Κάρμα και Πάθος του έpωτα...

 

 Τι σχέση έχει το κάρμα με το πάθος του έρωτα; Πόσο είναι προδιαγραμμένο το αν θα ... αγαπήσεις πολύ, σε βαθμό θυσίας έναν άντρα; Και κατά πόσο έχει σημασία το πώς θα χρησιμοποιήσεις την ηδονή, για να ανοίξεις πύλη στο πεπρωμένο σου;
Συνήθως έχουμε την αντίληψη ότι το σώμα είναι κάτι σκοτεινό, ακόμα και βρώμικο, ενώ το πνεύμα είναι καθαρό, αγνό. Και επίσης, θεωρούμε ότι η ψυχή, κατά κάποιο τρόπο, είναι αιχμάλωτη του σώματος. Στην πραγματικότητα, το σώμα είναι αιχμάλωτο της ψυχής!
Η ψυχή έχει συγκεκριμένο και ολοκληρωμένο σενάριο που θέλει να το ζήσει. Θέλει να μάθει πράγματα. Και χρησιμοποιεί το σώμα, ακριβώς για τον λόγο αυτό, για να μαζέψει εμπειρίες, και να πληρώσει τα χρέη της. Το σώμα είναι ιερό και είναι και σκεύος θυσίας, στον βωμό της περιπέτειας της ψυχής.
Πέρα από τις καθαρά ζωτικές λειτουργίες, που και αυτές δεν στερούνται ούτε από νόημα ούτε από ιερότητα, όπως είναι η αναπνοή, η τροφή, η δίψα, υπάρχει ο έρωτας . Και αυτός είναι η πιο μεγάλη πύλη για το κάρμα, αλλά και η πιο παράδοξη οδός για να βρεθούν οι ψυχές μεταξύ τους.
Το σώμα είναι ένα ένδυμα που το φοράμε μόνο σε αυτήν την πραγματικότητα, μόνο σε αυτήν τη γη. Αλλά είναι προικισμένο με όλες τις ανώτερες λειτουργίες της ψυχής. Η ηδονή είναι η μεγαλύτερη σύνδεση της ψυχής με τους άλλους ανθρώπους. Η ηδονή έχει ένα τεράστιο προσόν. Δημιουργεί πολύ μεγάλη ευγνωμοσύνη.
Μπορεί ένας άνθρωπος που σε ταΐζει, να σου γίνει λατρευτός, αλλά αυτό, μετά από κάποια διαδικασία. Μετά από κάποιον χρόνο, και αφού περάσει η ψυχή την εμπειρία από πολλές δοκιμασίες. Πρέπει να ξέρει ότι κάποιος σου προσφέρει τροφή με καλή θέληση, δεν θέλει αν σου κάνει κακό, να σε δηλητηριάσει (το ένστικτο της επιβίωσης μας κάνει πολύ καχύποπτους), γενικά πρώτα εξοικειώνεται το μυαλό με αυτόν που σου κάνει ένα δώρο και μετά ανοίγει η ψυχή.
Η ηδονή τα σπάει όλα αυτά. Η έκλυση της ευγνωμοσύνης είναι αυτόματη και δεν περνάει από κανέναν κανάλι και καμία διήθηση. Την στιγμή ακριβώς της κορύφωσης, εκλύονται τεράστιες ποσότητες ψυχικής ενέργειας, όλες με θετικό πρόσημο. Αυτό οι παλιοί άνθρωποι το γνώριζαν. Όταν κάποιος άντρας ήθελε μια γυναίκα πάρα πολύ κατά τον μεσαίωνα, έφτανε στην απαγωγή, με συγκεκριμένη τακτική: την κρατούσε με κλειστά τα μάτια, και μόνον ο ίδιος, με πολύ επιμονή, την έφτανε σε κορύφωση, πολλές φορές. Η ευγνωμοσύνη που αισθανόταν η γυναίκα, την έκανε να τον αγαπήσει, ακόμα και αν δεν το ήθελε! Της έριχνε όλες τις ψυχικές άμυνες.
Ηδονή, βέβαια, σημαίνει δόνηση. Και πάθος, σημαίνει παθαίνω κάτι. Τι παθαίνει η ψυχή μέσω της δόνησης του έρωτα; Συντονίζεται με την βαθιά της αλήθεια . Θυμάται ποια είναι. Ακόμα και στον απελπισμένο ή στον άδικο έρωτα, η διαδικασία δεν παύει να είναι λυτρωτική και βαθιά απελευθερωτική.
Οπωσδήποτε υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να ελέγξουν τα πάθη τους. Εννοείται, ότι όταν πολεμάς κάτι, είσαι βαθιά δεμένος μαζί του. Όταν προσπαθείς να κάνεις μια δίαιτα ή να νηστέψεις, σκέφτεσαι το φαγητό περισσότερο από ποτέ! Το να πολεμήσεις το πάθος, είναι μια παθιασμένη διαδικασία, ίσως περισσότερο και από το να παραδοθείς σε αυτό.
Το πάθος είναι ο δρόμος της ψυχής προς το κέντρο της ύπαρξης, αλλά και προς την ενότητα. Την στιγμή που το πάθος ολοκληρώνεται μέσα από την διαδικασία του έρωτα, οι δύο άνθρωποι ενώνονται με τρόπους που δεν τις καθορίζει αυτή η πραγματικότητα, αλλά η άυλη αλήθεια της ψυχικής ενέργειας...
oroskopos.tv