«Όταν χωρίζουμε, είναι σαν να χάνουμε ένα μέλος του σώματός
μας. Ο πόνος του χωρισμού είναι ίδιος με το σωματικό πόνο, αφού
επηρεάζεται από το ίδιο μέρος του εγκεφάλου» λέει η Δρ Μπρίζελντιν,
καθηγήτρια νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια και συνεχίζει: «Ο
εγκέφαλος μας, μας αποτρέπει ουσιαστικά από το να χωρίσουμε, γιατί ο
πόνος που μας προκαλείται είναι σαν να είχαμε, για παράδειγμα, ένα
κομμένο δάκτυλο».
Μάλιστα, σύμφωνα με τους επιστήμονες «Ο πόνος που προκαλείται από μια πληγωμένη καρδιά είναι χειρότερος από κάθε άλλο». Όταν π.χ. πιάνεται το δάχτυλο μας στην πόρτα, ο εγκέφαλος δέχεται συγκεκριμένα μηνύματα από το δάκτυλο και πονάμε μόνο στο σημείο που χτυπήσαμε. «Όταν χωρίζουμε, ο πόνος είναι διάχυτος και ‘πονά’ όλο μας το σώμα» συμπληρώνει η Δρ Μπρίζελντιν.
Πρόσφατη έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν έδειξε ότι η περιοχή του εγκεφάλου που ενεργοποιεί το κέντρο του σωματικού πόνου, συμπίπτει σε πολλά σημεία με την περιοχή του εγκεφάλου που ελέγχει και τον ψυχικό πόνο.
Οι ερευνητές, μελετώντας με ειδικά μηχανήματα τον εγκέφαλο κάποιων φοιτητών, διαπίστωσαν πως διεγέρθηκαν συγκεκριμένα τμήματα του εγκεφάλου όταν είδαν τη φωτογραφία μιας πρώην.
Μάλιστα, ο πόνος που τους προκλήθηκε ήταν αντίστοιχος με τον πόνο που προκαλείται αν καείς από ένα ζεστό φλιτζάνι καφέ..
«Ο πρώην αγαπημένος μας, είναι βαθιά ριζωμένος σε διάφορα σημεία του εγκεφάλου, όπως περιοχές που ρυθμίζουν -τόσο το συναίσθημα- όσο και τις γνωστικές λειτουργίες ή τη μνήμη» εξηγεί η Δρ Μπρίζελντιν.
«Φεύγοντας από τη ζωή μας, ο πρώην αφήνει ένα μεγάλο κενό σε πολλά σημεία του εγκεφάλου, κάνοντας πιο δύσκολη την επούλωση του τραύματος», συμπληρώνει.
«Ο καλύτερος τρόπος να επουλωθεί το κενό που άφησε ένας πρώην στον εγκέφαλό μας, είναι να αντικατασταθεί με ένα άλλο ερωτικό ενδιαφέρον» λέει η ίδια και συνεχίζει «επίσης το να βγαίνουμε έξω με αγαπημένα πρόσωπα μπορεί να βοηθήσει σημαντικά».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου