Πως θα μπορούσε να μιλά ο ένας μας την γλώσσα της αγάπης
του άλλου, όταν είμαστε γεμάτοι λυπη, θυμό και πίκρα για τα λάθη και
τις αποτυχίες του παρελθόντος. Η απαντήση στην ερώτηση αυτή βρίσκεται
στην ίδια τη φύση της ανθρώπινης ύπαρξης μας.
Είμαστε όντα που διαθέτουμε επιλογές.
Αυτό σημαίνει ότι έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε λανθασμένες επιλογές,
κι όλοι μας έχουμε κάνει μερικές τέτοιες. Έχουμε μιλήσει με σκληρή και
κριτική γλώσσα και έχουμε κάνει πράγματα που πόνεσαν τον άλλο.
Δεν
είμαστε περήφανοι γι αυτές τις επιλογές μας, αν και εκείνη τη στιγμή
μπορεί να μας είχαν φανεί δικαιολογημένες. Τό οτι κάναμε κάποιες κακές
επιλογές στο παρελθόν δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να τις επαναλάβουμε και
στο μέλλον.
Αντίθετα, μπορούμε να πούμε: « Λυπάμαι.
Το ξέρω ότι σε πλήγωσα, αλλά θα ηθελα στο μέλλον να συμπεριφέρομαι
διαφορετικά. Θα ήθελα να εκφράσω την αγάπη μου στη δική σου γλώσσα. Θα ήθελα να ικανοποιούν τις ανάγκες σου ».
Έχω δει γάμους να σώζονται στο χείλος του διαζυγίου, όταν τα ζευγάρια
επέλεξαν το να αγαπιούνται. Η αγάπη δεν διαγράφει το παρελθόν, αλλά
κάνει διαφορετικό το μέλλον.
Όταν επιλέγουμε να εκφράσουμε ενεργά την
αγάπη μας στην κύρια γλώσσα αγάπης του συντρόφου μας, δημιουργούμε ένα
συναισθηματικό κλίμα μέσα στο οποίο μπορούμε να αντιμετωπίσουμε
αποτελεσματικά τα λάθη και τις συγκρούσεις του παρελθόντος.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου