Με το που έρχεται στον κόσμο το μωρό μας, δεν σταματάμε να του δείχνουμε την αγάπη μας ούτε λεπτό. Το ίδιο ακριβώς κάνει κι εκείνο!
Μια αστεία φατσούλα, ένα γελάκι, τα χεράκια του… Το μικρό μας, επιστρατεύοντας όλες του τις δυνάμεις, προσπαθεί με το δικό του, ξεχωριστό τρόπο, να μας εκφράσει την αγάπη του. Στην αρχή με ένα χαμόγελο, λίγο αργότερα αποζητώντας την αγκαλιά μας, κουνώντας με λαχτάρα τα χεράκια του ή ψιθυρίζοντας (επιτέλους!) τη λέξη «μαμά» και «μπαμπά». Όλα αυτά, βέβαια, μέχρι να του «κλέψουμε» το πρώτο του φιλάκι που θα σημάνει την έναρξη για ακόμα περισσότερες στιγμές αγάπης! Αν και το κάθε παιδί έχει τους δικούς του ρυθμούς ανάπτυξης, ας (παρ)ακολουθήσουμε βήμα-βήμα τις κινήσεις του μικρού μας κατά τη διάρκεια του πρώτου χρόνου της ζωής του. (Είπαμε, όμως, χωρίς να καταφεύγουμε σε συγκρίσεις και χωρίς να ανησυχούμε, αφού το κάθε παιδί είναι ΜΟΝΑΔΙΚΟ).
Στους 2 μήνες (περίπου)… σκάει το πρώτο του χαμόγελο!
Είναι γεγονός. Μας αναγνωρίζει και μπορεί να μας το δείξει! Τα πρώτα σημάδια της κοινωνικότητάς του, λοιπόν, κάνουν την εμφάνισή τους και μετριούνται σε… γελάκια, μιας και κάθε φορά που αντικρίζει ένα γνώριμο πρόσωπο -όπως αυτό της μαμάς και του μπαμπά- δεν ξεχνά να εκφράσει τη χαρά του με ένα χαμόγελο.
Είναι γεγονός. Μας αναγνωρίζει και μπορεί να μας το δείξει! Τα πρώτα σημάδια της κοινωνικότητάς του, λοιπόν, κάνουν την εμφάνισή τους και μετριούνται σε… γελάκια, μιας και κάθε φορά που αντικρίζει ένα γνώριμο πρόσωπο -όπως αυτό της μαμάς και του μπαμπά- δεν ξεχνά να εκφράσει τη χαρά του με ένα χαμόγελο.
Στους 4 μήνες (περίπου)… προσπαθεί να μιμηθεί τις εκφράσεις μας!
Μια αστεία συνοφρυωμένη φατσούλα, παιχνίδια με τι γλωσσίτσα… Ό,τι κι αν μας δει να κάνουμε προσπαθεί να το μιμηθεί με το δικό του, μοναδικό τρόπο. Όσο περισσότερα «κολπάκια» του κάνουμε, λοιπόν, τόσο τα αντανακλαστικά του ενεργοποιούνται μέσω της… μιμητικής τέχνης.
Μια αστεία συνοφρυωμένη φατσούλα, παιχνίδια με τι γλωσσίτσα… Ό,τι κι αν μας δει να κάνουμε προσπαθεί να το μιμηθεί με το δικό του, μοναδικό τρόπο. Όσο περισσότερα «κολπάκια» του κάνουμε, λοιπόν, τόσο τα αντανακλαστικά του ενεργοποιούνται μέσω της… μιμητικής τέχνης.
Στους 7 μήνες (περίπου)… αναζητά την αγκαλιά μας!
Από τη στιγμή που μπορεί να κρατήσει στα χεράκια του ένα οποιοδήποτε παιχνιδάκι, δεν θα μπορούσε παρά να αναζητήσει τα πιο αγαπημένα απ’ όλα: τη μανούλα και τον μπαμπάκα. Το μωρό μας είναι πλέον σε θέση να μας δείξει την αγάπη του προτάσσοντας τα χεράκια του και ζητώντας μας να το πάρουμε αγκαλιά.
Από τη στιγμή που μπορεί να κρατήσει στα χεράκια του ένα οποιοδήποτε παιχνιδάκι, δεν θα μπορούσε παρά να αναζητήσει τα πιο αγαπημένα απ’ όλα: τη μανούλα και τον μπαμπάκα. Το μωρό μας είναι πλέον σε θέση να μας δείξει την αγάπη του προτάσσοντας τα χεράκια του και ζητώντας μας να το πάρουμε αγκαλιά.
Στους 8 μήνες (περίπου)… παραπονιέται όταν μας αποχωρίζεται…
Μας θέλει συνέχεια –ή σχεδόν συνέχεια– κοντά του. Κάθε φορά, λοιπόν, που το εμπιστευόμαστε στη γιαγιά, τον παππού, την νταντά ή κάποιο άλλο συγγενικό ή φιλικό μας πρόσωπο, γκρινιάζει και ανυπομονεί να βρεθεί και πάλι κοντά μας.
Μας θέλει συνέχεια –ή σχεδόν συνέχεια– κοντά του. Κάθε φορά, λοιπόν, που το εμπιστευόμαστε στη γιαγιά, τον παππού, την νταντά ή κάποιο άλλο συγγενικό ή φιλικό μας πρόσωπο, γκρινιάζει και ανυπομονεί να βρεθεί και πάλι κοντά μας.
Στους 11 μήνες (περίπου)… λέει «μα-μα-μα» ή «μπα-μπα-μπα»!
Το μικρό μας δεν σταματά να παράγει ήχους… Τσιριχτούς, παραπονιάρικους, ξεκαρδιστικούς, μασημένους… Τώρα πια, όμως, μπορεί να προφέρει και τον πιο όμορφο ήχο του κόσμου: τη λέξη «μα-μά» ή «μπα-μπά»! Η επιθυμία και η ανάγκη του να μας νιώθει δίπλα του, κάθε λεπτό, κατατάσσει τη λέξη αυτή στις αγαπημένες του μιας και τώρα πια την έχει συνδέσει για τα καλά στο μυαλό του με κάτι πολύ σημαντικό: εμάς!
Το μικρό μας δεν σταματά να παράγει ήχους… Τσιριχτούς, παραπονιάρικους, ξεκαρδιστικούς, μασημένους… Τώρα πια, όμως, μπορεί να προφέρει και τον πιο όμορφο ήχο του κόσμου: τη λέξη «μα-μά» ή «μπα-μπά»! Η επιθυμία και η ανάγκη του να μας νιώθει δίπλα του, κάθε λεπτό, κατατάσσει τη λέξη αυτή στις αγαπημένες του μιας και τώρα πια την έχει συνδέσει για τα καλά στο μυαλό του με κάτι πολύ σημαντικό: εμάς!
Στους 12 μήνες (περίπου)… μας χαρίζει το πρώτο του φιλάκι!
Είναι πλέον σε θέση –τόσο από πλευράς κινήσεων όσο κι επικοινωνίας– να ανταποκριθεί στις ατέλειωτες αγάπες που του κάνουμε και να μας δείξει πόσο ξεχωριστοί είμαστε για εκείνο, δίνοντάς μας το πρώτο του φιλί.
Είναι πλέον σε θέση –τόσο από πλευράς κινήσεων όσο κι επικοινωνίας– να ανταποκριθεί στις ατέλειωτες αγάπες που του κάνουμε και να μας δείξει πόσο ξεχωριστοί είμαστε για εκείνο, δίνοντάς μας το πρώτο του φιλί.
Κι αυτό είναι μόνο η αρχή για μια ζωή γεμάτη αγάπη, τρυφερότητα, σφιχτές αγκαλιές και αμέτρητα φιλιά. Δεν μένει παρά να απολαύσουμε την κάθε στιγμή!
Της Μάρθας Αγγελοπούλου
Πηγή: http://myworld.gr/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου