έχει περάσει σχεδόν ένας αιώνας, η σκηνή μιας από τις πιο διαβόητες μάχες του Μεγάλου Πολέμου εξακολουθεί να φέρει τα αποκαλυπτικά σημάδια της. Τα χαρακώματα και οι κρατήρες από τις οβίδες του πυροβολικού είναι ακόμα και σήμερα εμφανή, εκεί όπου περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνδρες τραυματίστηκαν ή σκοτώθηκαν.
Μάχη της Μεσσίν, Βέλγιο

Ακολουθώντας την αποτυχημένη Nivelle Offensive τον Απρίλιο και τον Μάιο του 1917, οι δυνάμεις των Βρετανών, Καναδών, Νεοζηλανδών και Αυστραλών επιτέθηκαν στους Γερμανούς για να βοηθήσουν του Γάλλους στα νότια. Η μάχη, που μαινόταν από τις 7 ως τις 14 Ιουνίου, είχε πάνω από 50.000 θύματα και από τις δύο πλευρές. Κάποια στιγμή, 10.000 άνδρες σκοτώθηκαν μέσα σε μια στιγμή, όταν οι Βρετανοί πυροδότησαν 19 νάρκες κάτω από τις γερμανικές γραμμές.
Μάχη του Βερντέν, Γαλλία

Είναι το μέρος τις πιο έντονης και παρατεταμένης εμπλοκής του Μεγάλου Πολέμου. Για σχεδόν 11 μήνες, γερμανικά και γαλλικά στρατεύματα έδιναν αδυσώπητες μάχες. Παρά τις τρομακτικές απώλειες και από τις δύο πλευρές, η μάχη του Βερντέν δεν ήταν αποφασιστικής σημασίας για κανένα από τους αντιπάλους, αν και σηματοδότησε ουσιαστικά το τέλος της στρατιωτικής ηγεσίας του Erich von Falkenhayn. Ακόμα και σήμερα, τα σημάδια είναι εμφανή.
No Man’s Land

«Ένα στιγμιότυπο ενός από τα πιο εμβληματικά στοιχεία του Α” Παγκοσμίου Πολέμου: είναι μια ποδοσφαιρική μπάλα που την έριξε ένα βρετανικό σύνταγμα (London Irish Rifles) καθώς επιτίθεντο στα γερμανικά χαρακώματα. Κλώτσησαν την μπάλα μπροστά τους και αμέσως μετά την ακολούθησαν. Η φωτογραφία είναι στο σημείο που συνέβη το γεγονός.», αναφέρει ο Sheil. Η μπάλα ρίχτηκε στις 25 Σεπτέμβρη 1915, κατά την επίθεση στις γερμανικές θέσεις στην πόλη Loos.
Chemin des Dames, Γαλλία

Τρεις μεγάλες μάχες έγιναν σε αυτό το μέρος, η Πρώτη (1914), η Δεύτερη (1917) και η Τρίτη (1918) Μάχη του Aisne. Η δεύτερη μάχη ήταν η σκηνή του Nivelle Offensive -μια μάχη που στοίχισε στους Γάλλους 40.000 θύματα μόνο την πρώτη ημέρα. Μετά από 12 ημέρες μάχης, οι γαλλικές απώλειες ανήλθαν στους 271.000, ενώ των Γερμανών ήταν 163.000. Θεωρήθηκε καταστροφή από τους Γάλλους και κόστισε στον στρατηγό Robert Nivelle τη θέση του.
The Lochnagar Crater, Γαλλία

Στις 7:28 της 1ης Ιουλίου του 1916 -την πρώτη μέρα της μάχης του ποταμού Somme- βρετανικές δυνάμεις πυροδότησαν 24 τόνους αμμωνάλης (ένα εκρηκτικό που αποτελείται από νιτρικό αμμώνιο και αλουμίνιο σε σκόνη) κάτω από τις γερμανικές δυνάμεις. Την έκρηξη, η οποία λέγεται ότι ακούστηκε μέχρι στο Λονδίνο, είδε από αέρος ο υπολοχαγός C.A. Lewis:
Η γη σηκώθηκε και έλαμψε, μια τεράστια και υπέροχη στήλη σηκώθηκε στον ουρανό. Ένας βρυχηθμός έσβισε τον ήχο όλων των όπλων. Η γη τινάχτηκε μέχρι και 4.000 πόδια. Εκεί σταμάτησε, ή φάνηκε να σταματάει, για μια στιγμή στον αέρα και στη συνέχεια έπεσε σε έναν κώνο από σκόνη και συντρίμμια.
Τα απομεινάρια του Butte de Vaquois, Γαλλία

Κάποτε ήταν ένα μικρό χωριό. Βρισκόταν στην κορυφή μιας στρατηγικής κορυφογραμμής. Και οι δύο πλευρές άρχισαν να σκάβουν και να τοποθετούν εκρηκτικές νάρκες κάτω από το λόφο. Συνολικά, περίπου 531 νάρκες εξερράγησαν, συμπεριλαμβανομένης μιας 60τονης που εξαΰλωσε την εκκλησία και 108 άνδρες μαζί της. Μέχρι το τέλος της μάχης, το χωριό δεν υπήρχε πλέον. Υπολογίζεται ότι 8.000 Γάλλοι και Γερμανοί στρατιώτες αγνοούνται στο λόφο. Τα σώματά τους δεν βρέθηκαν.
Η μάχη του ποταμού Isonzo, Ιταλία

Από τον Ιούλιο του 1915 μέχρι το Νοέμβριο του 1917, οι Ιταλοί πολέμησαν τις Αυστροουγγρικές δυνάμεις δίνοντας 12 μάχες κατά μήκος του ποταμού Isonzo. Είναι γνωστό και ως Μέτωπο Isonzo, οι μάχες ήταν απογοητευτικές και για τις δύο πλευρές και χωρίς κανένα αξιόλογο αποτέλεσμα. Αλλά οι απώλειες ήταν τεράστιες. Περίπου 300.000 για την Ιταλία και 200.000 για την Αυστροουγγαρία.
Δάσος Belleau, Γαλλία

Είναι η σκηνή της πρώτης μεγάλης μάχης των Αμερικανών στο Μεγάλο Πόλεμο. Η Μάχη του Δάσους Belleau (1 με 26 Ιουνίου 1918) ήταν, σύμφωνα με τα λόγια του στρατηγού Pershing, «για τις ΗΠΑ η μεγαλύτερη μάχη από το Appomattox και η πιο σημαντική μάχη αμερικανικών στρατευμάτων με ξένο εχθρό». 1.811 Αμερικανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν, αλλά πέτυχαν σε μεγάλο βαθμό να διώξουν τις γερμανικών δυνάμεων από το δάσος.
Καλλίπολη, Τουρκία

Το 1915, τα συμμαχικά στρατεύματα οργάνωσαν μια αμφίβια επιχείρηση σε μια προσπάθεια να εξασφαλίσουν την χερσόνησο της Καλλίπολης και να ανοίξουν νέο μέτωπο στην Τουρκία. Αλλά μετά από οκτώ μήνες μαχών, η εκστρατεία έπρεπε να ακυρωθεί -μια κακώς προγραμματισμένη και ανεπαρκώς μελετημένη μάχη που ανάγκασε τον πρωθυπουργό Asquith να τερματίσει την φιλελεύθερη κυβέρνηση του και να σχηματίσει συνασπισμό με το Συντηρητικό κόμμα. Επίσης, κόστισε στον Ουίνστον Τσόρτσιλ τη θέση τους ως Πρώτος Λόρδος του Ναυαρχείου.
Λίμνες Masurian, Ανατολική Πρωσία (Πολωνία)

Στις αρχές του πολέμου, με σκοπό την υποστήριξη της Γαλλίας στα δυτικά, η Ρωσία ξεκίνησε μια επίθεση κατά της Γερμανίας. Αν και λιγότεροι κατά το ήμισυ, οι Γερμανοί απάντησαν στις ρωσικές στρατιές με την Πρώτη Μάχη στις Λίμνες Masurian. Ήταν μια συντριπτική ήττα για τη Ρωσία -η οποία συνέβαλε σημαντικά στην παράταση του πολέμου και το αδιέξοδο στη Δύση.

Η καθημερινότητα στην Ινδονησία [Εικόνες]

 

Φωτογραφίες από την καθημερινότητα των Ινδονήσιων συνέλαβε με την κάμερά του ο αυτοδίδακτος φωτογράφος Χέρμαν Ντάμαρ.


Συνήθως με την κάμερά του, μια Canon 550D, φωτογραφίζει τις φυσικές ομορφιές της χώρας καθώς και παιδιά την ώρα που παίζουν. 

«Η καλύτερη ώρα για φωτογράφηση είναι μεταξύ 7 και 9 το πρωί» και πρόσθεσε » Η Ινδονησία έχει πολύ πλούσιο πολιτισμό, ο άνθρωποι είναι πολύ φιλικοί.»

Ο χαμένος παράδεισος: Ενα χίπικο κάμπιγκ προσφύγων

 

Για όσους δεν το γνωρίζετε υπάρχει ένα μέρος που ονομάζεται Taylor Camp, μία τροπική ουτοπία με θέα τον ωκεανό

Υπεύθυνος: Ελένη Καρατζά

 

Αντισυμβατικό σε όλα του το κάμπινγκ υμνούσε την απόλυτη ελευθερία τόσο στις αποφάσεις για τη λειτουργία που παίρνοντας σύμφωνα με τα «vibes», όσο και στην παρουσία των παραθεριστών που μπορούσαν να είναι απαλλαγμένοι από κάθε είδους ρούχο. Ήταν η απόλυτη φαντασίωση των χίπις. 

 Το κάμπινγκ Taylor έκανε εγκαίνια την άνοιξη του 1969, από δεκατρείς χίπις που ζητούσαν καταφύγιο από τις συνεχιζόμενες ταραχές στην πανεπιστημιούπολη στην Αμερική και την αστυνομική βία. Έχοντας εγκαταλείψει τα σπίτια τους, κατευθύνθηκαν προς το Kauai στη Χαβάη, μια περιοχή τότε πολύ απομακρυσμένη, με παρθένες εκτάσεις με μόνο ένα φανάρι σε όλο το νησί. 

   

«Ήμασταν εμπλεκόμενοι στο αντιπολεμικό κίνημα και το Berkeley ήταν έτοιμο να εκραγεί. Ήμασταν μεταξύ του να πάρουμε όπλο ή να φύγουμε», θυμάται η Sandra Schaub, ένα από τα ιδρυτικά μέλη του κάμπινγκ Taylor μαζί με τον σύζυγό της Victor. «Γι ‘αυτό και αποφασίσαμε να φύγουμε για την Ευρώπη και ακόμη παραπέρα. Στη συνέχεια προέκυψε η Χαβάη, και μας φάνηκε καταπληκτική ιδέα. Θα πηγαίναμε στη Χαβάη και στη συνέχεια στην Ασία και την Ευρώπη. Δεν είχαμε ιδέα τι κάναμε». 


   

Φτωχοί, άστεγοι όπως ήταν αδιαφορούσαν για τον τρόπο ζωής που θα αναγκαζόταν να ζήσουν και σε πολλές περιπτώσεις η θητεία σε κάποια φυλακή, για αυτούς και τα παιδιά τους, έμοιαζε αναπόφευκτη, αν δεν εμφανιζόταν ένας σωτήρας προερχόμενος από το Χόλυγουντ. Ο Howard Taylor, ο αδελφός της Eizabeth Taylor ο οποίος ήταν κάτοικος του νησιού, τους γλιτώσαμε και τους κάλεσε να ζήσουν χωρίς ενοίκιο στη γη του, ένα από τα πιο όμορφα σημεία του νησιού, όπου η παρθένα ζούγκλα ενωνόταν με τον κρυσταλλικό γαλάζιο κόλπο. 

 

  Δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα και κάθε είδους παροχή καθώς ο Howard τους άφησε έτσι. Τότε τα μέλη της νεοσύστατης αυτής κοινότητας άρχισαν να χτίζουν παραθαλάσσια δεντρόσπιτα με μπαμπού, σπασμένα ξύλα και ότι υλικό μπορούσε ήταν σε κατάσταση χρήσης. Το όνειρό τους για ζωή χωρίς περιορισμούς ή επιτήρηση γινόταν μέρα με τη μέρα πραγματικότητα. 


 

  Τρεφόταν κυρίως με προϊόντα που καλλιεργούσαν οι ίδιοι και από την αλιεία. Προσέλαβαν έναν γιατρό και μία μαία, ενώ τα παιδιά άρχισαν το σχολείο μόλις κατάφεραν να πείσουν τον οδηγό του λεωφορείου να συμπεριλάβει και το κάμπινγκ στη διαδρομή. Η φήμη του χωριού γρήγορα διαδόθηκε και πολλοί σέρφερς, αλλά και βετεράνοι του πολέμου του Βιετνάμ ήρθαν εδώ να ξεκινήσουν μια νέα ζωή στην ακυβέρνητη κοινότητα της παραλίας. 

 

  Το 1977 η κυβέρνηση εκκένωσε το χωριό και το μετέτρεψε σε πάρκο. Οι κάτοικοι του κάμπινγκ έμεινα με τις αναμνήσεις της πιο ελεύθερης περιόδους της ζωής τους. Τριάντα χρόνια μετά ο τότε κάτοικος του κάμπινγκ και φωτογράφος John Wehrheim αναζήτησε τους συγκατοίκους τους ζητώντας τους να του αφηγηθούν τις δικές τους εμπειρίες από τότε και τις δημοσίευσε μαζί με το φωτογραφικό υλικό που είχε στην κατοχή του από τότε. Το βιβλίο είναι διαθέσιμο ΕΔΩ. 

Όλη η Κωνσταντινούπολη σε τέσσερα λεπτά [Βίντεο]

Κωνσταντινούπολη ή Κωνσταντινούπολις (παλαιότερα Πόλις και στην αρχαιότητα Βυζάντιον)


Παγκοσμίως γνωστή ως Ιστανμπούλ, είναι η μεγαλύτερη πόλη και λιμάνι της Τουρκίας με πληθυσμό περίπου 12 εκατομμύρια κατοίκους, αποτελεί μια από τις πολυπληθέστερες πόλεις του κόσμου και την μοναδική πόλη στον κόσμο που βρίσκεται σε δύο ηπείρους, την Ευρώπη (Ανατολική Θράκη) και την Ασία.


Δείτε όλη την πόλη στο εκπληκτικό βίντεο τεσσάρων λεπτών που ακολουθεί:


Moving Through Istanbul from geoff tompkinson on Vimeo.

Οι ομορφότερες παραλίες των Κυκλάδων!

 

Η ελληνική μυθολογία αναφέρει ότι οι Κυκλάδες είναι δημιούργημα του Ποσειδώνα, ο οποίος μεταμόρφωσε σε νησίδες τις νύμφες Κυκλάδες, όταν αυτές προκάλεσαν την οργή του. 

 

 

Εκατομμύρια Έλληνες και ξένοι ταξιδιώτες επισκέπτονται κάθε χρόνο τις Κυκλάδες

 (Σαντορίνη, Μύκονος, Δήλος, Πάρος, Αντίπαρος, Νάξος, Ίος, Σύρος, Τήνος, Μήλος, Κέα, Αμοργός, Σίφνος, Σέριφος, Άνδρος, Κύθνος, Κίμωλος, Ανάφη, Φολέγανδρος, Σίκινος, Ηρακλειά, Σχοινούσα, Δονούσα και Κουφονήσια), αναζητώντας τη μαγεία του ελληνικού καλοκαιριού!


Πόρι, Πάνω Κουφονήσι


 


Βόρεια του νησιού, υπάρχει μαι αμμουδιά, αγαπημένη των σέρφερς, που θυμίζει Καραϊβική. Δεν θα βρείτε ομπρέλες και ξαπλώστρες, καθώς συμβαδίζει με τη φιλοσοφία του νησιού! Μην χάσετε την ευκαιρία να επισκεφτείτε μέχρι τις θαλάσσιες σπηλιές πίσω από το Πορί.
Αμοργός, Αγία Άννα


 


Παγωμένα νερά, βυθός με βότσαλα και άμμο ενώ από πάνω της δεσπόζει η μεσαιωνική μονή της Χοζοβιώτισσας, γαντζωμένη από τους απόκρημνους βράχους. Βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του νησιού, πολύ κοντά στη Χώρα.
Ελιά, Μύκονος


 


Η ωραιότερη παραλία στο νησί, διαθέτει όλες τις ανέσεις! Η Ελιά όμως είναι πολυσύχναστη χωρίς όμως αυτό να γίνεται ενοχλητικό.
Κολώνα, Κύθνος


 


Η πιο διάσημη παραλία της Κύθνου. Μια λωρίδα στεριάς χωρίζει τη θάλασσα στη μέση δημιουργώντας δύο αμμουδιές στην ίδια παραλία.
Κάτεργο, Φολέγανδρος


 

Απέραντο γαλάζιο και ψιλό βότσαλο στο νοτιοανατολικό άκρο του νησιού με πεντακάθαρα νερά και γκρίζα βράχια. Σκιά δεν υπάρχει πουθενά, οπότε πρέπει να είστε προετοιμασμένοι.

Αυτό είναι το πανέμορφο '' στρουμφόσπιτο '' που χτίστηκε με 180 ευρώ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

 

Μοιάζει να έχει βγει από τη Μέση Γη, αλλά είναι ένα σπίτι η κατασκευή του οποίου κόστισε μόλις 180 ευρώ και βρίσκεται στο Oxfordshire της Βρετανίας, καθώς φτιάχτηκε από φυσικά ή ανακυκλωμένα υλικά. Η ίδια φιλοσοφία διέπει και την πληρωμή του ενοικίου το οποίο καταβάλλεται σε είδος, δηλαδή γάλα, καθώς η ενοικιάστρια εργάζεται σε κοντινή φάρμα.

Ο Michael Buck αφιέρωσε οκτώ μήνες για να φτιάξει το σπίτι χρησιμοποιώντας την αρχαία τεχνική χτισίματος με γήινα υλικά, το κομπ, χρησιμοποιώντας μείγμα από άμμο, πηλό, άχυρο, νερό και χώμα. Διδάχθηκε τη μέθοδο διαβάζοντας βιβλία και σχημάτισε τους τοίχους χωρίς καν να χρησιμοποιήσει εργαλεία, σύμφωνα με τη Daily Mail.

Η οροφή βασίζεται σε ένα ξύλινο πλέγμα και καλύπτεται από άχυρο από τα χωράφια του Buck. Το σπίτι δεν διαθέτει προφανώς κεντρική θέρμανση αλλά αυτός ο τρόπος κατασκευής προσφέρει εξαιρετική μόνωση ενώ το ταβάνι είναι ενισχυμένο και με μαλλί προβάτου για να κρατά ακόμα καλύτερα τη ζέστη.

Το σπίτι ζεσταίνεται με ξυλόσομπα και ο φωτισμός γίνεται με κεριά και φανάρια. Η παροχή νερού είναι από μία φυσική πηγή που έχει εκτραπεί σε σωλήνα έξω από το σπίτι και το «φυσικό» ψυγείο είναι ένα ρηχό και προφυλαγμένο πηγάδι.

Όσο για την τουαλέτα, βρίσκεται σε ένα μικρό χώρο έξω από το σπίτι και αποτελείται από μηχανισμό… κομποστοποίησης ενώ το μπάνιο είναι μια μεταλλική μπανιέρα που μεταφέρεται και γεμίζει ανάλογα με τις ανάγκες.

Το μαγείρεμα γίνεται πάνω στην ξυλόσομπα αλλά η ενοικιάστρια έχει εγκαταστήσει και μια μικρή σόμπα αερίου μέσα στην κουζινούλα.

Ο 59χρονος «κατασκευαστής» ζει σε ένα πιο συμβατικό σπίτι με τη σύζυγό του Sheila και δηλώνει πως σκοπός του ήταν να δείξει πως τα σπίτια δεν χρειάζεται να έχουν μεγάλο κόστος. «Ζούμε σε μία κοινωνία που όλη μας τη ζωή πληρώνουμε στεγαστικά δάνεια, κάτι που για πολλούς δεν είναι ευχάριστο», λέει.

Δείτε τις φωτογραφίες...

 

 

 

 

 

 

 

 

newsbeast