Τι κάνουν τα ζώδια όταν τους αρέσεις...

 


Το να μας αρέσει κάποιος, δεν φαίνεται πότε από μια μεγάλη χειρονομία. Αντίθετα είναι μια σειρά από... μικρές πράξεις που διαρκούν. 
Το αίσθημα της ανασφάλειας που περιστασιακά μας τριγυρίζει, είναι ένα μέρος της εμπειρίας του φλερτ. Είναι εντελώς φυσικό και κάτι που όλοι μας αισθανόμαστε, τόσο στην αρχή μιας σχέσης, όσο και στη συνέχεια.

Αλλά για να καταλάβουμε πραγματικά, αν αρέσουμε στον άνθρωπο μας, θα πρέπει να ρίξουμε ένα μάτι στα σημάδια που μας δίνει, ανάλογα με το ζώδιό του, πολλές φορές χωρίς να τα καταλαβαίνει ούτε ο ίδιος.


Ξέρουμε ότι αρέσουμε σε έναν Κριό όταν...
Θα μας το πει, θα μας το πει και πάλι, θα μας το πει με χίλιους διαφορετικούς τρόπους. Ο Κριός εκφράζεται άμεσα χωρίς περιστροφές, καθώς είναι από τους ανθρώπους που είναι πάντα πρόθυμος, ανοικτός και δεν φοβάται να πει στον καθένα ακριβώς το πώς αισθάνεται.
*Ο Κριός είναι τολμηρός και δεν υπολογίζει κανένα εμπόδιο που μπορεί να συναντήσει στο δρόμο για την κατάκτηση της αγαπημένης του.




Ξέρουμε ότι αρέσουμε σε έναν Ταύρο όταν...
Θα μας δώσει μικρά δώρα, θα μοιραστεί το γεύμα του ή θα μας δανείσει το αγαπημένο του παλτό. Θα μπορούσε να περάσει αρκετός καιρό πριν ακούσουμε να λέει ότι τον ενδιαφέρουμε, αλλά καλό είναι να του δώσουμε χρόνο γιατί του αρέσει να κάνει τα πράγματα σύμφωνα με το δικό του πρόγραμμα.
*Ο Ταύρος είναι περιποιητικός στην αγάπη.


Ξέρουμε ότι αρέσουμε σε Δίδυμο όταν...
Είμαστε οι πρώτες που μας τηλεφωνούν το πρωί και οι τελευταίες που στέλνουν e-mail το βράδυ. Είναι αστείος περισσότερο, γελάει περισσότερο και.. ΜΙΛΑΕΙ περισσότερο. Ο Δίδυμος είναι ένας φυσικός γόης που θα μας φλερτάρει συνέχεια ... ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ λοιπόν τα σημάδια που θα μας δείξουν, πώς πραγματικά αισθάνεται.
*Ο Δίδυμος είναι ομιλητικός, γοητευτικός και, όταν είναι καψουρεμένος, έχει όρεξη για πειράγματα.


Ξέρουμε ότι αρέσουμε σε έναν Καρκίνο όταν...
Μοιράζεται την ιστορία της ζωής του μαζί μας, φροντίζει να αισθανόμαστε καλά, μας περιθάλπει και φροντίζει πάντα να απολαύσετε μαζί ένα καλό γεύμα ή να δείτε μια ταινία αγκαλιά. Μας αγκαλιάζει συνέχεια και μας κρατά το χέρι, χωρίς ιδιαίτερο λόγο, γιατί απλά αισθάνεται όμορφα μαζί μας.
*Ο Καρκίνος είναι συναισθηματικός, δεκτικός και γεμάτος κατανόηση όσον αφορά την αγάπη.


Ξέρουμε ότι αρέσουμε σε έναν Λέοντα όταν...
Μας κρατά σφιχτά και μας μιλάει για «το μέλλον μας» γεμάτος υπερηφάνεια, ενώ λάμπει πιο φωτεινά απ' ό, τι συνήθως. Ο ίδιος καυχιέται για τα επιτεύγματά μας, και δεν μπορεί να σταματήσει να μιλά για το πόσο φοβερές είμαστε όταν έχουμε επιτύχει κάτι.
*Ο Λέων είναι εκδηλωτικός, γενναιόδωρος και θα παλέψει για να είναι ο νικητής στο παιχνίδι της αγάπης.


Ξέρουμε ότι αρέσουμε σε έναν Παρθένο όταν...
Μπορεί να μας βοηθήσει να κάνουμε την εργασία μας. Στην πραγματικότητα ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ για εμάς. Θα βεβαιωθεί ότι έχουμε ένα υγιεινό γεύμα, ότι έχουμε τον αριθμό τηλεφώνου του, την διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του και τα 3 ονόματα των προφίλ του στο facebook. Θα ξέρουμε ότι του αρέσουμε, όταν διασφαλίζει ότι η ζωή μας «λειτουργεί».
*Ο Παρθένος είναι συνετός και προσεκτικός όσον αφορά την αγάπη.


Ξέρουμε ότι αρέσουμε σε έναν Ζυγό όταν...
Είναι πάντα τριγύρω μας, μας συστήνει και στους 45 πιο στενούς φίλους του, μας μιλά για τα όνειρά του, ζητά την γνώμη μας, παίρνει τις συμβουλές μας, αναζητά νέα μέρη να μας προσκαλέσει να πάμε μαζί του.
*Ο Ζυγός είναι ρομαντικός, κομψός στις εκφράσεις και τις κινήσεις του και αφοσιωμένος να βρει την αγάπη στο άλλο του μισό.


Ξέρουμε ότι αρέσουμε σε έναν Σκορπιό όταν...
Είναι "εκεί" για εμάς. Μας κάνει ερωτήσεις για να ψάξουμε τον εαυτό μας, αναρωτιέται για τους φίλους μας, παρατηρεί την ζωή μας και κάνει προτάσεις για τη διόρθωσης της, μας βοηθά να κάνουμε μια έρευνα. Μας εξερευνά ο ίδιος και μας μιλά για το τι είδος σχέσεις δουλεύουν και γιατί.
*Ο Σκορπιός είναι γλυκά αποπλανητικός, ήσυχος και μυστικοπαθής όταν είναι καψουρεμένος.


Ξέρουμε ότι αρέσουμε σε έναν Τοξότη όταν...
Γράφει ποιήματα και φιλοσοφίες ενώ είμαστε η μούσα του, μας σέρνει σε κάμπους και βουνά για εξερευνήσεις, υιοθετεί τις συμβουλές μας, ενεργεί πραγματικά χαρούμενα όταν είμαστε κοντά του, ενώ «εργάζεται» υπερωρίες για να μας βλέπει να χαμογελάμε.
*Ο Τοξότης είναι παιχνιδιάρης, περιπετειώδης και πνευματώδης στο θέμα της αγάπης.


Ξέρουμε ότι αρέσουμε σε έναν Αιγόκερω όταν...
Του βάζουμε ένα χαμόγελο στο σοβαρό προσωπείο του, παρεκκλίνει από τον δρόμο του για να μας πει ένα γεια, απαντά άμεσα σε ένα μήνυμά μας, μοιράζεται ένα μυστικό του μαζί μας και μας συμπεριλαμβάνει στα σχέδιά του.
*Ο Αιγόκερως είναι σοβαρός, αφοσιωμένος, αλλά δεν εκδηλώνεται εύκολα όταν είναι καψουρεμένος.


Ξέρουμε ότι αρέσουμε σε έναν Υδροχόο όταν...
Περιτριγυρίζει σαν την μέλισσα γύρω μας, μοιράζεται τη νεότερη αποστολή και έργο του μαζί μας, δείχνει λίγο χαζός προσπαθώντας να κρυφτεί πίσω από την μάσκα ανεξαρτησίας του, αρνείται να μιλήσει για τα συναισθήματά του, αλλά προπαντός θέλει να ενταχθούμε στην τελευταία αγαθοεργία του.
*Ο Υδροχόος είναι φιλικός, αστείος και γεμάτος φωτεινές εκπλήξεις στο θέμα της αγάπης.


Ξέρουμε ότι αρέσουμε σε έναν Ιχθύ όταν...

Μένει αποσβολωμένος όταν μας κοιτάζει στα μάτια, μοιράζεται το πιο σημαντικό του όνειρο μαζί μας, μας ονειρεύεται, έχει προαισθήματα για εμάς, γράφει ποίηση και ιστορίες με εμάς κεντρικές ηρωίδες, περιτριγυρίζει γύρω μας πολύ περισσότερο από το κανονικό.
*Ο Ιχθύς είναι ονειροπόλος, ντροπαλός και αφιερώνεται με τόση θέρμη που «καίγεται» όταν είναι καψουρεμένος...
Πηγή : ediva.gr

NOΣΤΡΑΔΑΜΟΣ: Οι προφητείες για την ελληνική κρίση!

 


Συγκλονίζει ο Νοστράδαμος με τα τετράστιχά του για την Ελλάδα που οι μελετητές του 5ου Βιβλίου του φέρνουν στο φώς κι έτσι επιβεβαιώνονται και οι προφητείες των πατέρων της εκκλησίας μας (Πατροκοσμά Αιτωλού, Πατέρα Παΐσιου, Ιωσήφ Βατοπεδινού, κ.ά.).


Ο διασυρμός και χλευασμός της Ελλάδος από τους Δυτικούς


Η Κόρη του Φωτός, από τους φίλους της θα καταδικαστεί. Ότι τάχα το σκότος στη Παλιά Γη έχει φέρει. Θα την βρίζουν και θα την χτυπούν, θα λένε ότι αυτή φταίει. Αλλά σύντομα θα καταλάβουν το λάθος τους.
Ερμηνεία: Η κόρη τους φωτός είναι η Ελλάδα (Ελ=φως, ‘λάδα’ εκ του ‘λας’ που σημαίνει γη ή χώρα, δηλαδή Ελλάδα = Χώρα του Φωτός.) Όταν λέει φίλους εννοεί τους Ευρωπαίους οι οποίοι θα γυρίσουν την πλάτη τους στην Ελλάδα επειδή θα νομίζουν ότι αυτή ευθύνεται για την κρίση στην Ευρωζώνη(«ότι τάχα το σκότος στη Παλιά Γη έχει φέρει»). Παλιά Γη είναι η Ευρώπη. Θα την κατηγορούν και θα την χλευάζουν αλλά όταν οι ίδιες τους οι χώρες βρεθούν στην ίδια κατάσταση με την Ελλάδα θα καταλάβουν το λάθος τους (τον διασυρμό της Ελλάδος).


Αποτυχία επίλυσης της οικονομικής κρίσης 
Η αρρενωπή γυναίκα θα ασκήσει πίεση στον βορρά. Θα δημιουργήσει δυσφορία σχεδόν σε ολόκληρη την Ευρώπη.Δύο αποτυχίες θα την θέσουν σε τέτοια έλλειψη ισορροπίας. Ώστε ζωή και θάνατος θα ισχυροποιήσουν τους Ανατολικούς Ευρωπαίους.
Ερμηνεία: Η αρρενωπή γυναίκα είναι είτε η Μέρκελ είτε η Λαγκάρντ. Οι δύο αποτυχίες είναι η αποτυχία της επίλυσης του προβλήματος της οικονομικής κρίσης. Η πρώτη αποτυχία έχει να κάνει με την κρίση στην Ελλάδα και η δεύτερη με την παγκόσμια κρίση. Μέσα από την κρίση θα ανατείλουν οι για χρόνια αδύναμοι ανατολικοί Ευρωπαίοι, δηλαδή οι ορθόδοξοι (οι οποίοι θα ενισχυθούν από την Ρωσία του Πούτιν.)


Οι G20 για την Ελλάδα 
Θα πουν οι δυνατοί, στο άκρο του Θρόνου, ότι με το δίκιο τους, ο χρυσός της τους ανήκει. Μα δεν θα προφτάσουν στη σκιά της Γης. Τα γεγονότα τρέχουν σε μια μεγάλη πόλη.
Ερμηνεία: Οι δυνατοί είναι οι G20 και το άκρο του θρόνου είναι η βάση των τραπεζιτών στην Wall Street, στην Νέα Υόρκη, οι οποίοι θα διεκδικήσουν τα μεταλλεύματα και το πετρέλαιο της Ελλάδος μη την δικαιολογία ότι η Ελλάδα χρωστάει πολλά στο ΔΝΤ. Αλλά δεν θα προλάβουν να κάνουν τίποτα (όπως άλλωστε επιβεβαιώνουν οι πατέρες της εκκλησίας μας στις δικές τους προφητείες) επειδή κάτι θα συμβεί, μάλλον πόλεμος, στη Μεγάλη Πόλη που δεν είναι άλλη από την Κωνσταντινούπολη! Η «σκιά της γης» ήταν δύσκολο να ερμηνευθεί, αλλά μάλλον ο Νοστράδαμος αναφέρεται στην Ιερουσαλήμ όπου μάλλον θα γίνει εμπόλεμη σύρραξη και έτσι οι G20 θα ασχοληθούν με τον πόλεμο και θα αφήσουν την Ελλάδα στην άκρη.


Η πείνα στην Ελλάδα 
Στις Κυκλάδες, στην Πείρινθο, και στην Λάρισα, στην Σπάρτη και ολόκληρη την Πελοπόννησο, ένας τρομερός λιμός, μια μάστιγα από ψεύτικη σκόνη Εννιά μήνες θα διαρκέσει δίνοντας μορφή σε όλα.
Ερμηνεία: Η Ελλάδα θα πεινάσει (όπως είπε και ο Πατροκοσμάς, ο Παΐσιος και ο Ιωσήφ ο Βατοπεδινός) και η πείνα θα διαρκέσει από τρεις μήνες μέχρι ένα χρόνο (όπως προφήτεψε ο Παΐσιος). Ο Νοστράδαμος μας λέει ότι θα διαρκέσει εννιά μήνες. Η πείνα όμως θα είναι «φτιαχτή», ψεύτικη, αλλά θα είναι τόσο έντονη που θα εξαπλωθεί σαν μάστιγα. «Δίνοντας μορφή σε όλα» εννοεί πως οι Έλληνες θα έρθουν πιο κοντά παίρνοντας μορφή, γινόμενοι έτσι πιο ανθρώπινοι. Δηλαδή η κρίση θα τους φέρει πιο κοντά και θα τους ενώσει.


Το μέλλον των καταπιεσμένων
Οι καταπιεσμένοι, αφέντες θα γίνουν. Γιατί ο Θεός την σειρά αλλάζει. Το φως της, τον κόσμο ξανά θα φέξει. Και τότε όλοι τους θα θυμηθούν ποια είναι Αυτή.
Ερμηνεία: (Η προφητεία αυτή δεν έχει σχέση μόνο με την Ελλάδα, αλλά με όλους όσοι ήταν καταπιεσμένοι και θα γίνουν στο τέλος αφέντες.) «Και τότε όλοι τους θα θυμηθούν ποια είναι Αυτή» Όπως είπαν ο Παΐσιος και ο Ιωσήφ ο Βατοπεδινός, η Ελλάδα θα αρχίσει η ίδια να εκμεταλλευτεί τα πετρέλαιά της και θα γίνει υπερδύναμη («Το φως της, τον κόσμο ξανά θα φέξει»), «όλοι οι Έλληνες θα τρώνε με χρυσά κουτάλια.» Και όχι μόνο οι Έλληνες αλλά και όλοι οι ορθόδοξοι λαοί Σέρβοι, Ρουμάνοι κτλ. επειδή η προφητεία φέρεται γενικά σε όλους όσους ήταν καταπιεσμένοι.

http://www.pelop.gr/

Χριστουγεννιάτικα έθιμα χαράς και αγάπης στη Θράκη.

 


 Η Θράκη κατέχει την πρωτιά στο μεγάλο αριθμό χριστουγεννιάτικων τραγουδιών. 

Τις μέρες των Χριστουγέννων έρχονται στο μυαλό και στη σκέψη οι εικόνες που κυριαρχούσαν στη διάρκεια του Δωδεκαημέρου και κυρίως στα Χριστούγεννα. Ήθη, έθιμα και κυρίως τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια, που εδώ στη Θράκη ήταν πάρα πολλά.

Κάθε χωριό είχε τα δικά του τραγούδια, διαφορετικά και ξέχωρα από το διπλανό. Πολλά και τα έθιμα τόσο από τον θρησκευτικό κύκλο όσο και από τον κύκλο των μεταμφιέσεων.

Η Θράκη δικαιολογημένα κατέχει την πρωτιά στο μεγάλο αριθμό χριστουγεννιάτικων τραγουδιών. Αφού μόνο η Μάνη, χωριό της επαρχίας Διδυμοτείχου, έχει να μας παρουσιάσει 47 χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Στη Θράκη τα παιδιά μέχρι το 1930 και λίγο αργότερα, από βδομάδες μπροστά και σαν έμπαινε η Σαρακοστή για τα Χριστούγεννα, άρχιζαν να ετοιμάζονται για τα «Κόλιαντα», κάνοντας πρόβες, φωνάζοντας στις γειτονιές κάθε βράδυ σχεδόν. Έτσι το πρωί της παραμονής των Χριστουγέννων, πανέτοιμα πλέον, με τις ομάδες τους ξεχύνονταν στα θεοσκότεινα σοκάκια του χωριού, κρατώντας στα χέρια τους χοντρά και μακριά ξύλα, τις «τσουμάκες». Τα ξύλα αυτά δεν ήταν μόνο σύμβολο της γιορτής, που συμβολίζανε τα ραβδιά των ποιμένων της Βίβλου. Ήταν τα προστατευτικά τους μέσα από τις επιθέσεις των σκυλιών. Μ’ αυτές επίσης θα χτυπούσαν τις πόρτες των σπιτιών, για να τους ανοίξουν.

Στα χωριά των προσφύγων από την Ανατολική Θράκη τα παιδιά (πάντα τα αγόρια) έλεγαν τα δικά τους «κόλιντα», σαν αυτό που λένε ακόμα στο Φυλακτό, χωριό του Δήμου Τυχερού, του νομού Έβρου.

Στη Νέα Βύσσα, της επαρχίας Ορεστιάδας, τα μικρά παιδιά, κρατώντας το καθένα από μακριά βέργα, που στην άκρη κατέληγε σε θύσανο, την παραμονή των Χριστουγέννων. Τα πολύ μικρά «τραγούδια» ,κατάλληλα όμως για την ηλικία τους, τα λέγανε τα αγοράκια από τις πρώτες πρωινές ώρες της παραμονής μέχρι το μεσημέρι. Από εκεί και μετά είχαν το λόγο οι παρέες των μεγάλων παιδιών, των παλικαριών, που τραγουδούσαν τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια τους από το βράδυ της παραμονής, όλη τη νύχτα μέχρι και ολόκληρη την πρώτη μέρα των Χριστουγέννων. Κάθε χωριό, βέβαια, είχε και τα δικά του χριστουγεννιάτικα τραγούδια, που διαφέρανε από τα γειτονικά χωριά τόσο στη μελωδία όσο και στα λόγια.

Η ποίηση των ημερών αυτών στη Θράκη είναι χωρίς σχήματα, είναι αληθινή, γεμάτη έξαρση κι αρμονία. Η λαϊκή μούσα τραγουδά τον αγιοβασίλη με χαρτί και καλαμάρι και τον καλεί να καθίσει και να τραγουδήσει με το λαό μαζί.

Στο τραγούδισμα των καλάντων πολλές φορές μεσολαβούν και διωξίματα. Δεν ανοίγουν οι πόρτες παρ' όλα τα χτυπήματα, αλλά και τα παιδιά ξέρουν να εκδικούνται με ωραία σκωπτικά στιχουργήματα.
Γενικά τα Θρακικά κάλαντα είναι τα καλύτερα ανάμεσα στα πανελλήνια. Με την ποιητική τους ομορφιά αποτελούν άξια στολίδια της νεοελληνικής λαϊκής μούσας σε όλο το πανελλήνιο.

«Ρουγκάτσια»,
Στο Πύθιο του Έβρου τα μικρά παιδιά έβγαιναν στους δρόμους του χωριού για να πουν τα "κόλιαντα" μια μέρα νωρίτερα από την παραμονή των Χριστουγέννων, δηλαδή στις 23 Δεκεμβρίου. Τα αγοράκια, από νωρίς το πρωί, ξεχύνονταν στα σοκάκια του χωριού και φώναζαν: " Kόλιντα,μπάμπου τσικ,τσικ,τσικ ...;." Ανήμερα τα Χριστούγεννα τα παλικάρια του χωριού χωρίζονταν σε μικρές ομάδες και γύριζαν όλα τα σπίτια. Την κάθε ομάδα την αποτελούσαν τέσσερα άτομα. Στο δρόμο λέγανε τραγούδια του δρόμου και μέσα στο σπίτι το: «Σαράντα μέρις έχουμι Χριστό που καρτερούμε ...;»
Τα Ρουγκάτσια, δηλαδή οι παρέες των παλικαριών, όταν έμπαιναν στο σπίτι κάθονταν, όπου τους έβαζαν οι νοικοκυραίοι, και τραγουδούσαν εναλλάξ δυο-δυο το παραπάνω τραγούδι. Κι αυτό για να "ξεκουράζουν" τη φωνή τους. Γιατί το τραγούδι ήταν πολύ μεγάλο, χωρίς ενδιάμεσα "ξεκουράσματα", και θα δυσκολεύονταν να τα βγάλουν πέρα. Εξάλλου έπρεπε να τραγουδήσουν σε πολλά σπίτια και μέχρι αργά το βράδυ της μέρας των Χριστουγέννων.
Όταν θα 'ρχονταν τα Ρουγκάτσια στο σπίτι έπρεπε όλα τα μέλη της οικογένειας να βρίσκονται εκεί. Σπίτι κλειστό τα Ρουγκάτσια δεν έπρεπε να βρουν. Το'χανε σε κακό. Κάθονταν, τραγουδούσαν, έπαιρναν το κέρασμά τους, το φιλοδώρημά τους (χρήματα ) και φεύγανε για άλλο σπίτι.

“Χριστόκλουρα”
Οι γυναίκες των Σαρακατσάνων στη Θράκη συνήθιζαν να ζυμώνουν και να φτιάχνουν τη “Χριστόκλουρα”, η οποία είναι κεντημένη. Τα κεντήματα στη “Χριστόκλουρα” αναπαριστούν πρόβατα, άλογα, τη στάνη, τη στρούγκα και άλλα στοιχεία του παλαιού καθημερινού τους βίου. Τη “Χριστόκλουρα” την τρώνε όλοι μαζί με μέλι, περιμένοντας τη γέννηση του Χριστού. Στο τραπέζι των Θρακιωτών ακόμη και σήμερα, το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων, βρίσκονται εννέα διαφορετικά τρόφιμα, που το καθένα συμβολίζει στιγμές της καθημερινότητας.
Το έθιμο των Μπαμουσιαραίων στο Ρήγιο της επαρχίας Διδυμοτείχου αναβιώνει τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων. Δύο παλικάρια μεταμφιέζονται το ένα σε μπαμπουσιάρο και το άλλο σε γυναίκα του μπαμπούσιαρου. Το πρώτο φορά μια νεροκολοκύθα στο πρόσωπο με τρύπες στα μάτια και στο στόμα, προβιές προβάτων και κρεμά στη μέση κουδούνια και στη ζώνη του ένα μεγάλο μαχαίρι. Ζουρνατζήτδες ή γκαϊντατζήδες συνοδεύουν το ζευγάρι καθώς και ένα νταουλτζή. Η άγρια και χαρακτηριστική μουσική των οργανοπαιχτών ξεσηκώνει όλο το χωριό.

Το Χριστόξυλο
Στα χωριά της βόρειας Ελλάδας, από τις παραμονές των εορτών ο νοικοκύρης ψάχνει στα χωράφια και διαλέγει το πιο όμορφο, το πιο γερό , το πιο χοντρό ξύλο από πεύκο ή ελιά και το πάει σπίτι του.
Αυτό ονομάζεται Χριστόξυλο και είναι το ξύλο που θα καίει για όλο το δωδεκαήμερο των εορτών (από τα Χριστούγεννα μέχρι και τα Φώτα) στο τζάκι του σπιτιού.

Πριν ο νοικοκύρης φέρει το Χριστόξυλο, κάθε νοικοκυρά φροντίζει να έχει καθαρίσει το σπίτι και με ιδιαίτερη προσοχή το τζάκι , ώστε να μη μείνει ούτε ίχνος από την παλιά στάχτη. Καθαρίζουν ακόμη και την καπνοδόχο , για να μη βρίσκουν πατήματα να κατέβουν οι καλικάντζαροι, τα κακά δαιμόνια, όπως λένε στα παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα παραμύθια. Έτσι το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων , όταν όλη η οικογένεια θα είναι μαζεμένη γύρω από το τζάκι , ο νοικοκύρης του σπιτιού ανάβει την καινούρια φωτιά και μπαίνει στην πυροστιά το Χριστόξυλο.

Ο λαός λέει ότι καθώς καίγεται το Χριστόξυλο , ζεσταίνεται ο Χριστός , εκεί στην κρύα σπηλιά της Βηθλεέμ.
Σε κάθε σπιτικό, οι νοικοκυραίοι προσπαθούν το Χριστόξυλο να καίει μέχρι τα Φώτα.

Οι μωμόγεροι

Η λαϊκή φαντασία οργιάζει στην κυριολεξία σχετικά με τους καλικάντζαρους, που βρίσκουν την ευκαιρία να αλωνίσουν τον κόσμο από τα Χριστούγεννα μέχρι τα Φώτα, τότε δηλαδή που τα νερά είναι "αβάφτιστα".

Η όψη τους τρομακτική, οι σκανδαλιές τους απερίγραπτες και ο μεγάλος φόβος τους η φωτιά. Στις περιοχές της Μακεδονίας, Θράκης και Θεσσαλίας εμφανίζεται το έθιμο των μεταμφιέσεων, που φαίνεται πως έχει σχέση με τους καλικάντζαρους.
Οι μεταμφιεσμένοι, που λέγονται Μωμόγεροι, Ρογκάτσια ή Ρογκατσάρια, φοράνε τομάρια ζώων (λύκων, τράγων κ.λ.π.) ή ντύνονται με στολές ανθρώπων οπλισμένων με σπαθιά. Γυρίζουν στο χωριό τους ή στα γειτονικά χωριά, τραγουδούν και μαζεύουν δώρα.

Όταν συναντηθούν δυο παρέες κάνουν ψευτοπόλεμο μεταξύ τους, ώσπου η μία ομάδα να νικήσει και η άλλη να δηλώσει υποταγή.

Οι καλικάτζαροι
Ο μυλωνάς και τα καλικαντζαράκια. Λένε ότι το Δωδεκαήμερο κάθε νύχτα κυκλοφορούν οι καλικάτζαροι στους δρόμους και στα σπιτικά. Μα τι είναι αυτοί; Είναι αερικά, λέγανε οι γιαγιάδες πιο παλιά. Ο λαός μας τους βλέπει σαν κάτι μαυριδερά, ψηλά και ξερακιανά όντα που χορεύουνε και σαλταπηδούνε. Όλο το χρόνο βρίσκονται κάτω από τη γη, στον κάτω κόσμο και ζηλεύουνε τον απάνω κόσμο.

Η ροδιά των Χριστουγέννων

Γι' αυτό, άλλοι με πριόνια και τσεκούρια κι άλλοι με μπαλτάδες, βάζουν όλη τους τη δύναμη, να κόψουν τους στύλους, που πάνω σ' αυτούς στηρίζεται η γη, για να την κάνουνε να βουλιάξει. Όταν φθάνει το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων, από φόβο μη βουλιάξει η γη και τους πλακώσει, φεύγουν ευθύς, κι ανεβαίνουν πάνω στη γη για να τυρρανέψουν τον κόσμο.

Έτσι οι καλικάτζαροι γυρίζουν στους δρόμους, ανεβαίνουν στα κεραμίδια και καμιά φορά, όπως λένε, μπαίνουν από το τζάκι σε κανένα σπίτι που δεν είχαν θυμιάσει οι νοικοκυραίοι του. Γι' αυτό, για καλό και για κακό, εκείνες τις μέρες φροντίζουνε και φράζουνε τις τρύπες των τζακιών με πανιά. Ακόμα καίνε λιβάνι σε θυμιατό και το τοποθετούν στο τζάκι, γιατί οι καλικάτζαροι δεν αντέχουν αυτή τη μυρωδιά..

Διηγιότανε μια γυναίκα πως αφού ετοίμασε τα γλυκά της - βασιλόπιτες, κουραμπιέδες, μελομακάρονα - είδε από το παράθυρο πως ξημέρωσε. Όμως είχε ξεγελαστεί από το φεγγάρι, γιατί λένε "του Γενάρη το φεγγάρι παρά λίγο να 'ναι μέρα". Έτρεξε και ξύπνησε τα παιδιά της για να τα στείλει με τα γλυκά στο φούρνο. Τα παιδιά σηκώθηκαν. Όμως η αυγή αργούσε να 'ρθει και ξαφνικά σ' έν τρίστρατο ακούσαν φωνές και γέλια. Σε μια στιγμή γέμισε ο δρόμος καλικάτζαρους. Άρπαξαν τα παιδιά τους πετάξανε ότι κρατούσανε και αρχίσανε ένα διαβολικό χορό τραγουδώντας:

- Ω!... στραβά ταψιά, με τα ψεύτικα ψωμιά, άλλα με τα άσχημα, πηδάτε, μπρε μπαγάσικα.

Την ώρα που λάλησε ο πρώτος πετεινός, εξαντλημένοι οι καλικάτζαροι αφήσανε τα ταψιά στα κεραμίδια ενός σπιτιού, κι αρχίσανε να τρέχουνε με στριγγλιές και γέλια, βγάζοντας έξω τις γλώσσες τους "που 'ναι κόκκινες σαν φλογίτσες φωτιάς" και κουνούσανε τις ουρές τους σαν το "φυσερό" εδώ και εκεί.
Σαν ξημέρωσε και βγήκαν τα τρία παιδιά μισολιπόθυμα, χωρίς να έχουν δυνάμεις να σηκωθούν. Τα κουνήσανε, τα ραντίσανε αγιασμό και όταν συνήλθανε, διηγήθηκαν τι τους είχαν κάνει οι καλικάτζαροι.

Ξάνθη: «Γκουχτός» - «Ξάσ'» - «Πίττα γλυκειά» - «Χριστόψουμου»

Τα σπίτια λαμποκοπούν από καθαριότητα. Οι Ξανθιώτισσες είναι πολύ νοικοκυρές. Έχουνε φροντίσει, για όλα. Το βραδινό τραπέζι πρέπει να χει δώδεκα είδη φαγώσιμα, «για τα δουδικάμιρα» (— δωδεκάμερα). Απαραίτητος είναι «η γκουχτός». Είναι χοντραλεσμένο σιτάρι- αλέθεται στο χερόμυλο, - πού το βράζουν καλά και γίνεται πιλάφι. Τίποτε δεν προσθέτουν, εκτός από καρύδι κοπανισμένο - από πάνω.

Ο «γκουχτός» μπαίνει στη μέση του τραπεζιού και του τοποθετούν μιαν αναμμένη λαμπάδα. Όταν καθίσουν στο τραπέζι, πρώτα θα θυμιάσει η νοικοκυρά κι έπειτα θα κόψουν το «Χριστόψουμου». Ο γεροντότερος το παίρνει, το τοποθετεί στο κεφάλι του και το τραβά, ως που να κοπεί. Μέσα έχει παρά. Το μοιράζει γύρω κόβοντας με το χέρι και σ' όποιον πέσει ο παράς είναι τυχερός. Τρώνε πρώτα από μια κουταλιά «γκουχτό» και συνεχίζουν, με τα άλλα νηστήσιμα.

Καλά Χριστούγεννα σε όλους! 

7 τρόποι για καuτο...σeξ ! ! !

 


Όταν είμαστε στην αρχή μιας σχέσης όλα είναι τέλεια. Η διάθεσή μας είναι πάντα στο ζενίθ και δε νιώθουμε σχεδόν ποτέ κόπωση. Ακόμα και ένα φευγαλέο άγγιγμα είναι ικανό να ανάψει τα αίματα και στους δύο.


Συνήθως δεσμευόμαστε επειδή θέλουμε να νιώθουμε ασφαλείς και σeξουαλικώς ικανοποιημένοι. Θεωρούμε ότι το σeξ με τον καιρό θα βελτιωθεί τόσο σε συχνότητα όσο και σε ποιότητα. Στην πραγματικότητα, όμως, το 20% των γάμων καταλήγει να απέχει από το σeξ μέσα στα δύο πρώτα κιόλας χρόνια, και το 15% κάνει λιγότερες από 25 φορές το χρόνο σeξ. Θέλετε να μάθετε γιατί συμβαίνει αυτό;


Σε κάθε σχέση μετά την πρώτη περίοδο όπου κάνεις σeξ όλη την ώρα, χρειάζεσαι λίγο αέρα! Αυτό σημαίνει ότι αναζητάς λίγο χώρο και χρόνο για να επαναπροσδιορίσεις τα θέλω σου και τους στόχους σου στη ζωή. Μπορεί στην αρχή να μην θέλει κανείς από τους δύο να σηκωθεί από το κρεβάτι παρά μόνο για να φάει, όμως στη συνέχεια έρχεται μια περίοδος όπου οι ανάγκες ενός ατόμου αλλάζουν.


Ο Φρόυντ υποστήριζε ότι για να είναι ένας άνθρωπος ευτυχισμένος χρειάζεται έρωtα και εργασία.
Στην αρχή μιας σχέσης είμαστε προσκολλημένοι στο σύντροφό μας και αυτό μας τρομάζει. Μια ενδεχόμενη απώλειά του θα μπορούσε να απορυθμίσει ολόκληρη τη ζωή και την κοσμοθεωρία μας. Γι' αυτό καλό θα ήταν να επιδιώξουμε να έχουμε λίγο χώρο και χρόνο για τον εαυτό μας.


Τα ζευγάρια σήμερα ισχυρίζονται ότι οι πολυάσχολες ζωές τους έχουν απομακρύνει κάθε διάθεση για σeξουαλική επαφή με το σύντροφό τους. Ιδιαίτερα οι γονείς παραγκωνίζουν τις ανάγκες τους για να στέκονται συνεχώς κοντά και δίπλα στα παιδιά τους. Η αλήθεια είναι πως για να διατηρηθεί μια eρωτική σχέση ζωντανή χρειάζεται συνεχής προσπάθεια και από τους δυο συντρόφους, ώστε να τονώνεται η σeξουαλική επιθυμία. Πώς επιτυγχάνεται αυτό;


Αν ανήκεις στην κατηγορία του «επιδιώκω να κάνω σeξ»:

1. Αν νιώθεις ότι επιθυμείς διακαώς τη σuνεύρεση , ίσως ο σύντροφός σου νιώθει μια άλλου είδους επιθυμία. Σκέψου κάποιους τρόπους για να αποφύγεις τη ρουτίνα στο σeξ, και δέξου ότι κάποιες φορές ο σύντροφό σου θα σου δίνει αυτό που θες περισσότερο επειδή σ' αγαπάει παρά επειδή το επιθυμεί πραγματικά εκείνη την ώρα.


2. Γίνε επαγγελματίας «πλανεύτρα». Μπορεί πλέον να μην έχεις δίπλα σου το κολλεγιόπαιδο που κάποτε ερωτεύτηκες αλλά έναν γοητευτικό σαραντάρη, όμως αυτό καθόλου δεν πρέπει να μειώνει το ενδιαφέρον σου. Με ελκυστική και παθιασμένη φωνή ψιθύρισέ του απλώς «σε θέλω» και η συνέχεια θα έρθει μόνη της...


3. Άγγιξέ τον και γίνε λίγο ελκυστικά επιθετική. Μη διστάσεις να είσαι ευθύς σε αυτό που του ζητάς. Χρησιμοποίησε ταυτόχρονα πάθος και τεχνική.


4. Πρόσφερε το «χρυσό μετάλλιο» στο κρεβάτι. Σταμάτα την κριτική και προσπάθησε να τονώσεις το ηθικό του συντρόφου σου. Αν ο σύντροφός σου είναι απόμακρος στο σeξ συνήθως φοβάται την κριτική και την αποτυχία. Κάν' τον να σταθεί στο ύψος του τονίζοντάς του πόσο σέxι και καuτός είναι. Αν κάποιος νιώθει ότι οτιδήποτε κι αν κάνει δεν μπορεί να ικανοποιήσει τον/την σύντροφό του αποθαρρύνεται και αποτυγχάνει.


Αν ανήκεις στην κατηγορία του «αποφεύγω το σeξ»:

1. Πάρε πρωτοβουλίες. Μην αφήνεσαι στο πρόγραμμα και στη ρουτίνα της ημέρας. Αν κάτι χαλάσει τα άτακτα σχέδιά σου, μην αποθαρρύνεσαι. Προετοίμασε καλά μια ρομαντική βραδιά που θα καταλήξει εκεί ακριβώς που θες και θα φτιάξει την eρωτική σου διάθεση.


2. Δοκίμασε να κάνεις πρώτα σeξ με το σύντροφό σου και μετά να συνεχίσεις τη βραδιά διασκέδασης ή ρομαντικού δείπνου. Το δέσιμο που νιώθει ένα ζευγάρι μετά την επαφή θα κάνει την ατμόσφαιρα πιο ζεστή και eρωτική και στη συνέχειά της.


3. Ακολούθησε μια ιεροτελεστία. Βάλτε να δείτε μια ρομαντική ταινία, ακούστε eρωτική μουσική, απενεργοποιήστε και οι δύο τα κινητά σας και αφεθείτε στην eρωτική διάθεση που οι ίδιοι έχετε δημιουργήσει.

35 πράγματα που θα μετανιώσεις στη ζωή σου ενώ μεγαλώνεις !

 

Όταν δεν κάναμε αυτά που θέλαμε, όταν θέλαμε!

 

1)Που δεν ταξίδεψες όσο περισσότερο γίνεται, όταν σού δόθηκε η ευκαιρία

Mεγαλώνοντας θα αντιληφθείς πως τα ταξίδια είναι πολύ πιο εύκολα όσο είσαι νέος και πολύ πιο οικονομικά, ειδικά αν αποκτήσεις οικογένεια και πρέπει να πληρώνεις για τρία ή και τέσσερα επιπλέον άτομα.

2) Που δεν έμαθες μια ξένη γλώσσα.

Ειδικά αν έχεις φάει άπειρες σχολικές ώρες για να μάθεις κάποια που έχεις εντελώς ξεχάσει -π.χ. λατινικά ή γαλλικά στο σχολείο.


3) Που παρέμεινες σε μια προβληματική σχέση.

To μοναδικό πράγμα για το οποίο μπορεί να μετανοιώσει όποιος εγκαταλείψει μια κακή σχέση, είναι που δεν το είχε κάνει νωρίτερα.

4) Που ξέχναγες και δεν έβαζες αντηλιακό.

Οι ρυτίδες, οι πανάδες και το μελάνωμα θα σου θυμίζουν τι μεγάλη χαζομάρα ήταν το εξωτικό μαύρισμα.



 5) Οι ευκαιρίες που έχασες να δείς από κοντά τους αγαπημένους σου καλλιτέχνες.


Θυμήσου όταν το 1993 είπες πως θα πας στην επόμενη συναυλία των Νιρβάνα, γιατί εκείνη τη χρονιά βαριόσουν.


6) Όταν φοβόσουν να δοκιμάσεις νέα πράγματα.


Θα έρθει η ώρα που θα αναρωτηθείς τι ήταν αυτό που φοβόσουν και πώς ήταν δυνατόν να πέσεις σε τέτοια λούμπα.


7) Τις φορές που παραμέλησες το γυμναστήριο και την φυσική σου κατάσταση.


Όταν μπορούσες, ήσουν ξάπλα στον καναπέ, τώρα που ίσως μπορείς, είναι δύσκολο να σηκωθείς από αυτόν.


8) Το ότι σε περιόρισαν τα στερεότυπα του φύλου σου.

Μεγαλώνοντας θα καταλάβεις πως ένα από τα πιο θλιβερά πράγματα είναι να λες πως "κάθε πράγμα στο καιρό του" και να έχεις χάσει τη μισή σου ζωή για να δείχνεις macho ή καλή νοικοκυρά.


9) To ότι δεν παραιτήθηκες από μια απαίσια δουλειά.


Κάπως πρέπει να ζήσεις και να πληρώνεις τους λογαριασμούς, αλλά όχι έχοντας περάσει 40 χρόνια κόλασης.


10) Το ότι στο σχολείο δεν είχες το μυαλό σου όσο έπρεπε.


Επειδή ούτως ή άλλως είναι αδύνατον να το αποφύγεις, προσπάθησε τουλάχιστον να κάνεις αυτές τις χιλιάδες ώρες χρήσιμες.


11) Που δεν καταλάβαινες πόσο όμορφος ήσουν.

Οι φορές που εσύ αγχωνόσουν για το πώς δείχνεις, ήταν και εκείνες που ήσουν πραγματικά πολύ όμορφος.


12) Tις φορές που φοβήθηκες να πεις το "Σ' αγαπώ".


Μετά από χρόνια θα καταλάβεις πως αυτό δεν λέγεται για να να σου επιστραφεί, αλλά γιατί η αγάπη πρέπει απλά να εκδηλώνεται. Για να μη σκάσεις --και για να προχωράει όμορφα η ζωή.


13) Τις φορές που δεν άκουγες τις συμβουλές των γονιών σου.


Είναι σχεδόν εξοργιστικό να τις αναπολείς και να βλέπεις πόσο δίκιο είχαν πάντα.


14) To να έχεις περάσει μια ζωή θεωρώντας τον εαυτό σου το επίκεντρο των πάντων.


Όταν θα καταλάβεις πως δεν ήσουν το πιο σημαντικό πράγμα στον πλανήτη, απλά θα ντραπείς


15) Το πόσο πολύ σε ένοιαζε η γνώμη των άλλων.

Μην αφήσεις να πάνε χαμένα χρόνια, επειδή σε ενδιαφέρει η κριτική και η αποδοχή ανθρώπων που μετά από καιρό δεν θα τους εκτιμάς καθόλου (ίσως και ούτε θα τους θυμάσαι καν).


16) Τις φορές που έβαλες στο περιθώριο τα δικά σου όνειρα για να υποστηρίξεις τα όνειρα των άλλων.

Το να υποστηρίζεις τις φιλοδοξίες του περίγυρου σου είναι πολύ σημαντικό, αλλά όχι όταν παραμελείς τις δικές σου.


17) Τις φορές που δεν ξεπέρασες όσο γρήγορα έπρεπε αυτό που σου συνέβη.

Πολύς, αδικαιολόγητα χαμένος χρόνος για κάτι που δεν τον άξιζε.



18) H μνησικακία, οι έχθρες και οι τσακωμοί με εκείνους που αγαπούσες.

Συγχωρείς και τα βάζεις στην άκρη...


19) Τις φορές που δεν υπερασπίστηκες τον εαυτό σου όπως έπρεπε.


Οι γέροι που δεν σηκώνουν πολλά-πολλά, είναι ακριβώς το παράδειγμα που πρέπει να ακολουθείς.


20) Που ποτέ δεν έκανες κάτι εθελοντικά.


Δεν χρειάζεται να φτάσεις στο επίπεδο του Ηunger Games αλλά δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να έχεις κάνει κι εσύ τον κόσμο λίγο καλύτερο.


21) Που δεν φρόντιζες τα δόντια σου.

Μπορεί να σου φαίνεται υπερβολικό αλλά μεγάλα δεινά γεννιούνται από τα δόντια όσο μεγαλώνεις και θα μετανιώνεις για όλες τις φορές που παραμέλησες το βούρτσισμα και τον οδοντίατρο.


22) Που δεν ρώτησες εγκαίρως αυτά που ήθελες τον παππού σου και τη γιαγιά σου


Είναι κι αυτοί κανονικοί άνθρωποι και έχουν ζήσει ενδιαφέροντα πράγματα, τα οποία αν ζητήσεις να μάθεις, θα χαρούν να σου διηγηθούν και ίσως πάρεις και μερικά μαθήματα ζωής.


23) Που δούλευες τόσες πολλές ώρες.


Θα έρθει η ώρα που θα αναλογιστείς πως ο χρόνος που άξιζαν οι αγαπημένοι σου, έπρεπε να ήταν περισσότερος από αυτόν που αφιέρωσες στο γραφείο.


24) Που ποτέ δεν έμαθες να μαγειρεύεις.


Θα εκπλαγείς πόσο όμορφο είναι να σερβίρεις το φαγητό που εσύ έφτιαξες και να το μοιράζεσαι με αυτούς που αγαπάς.


25) Οι μικρές όμορφες στιγμές που δεν εκτίμησες.


Όλες εκείνες τις φορές που δεν σταμάτησες να απολαύσεις μια υπέροχη θέα, να ακούσεις ένα ωραίο τραγούδι και να να χαλαρώσεις έστω και λίγο... θα τις αναζητάς.


26) Που δεν ολοκλήρωσες αυτό που ξεκίνησες.


Πάντα ονειρευόσουν να κάνεις κάτι, το ξεκίνησες και τότε κάτι άλλο συνέβη και... Απλά κάν' το!


27) Που άφησες να σε καθορίσει η καταγωγή σου.


Ποτέ μην ακούσεις όποιον σου πει πως "αυτά δεν τα κάνουμε εμείς". Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν τα πάντα, απαλλαγμένοι από τα στερεότυπα για τις παραδόσεις, τις εθνότητες, τις τάξεις και τους λαούς.


8) Που άφησες μια φιλία να κακοφορμίσει, χωρίς να σφυρίξεις τη λήξη της.


Οι συναισθηματισμοί και η ασφάλεια της συνήθειας, δεν σε άφησαν να δεις πως ο κύκλος είχε κλείσει.


29) Που δεν έπαιξες όσο έπρεπε με τα παιδιά σου.


Ξαφνικά θα έρθει η μέρα που θα πεις πώς μεγάλωσαν και δεν θα τα έχεις χορτάσει όσο ήθελες


30) Tα ρίσκα που δεν πήρες- κυρίως στον έρωτα.


Αν δεν φας τα μούτρα σου στον έρωτα και δεν ζήσεις παθιασμένα, τότε μάλλον δεν έζησες.


31) Που δεν εκτίμησες τη δύναμη της συνεργασίας.



Όταν είσαι νέος νομίζεις πως μόνος σου μπορείς να κάνεις τα πάντα. Δεν ισχύει --και θα καταλάβεις πως η συνεργασία είναι το ήμισυ της επιτυχίας.


32) Που άφησες το άγχος να σε κυριεύσει.


Όπως τραγούδησε και ο Tom Petty:"Most things I worry about/ never happen anyway."


33) Tα άσκοπα δράματα.


Κανείς δεν συμπαθεί τις drama queens...


34) Που ντράπηκες να κάνεις αυτό που σου 'ρχεται μπροστά σε κόσμο.


Άρπαξε μικρόφωνα, χόρεψε, γέλα, δείξε το ταλέντο σου και πέρνα καλά χωρίς να σε νοιάζει τι θα πουνε οι γύρω σου.


35) Που δεν έδειξες ευγνωμοσύνη σε εκείνους που την άξιζαν.


Καθώς θα βλέπεις τη ζωή σου να τελειώνει, στο μυαλό σου θα στοιχειώνουν όλοι εκείνοι που αδίκησες, τα ευχαριστώ που δεν είπες και οι στιγμές αχαριστίας και αγνωμοσύνης που διέπραξες. Μη το αφήσεις να συμβεί.

Ο γάμος αλλάζει τους άντρες!

 


Σύμφωνα με νέα έρευνα, που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Archives of General Psychiatry», ο γάμος κάνει τους άντρες περισσότερο κοινωνικούς και εξωστρεφείς


Σύμφωνα με την έρευνα αυτή οι άντρες που παντρεύονται έως την ηλικία των 30 είναι πιο κοινωνικοί από εκείνους που παντρεύονται μεγαλύτεροι. Αλλά και οι λιγότερο κοινωνικοί που παντρεύονται μεγαλύτεροι γίνονται πιο κοινωνικοί και εξωστρεφείς όταν παντρευτούν.

Είναι η πρώτη φορά που επιστήμονες μελετούν τις συνέπειες του γάμου στην κοινωνική ζωή, αξιοποιώντας δείγματα γενετικού υλικού από διδύμους.

Η μελέτη διήρκεσε 12 χρόνια και οι επιστήμονες εξέτασαν δεδομένα από 289 ζεύγη διδύμων ανδρών σε διάφορες χρονικές στιγμές της ζωής τους, όταν για παράδειγμα βρίσκονταν στις ηλικίες των 17, των 20, των 24 και των 29 ετών.

Οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι άνδρες με χαμηλότερα επίπεδα αντικοινωνικής συμπεριφοράς στις ηλικίες των 17 και 20 ετών ήταν πιθανότερο να έχουν παντρευτεί μέχρι τα 29 τους.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ο γάμος επιδρά σε μεγάλο βαθμό έμμεσα, καθώς αυξάνει την ικανότητα δημιουργίας δεσμών με άλλους ανθρώπους ή μειώνει το χρόνο που ένας άνδρας μπορεί πια να περάσει με τους παλιούς φίλους του.

Μάλιστα, επισημαίνουν πως όσο πιο πετυχημένος είναι ένας γάμος, τόσο μεγαλύτερη είναι και η επίδραση στη βελτίωση της συμπεριφοράς ενός άνδρα. Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι παντρεμένοι συνειδητοποιούν ότι «έχουν πλέον περισσότερα να χάσουν», αν συνεχίσουν την παλιά αντικοινωνική συμπεριφορά τους. 

Θεόκριτος- Βίων ο Σμυρναίος

 


Θεόκριτος

Ο σημαντικότερος Έλληνας ποιητής της Ελληνιστικής εποχής και αρχηγέτης νέου είδους ποίησης που ονομάστηκε βουκολική και σημείωσε ισχυρή επίδραση μέχρι και τους νεώτερους χρόνους. Οι μαρτυρίες για τη ζωή του είναι πολύ πενιχρές. Πάντως όμως τα χρόνια της ζωής του συμπίπτουν με τους χρόνους της ακμής της Αλεξανδρεωτικής ποίησης. Τα σχόλια στο τέταρτο “Ειδύλλιον” παρέχουν την πληροφορία, ότι η ακμή του συμπίπτει με την 124ην Ολυμπιάδα (284 – 280 π.Χ.). Επομένως γεννήθηκε κατά το 304 π.Χ. Περί της καταγωγής του γίνεται λόγος σε επίγραμμα (Παλάτ Ανθολ. IX 634), το οποίο είχε προταχθεί στην έκδοση των έργων του Θεόκριτου, που είχε γίνει από τον Θέωνα τον γιο του Αρτεμίδωρου, κατά το 25 π.Χ. Σ’ αυτό παριστάνεται να μιλά ο Θεόκριτος και να λέει ότι δεν είναι ο εκ Χίου Θεόκριτος (ο οποίος ήκμασε κατά τον δ’ π.Χ. αιώνα), αλλά “εἷς ἀπὸ τῶν πολλῶν Συρακοσίων, υἱὸς τοῦ Πραξαγόρα καὶ τῆς Φιλίνης”. Το επίγραμμα δεν προέρχεται από τον Θεόκριτο, το περιεχόμενο του όμως τυχαίνει νάναι αξιόπιστο. Επειδή στο υπ’ αριθ. VII “Ειδύλλιον”, ο Θεόκριτος βάζει τον εαυτόν με το όνομα Σιμιχίδας, πλάστηκε η παράδοση, ότι ο πατέρας του ονομάζονταν Σίμιχος. Αυτή η παράδοση τυγχάνει όλως αναξιόπιστος. Μπορούμε όμως να υποθέσουμε ότι, επειδή τα ονόματα των γονιών του απαντούν και στη διάλεκτο της Κω, η οικογένεια του είλκε την καταγωγή της από εκεί και είχε έλθει στις Συρακούσες μετά από τη μετάκληση νέων κατοίκων από τον Τιμολέοντα. Απ’ αυτό εξηγείται, γιατί ο Θεόκριτος, όταν εγκατέλειψε την Δυτική Ελλάδα για να μεταβεί στην Αίγυπτο στάθμευσε για λίγο στην Κω.

Τα πρώτα χρόνια της ζωής του τα πέρασε ο Θεόκριτος στις Συρακούσες. Από νωρίς είχε επιδοθεί στην ποίηση. Από υπ’ αριθ. XVI “Ειδύλλιο” που απευθύνεται στον τύραννο των Συρακουσών Ιέρωνα, συνάγεται, ότι ο Θεόκριτος βρισκόταν κατά το 275 π.Χ. στις Συρακούσες και ότι είχε ήδη γράψει εκτός από το ρηθέν Ειδύλλιο και άλλα ποιήματα και το επίγραμμα υπ’ αριθ. VIII “εις τον Επίχαρμον” σε δωρική διάλεκτο. Ο Ιέρων (270 – 216 π.Χ.) μπλεγμένος τότε σε πολλές δυσχέρειες δεν ανταποκρίθηκε προς την προς αυτόν ποιητική έκκληση του ποιητή και γι’ αυτό αυτός αποφάσισε να τεθεί υπό την προστασία των βασιλέων της Αιγύπτου Πτολεμαίου του Φιλάδελφου (285 – 246 π.Χ.) και της Αρσινόης. Πριν όμως έλθει στην Αλεξάνδρεια, έμεινε για λίγο στη νήσο Κω, απ’ όπου λέει η παράδοση κατάγονταν οι γονείς του. Στην Κω ήρθε σε επικοινωνία με κύκλο ποιητών για τους οποίους κάνει ο Θεόκριτος λόγο στο υπ’ αριθ. VII ειδύλλιο, που επιγράφεται “Θαλύσια”. Είναι όμως δύσκολο να εξακριβώσουμε τα πραγματικά πρόσωπα που κρύβονται κάτω από τα ψευδώνυμα, τα οποία χρησιμοποιεί ο ποιητής σ’ αυτό το ειδύλλιο. Ο Θεόκριτος καλύπτει τον εαυτόν του κάτω απ’ το ψευδώνυμο Σιμιχίδας, με το ψευδώνυμο Λυκίδας υπολανθάνει ο ποιητής Δωσιάδης, και υπό το Σικελίδας ο ποιητής Ασκληπιάδης. Ο αρχαίος βιογράφος του Θεόκριτου γράφει “ἀκουσταὶ δὲ γὲγονε Φιλητᾶ καὶ Ἀσκληπιάδου”. Η είδηση αυτή δεν είναι δυνατόν να αληθεύει ως προς τον Φιλητά, γιατί αυτός είχε πεθάνει πριν έρθει ο Θεόκριτος στην Κω. Βέβαιο όμως είναι ότι τότε γνωρίστηκε με τον εκ Μιλήτου γιατρό και επιγραμματοποιό Νικία από την Μίλητο. Αυτόν μνημονεύει ο Θεόκριτος στα υπ’ αριθ. XI, XIII, XXVIII ειδύλλια και στο υπ’ αριθ. VIII επίγραμμα. Διαμένοντας ο Θεόκριτος στη νήσο Κω, συνέθεσε και το παιγνιώδες σχηματικό του ποίημα, που επιγράφεται “Σύριγξ”. Στην Αλεξάνδρεια ήρθε κατά πάσα πιθανότητα κατά το 270 π.Χ. Κατά την διαμονή του στην Αίγυπτο, πιθανόν είναι ότι γνωρίστηκε με τον Καλλίμαχο, και έγραψε το “Εγκώμιον εις Πτολεμαίον” ειδ. 17 και το υπ’ αριθ. XV ειδύλλιο το επιγραφόμενο “Συρακούσιαι ή Αδωνιάζουσαι”. Περί του χρόνου και του τόπου του θανάτου του λείπουν ακριβείς ειδήσεις. Ο σχολιαστής του Οβίδιου αναφέρει (Ίβις στ. 549), ότι επανελθών ο Θεόκριτος στη Σικελία θανατώθηκε κατά διαταγή του Ιέρωνος. Πρόκειται προφανώς περί φανταστικής ειδήσεως. Ο Σουίδας απαριθμών τα έργα του Θεόκριτου γράφει “Οὖτος ἔγραψε τὰ καλούμενα Βουκολικὰ ἔπη Δωρίδι διαλέκτῳ· τινὲς δὲ ἀναφέρουν εἰς αὐτὸν καὶ ταῦτα· Προιτίδας, Ἐλπίδας, Ὕμνους, Ἡρῴνας, Ἐπικήδεια μέλη, ἐλεγείας καὶ ἰάμβους, ἐπιγράμματα”. Απ’ τα έργα του περισώθηκαν τριάντα ποιήματα, που μεταγενεστέρως ονομάστηκαν “ειδύλλια”, 26 επιγράμματα, απ’ τα οποία γνήσια είναι μόνον τα πρώτα εννιά. Αμφιβολίες διατυπώθηκαν ως προς τη γνησιότητα οκτώ ειδυλλίων (των υπ’ αριθ. 8, 9, 19, 20, 21, 23, 26, 27). Ο όρος “ειδύλλια” απαντά κατά πρώτον στα σχόλια στον Θεόκριτο και στον Πλίνιο το νεώτερο (4, 14, 9), και φαίνεται ότι δήλωνε κατά πρώτον ποιήματα που είχαν μικρή έκταση σε αντίθεση προς τα παλαιά μακρότατα έπη. Το ποίημα “Σύριγξ” παρουσιάζει το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό ότι οι στίχοι του είναι διαταγμένοι κατά τρόπον ώστε το γενικό σχήμα της διάταξης τους να μιμείται το σχήμα Σύριγγας. Ο Θεόκριτος έγινε, όπως σημειώθηκε, αρχηγέτης νέου είδους ποίησης που αποκαλέστηκε “Βουκολική ποίηση”, αν και περιλαμβάνει ποιήματα μυθικού, ερωτικού και υμνικού χαρακτήρα. Σε δέκα από τα ειδύλλια του Θεόκριτου οι υποθέσεις έχουν ληφθεί από τον ποιμενικό βίο. Τρία “ειδύλλια” έχουν θέματα παρμένα απ’ τη ζωή των πόλεων. Τα υπόλοιπα έχουν σα θέμα τους ερωτικές σκηνές και δύο είναι ύμνοι προς τον Ιέρωνα και τον Πτολεμαίον. Αποσπάσματα ενός νέου (31ου) ειδυλλίου έδωσε ένας πάπυρος που ανακαλύφθηκε στην Αντινόη (Ρ. 1163), ενώ πέντε στίχους απ’ το ποίημα με τον τίτλο “Βερενίκη”, που γράφτηκε προς τιμή της μητέρας του Πτολεμαίου του Φιλάδελφου, διέσωσε ο Αθήναιος (Δειπν. 284 Α). Οι τίτλοι, με τούς οποίους είναι γνωστά τα ειδύλλια είναι οι εξής: 1ον Θύρσις, 2ον Φαρμακεύτριαι, 3ον Κώμος, 4ον Νομείς, 5ον Βουκολιασταί, Κομάτας και Λάκων, 6ον Βουκολιασταί, Δάφνις και Δαμοίτας, 7ον Θαλύσια, 8ον Βουκολιασταί, Δάφνις και Μενέλαος, 9ον Νομεύς ή Βουκόλος, Δάφνις και Μενέλαος, 10ον Εργατίνοι ή θερισταί, 11ον Κύκλωψ, 12ον Αΐτης, 13ον Ύλας, 14ον Κυνίσκας έρως, 15ον Συρακούσιαι ή Αδωνιάζουσαι, 16ον Χάριτες ή Ιέρων, 17ον Εγκώμιον εις Πτολεμαίον, 18ον Ελένης επιθαλάμιον, 19ον Κηριοκλέπτης, 20ον Βουκολίσκος, 21ον Αλιείς, 22ον Διόσκουροι, 23ον Εραστής ή Δύσερως, 24ον Ηρακλίσκος, 25ον Ηρακλής Λεοντοφόνος, 26ον Λήναι ή Βάκχαι, 27ον Οαριστός, 28ον Ηλακάτη, 29ον Παιδικά, 30ον Εις νεκρόν Άδωνιν. Η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο Θεόκριτος είναι η δωρική διάλεκτος, όχι όμως όπως λαλιόταν στις Συρακούσες, αλλ’ όπως είχε διαμορφωθεί από τη φιλολογική παράδοση. Χρησιμοποιεί και την ιωνική ποιητική διάλεκτο στα ποιήματα, όπου το θέμα είναι επικό. Χρησιμοποιεί ακόμα και την αιολική, όπως στην “Ηλακάτη” Η ποίηση του παρουσιάζει τη συνηθισμένη στην Ελληνιστική περίοδο περίτεχνη επεξεργασία ως προς τη μορφή. Χειρίζεται αριστοτεχνικά με πολλές ποικιλίες το δακτυλικό εξάμετρο. Δικαίως αναγνωρίζεται ο Θεόκριτος ως το τελευταίο κατά χρονολογική σειρά μεγάλο ποιητικό πνεύμα του αρχαίου κόσμου. Η λαμπρή επιτυχία των “ειδυλλίων” του έγινε αφορμή να δημιουργηθεί ολόκληρη σχολή μιμητών του, μεταξύ των οποίων πρωτεύουσα θέση κατέχουν ο Μόσχος και ο Βίων. Είναι φανερή και η επίδραση του στις “Εκλογές” του Βιργίλιου, που αποκαλούνται και “Βουκολικά”. Αναδείχθηκε ο πατέρας της λεγόμενης “ειδυλλιακής” ποίησης, που άρχισε να καλλιεργείται από την εποχή της Αναγέννησης.

http://www.mikrosapoplous.gr/

Βίων ο Σμυρναίος

Ο Βίων ο Σμυρναίος ήταν αρχαίος Έλληνας βουκολικός ποιητής, που έζησε στα μέσα του 2ου αιώνα π.Χ. και μιμείται τον κυριότερο βουκολικό ποιητή, τον Θεόκριτο, όντας νεότερός του.

Από τα ποιήματα του Βίωνος σώζονται 17 αποσπάσματα. Το εκτενέστερο ποίημά του είναι ο «Επιτάφιος Αδώνιδος». Ο ποιητικός του λόγος ενέχει αρμονία, συγκινεί και φανερώνει αληθινό ποιητή. Σε μερικά αποσπάσματά του υπάρχει διαλογικός στίχος βουκόλων που συνομιλούν μεταξύ τους. Μερικά πάλι δεν έχουν καθόλου βουκολικό χαρακτήρα, αλλά μιλούν για τον έρωτα, με περισσότερη όμως λογοτεχνική αβρότητα και λιγότερο πάθος. Ο Βίων είναι ασφαλώς κατώτερος από τον Θεόκριτο, θεωρείται όμως ανώτερος από τον Μόσχο.

http://el.wikipedia.org

ΒΙΩΝ

161. – Ἐπιτάφιος Ἀδώνιδος 1-37

Τον Άδωνη θρηνολογώ κι οι Έρωτες θρηνούνε.
Στα όρη κείτετ᾽ ο καλός, στο πόδι λαβωμένος,
πληγή στον άσπρο του μηρό από το άσπρο δόντι·1
κι ως ξεψυχάει, την Κύπριδα φαρμάκι την ποτίζει·
στάζει το αίμα ολόμαυρο στη σάρκα τη χιονάτη,10
τα μάτια σβήνουν, φεύγουνε τα ρόδα των χειλιών του,
σβήνει μαζί του το φιλί κι η Κύπριδα το χάνει.
Τι κι αν νεκρός, η Κύπριδα το φίλημα το θέλει,
μα δεν το νιώθει το φιλί ο Άδωνης που σβήνει.
Τον Άδωνη θρηνολογώ κι οι Έρωτες θρηνούνε.15
Βαθιά πληγή έχει ο Άδωνης απάνω στο μερί του,
βαθύτερη μες στην καρδιά η έρμη Αφροδίτη.
Και τα καλά του τα σκυλιά ουρλιάζουν γύρωθέ του,
κλαίνε οι Νύμφες των Βουνών·2 ξυπόλυτ᾽ η Κυθέρεια,3
με τα μαλλιά της ξέπλοκα πλανιέτ᾽ αλαλιασμένη,20
σέρνει το μαύρο πένθος της στα δάση, στα ρουμάνια,
το αίμα της το ιερό τ᾽ αγκάθια το συνάζουν·
στις λαγκαδιές γυροβολά, θρηνολογεί και σκούζει,
τον άντρα τον Ασσύριο4 καλεί, το παλικάρι.
Ολόμαυρο το αίμα του στάζει στον αφαλό του,25
βάφονται κατακόκκινα του Άδωνη τα στήθη,
το στέρνο το χιονόλευκο κι εκείνο πορφυραίνει.
«Αλί της της Κυθέρειας», οι Έρωτες θρηνούνε.
Όσον εζούσε ο Άδωνης, όμορφ᾽ η Αφροδίτη,30
πέθαν᾽ εκείνος κι έδυσε το κάλλος της μαζί του.
«Αλί της» λένε τα βουνά, «αλί του» λεν τα δέντρα,
για το δικό της τον καημό και τα ποτάμια κλαίνε,
δακρύζουν για τον Άδωνη στα όρη οι νερομάνες.
Και τα λουλούδια άλικα βάφοντ᾽ από τον πόνο·35
μες στα φαράγγια η θεά σέρνει πικρό τραγούδι:
«Αλί της της Κυθέρειας, ο Άδωνης εχάθη».

(μετάφραση Παντελής Μπουκάλας)

http://www.greek-language.gr

ΘΕΟΚΡΙΤΟΣ

160. – Συρακόσιαι ἢ Ἀδωνιάζουσαι

ΓΟΡΓΩ
Είναι μέσα η Πραξινόη;
ΠΡΑΞΙΝΟΗ
Αγαπημένη μου Γοργώ, χρόνια και καιρούς.
Μέσα είναι. Πώς ήτανε και ήρθες και τώρα;
Κοίτα να της φέρεις κάθισμα, Ευνόη· βάλε και μαξιλάρι.
ΓΟΡΓΩ
Δεν είναι ανάγκη.
ΠΡΑΞΙΝΟΗ
Κάθισε.
ΓΟΡΓΩ
Δεν είμαι στα καλά μου. Είδα κι έπαθα, Πραξινόη,
να φτάσω εδώ ζωντανή.
Κόσμος και κακό, άρματα να δουν τα μάτια σου.5
Παντού αρβύλες, παντού άνδρες χλαμυδοφόροι.1
Και ο δρόμος ατέλειωτος· του λόγου σου, βλέπεις,
πιάνεις σπίτι όλο και πιο μακριά.
ΠΡΑΞΙΝΟΗ
Ας όψεται ο σαλεμένος ο άντρας μου
που ήρθε στην άκρη του κόσμου και έπιασε μια τρώγλη, όχι σπίτι,
μόνο και μόνο για να μην είμαστε γειτόνισσες,
από το κακό του, φθόνος και δηλητήριο, μια ζωή ο ίδιος.10
ΓΟΡΓΩ
Μη μιλάς έτσι, γλυκιά μου, για τον άντρα σου τον Δίνωνα
μπροστά στο μικρό. Δες το, καλέ, πώς σε κοιτάζει.
Μη φοβάσαι, Ζωπυρίων, γλυκό μου παιδί· δεν εννοεί τον μπαμπάκα.
ΠΡΑΞΙΝΟΗ
Καταλαβαίνει το μωρό, μα τη θεά.2
ΓΟΡΓΩ
Καλός ο μπαμπάκας.
ΠΡΑΞΙΝΟΗ
Αυτός ο μπαμπάκας τις προάλλες -του λέμε λοιπόν τις προάλλες:15
«Πατερούκο, αγόρασε από τις σκηνές σόδα και κοκκινάδι»-
κι εκείνος, δεκατρείς πήχες άντρας, ήρθε και μας έφερε αλάτι.
ΓΟΡΓΩ
Και ο δικός μου ίδιος είναι. Τα πετάει τα λεφτά του ο Διοκλείδης.
Χτες έσκασε επτά δραχμές και πήρε πέντε ποκάρια σκυλόμαλλα,
μαδολογήματα από γέρικα πετσιά, σκέτη βρόμα, να σου βγαίνει η πίστη.20
Έλα όμως, πάρε το ιμάτιο και τον πέπλο με τις αγκράφες.
Πάμε στο παλάτι του ζάπλουτου βασιλέα μας του Πτολεμαίου
για να δούμε τον Άδωνη.
Ακούω πως η βασίλισσα ετοιμάζει κάτι έκτακτο.
ΠΡΑΞΙΝΟΗ
Στων πλουσίων τα σπίτια όλα είναι πλούσια.
ΓΟΡΓΩ
Αυτά είδες, αυτά θα πεις,25
εσύ που τα είδες, σε άλλον που δεν τα είδε.
Ώρα όμως να ξεκινάμε.
ΠΡΑΞΙΝΟΗ
Οι αργόσχολοι έχουν πάντα γιορτή.
Ευνόη, σήκωσε το νήμα και ξαναβάλ᾽ το, αν τολμάς, στη μέση
και θα σου δείξω εγώ.
Οι νυφίτσες ψοφάνε να κοιμούνται στα μαλακά.3
Κουνήσου επιτέλους. Φέρε γρήγορα νερό.
Χρειαζόμαστε πρώτα νερό, και αυτή φέρνει σαπούνι.30
Τέλος πάντων, δώσ᾽ μου το.
Όχι τόσο πολύ, κακούργα.
Ρίξε μου νερό.
Γιατί, π᾽ ανάθεμά σε, μου ποτίζεις το χιτώνα;
Σταμάτα ντε. Ο θεός να το κάνει νίψιμο.
Το κλειδί της μεγάλης κασέλας πού είναι; Φέρ᾽ το εδώ.
ΓΟΡΓΩ
Θαύμα σου πάει, Πραξινόη, αυτός ο πτυχωτός πέπλος
με τις αγκράφες.
Πες μου, πόσο σου κόστισε το ύφασμα;35
ΠΡΑΞΙΝΟΗ
Μη μου το θυμίζεις, Γοργώ. Πάνω από δύο μνες καθαρό ασήμι.
Όσο για τη δουλειά, εκεί έβαλα και την ψυχή μου.
ΓΟΡΓΩ
Ναι, αλλά έγινε όπως το ήθελες· αυτό έχεις κάθε λόγο να το λες.
ΠΡΑΞΙΝΟΗ
Φέρε μου το ιμάτιο και το καπέλο. Φόρεσέ μου τα όπως πρέπει.
Δεν θα σε πάρω, παιδί μου. Είναι ο μπαμπούλας,4 δαγκώνει το άλογο.40
Κλάψε όσο θέλεις. Όλα κι όλα, δεν θα μου γίνεις σακάτικο.
Πάμε. Φρυγία,5 πάρε το μικρό και παίξε μαζί του,
φώναξε μέσα τη σκύλα, κλείδωσε την πόρτα της αυλής.
Ω θεοί, τι κόσμος και λαός.
Πώς και πότε να περάσουμε τούτο το κακό;45
Μυρμηγκομάνι αναρίθμητο και αμέτρητο.
Έχεις κάνει πολλά καλά, Πτολεμαίε,
από τότε που ο πατέρας σου βρίσκεται στη χορεία των αθανάτων.
Κανένας κακοποιός δεν επιτίθεται στους περαστικούς,
γλιστρώντας ύπουλα με τον τρόπο των Αιγυπτίων,6
τα παιχνίδια που έπαιζαν πριν,50
άντρες που έχουν την απάτη στο αίμα τους,
πάρε τον ένα και χτύπα τον άλλον, θλιβερά υποκείμενα,
καταραμένη φάρα.
Γλυκύτατή μου Γοργώ, τι κάνουμε; Τα αγωνιστικά άλογα του βασιλιά.
Καλό μου παλληκάρι, μη με πατήσεις.
Ορθοστάτησε ο ντορής. Δες τι άγριος που είναι.
Φεύγα, σκύλα Ευνόη. Θα τον ποδοπατήσει τον οδηγό.
Ευτυχώς που άφησα το μωρό στο σπίτι.55
ΓΟΡΓΩ
Μη φοβάσαι, Πραξινόη. Επιτέλους, βρεθήκαμε πίσω τους,
και αυτοί πήγαν στον προορισμό τους.
ΠΡΑΞΙΝΟΗ
Και εγώ συνέρχομαι ήδη.
Το άλογο και το παγερό το φίδι από μικρό παιδί
τα φοβάμαι όσο τίποτε άλλο.
Ας βιαστούμε. Ένα ανθρωπομάνι χύνεται καταπάνω μας σαν κύμα.
ΓΟΡΓΩ (απευθυνόμενη σε μια γριά που συναντούν)
Από το παλάτι έρχεσαι, γιαγιά;60
ΓΡΙΑ
Ναι, παιδιά μου.
ΓΟΡΓΩ
Είναι εύκολο να περάσει κανείς μέσα;
ΓΡΙΑ
Οι Αχαιοί, ομορφοκόριτσα, έφτασαν προσπαθώντας στην Τροία.
Με προσπάθεια όλα γίνονται.
ΓΟΡΓΩ
Εχρησμοδότησε η γραία και απήλθε.
ΠΡΑΞΙΝΟΗ
Οι γυναίκες γνωρίζουν τα πάντα,
ακόμη και το πώς ο Δίας παντρεύτηκε την Ήρα.
ΓΟΡΓΩ
Κοίτα, Πραξινόη, τι κόσμος συνωστίζεται στις πύλες.65
ΠΡΑΞΙΝΟΗ
Φοβερός. Δώσ᾽ μου το χέρι σου, Γοργώ.
Ευνόη, πιάσου και συ από το χέρι της Ευτυχίδας.7
Πρόσεχε μην την αποχωριστείς.
Να μπούμε μέσα όλες μαζί.
Γαντζώσου απάνω μας, Ευνόη.
Πω πω η δυστυχής,
το καλοκαιρινό μου φόρεμα έγινε ήδη δυο κομμάτια, Γοργώ.70
Για τ᾽ όνομα του Διός, άνθρωπέ μου,
πρόσεξέ μου, καλή τύχη να ᾽χεις, το ιμάτιο.
ΞΕΝΟΣ
Δεν είναι στο χέρι μου, αλλά θα προσέξω.
ΠΡΑΞΙΝΟΗ
Όχλος στην κυριολεξία.
Σπρώχνονται σαν τα γουρούνια.
ΞΕΝΟΣ
Κουράγιο, ξένη· είμαστε καλά.
ΠΡΑΞΙΝΟΗ
Να είσαι καλά και του χρόνου και πάντα, καλέ κύριε,
που μας προστατεύεις.75
Τι ευγενικός και πονόψυχος άντρας.
Θα μας τη σκάσουν την Ευνόη.
Έλα, ταλαίπωρη, σπρώξε, άνοιξε δρόμο.
Θαυμάσια. «Όλες μέσα»,8 είπε αυτός που κλείδωσε τη νύφη.
ΓΟΡΓΩ
Έλα καταδώ, Πραξινόη. Κοίταξε πρώτα τα κεντημένα υφάσματα.
Τι λεπτότητα, τι χάρη· λες και θα τα φορέσουν θεοί.
ΠΡΑΞΙΝΟΗ
Δέσποινα Αθηνά, ποιες υφάντρες τα κέντησαν,80
ποιοι ζωγράφοι εζωγράφισαν τα σχέδια τόσο πιστά·
με πόση φυσικότητα στέκουν και με πόση φυσικότητα γυρίζουν,
λες και είναι ζωντανά, όχι κεντημένα.
Είναι δαιμόνιο πλάσμα ο άνθρωπος.
Και ο ίδιος ο Άδωνης
δες πώς κείτεται θεσπέσιος πάνω στον αργυρό του θρόνο,
με το πρώτο χνούδι να κατεβαίνει από τους κροτάφους του,85
ο τρισαγαπημένος Άδωνης,
που αγαπήθηκε ακόμα και στον Αχέροντα.
ΑΛΛΟΣ ΞΕΝΟΣ
Σταματήστε, π᾽ ανάθεμά σας, την ακατάσχετη φλυαρία,
καρακάξες με τα όλα σας.
Θα μας πεθάνουν με την προφορά τους,
έτσι που τα τραβάνε όλα τα φωνήεντα.
ΠΡΑΞΙΝΟΗ
Μπα, από πού ξεφύτρωσε ο άνθρωπος;
Και εσένα τι σε νοιάζει αν εμείς είμαστε φλύαρες;
Αγόρασέ μας πρώτα και μετά να μας δίνεις διαταγές.90
Δίνεις διαταγές σε Συρακούσιες.
Και να ξέρεις και τούτο: κρατάμε από την Κόρινθο,
όπως και ο Βελλεροφών.9 Μιλάμε τη γλώσσα των Πελοποννησίων·
δικαιούνται, φαντάζομαι, οι Δωριείς να μιλούν δωρικά.
Να μην αξιωθούμε, Μελιστάλαχτη,10 να έχουμε άλλο αφέντη,
εκτός από έναν. Αδιαφορώ για σένα. Μη ματαιοπονείς.95
ΓΟΡΓΩ
Σώπασε, Πραξινόη· ετοιμάζεται να τραγουδήσει τον Άδωνη
η κόρη της Αργείας,11 η σοφή τραγουδίστρια,
που και πέρυσι αρίστευσε με τον θρήνο.
Θα τραγουδήσει κάτι υπέροχο-είμαι βέβαιη·
βήχει ήδη για να καθαρίσει ο λαιμός της.
ΓΥΝΗ ΑΟΙΔΟΣ
Δέσποινα, που αγάπησες τους Γολγούς και το Ιδάλιο100
και την απόκρημνη Έρυκα,12
Αφροδίτη που παίζεις με το χρυσάφι,
δες πώς το δωδέκατο μήνα οι Ώρες με το αβρό περπάτημα
έφεραν πίσω τον Άδωνη από τον αέναο Αχέροντα,
οι αγαπημένες Ώρες, οι πιο αργοβάδιστες από τους αθανάτους·13
έρχονται όμως πολυπόθητες, φέρνοντας κάτι σε όλους τους θνητούς.105
Κύπρι, κόρη της Διώνης, εσύ, καταπώς λέει ο λόγος των ανθρώπων,
έκανες τη Βερενίκη14 από θνητή αθάνατη,
σταλάζοντας αμβροσία στο στήθος της. Για τη δική σου χάρη,
θεά με τα πολλά ονόματα και τους πολλούς ναούς,
η κόρη της Βερενίκης, η Αρσινόη,15110
που μοιάζει στην ομορφιά με την Ελένη
στολίζει τον Άδωνη με όλα τα καλά.
Πλάι του κομμένοι οι καρποί που βγάζουν τα δέντρα στην ώρα τους,
πλάι του τρυφεροί κήποι που τους εφύλαξαν σε ασημένια καλαθάκια,
αλάβαστρα χρυσά με μύρο της Συρίας
και όσα γλυκίσματα πλάθουν οι γυναίκες πάνω στο σοφρά,115
ζυμώνοντας το λευκό αλεύρι με τα χρώματα όλων των λουλουδιών,
και όσα φτιάχνουν με το γλυκό μέλι και μέσα στο απαλό λάδι.
Στο πλάι του και όλα τα πουλιά κι όλα τα πλάσματα της γης.16
Έχουν στηθεί χλωρά κιόσκια που βαραίνουν από τον τρυφερό άνηθο·
νεαροί Έρωτες πετούν πάνω από το κεφάλι του120
όπως πετούν από κλαδί σε κλαδί πάνω στο δέντρο
οι νεοσσοί των αηδονιών,
δοκιμάζοντας τα φτερά τους που μεγαλώνουν.
Τι έβενος, τι χρυσάφι, τι αετοί από λευκό ελεφαντόδοντο
που φέρνουν στον Κρόνιο Δία ως οινοχόο κάποιο αγόρι·17
από πάνω του πορφυροί τάπητες πιο απαλοί κι από τον ύπνο.125
Η Μίλητος κι εκείνος που βόσκει τα κοπάδια του στη γη της Σάμου18
θα πουν: «εμείς εστρώσαμε την κλίνη για τον ωραίο Άδωνη».
Εκείνον τον κρατά στην αγκαλιά της η Κύπρις,
εκείνη ο Άδωνης με τα ρόδινά του χέρια.
Στα δεκαοχτώ ή δεκαεννέα ο γαμπρός·
δεν είναι τραχύ το φίλημά του:130
ξανθίζει ακόμα το χνούδι γύρω από τα χείλη του.
Και τώρα “έχε γεια” στην Κύπρη
που κρατάει στην αγκαλιά τον αγαπημένο της.
Τα χαράματα, με τη δροσιά, εμείς, όλες μαζί, θα τον φέρουμε έξω,
εκεί όπου παφλάζει το κύμα στο ακρογιάλι,
θα λύσουμε την κόμη μας,
θ᾽ αφήσουμε τους πέπλους να χαμηλώσουν στα σφυρά
και με γυμνωμένα στήθη θα αρχίσουμε το λιγυρό τραγούδι.135
Εσύ, αγαπημένε μας Άδωνη, είσαι, όπως λένε, ο μόνος ημίθεος
που ταξιδεύει και πάνω στη γη και στον Αχέροντα.
Αυτό δεν αξιώθηκε να το ζήσει ούτε ο Αγαμέμνων
ούτε ο μέγας Αίας, ο ήρωας της βαριάς οργής,19
ούτε ο Έκτωρ, ο πρεσβύτερος από τους είκοσι γιους της Εκάβης,
ούτε ο Πάτροκλος, ούτε ο Πύρρος,20 όταν γύρισε από την Τροία,140
ούτε οι ακόμα παλαιότεροι, οι Λαπίθες21 και οι Δευκαλίωνες,22
ούτε οι απόγονοι του Πέλοπα
ούτε η κορυφή του Άργους, οι Πελασγοί.23
Και του χρόνου, αγαπημένε μας Άδωνη, να μας έρθεις καλόγνωμος·
και τώρα ήρθες και μας βρήκες χαρούμενες, Άδωνη,
και όταν γυρίσεις, αγαπημένος θα ξανάρθεις.
ΓΟΡΓΩ
Πραξινόη, είναι ταλέντο η γυναίκα.145
Ευτυχισμένη με τα τόσα που ξέρει,
τρισευτυχισμένη που έχει τόσο γλυκιά φωνή.
Ώρα όμως και να γυρίσουμε στο σπίτι.
Είναι νηστικός ο Διοκλείδης,
και ο άνθρωπος γίνεται σκέτο ξίδι·
να μη βρεθείς κοντά του όταν πεινάει.
Χαίρε, αγαπημένε μας Άδωνη,
και χαρούμενους να μας βρεις όταν ξανάρθεις.

(μετάφραση Θ. Κ. Στεφανόπουλος)

http://www.greek-language.gr

Η ισοσκελής "ΠΕΝΤΑΛΦΑ" των Πυθαγορείων... Ποιος είναι ο κρυφός συμβολισμός της;

 


«Πυθαγόρας» σύμφωνα με τους αρχαίους Αχαιούς Έλληνες θα πει «εργαλείο που γεννά ροή χρήσιμου υλικού πού εξέρχεται μετά από πίεση κομματιάσματος επί άλλου υλικού» και προσδιόριζε τον «μύλο παραγωγής ελαιολάδου από ελιές, με πέτρα κυλιόμενη που περιστρέφει ημίονος, εντός κυκλικού δοχείου, είτε πέτρινο, είτε ξύλινο». Αυτός ίσως ήταν και ο λόγος, πού πολλούς αρχαίους Έλληνες έκανε, να ισχυρίζονται, ότι είδαν συγχρόνως την ίδια ημέρα τον «Πυθαγόρα» σε διάφορα μέρη της Ελλάδος, της μεγάλης Ελλάδος (νότιας Ιταλίας), αλλά και στην Αίγυπτο.

 Αργότερα «Πυθαγόρας» λεγόταν κάθε «παραγωγός χρήσιμης σκέψεως και υλικού». Σύμφωνα με αυτά, είναι δυνατόν να υπήρξαν πολλοί «Πυθαγόρας» στην αρχαία Ελλάδα, αλλά να ήταν τόσο άσημοι, ώστε δεν άξιζε να αναφερθούν στην ιστορία των Ελλήνων. Αντίθετα, σαν ο πιο περίφημος Πυθαγόρας παγκοσμίως και αυτός που προώθησε την επιστήμη και την φιλοσοφία στην Ελλάδα και σε όλον τον κόσμο, αναφέρεται ο Πυθαγόρας ο Σάμιος.Ο Πυθαγόρας ο Σάμιος, φιλόσοφος και μαθηματικός, σύμφωνα με πληροφορίες από άλλους συγγραφείς, επειδή τα ΔΙΚΑ του γραπτά τα έκαψαν θρησκόληπτοι, ήταν υιός του Μνησάρχου και της Πυθαϊδος γεννηθείς το 570 π.Χ. και δολοφονηθείς το 496 π.Χ. σε ηλικία 74 χρονών, από τον θρησκόληπτο Κίλωνα και την ομάδα του.
Για τον θάνατό του μάλιστα έκαναν και έναν μύθο, σύμφωνα με τον οποίον οι διώκτες του, τον εντόπισαν σε αγρό με κουκιά, τα οποία θεωρούσε o Πυθαγόρας ότι παράγουν δηλητήριο και δεν ήθελε να τα διασχίσει. (Πράγματι η μεγάλη βρώση πράσινων κουκιών (παραγωγή αζώτου), επιφέρει θάνατο σε μικρά παιδιά).
Την ίδια χρονολογία ο θρησκόληπτος Κίλωνας και η ομάδα του, πού πίστευαν στα «Ηλύσια παρά Άδη (παρά-άδεισο) πεδία και τάρταρα κόλασης», ενώ ο Πυθαγόρας στην «Μετεμψύχωση και ενσάρκωση πνεύματος προγόνου σε απογόνους », συνέλαβε και τα υπόλοιπα μέλη της σχολής του Πυθαγόρα και τους θανάτωσε χωρίς δίκη.
Όμως από την δολοφονία, γλίτωσαν μερικοί μαθητές του και σαν πιο ξακουστοί από αυτούς ήταν ο Άρχιππος, ο Φιλόλαος, ο Λύσις και άλλοι. Όσα αυτοί οι επιζώντες έγραψαν αργότερα και δίδαξαν, από την φιλοσοφία του Πυθαγόρα, τα κατέστρεψαν αρχαίοι θρησκόληπτοι (δωδεκάθεου) και όσα απέμειναν σε βιβλιοθήκες τύπου Αλεξάνδρειας, τα κατέστρεψαν οι χριστιανοί θρησκόληπτοι με τις φωτιές που έβαζαν στις Ελληνικές βιβλιοθήκες.
Ο Πυθαγόρας σαν πολιτικός και ερευνητής, εφάρμοσε το δημοκρατικό σύστημα αξιοκρατίας «των ΒΑΘΜΙΔΩΝ κλειστού κύκλου μυημένων», το οποίο μετά από 2600 περίπου χρόνια και στην εποχή μας, αργά αλλά σταθερά, προωθείται, με τα κόμματα. Στο πολιτικό σύστημα του Πυθαγόρα, για να ανέβει αξιοκρατικά κάποιος σε βαθμίδες, έπρεπε να αποδείξει ότι αξίζει σε διάρκεια χρόνου και να πιστεύει στην αναγέννηση φυτών, ζώων και ανθρώπων στην φύση, μέσα από την δική του γενεαλογία έκαστου, όπως και σήμερα από την επιστήμη γίνεται αποδεκτό. 

Ο Πυθαγόρας σαν μαθηματικός και ερευνητής, επειδή θεωρούσε ότι ήταν ο ίδιος ξαναγεννηθείς προγονός του, αναζήτησε μέσα από την γνώση των αρχαίων του προγόνων και τα έργα των προγόνων του, την ΣΟΦΙΑ της ΦΥΣΕΩΣ. Πίστευε όπως και οι αρχαίοι αυτού Αχαιοί πρόγονοι (σαν αναγεννηθείς), στην σοφία της φύσεως και θεώρησε ότι αυτή εκφράζεται με πολύ μικρούς (σήμερα, ίσως κβάντα, κβάρτς), απόλυτους αριθμούς, πολλαπλάσια ενός ιδίου αριθμού, που προστιθέμενοι κάνουν την φύση και τα όντα επί της γης και το διάστημα.
Την θεωρία του την ονόμασε «Αριθμός και αριθμοί». Επίσης ερεύνησε τα ισόπλευρα πολύεδρα και έβγαλε από πολλαπλασιασμούς σε αυτά, αθροίσεις, αφαιρέσεις και διαιρέσεις αυτών, πολύτιμα συμπεράσματα. Ερεύνησε την «ΠΕΝΤΑΛΦΑ» πού είχε για έμβλημα στην σχολή του και βρήκε την «χρυσή τομή». Ερεύνησε το ορθογώνιο τρίγωνο και βρήκε τον περίφημο νόμο «το τετράγωνο της υποτεινούσης ενός ορθογωνίου τριγώνου ισούται με το άθροισμα των τετραγώνων των δύο καθέτων πλευρών αυτού» με τον οποίον λύνονται πλήθος γεωμετρικών προβλημάτων και πολλά άλλα.
Ο Πυθαγόρας σαν φυσικός και ερευνητής, ανακάλυψε τους νόμους της μουσικής σε συνάρτηση με τα μήκη των χορδών των οργάνων, κυρίως της κιθάρας και καθόρισε τους τόνους ανάλογα με το μήκος της χορδής. Ο Πυθαγόρας αντίθετα με ότι γράφουν πολλοί, έγραψε πολλά συγγράμματα, όμως επειδή και στους αρχαίους θρησκόληπτους, δεν άρεσαν αυτά πού έγραφε, αλλά ούτε και στους νεώτερους χριστιανούς συνέφερε, τα έκαψαν αυτοί, όπου και αν τα βρήκανε, με συνέπεια σήμερα να ισχυρίζονται παρόμοιοι άνθρωποι θρησκόληπτοι, ότι ο Πυθαγόρας δεν έγραψε τίποτα.
Όμως 
 και από την Ελληνική διάλεκτο τον αρχαιότατων Αχαιών, όπου «αριθμός» σημαίνει «Κομμάτι από συγκολλημένο υλικό δεν είναι αυτό το στοιχείο», (αλλά απόλυτο και σωστό υλικό πού μαζί με άλλα κάνει σύνολα «Αριθμών»), συμπεραίνουμε ότι, ο Πυθαγόρας δίδαξε σαν την αρχή του παντός την ΜΟΝΑΔΑ και τα «Τέλεια σύνολα». Επίσης από την θεωρία του Πυθαγόρα της «Μετεμψύχωσης και Μετενσάρκωσης πνεύματος» σε απογόνους συγγενείς, βγαίνει σαν τεκμηρίωση, ότι εκτιμούσε αφάνταστα την οικογένεια, σέβονταν τα τέκνα οικογενείας του σαν προγόνους του αλλά και σαν απογόνους του εαυτού του και αγαπούσε αφάνταστα την φυλή του στην οποία αναγεννιόνταν σαν σύνολο, οι άνθρωποί του. Επίσης θεωρούσε ότι τα τέκνα καθενός είτε από επίσημο γάμο προέρχονταν, είτε από παλλακίδα έπρεπε να έχουν τα αυτά δικαιώματα σαν αναγεννημένοι απόγονοι και πρέσβευε να καταργηθεί η κατώτερη θέση της παλλακίδας, πράγμα που δεν άρεσε στους φασιστοειδείς πολιτικούς της εποχής του.
Έμβλημα του Πυθαγόρα και κατά επέκταση των πυθαγορείων ήταν όπως και παραπάνω γράφτηκε η «ΙΣΟΣΚΕΛΗ ΠΕΝΤΑΛΦΑ» των Ελλήνων Αχαιών κτιστών, την οποία έχουμε και εμείς σαν ΕΜΒΛΗΜΑ της πρώτης σελίδας μας, θεωρώντας τους εαυτούς μας συνεχιστές του έργου του Πυθαγόρα και των μαθητών του και ως προς την πίστη στην «Μετεμψύχωση και Μετενσάρκωση πνεύματος» σε απογόνους συγγενείς, αλλά και σαν ΤΙΜΗ που πρέπει να αποδίδομε στην ΥΛΙΚΗ σοφία της ΦΥΣΕΩΣ που θαυμάζουμε και πιστεύομε.
Η "ΙΣΟΣΚΕΛΗ ΠΕΝΤΑΛΦΑ", ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΚΤΙΣΤΩΝ.

Η "ισοσκελή πεντάλφα" ήταν το "ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ" εργαλείο των αρχαιότατων Ελλήνων Αχαιών κτιστών. Την «ισοσκελή Πεντάλφα» κατασκεύαζαν οι Έλληνες Αχαιοί με πέντε ΙΣΟΜΗΚΗ καδρόνια περίπου 30 πόντους, τα οποία στις άκρες τους είχαν γωνιάσει με γωνία 18΄μοιρών. Μετά ένωναν στις άκρες τα ΙΣΟΜΗΚΗ, πέντε καδρόνια και σχημάτιζαν έτσι την «Ισόπλευρη Πεντάλφα», σαν εργαλείο κτιστών. Με την "Πεντάλφα" σαν εργαλείο είχαν οι Έλληνες κτίστες (τέκτονες στην Αχαϊκή), όλες τις χρειαζούμενες γωνίες, σε μοίρες. Είχαν την 36΄ μοίρες γωνία στις εξωτερικές γωνίες της "Πεντάλφα", η οποία γωνία 36΄ μοιρών, πολλαπλασιαζόμενη με το 10 έκανε τις 360΄ μοίρες ενός Κύκλου ή αντίθετα μοίραζε τον κύκλο σε 10 ΙΣΑ τμήματα μοιρών, των 36΄ μοιρών το καθένα.
Με την "Πεντάλφα" σαν εργαλείο είχαν οι Έλληνες κτίστες  την 72΄ μοιρών γωνία, στις "χιαστές" εσωτερικές (η οποία 72΄ μοίρες γωνία ήταν και της κορυφής των πυραμίδων). Με την "Πεντάλφα" σαν εργαλείο είχαν οι Έλληνες κτίστες  την 108΄ μοίρες γωνία στις χιαστές εξωτερικές, (όπου 108΄ μοίρες είναι η γωνία στέγης του Παρθενώνα και του «θησαυρού των Αθηναίων στους Δελφούς», όπως και το μισό αυτής 108/2=54΄ μοίρες γωνία είναι η οριζόντια γωνία εδάφους προς την πλευρά των πυραμίδων). 
Επίσης με την "Πεντάλφα" σαν εργαλείο είχαν τις 180΄ μοίρες στις ευθείες. Επίσης είχαν στην "Πεντάλφα" την "Χρυσή τομή (τέλεια αναλογία κατασκευής αντικειμένου)" των καλλιτεχνημάτων, των σωμάτων των ζώων και των φυτών της ΦΥΣΕΩΣ, στον λόγο τομής σε μια από της πλευρές του, όπως τέμνεται από τις άλλες, από αρχή και τέλος ΑΔ/ΑΓ=φ=ΑΓ/ΑΒ=φ, κτλ (της Πυθαγόρειας σχολής, τα πέντε δάκτυλα, τα πέντε σχίσματα νεύρων σε φύλα).

Με την "Πεντάλφα" σαν εργαλείο είχαν οι Έλληνες κτίστες (τέκτονες) με ένα σχοινί και βαρίδι, στην κορυφή μίας εξωτερικής γωνίας, την γνώση της "οριζόντιας ευθείας", την γνώση της "καθέτου ευθείας στην οριζόντιο ευθεία" και την γνώση των 90΄ μοιρών στις γωνίες των κτισμάτων τους, όταν η ευθεία του σχοινιού του βαριδιού, από την άνω εξωτερική γωνία της «ΠΕΝΤΑΛΦΑ» έτεμνε την κορυφή της κατώτερης εσωτερικής γωνίας της «ΠΕΝΤΑΛΦΑ». Με την "Πεντάλφα" ,οι Έλληνες είχαν την γνώση, ότι ο τείχος κτίζεται κάθετος προς την γη. Αυτό συνέβαινε όταν ακουμπούσαν τις επόμενες γωνίες της "Πεντάλφα", από αυτήν του βαριδιού, στον τοίχο, τότε η ευθεία του βαριδιού, σε σωστή κτίση τοίχου, είναι παράλληλη της εξωτερικής πλευράς της "ΠΕΝΤΑΛΦΑΣ". Αργότερα οι αμόρφωτοι θρησκόληπτοι απαγόρευσαν την "Πεντ΄ΑΛΦΑ" και οι κτίστες τώρα χρησιμοποιούν ένα υποπροϊόν αυτής, το "ΑΛΦΑ΄δι".
Η "ΙΣΟΣΚΕΛΗ ΠΕΝΤΑΛΦΑ", Η "ΧΡΥΣΗ ΤΟΜΗ Φ" ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟ ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ, ΣΑΝ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΜΕΤΡΗΣΗΣ ΧΡΟΝΟΥ, ΕΠΙΦΑΝΕΙΩΝ.
Οι φιλόσοφοι μαθητές του Πυθαγόρα όπως γράψαμε παραπάνω, αλλά και ο Ευκλείδης μελέτησαν την ΠΕΝΤΑΛΦΑ των κτιστών Αχαιών Ελλήνων και βρήκαν την 72΄ μοίρες γωνία στις χιαστές (γωνία πυραμίδων κορυφής), την 108΄ μοίρες γωνία (108/2=54΄ γωνία πυραμίδων πλευρών-οριζόντιας, γης), που η ΠΕΝΤΑΛΦΑ έβγαζε στο λόγο διαιρέσεως ολων των ισοσκελών πλευρών της, την "χρυσή τομή".  Αργότερα την χρυσή τομή την χρησιμοποίησε και ο Φειδίας και από το αρχικό γράμμα αυτού και προς Τιμή του «η χρυσή τομή» των Αχαιών Ελλήνων κτιστών με την ΠΕΝΤΑΛΦΑ, ονομάσθηκε με το γράμμα «Φ» διεθνώς. Ο Φειδίας με γνώμονα την «χρυσή τομή» των Αχαιών Ελλήνων κτιστών της ΠΕΝΤΑΛΦΑ, έκτισε τον Παρθενώνα και την στέγη αυτού έκανε με την γωνία 108΄μοιρών της ΠΕΝΤΑΛΦΑ, καθώς και τον «θησαυρό των Αθηναίων» στους Δελφούς έκανε με την ίδια γωνία στέγης των 108΄μοιρών της ΠΕΝΤΑΛΦΑ.
Επί πλέον η ΠΕΝΤΑΛΦΑ το ιερό σχήμα του Πυθαγόρα, με ένωση των κορυφών της από πέντε ευθείες έκανε το ΙΣΟΠΛΕΥΡΟ πεντάγωνο, πού σαν πολύεδρο κάνει το ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ των Θεών, των αρχαίων Ελλήνων σαν την μεγαλύτερη τελειότητα. Όταν στις γωνίες των πολυέδρων συναντάται, ο αυτός αριθμός γωνιών πλευρών, τότε ονομάζονταν από τους Αχαιούς Έλληνες «Ιερά σχήματα Πυθαγορείων» και εμπεριέχουν εντός τους, ολους τους αριθμούς που έχουν σχέση με το χρόνο, με την ύλη, την ζωή, και τους νόμους της φυσεως και αυτά είναι μονο πέντε. Αργότερα οι χριστιανοί τα ονόμασαν «Πλατωνικά», διότι δεν άρεσαν που ο Πυθαγόρας δίδασκε την «Μετεμψύχωση και Μετενσάρκωση σε συγγενείς» και τα ονόμασαν «κοσμικά, σύμπαντος, ουράνια» ή «Αρχιμήδου».
Επιπλέον από το ισόπλευρο ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟ (πεντάλφα)- ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ (θεών) βγαίνουν οι « 12 ΜΗΝΕΣ (δώδεκα πλευρές)». Επιπλέον από το ισόπλευρο ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟ (πεντάλφα)- ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ (θεών) βγαίνουν οι «30 ΗΜΕΡΕΣ του μήνα (30 αιχμές δωδεκάεδρου)». Επιπλέον από το ισόπλευρο ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟ (πεντάλφα)- ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ (θεών) βγαίνει το «ΕΤΟΣ των Αχαιών Ελλήνων (12 μήνες επί 30 ημέρες κάθε μήνα των αρχαίων Ελλήνων, συν τις εορτές της ΦΩΤΙΑΣ πού ήταν 5 ημέρες και κάθε Ολυμπιάδα 6 ημέρες = 365 ή 366 ημέρες). Επιπλέον από το ισόπλευρο ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟ (πεντάλφα)- ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ (θεών) βγαίνουν οι 12 ΏΡΕΣ της ημέρας (12 έδρες) και νύχτας (12 έδρες) και σαν δυαδικό πολύεδρο οι 24 ΩΡΕΣ ημερονυχτίου. Επιπλέον από το ισόπλευρο ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟ (πεντάλφα)- ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ (θεών) βγαίνουν τα λεπτά της ώρας (5 πλευρές επί 12 έδρες ίσον 60΄ λεπτά). Επιπλέον από το ισόπλευρο ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟ (πεντάλφα)- ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ (θεών) βγαίνουν τα δευτερόλεπτα (5 πλευρές επί 12 έδρες ίσον 60΄ λεπτά επί τον εαυτό τους 3600΄΄, όπου μας δίνουν σε δέκατα, τις μοίρες του Κύκλου 360,0΄ και ΠΑΛΙ. Επιπλέον από το ισόπλευρο ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟ (πεντάλφα)- ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ (θεών) βγαίνουν οι «τρεις διαστάσεις υλικών (συνάντηση τριών πλευρών σε κάθε κορυφή). Επιπλέον από το ισόπλευρο ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟ (πεντάλφα)- ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ (θεών) βγαίνουν και τα «20 αμινοξέα (γωνίες)» που παράγουν την ζωή (φυτών και ζώων). Επιπλέον το ισόπλευρο ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟ (πεντάλφα)- ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ (θεών), είναι το ΤΕΛΕΙΟ ισοσκελή πολύπλευρο που εμπεριέχεται σε ΣΦΑΙΡΑ (σχήμα τελειότητας, διαστήματος, γης) και η επιφάνεια σφαίρας περνά από ΟΛΕΣ τις γωνίες και ακουμπά ΟΛΕΣ τις πλευρές του. Επιπλέον το ισόπλευρο ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟ (πεντάλφα)- ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ (θεών), είναι σε ΔΥΑΔΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ με το ισόπλευρο εικοσάεδρο, ενώ το ισόπλευρο εξάεδρο είναι σε δυαδικό σύστημα με το ισόπλευρο οκτάεδρο και το ισόπλευρο τετράεδρο είναι σε δυαδικό σύστημα με τον εαυτό του.