Bing εναντίον Google


Σύμφωνα με το Google, όλα ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 2010 με... μια επέμβαση στα βλέφαρα, που περιγράφεται με τον όρο «tarsorrhaphy» ή εσφαλμένα torsorophy. Όταν κανείς έψαχνε για αυτή την μέθοδο στο Google χρησιμοποιώντας τον εσφαλμένο όρο, η μηχανή επέστρεψε μια πρόταση για την σωστή γραφή του και σχετικά αποτελέσματα με βάση την απόδοση που πρότεινε.

Την ίδια στιγμή, το Bing δεν επέστρεφε αποτελέσματα για τον εσφαλμένο όρο.

Αργότερα, το Bing άρχισε να εμφανίζει το πρώτο αποτέλεσμα που έφερνε νωρίτερα το Google, χωρίς όμως να εμφανίζει την προτεινόμενη διορθωμένη λέξη που ουδέποτε είχε εισαχθεί ως κριτήριο αναζήτησης. «Αυτό ήταν πολύ παράξενο», υποστηρίζει το Google: «Εάν ήξεραν την ορθογραφημένη εκδοχή του όρου θα επέστρεφαν περισσότερα σωστά αποτελέσματα».

Η παρατήρηση του φαινομένου επί μήνες μετά το γεγονός, συνεχίζει το Google, έδειξε ότι URL από τα αποτελέσματα του Google εμφανίζονταν στα αποτελέσματα του Bing με αυξημένη συχνότητα για κάθε μορφής αναζητήσεις: δημοφιλείς, σπάνιες, ασυνήθιστες ή με ορθογραφικά λάθη. Ακόμα και αποτελέσματα που το Google θα θεωρούσε σφάλμα των αλγορίθμων του, άρχισαν να εμφανίζονται στο Bing.

Τον Οκτώβριο, επανέρχεται δριμύτερη η αίσθηση ότι «κάτι συνέβαινε», γράφει στο επίσημο μπλογκ του Google o Amit Singhal, Google Fellow: παρατηρείται σημαντική αύξηση της συχνότητας με την οποία το πρώτο αποτέλεσμα του Google εμφανιζόταν στην κορυφή των αποτελεσμάτων του Bing, με πολλά διαφορετικά κριτήρια. Αυτή η στατιστική παρατήρηση, δεν μπορούσε να αγνοηθεί.

Για να ελέγξει την υπόθεσή του το Google έπρεπε να διεξάγει κάποια «πειράματα» και να αποδείξει ότι η Microsoft πράγματι χρησιμοποιούσε τα αποτελέσματα του Google για να ταξινομεί τα αποτελέσματα του Bing...

Η παγίδα με τα μαρκαρισμένα χαρτονομίσματα

Η ομάδα του Google έστησε 100 «συνθετικά κριτήρια αναζήτησης» -κριτήρια που δεν θα περίμενε ποτέ κανείς να εισάγει ο χρήστης, όπως το [hiybbprgag]. Για μια και μόνο φορά, το Google θα συνέδεε το συνθετικό κριτήριο αναζήτησης με μια μοναδική (πραγματική) ιστοσελίδα, η οποία όμως δεν θα είχε καμία προφανή άλλη σχέση με το κριτήριο αναζήτησης.

Αυτό σήμαινε ότι η σελίδα στην οποία παρέπεμπε το Google δεν περιείχε τον «εμφυτευμένο» στο ευρετήριό της όρο και δεν υπήρχαν παραπομπές στην σελίδα αυτή με αυτόν (άλλη ιστοσελίδα που να παραπέμπει με την λέξη αυτή στην εν λόγω ιστοσελίδα).

Ως εκ τούτου, καμία μηχανή αναζήτησης δεν θα έπρεπε να απαντά ότι υπάρχει σχέση ανάμεσα στην ιστοσελίδα αυτή και τον όρο αναζήτησης (έτσι, το Google ήταν σαν να βάζει μαρκαρισμένα χαρτονομίσματα σε τράπεζα).

Οι παγίδες

Είκοσι μηχανικοί λογισμικού της Google εξοπλίστηκαν με laptop που έφεραν MS Windows με τον Internet Explorer 8 και το Bing Toolbar. Κατά την εγκατάσταση, επέλεξαν να συμμετέχουν ως χρήστες να συμμέχουν στην δημιουργία της λίστας με τα Suggested Sites του IE8 -μια λειτουργικότητα που προσμετρά τις επιλογές των χρηστών από διάφορα σάιτ στο WWW για να ανακατατάξει τα αποτελέσματα του Bing- καθώς και τις εκ προοιμίου επιλογές για το Bing Toolbar.

Στη συνέχεια, οι μηχανικοί του Google έκαναν αναζήτηση από το Google μέσω του IE8 με τα «συνθετικά» κριτήρια που είχε εμφυτεύσει στο ευρετήριό του το Google και επέλεγαν τις εσκεμμένα προτεινόμενες ιστοσελίδες που δεν είχαν καμία σχέση με το κριτήριο αναζήτησης, αν εξαιρέσει κανείς την παγίδα.

Αργότερα, τα αποτελέσματα για σειρά συνθετικών κριτηρίων εμφανίζονταν πράγματι στο Bing.