Πριν κρίνεις τους άλλους “καθάρισε πρώτα τα γυαλιά σου”

 

Κάποτε ήταν ένα νέο ζευγάρι που μετακόμισε σε καινούργια γειτονιά.Καθώς έτρωγαν το πρώτο τους πρωινό στο νέο τους σπίτι, η γυναίκα κοίταξε έξω από το παράθυρο και είδε τη γειτόνισσα που εκείνη την ώρα άπλωνε την μπουγάδα της.

“Ά,τα ρούχα δεν είναι και πολύ καθαρά”, σχολίασε,“ η γειτόνισσα δεν ξέρει να πλένει καλά. Μάλλον χρειάζεται να χρησιμοποιεί περισσότερο σαπούνι”. 

Ο σύζυγος κοίταξε την μπουγάδα αλλά δε είπε τίποτα.Κάθε φορά που η γειτόνισσα άπλωνε την μπουγάδα της,η γυναίκα έκανε τα ίδια σχόλια.Ένα μήνα αργότερα,ένιωσε μεγάλη έκπληξη,όταν είδε ότι τα ρούχα που είχε απλώσει η γειτόνισσα ήταν πιο καθαρά και είπε στον άντρα της: 

“ Για δες! Η γειτόνισσα έμαθε επιτέλους να πλένει!Αναρωτιέμαι ποιος την έμαθε”. “ Ξέρεις ξύπνησα νωρίς σήμερα το πρωί και καθάρισα τα τζάμια μας!” γύρισε και της είπε ο άντρας της.

~Πόσες φορές έχουμε βιαστεί να βγάλουμε βιαστικά συμπεράσματα ε; Μήπως τελικά το πώς βλέπει κανείς τον κόσμο & τις καταστάσεις, έχει να κάνει περισσότερο με τη δική του αντίληψη των πραγμάτων,και όχι τόσο με το ίδιο το γεγονός; Είχα διαβάσει πως ακόμη κι αν ένας κλέφτης συναντήσει έναν άγιο στο δρόμο του,θα τον κοιτάζει στις τσέπες.

Kαλό είναι να ελέγχουμε πού & πού τα τζάμια της εσωτερικής μας όρασης & αντίληψης,αν είναι καθαρά,προτού βιαστούμε να προδικάσουμε μία κατάσταση ή έναν άνθρωπο.~