Του Χ.Κ. Λαζαρόπουλου
Ποτέ δεν συμπάθησα τους
φανατικούς και τους ακραίους ανθρώπους. Δεν μου αρέσουν, όπως δεν μου
αρέσουν η υπερβολή, η υποκρισία και το ψέμμα. Η σύλληψη όσων υποτίθεται
πως αποτελούν τον ηγετικό πυρήνα της «Χρυσής Αυγής» έγινε το θέμα της
ημέρας. Είχε δίκιο η φίλη μου, η Σταυρούλα, που μου έστειλε σε γραπτό
μήνυμα: «Μήπως τώρα θέσαμε ελεύθερο τον Τσοχατζόπουλο;».
Πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι σε μια παραδοχή. Όταν οι «ηρακλειδείς» του πολιτικού συστήματος έκαναν τα στραβά μάτια, μόνο ο κ. Γιώργος Καρατζαφέρης και ορισμένα από τα στελέχη του περιέγραφαν τον κίνδυνο που ελλόχευε η διαφαινόμενη είσοδος της «Χρυσής Αυγής» στη Βουλή. Αλλά και ο κ. Καρατζαφέρης δεν
έκανε τόση φασαρία επειδή ήθελε να προειδοποιήσει το πολιτικό σύστημα.
Αγωνιζόταν να μη μείνει εκτός του κοινοβουλίου, κάτι που τελικώς δεν
κατάφερε.
Δεν είναι η ώρα να αναλύσουμε τα λάθη,
τις ευθύνες και τις παραλείψεις του κ. Καρατζαφέρη διαχρονικώς, δηλαδή
από την εποχή που κήρυξε ανένδοτο λάσπης εναντίον του κ. Κώστα Καραμανλή
ή μίλησε με μισόλογα για τους αποδέκτες χρημάτων από τα μαύρα πακέτα
της "Siemens" ώστε στην κρίσιμη στιγμή να διαπραγματευτεί με
κουτοπονηριές μια θέση στη μεταλλασσόμενη Ν.Δ. Θα έρθει η ώρα και δεν θα
υπάρξει επιείκεια.
Ωστόσο, το θέμα της ημέρας είναι η
«Χρυσή Αυγή». Αυτό το πολιτικό μόρφωμα που κατάφερε στη χειρότερη στιγμή
της νεώτερης ιστορίας να μπει στη Βουλή αποτέλεσε τον κύριο εκφραστή
του πολιτικού συστήματος και όσων προσπαθούν να το χειραγωγήσουν. Ποτέ
δεν λειτούργησε αντισυστημικά και ποτέ δεν πρέσβευσε πατριωτικές αξίες
και αρχές.
Πρόσωπα που κατάφεραν να κάνουν
επιδέξιες πολιτικές κωλοτούμπες και ιδεολογικές εκπτώσεις από τα
αριστεροφανή πολιτικά ιερατεία, στις παρυφές του ακροδεξιού κρατισμού
-σε συνεννόηση με τα διευθυντήρια που ελέγχουν διά του «συστήματος
Σημίτη»- το μπουλούκι της «Χ.Α.» βρήκαν το ιδανικό παραπέτασμα καπνού.
Τους ενέταξαν στο πολιτικό σύστημα για να φαίνονται λιγότερο ακραίοι στο
πολιτικό περιβάλλον που κινούνται.
Παράλληλα, τους άφησαν να εκτίθενται με
τις παραληρηματικές ενέργειές τους για να παραστήσουν τους θεματοφύλακες
της Δημοκρατίας, στο όνομα της οποίας προωθούν την πιο αντιδημοκρατική
πολιτική από συστάσεως του νεο-ελληνικού κράτους. Όλοι καταλαβαίνουμε
νομίζω σε ποιους συνομιλητές και συνεργάτες του πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά αναφέρομαι. Κι αν δεν έγινα κατανοητός, θα σας πω κάτι ακόμα για να βοηθήσω.
Αυτοί που βαφτίστηκαν «φιλοευρωπαϊκό
μέτωπο» στις τελευταίες εκλογές, οι δήθεν μορφωμένοι κρατικοδίαιτοι που
μιλούν περί του (ασύντακτου, απροσδιόριστου και ανεξεταστέου)
«συνταγματικού τόξου», της «νέας Ελλάδας» και της «Ελλάδας 2021 (του
Δικτύου 21)», δεν διαφέρουν στην ιδεολογία με τους άλλους που έπαιζαν με
όπλα, άρβυλα και διάφορα υποβοηθήματα φετίχ για το πιο ακραίο
αφροδισιακό: την εξουσία.
Πολύς κόσμος δεν μένει στο θέαμα των
φτωχών που προσφέρει σε απευθείας σύνδεση η τηλεόραση με την ευγενική
χορηγία του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Ακόμα έχει μυαλό και σκέφτεται.
Οι πολιτικοί συνεταίροι που βρίσκονται στην υπηρεσία των δανειστών, οι
σουρεάλ της αντιπολίτευσης και οι δραπέτες του αιματοβαμμένου
χρονοντούλαπου της ιστορίας είναι ομογάλακτοι και το ίδιο υπεύθυνοι για
εγκληματικές πράξεις, όπως πρόσωπα που εγκλωβίστηκαν ή εξυπηρέτησαν
ολιγάρχες μέσω της «Χρυσής Αυγής».
Η δημοκρατία βρίσκεται σε κίνδυνο. Όσες
μπούρδες κι αν εκφράσουν όσοι παρελαύνουν από τις συχνότητες της
απολύτως ελεγχόμενης "Digea" το πολίτευμα βρίσκεται σε κίνδυνο και η
κοινή γνώμη δεν πείθεται με θεαματικές αστυνομικές επιχειρήσεις. Τα εφέ
του Χόλλυγουντ διαψεύδουν τους ντόπιους «ράμπο» με τον χαρτογιακά.
Όταν βλέπει κανείς σε απευθείας σύνδεση τον μονίμως «αμελέτητο» κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη να επιδίδεται σε αναλύσεις καφενειακής διανόησης, τον κουμπάρο υπόδικου υπουργού να κάνει τον αδέκαστο κριτή, τις ορντινάντσες πλανόδιων τεχνοκρατών της τρόικας να ξερνούν κουταμάρες, καταλαβαίνει ότι βρισκόμαστε ακόμα στον κατήφορο.
Αυτή η πορεία θα ανατραπεί μόνο με πυγμή και αποφασιστικότητα. Να σταματήσει ο κ. Κώστας Σημίτης να
κάνει τον αρθρογράφο κι ας μιλήσει ενώπιον της Δικαιοσύνης για τα
εγκλήματα της πολιτικής του. Άλλωστε το «μαύρο χρήμα» που πήγε στους
βαρώνους της διαπλοκής στην περίοδο 1996 – 2004 αποτελούν επίσης
προϊόντα εγκλήματος εις βάρος του ελληνικού λαού. Ακολουθούν οι κ.κ. Γιώργος Παπανδρέου και Γιώργος Παπακωνσταντίνου
για τους ατυχείς και εθνικώς ελεγχόμενους χειρισμούς τους στο κρίσιμο
διάστημα από τον Οκτώβριο ως τον Δεκέμβριο του 2009 όταν η χώρα
παραδόθηκε αμαχητί στο επιχειρηματικό κατεστημένο που διοικεί διά της
Καγκελαρίας τη Γερμανία και την Ευρώπη.
Όπως έγινε με τους ακροδεξιούς, θα
έπρεπε να μάθουμε από ειδικές υπηρεσίες όπως είναι η ΕΥΠ τι έκανε ο
(εξαφανισθείς εκ του δημοσίου βίου) κ. Γιάννος Παπαντωνίου για το μεγάλο σκάνδαλο με την απώλεια περιουσιών στο Χρηματιστήριο το 1999, αλλά και ως διάδοχος του κ. Άκη Τσοχατζόπουλου στο υπουργείο Εθνικής Αμύνης υλοποιώντας το ύποπτο και σκοτεινό εξοπλιστικό πρόγραμμα ΕΜΠΑΕ 2000 – 2005.
Με την ίδια βούληση πρέπει να μάθουμε ποιοι βρίσκονταν πίσω από τις υποκλοπές εις βάρος του πρώην πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή
και στελεχών της κυβέρνησής του. Ποιοι έκαψαν την Αθήνα τον Δεκέμβριο
του 2008, με τηλεφωνικές εντολές τις οποίες δεν εντόπισαν ποτέ τα
«κουτάκια» των υπηρεσιών. Πώς κατάφεραν οι Ρώσοι να εντοπίσουν τη
δολοφονική ενέδρα εναντίον του πρώην πρωθυπουργού ενώ οι δικοί μας
ενήργησαν κατόπιν εορτής.
Έτσι θα θωρακιστεί το πολιτικό σύστημα
και επιτέλους θα λειτουργήσουν με περισσότερη πειθώ οι θεσμοί. Τα
πυροτεχνήματα περί «αντιρατσιστικών νόμων», «νομοθετικών πρωτοβουλιών»
και άλλων ιδεών υπό το φόβο του ακροδεξιού μορφώματος χρυσώνουν το χάπι.
Το πολιτικό σύστημα γέννησε τη «Χ.Α.» κι αυτό τη θυσιάζει για
να κερδίσει χρόνο. Ο κοινωνικός θυμός και η οργή κοχλάζουν, όσο κι αν
ορισμένοι νομίζουν ότι ξεμπέρδεψαν με τη Λερναία Ύδρα που θρέφει το
παρακράτος και τη διαφθορά.
Αυτή θα είναι η ηθική ικανοποίηση ύστερα
από το έγκλημα που συνιστά ο θάνατος χιλιάδων ανθρώπων που οδηγήθηκαν
σε απονενοημένο διάβημα από την απόγνωση και τα αδιέξοδα που προκάλεσαν
οι μονίμως ανεύθυνοι του πολιτικού συστήματος.