Η μουσική φέρνει υγεία και ευτυχία
Με την μουσική μπορείς να τονώσεις τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και ταυτόχρονα να μειώσεις τα επίπεδα του στρες στον οργανισμό,
Η επιστημονική διαπίστωση ήρθε μετά την επανεξέταση 400 ερευνητικών μελετών που ασχολήθηκαν με την επίδραση της μουσικής στον άνθρωπο.
Η μουσική μάλιστα μειώνει το άγχος κάποιου που πρόκειται να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση πιο επιτυχημένα από τα φάρμακα που χορηγούνται στον ασθενή για να είναι ήρεμος.
Ακόμη και ασθενείς με καρκίνο μπορούν να μειώσουν αποτελεσματικά το άγχος τους μέσω της μουσικής υποστηρίζει έρευνα του 2011.
Οι ερευνητές δηλώνουν: «Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η μουσική αυξάνει ένα αντίσωμα που παίζει σημαντικό ρόλο στην ανοσία του βλεννογόνου σύστημα, γνωστό ως ανοσοσφαιρίνη Α. Ακούγοντας και παίζοντας μουσική μπορείς επίσης να μειώσεις τα επίπεδα της κορτιζόλης (η ορμόνη του στρες).
Προηγούμενη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “British Journal of Psychiatry” έδειξε ότι η θεραπεία με μουσική, όταν συνδυάζεται με φροντίδα, είναι μια επιτυχημένη θεραπεία για την κατάθλιψη.
Μια άλλη μελέτη από το 2011 υποστήριξε ότι μια μουσική που μας συναρπάζει έχει παρόμοια επίδραση με το φαγητό ή το σεξ, αυξάνει τη ντοπαμίνη και προσφέρει περισσότερη ευχαρίστηση.
Oι δέκα εντολές ενός σκύλου
1. Η ζωή μου θα διαρκέσει 10 -15 χρόνια. Κάθε αποχωρισμός και εγκατάλειψη με πληγώνει. Παρακαλώ σκέψου του ΠΡΙΝ με αποκτήσεις.
2. Δώσε μου χρόνο να καταλάβω τι θέλεις από μένα. Βρες μου ένα δάσκαλο να μου μάθει την γλώσσα σου.
6. Θυμήσου ότι ποτέ δεν ξεχνώ πως μου συμπεριφέρεσαι.
7. Παρακαλώ μην με κτυπάς. Εγώ δεν μπορώ να σε κτυπήσω αλλά μπορώ να δαγκώσω και να μαδήσω και σου ορκίζομαι δεν θέλω να το κάνω αυτό.
8. Πριν μου βάλεις τις φωνές γιατί δεν συνεργάζομαι ή τεμπελιάζω ή είμαι "ξεροκέφαλο" αναρωτήσου μήπως κάτι με ενοχλεί. Ίσως να μην τρώω το σωστό φαγητό, να κάνει πολύ ζέστη ή κρύο ή η καρδιά μου να είναι αδύναμη και γερασμένη.
9. Φρόντισέ με όταν γεράσω. Και εσύ θα γεράσεις κάποια μέρα και θα χρειαστείς αγάπη και φροντίδα.
10. Να είσαι μαζί μου στο τελευταίο μου δύσκολο ταξίδι. ΠΟΤΕ μην πεις "δεν μπορώ να παρακολουθήσω ή ας γίνει όταν λείπω". Μείνε δίπλα μου μέχρι την στερνή μου πνοή. Τα πάντα είναι ευκολότερα για μένα όταν ΕΣΥ είσαι δίπλα μου και μου κρατάς το πόδι ή μου χαϊδεύεις το κεφάλι.
Να θυμάσαι ΣΕ ΑΓΑΠΩ.
Πηγή: iatronet.gr
Χλευασμό, εξευτελισμό και ταπείνωση βιώνουν οι Έλληνες στην Αυστρία
Στις μεταβολές που έχει υποστεί η εικόνα των Ελλήνων που ζουν στην
Αυστρία, εξαιτίας της κρίσης στην Ελλάδα, αλλά και στις αντιδράσεις τους
απέναντι στην αντιμετώπισή τους από τους Αυστριακούς πολίτες και τα
αυστριακά Μέσα Ενημέρωσης, αναφέρεται σημερινό εκτενές δημοσίευμα στην
αυστριακή εφημερίδα «Wiener Zeitung», με τίτλο «Δεν σας χρωστάμε
χρήματα».
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ-VIDEO: Καλύτεροι φίλοι για μια ζωή…
Ο John Unger και ο σκύλος του Schoep έχουν μια σχέση δυνατή που κρατάει εδώ και 19 χρόνια...
από τότε δηλαδή που ο John υιοθέτησε το συμπαθές τετράποδο σε ηλικία μόλις 8 μηνών, σώζοντάς το κυριολεκτικά από τον βάναυσο ιδιοκτήτη του που το κακοποιούσε. Κι ο Schoep όλα αυτά τα χρόνια ανταπέδωσε την αγάπη του αφεντικού του με τον καλύτερο τρόπο. Ήταν πάντα δίπλα του, και μάλιστα σε πολύ δύσκολες στιγμές. «Όταν χώρισα με την αρραβωνιαστικιά μου έπεσα σε κατάθλιψη. Έφτασα κοντά στην αυτοκτονία… Ο Schoep με γλίτωσε πολλές φορές από το θάνατο…», λέει ο John. Ο καιρός πέρασε και έφτασε αυτή η στιγμή για τον John που έπρεπε να ανταποδώσει την αφοσίωση στο σκύλο του. Πριν από μερικά χρόνια ο Schoep εμφάνισε αρθρίτιδα και οι πόνοι ήταν αφόρητοι από την αρχή. Το σκυλί δεν μπορούσε να κινηθεί εύκολα, δεν έβρισκε πουθενά ησυχία και το χειρότερο δεν μπορούσε πια να κοιμηθεί… Αν και η θεραπεία είναι πολύ ακριβή για τον John, ο οποίος εργάζεται ως επιστάτης σε ένα αγρόκτημα έξω από Bayfield στο Ουισκόνσιν, ο ίδιος αγόραζε στην αρχή όλα τα φάρμακα επιμελώς, προκειμένου να μειωθούν οι πόνοι στα κόκαλα του σκύλου. Κι αυτό για πολύ καιρό…
Όμως η κατάσταση του Schoep χειροτέρευε και ο πόνος ήταν αβάσταχτος. Τόσο πολύ, μάλιστα, που ο σκύλος δεν μπορούσε πια να κοιμηθεί καθόλου. Ο John δοκίμασε τα πάντα και βρήκε σύντομα τη λύση: Πηγαίνει καθημερινά τον σκύλο του αρκετά χιλιόμετρα μακριά, σε μια λίμνη, και τον νανουρίζει υπομονετικά μέσα στο νερό!!! «Είναι ο μόνος τρόπος για να αποκοιμηθεί λίγο και να ξεκουραστεί. Η θερμοκρασία του νερού μειώνει τους πόνους στα κόκαλά του… Κάθομαι όσο χρειαστεί αρκεί να του προσφέρω λίγη ηρεμία…», περιγράφει ο John. Η συγκινητική αυτή ιστορία ήρθε στο φως της δημοσιότητας όταν η φίλη του John και φωτογράφος στο επάγγελμα Hannah Stonehouse Hudson απαθανάτισε τους δυο φίλους μέσα στο νερό και στη συνέχεια ανάρτησε τη φωτογραφία στη σελίδα της στο Facebook, γράφοντας μερικά σχόλια.
ΔΕΙΤΕ: Δημόσιοι υπάλληλοι σε διάφορα μέρη του κόσμου!
Ο Ολλανδός φωτογράφος Jan Banning παρουσιάζει ένα εντυπωσιακό φωτογραφικό ρεπορτάζ…
σε οκτώ χώρες του κόσμου και σε πέντε διαφορετικές ηπείρους εν ονόματι «Bureaucratics» όπου οι κρατικοί υπάλληλοι απαθανατίζονται στα γραφεία τους και αποκαλύπτουν τους μισθούς τους.
«Πρόκειται για μια συγκριτική φωτογραφική μελέτη του πολιτισμού διάφορων χωρών έτσι όπως διαφαίνεται μέσα από την κρατική διοίκηση και τους δημόσιους υπαλλήλους. Οι επισκέψεις μου σε όλα τα γραφεία έγιναν ξαφνικά, χωρίς προειδοποίηση έτσι ώστε να μην υπα΄ρχει απόπριν ο χρόνος της… τακτοποίσης των γραφείων», επεξηγεί ο φωτογράφος. Ο Jan ταξίδεψε στη Βολιβία, την Κίνα, τη Γαλλία, την Ινδία, τη Λιβερία, τη Ρωσία, την Υεμένη και τις Ηνωμένες Πολιτείες φωτογραφίζοντας αστυνομικούς, σερίφηδες, ταχυδρόμους, διοικητικούς υπαλλήλους και πολλούς άλλους μέσα στα γραφεία τους, κάνοντας «κλικ» στη ζωή των… γραφειοκρατών.
Όσο για τους μηνιαίους μισθούς; Έχουν μεγάλο ενδιαφέρον κυρίως πολιτιστικά, καθώς τα ποσά αντικατοπτρίζουν πλήρως την κουλτούρα κάθε χώρας. Έχει πραγματικά μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε όλους αυτούς τους δημοσίους υπαλλήλους να… ανοίγουν τα χαρτιά τους!
1. Ινδία, Μπιχάρ
Sushma Prasad (γεν. 1962), διοικητική υπάλληλος. Μισθός 5.000 ρουπίες (100 ευρώ).
Surinder Kumar Mandal (γεν. 1946), επιθεωρητής στην Εφορία στο Τμήμα Φοροεισπράξεων. Μισθός 9.500 ρουπίες (189 ευρώ).
2. Κίνα, Shandong
Qu Shao Feng (γεν. 1964), επικεφαλής της Γενικής Διεύθυνσης Δημόσιας Ασφάλειας. Μισθός: 3.100 γιουάν (286 ευρώ).
Wang Ning (γεν. 1983), διοικητική υπάλληλος στο Τμήμα Οικονομικών Υποθέσεων. Μισθός: 2.100 γιουάν (228 ευρώ).
3. Γαλλία, Ωβέρνη
Roger Vacher (γεν. 1957), ανώτατος αστυνομικός στη Δίωξη Ναρκωτικών. Μισθός: ευρώ 2.200.
Maurice Winterstein (γεν. 1949), υπεύθυνος στο Τμήμα Προώθησης Ίσων Ευκαιριών με αρμοδιότητα τα δικαιώματα του πολίτη. Μισθός: 1.550 ευρώ.
4. Λιβερία
Adolph Dalaney (γεν. 1950), αρχηγός της Τροχαίας στο Εθνικό Αρχηγείο της Αστυνομίας. Μισθός: 1.000 δολάρια Λιβερίας (17 ευρώ).
Henry Gray (γεν. 1940), Υπεύθυνος αστυνόμευσης της περιοχής Kanweaken. Μισθός: 975 δολάρια Λιβερίας (16 ευρώ)
5. Ρωσία, Σιβηρία
Marina Nikolayevna Berezina (γεν. 1962), γραμματέας του επικεφαλής του Οικονομικού Τμήματος της επαρχίας Τομσκ. Μισθός: δεν τον αποκάλυψε.
Nikolajevich Ilyich Volkov (γεν. 1954), Διαχειριστής του χωριού Alexandrovskoye (περίπου 1.000 κάτοικοι) στο Τομσκ. Μισθός: 9.000 ρούβλια (243 ευρώ).
6. Αμερική, Τέξας
Rudy Florence (γεν. 1963), ένας από τους 118 Texas Rangers (όργανα επιβολής του νόμου). Μισθός: 3.720 ευρώ.
Dede McEachern (γεν. 1969), διευθύντρια στο Τμήμα Αδειών και Κανονισμών του Τέξας. Μισθός: 4,240 ευρώ.
7. Υεμένη
Ali Abdulmalik Shuga (γεν. 1964), υπεύθυνος Αρχείων στο Υπουργείο Εμπορίου. Μισθός: 30.500 ριάλ (117 ευρώ).
Nadia Ali Gayt (γεν. 1970), Σύμβουλος στο Υπουργείο Γεωργίας. Μισθός: 28.500 ριάλ (110 ευρώ).
8. Βολιβία, Potosi
Constantino Ayaviri Castro (γεν. 1950), Αστυνομικός Γ’ τάξης στο Δήμο Tinguipaya. Μισθός: 800 bolivianos (189 ευρώ).
Marcial Castro Revollo (γεν. 1942), υπάλληλος στο Μητρώο του Δήμου Betanzos, υπεύθυνος έκδοσης πιστοποιητικών θανάτου, γεννήσεων, γάμου. Μισθός: 500 bolivianos (55 ευρώ).
perierga.gr
Ο περίεργος τρόπος που πέθαναν 19 αρχαίοι σοφοί
ΑΝΑΚΡΕΩΝ: Κι εδώ ο θρύλος δίνει και παίρνει. Λέγεται, λοιπόν ότι ο Ανακρέων σκοτώθηκε από τον Ίππαρχο στην Αθήνα. Εμείς γνωρίζουμε ότι τον Ίππαρχο τον είχε σκοτώσει πριν από αυτή τη διάδοση ο Αρμόδιος. Άλλος θρύλος για το θάνατο του Ανακρέοντα λέει πως πνίγηκε από μια ρώγα σταφυλιού, αν αυτό δεν είναι σύγχυση με το θάνατο του Σοφοκλή.
ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ: Ο προληπτικός αδερφός του βασιλιά της Σκυθίας Σαύλιος, επειδή νόμιζε ότι θέλει ο αδερφός του να μεταφέρει τη λατρεία των Ελευσινίων της Αθήνας στη Σκυθία, τον σκότωσε με τόξο, κατηγορώντας τον για ασέβεια.
ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ: Φονεύθηκε κατά την άλωση των Συρακουσών από αγροίκο και βάρβαρο στρατιώτη, τον οποίο θέλησε να διώξει από το εργαστήριο του για να μην του διακόψει τις σκέψεις του, λέγοντας το γνωστότατο από τότε: «Μη μου τους κύκλους τάραττε».
ΒΙΑΣ: Βρήκε θάνατο στις επάλξεις του καθήκοντος, αφού μίλησε για πολλή ώρα , αν και υπέργηρος, υπερασπίζοντας κάποιον ενώπιον του δικαστηρίου, έγειρε, μετά το τέλος του λόγου του, το κεφάλι του στην αγκαλιά του εγγονού του και πέθανε.
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ: Καταδικάστηκε με απαίτηση του Αντίπατρου σε θάνατο και κατέφυγε στο ναό του Ποσειδώνα στην Καλαυρία, ήπιε δηλητήριο και πέθανε.
ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ: Πέθανε ξαφνικά στην Αρεθούσα, πολύ κοντά στην Αμφίπολη, κατασπαραγμένος από άγριους σκύλους του βασιλιά Αρχέλαου του οποίου ήταν φιλοξενούμενος.
ΖΗΝΩΝ: Υποβλήθηκε σε μαρτυρικό θάνατο από άγριο κοπάνισμα μέσα σε μεγάλο γουδί, ύστερα από διαταγή του τυράννου Ελέας Νέαρχου!
ΗΣΙΟΔΟΣ: Πήγε στη Λοκρίδα και έμεινε στο σπίτι κάποιου Μιλήσιου. Εκεί φονεύθηκε από τους γιους του Μιλήσιου, οι οποίοι νόμιζαν ότι ατίμασε την αδερφή τους και το σώμα του το έριξαν στη θάλασσα.
ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ: Δολοφονήθηκε, διότι στρατηγεύοντας στην εκστρατεία της Αμφίπολης δεν μπόρεσε να σώσει την πόλη από τους Σπαρτιάτες και το στρατηγό τους Βρασίδα.
ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ: Αυτοκτόνησε με θάνατο από ασιτία, μετά την ήττα των Αθηναίων στη Χαιρώνα.
ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ: (Κορίνθιος) Παρανοϊκή μορφή φιλοσόφου, θέλοντας να εξαφανίσει, σε μεγάλη ηλικία, κάθε ίχνος του, διέταξε δυο έμπιστους σωματοφύλακες να παραφυλάξουν τη νύχτα ένα ορισμένο σημείο και να σκοτώσουν τον πρώτο διαβάτη που θα περνούσε από εκεί και αμέσως να τον θάψουν
. Την ίδια εντολή είχε δώσει σε άλλους τέσσερις, να σκοτώσουν σε μικρή απόσταση τους δύο πρώτους, και σε άλλους οκτώ να σκοτώσουν σε μεγαλύτερη απόσταση τους τέσσερις προηγούμενους! Η διαταγή εξετελέσθη και έτσι έμεινε άγνωστος ο τάφος του Περίανδρου, διότι ο διαβάτης που πέρασε από εκεί μεταμφιεσμένο σε χωρικό ήταν ο ίδιος ο Περίανδρος!
ΠΟΛΥΒΙΟΣ: Πέφτοντας από το άλογο του με πολλά τραύματα άφησε την τελευταία του πνοή.
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ: Κάηκε μέσα στο σπίτι του από τη φωτιά που έβαλε ο Κύλων με μια ομάδα επαναστατών.
ΣΑΠΦΩ: Γκρεμίστηκε από ένα βράχο στο ακρωτήριο Λευκάτα (στη Λευκάδα), ύστερα από ερωτική απογοήτευση που δοκίμασε τον ωραίο αλλά ακατάδεχτο ναυτικό Φάωνα.
ΣΟΦΟΚΛΗΣ: Πνίγηκε καταπίνοντας μια ρώγα σταφυλιού.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Καταδικάστηκε από το Αθηναϊκό δικαστήριο σε θάνατο με κώνειο. (Μετά την απόφαση που τον καταδίκαζε να πιει το κώνειο, οι φίλοι του είπαν στον Σωκράτη: «Οι Αθηναίοι σε καταδίκασαν σε θάνατο»! Κι ο Σωκράτης απάντησε: «Κι αυτούς τους καταδίκασε η φύση».
Με 281 ψήφους εναντίον 275, δηλαδή με πλειοψηφία 6 μονάχα ψήφων, ο Σωκράτης κηρύχτηκε ένοχος. Οι δικαστές τον ρώτησαν ποια ποινή προτιμούσε να του επιβληθεί και εκείνος ζήτησε με κάποια ειρωνεία, μια τιμητική αμοιβή. Τους απάντησε: «Να σιτίζομαι στο Πρυτανείο».)
ΧΙΛΩΝ: Πέθανε σε πολύ μεγάλη ηλικία στην Πίσα από υπερβολική χαρά, που του δημιουργήθηκε όταν αγκάλιασε το γιο του, που επέστρεψε από την Ολυμπία νικητής στο αγώνισμα της πυγμαχίας.
Μνημόνιο στην αρχαία Αθήνα
Οι αρμόδιοι μας βομβαρδίζουν καθημερινά με νέα μέτρα που στοχεύουν στην
αύξηση των κρατικών εσόδων, στην περικοπή των δημόσιων δαπανών, στην
ευρύτερη εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών και στην αναζήτηση
νέων. Πρόκειται για συνήθη μέτρα που λαμβάνονται από χώρες που
αντιμετωπίζουν οικονομικά αδιέξοδα, στην προσπάθειά τους να αποτινάξουν
το βάρος των χρεών και να ορθοποδήσουν. Πρόκειται για... φάρμακα μιας
τυποποιημένης συνταγής, διαχρονικής και παγκόσμιας ισχύος, που αποβλέπει
στη θεραπεία άρρωστων οικονομιών. Επομένως δεν μας εκπλήσσει το ότι
παρόμοια μέτρα λαμβάνονταν σε ανάλογες οικονομικές συγκυρίες, και στην
αρχαία Ελλάδα.
Μετά τη διάλυση και της Β Δ Αθηναϊκής Συμμαχίας λίγο πριν από τα μέσα του 4ου αι. π.Χ., οι Αθηναίοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με μεγάλα οικονομικά αδιέξοδα. Συγχρόνως συνειδητοποίησαν ότι ο τρόπος με τον οποίο ζούσαν ως τότε, βασισμένος, κατά ένα μεγάλο μέρος, στα ξένα χρήματα που αποσπούσαν, με τη δύναμη των όπλων, από τους συμμάχους τους, ανήκε οριστικά στο παρελθόν. Εγκαταλείποντας έτσι τις ηγεμονικές τους αξιώσεις, άρχισαν να προγραμματίζουν μια νέα οικονομική πολιτική η οποία θα βασιζόταν, κατά κύριο λόγο, στις δικές τους δυνάμεις.
Καταρχήν βελτίωσαν το μηχανισμό είσπραξης των φόρων και των έκτακτων εισφορών- είσπραξη που από παλιά την είχαν εκχωρήσει σε ιδιώτες- και προσπάθησαν να κάνουν το φορολογικό τους σύστημα αποδοτικότερο. Για το τελευταίο πρέπει να τους βοήθησε και η γενική απογραφή όλων των ιδιωτικών περιουσιών την οποία είχαν επιχειρήσει πριν από μερικά χρόνια.
Από την εποχή αυτή συμβαίνει να μας έχει σωθεί ένα αρχαίο κείμενο στο οποίο διατυπώνονται συγκεκριμένες προτάσεις, η εφαρμογή των οποίων, κατά την άποψη του συγγραφέα του, θα έβγαζαν την αθηναϊκή οικονομία από το αδιέξοδο. Εχει τον τίτλο « Πόροι » (ή « περί προσόδων ») και είναι γραμμένο από τον γνωστό μας Ξενοφώντα, τον μαθητή του Σωκράτη, μετά την επάνοδό του στην Αθήνα, ύστερα από μια πολυετή εξορία. Πρόκειται για το μοναδικό σχεδόν δημοσιονομικού περιεχομένου κείμενο που μας έχει διασωθεί από ολόκληρο τον αρχαίο ελληνικό κόσμο. Ο Ξενοφών, οπαδός της φιλειρηνικής πολιτικής, προτείνει καταρχάς αύξηση της γεωργικής και αλιευτικής παραγωγής και εντατικότερη εκμετάλλευση του ορυκτού (κυρίως των λατομείων μαρμάρου) και μεταλλευτικού πλούτου της αττικής γης. Εισηγείται ακόμη τη λήψη μέτρων που θα προσέλκυαν την εγκατάσταση περισσοτέρων ξένων ( μετοίκων ) στην Αττική. Και αυτό όχι τόσο επειδή από αυτούς το αθηναϊκό κράτος εισέπραττε έναν ειδικό φόρο, το μετοίκιον, όσο για να επιτευχθεί η γενικότερη αναθέρμανση της αθηναϊκής οικονομίας. Πολλές και σημαντικές οικονομικές δραστηριότητες στην αρχαία Αθήνα βρίσκονταν στα χέρια μετοίκων, αφού για τους Αθηναίους οι εργασίες αυτές δεν άρμοζαν σε ελεύθερους πολίτες. Ειδικά για την τόνωση του εμπορίου, μέσω της οποίας το κράτος προσδοκά αύξηση των εσόδων του, προτείνει συγκεκριμένα μέτρα. Ανάμεσά τους την ενίσχυση των διαδικασιών σύναψης δανείων, την κατασκευή έργων υποδομής στο λιμάνι του Πειραιά, όπως εμπορικών υπόστεγων εγκαταστάσεων και αξιοπρεπών ενδιαιτημάτων για τους εμπόρους και τα πληρώματα των πλοίων, γρήγορη περαίωση των εμπορικών δικών ώστε να μην παρεμποδίζονται οι κινήσεις των εμπλεκόμενων σ΄ αυτές εμπόρων. Ωστόσο το κλειδί στο δημοσιονομικό πρόγραμμα του Ξενοφώντος είναι η εντατικότερη εκμετάλλευση του αργύρου των μεταλλείων του Λαυρίου. Μας έχουν σωθεί δεκάδες επίσημων κειμένων του 4ου αι. π.Χ. από την αθηναϊκή Αγορά που αναφέρονται στις διαδικασίες εκμίσθωσης των μεταλλείων αυτών. Η εκμετάλλευσή τους παραχωρείτο από το κράτος σε ιδιώτες ύστερα από δημόσιους πλειστηριασμούς. Ηταν τριετούς διάρκειας για τα ήδη γνωστά μεταλλεία και επταετούς για όσα η λειτουργία τους επιχειρείτο για πρώτη φορά. Ρηξικέλευθη είναι η πρόταση του Ξενοφώντος να αγοράσει το κράτος 60.000-90.000 δούλους, τους οποίους στη συνέχεια θα εκμίσθωνε, έναντι ενός οβολού για κάθε δούλο ημερησίως, στους ιδιώτες που εκμεταλλεύονταν τα μεταλλεία. Με το μέτρο αυτό πίστευε ότι θα ανακουφιζόταν γενναία η αθηναϊκή οικονομία, αφού θα εξασφαλιζόταν ημερήσιο «επίδομα» τριών οβολών για κάθε Αθηναίο πολίτη, (ο αριθμός τους υπολογίζεται γύρω στις 20.000-30.000), χωρίς αυτοί να προσφέρουν οποιαδήποτε εργασία. Βέβαια, ο Ξενοφών νόμιζε ότι ο άργυρος των μεταλλείων ήταν ανεξάντλητος!
Η παραπάνω «έξυπνη» πρόταση ήταν σύμφωνη με την κυρίαρχη πολιτική αντίληψη των χρόνων εκείνων στην Αθήνα, που κυβερνιόταν από μια ριζοσπαστική δημοκρατία. Η πολιτική αυτή απέβλεπε πρωτίστως στην ικανοποίηση των υλικών αναγκών των πολιτών και στην εξασφάλιση μιας καλύτερης ζωής για τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, χωρίς οι πολίτες να προσφέρουν στο κράτος ούτε καν στρατιωτική θητεία, αφού στο στρατό καθημερινά η παρουσία μισθοφόρων γινόταν όλο και πιο αισθητή. Επακόλουθο ήταν να προκύψει μια άμβλυνση της πίστης στην ιδέα του κράτους και της υπακοής στους νόμους του, αφού μεγαλύτερη σημασία είχε πλέον το άτομο και όχι η πολιτεία. Οικονομικών κρίσεων μύρια κακά έπονται.
Μετά τη διάλυση και της Β Δ Αθηναϊκής Συμμαχίας λίγο πριν από τα μέσα του 4ου αι. π.Χ., οι Αθηναίοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με μεγάλα οικονομικά αδιέξοδα. Συγχρόνως συνειδητοποίησαν ότι ο τρόπος με τον οποίο ζούσαν ως τότε, βασισμένος, κατά ένα μεγάλο μέρος, στα ξένα χρήματα που αποσπούσαν, με τη δύναμη των όπλων, από τους συμμάχους τους, ανήκε οριστικά στο παρελθόν. Εγκαταλείποντας έτσι τις ηγεμονικές τους αξιώσεις, άρχισαν να προγραμματίζουν μια νέα οικονομική πολιτική η οποία θα βασιζόταν, κατά κύριο λόγο, στις δικές τους δυνάμεις.
Καταρχήν βελτίωσαν το μηχανισμό είσπραξης των φόρων και των έκτακτων εισφορών- είσπραξη που από παλιά την είχαν εκχωρήσει σε ιδιώτες- και προσπάθησαν να κάνουν το φορολογικό τους σύστημα αποδοτικότερο. Για το τελευταίο πρέπει να τους βοήθησε και η γενική απογραφή όλων των ιδιωτικών περιουσιών την οποία είχαν επιχειρήσει πριν από μερικά χρόνια.
Από την εποχή αυτή συμβαίνει να μας έχει σωθεί ένα αρχαίο κείμενο στο οποίο διατυπώνονται συγκεκριμένες προτάσεις, η εφαρμογή των οποίων, κατά την άποψη του συγγραφέα του, θα έβγαζαν την αθηναϊκή οικονομία από το αδιέξοδο. Εχει τον τίτλο « Πόροι » (ή « περί προσόδων ») και είναι γραμμένο από τον γνωστό μας Ξενοφώντα, τον μαθητή του Σωκράτη, μετά την επάνοδό του στην Αθήνα, ύστερα από μια πολυετή εξορία. Πρόκειται για το μοναδικό σχεδόν δημοσιονομικού περιεχομένου κείμενο που μας έχει διασωθεί από ολόκληρο τον αρχαίο ελληνικό κόσμο. Ο Ξενοφών, οπαδός της φιλειρηνικής πολιτικής, προτείνει καταρχάς αύξηση της γεωργικής και αλιευτικής παραγωγής και εντατικότερη εκμετάλλευση του ορυκτού (κυρίως των λατομείων μαρμάρου) και μεταλλευτικού πλούτου της αττικής γης. Εισηγείται ακόμη τη λήψη μέτρων που θα προσέλκυαν την εγκατάσταση περισσοτέρων ξένων ( μετοίκων ) στην Αττική. Και αυτό όχι τόσο επειδή από αυτούς το αθηναϊκό κράτος εισέπραττε έναν ειδικό φόρο, το μετοίκιον, όσο για να επιτευχθεί η γενικότερη αναθέρμανση της αθηναϊκής οικονομίας. Πολλές και σημαντικές οικονομικές δραστηριότητες στην αρχαία Αθήνα βρίσκονταν στα χέρια μετοίκων, αφού για τους Αθηναίους οι εργασίες αυτές δεν άρμοζαν σε ελεύθερους πολίτες. Ειδικά για την τόνωση του εμπορίου, μέσω της οποίας το κράτος προσδοκά αύξηση των εσόδων του, προτείνει συγκεκριμένα μέτρα. Ανάμεσά τους την ενίσχυση των διαδικασιών σύναψης δανείων, την κατασκευή έργων υποδομής στο λιμάνι του Πειραιά, όπως εμπορικών υπόστεγων εγκαταστάσεων και αξιοπρεπών ενδιαιτημάτων για τους εμπόρους και τα πληρώματα των πλοίων, γρήγορη περαίωση των εμπορικών δικών ώστε να μην παρεμποδίζονται οι κινήσεις των εμπλεκόμενων σ΄ αυτές εμπόρων. Ωστόσο το κλειδί στο δημοσιονομικό πρόγραμμα του Ξενοφώντος είναι η εντατικότερη εκμετάλλευση του αργύρου των μεταλλείων του Λαυρίου. Μας έχουν σωθεί δεκάδες επίσημων κειμένων του 4ου αι. π.Χ. από την αθηναϊκή Αγορά που αναφέρονται στις διαδικασίες εκμίσθωσης των μεταλλείων αυτών. Η εκμετάλλευσή τους παραχωρείτο από το κράτος σε ιδιώτες ύστερα από δημόσιους πλειστηριασμούς. Ηταν τριετούς διάρκειας για τα ήδη γνωστά μεταλλεία και επταετούς για όσα η λειτουργία τους επιχειρείτο για πρώτη φορά. Ρηξικέλευθη είναι η πρόταση του Ξενοφώντος να αγοράσει το κράτος 60.000-90.000 δούλους, τους οποίους στη συνέχεια θα εκμίσθωνε, έναντι ενός οβολού για κάθε δούλο ημερησίως, στους ιδιώτες που εκμεταλλεύονταν τα μεταλλεία. Με το μέτρο αυτό πίστευε ότι θα ανακουφιζόταν γενναία η αθηναϊκή οικονομία, αφού θα εξασφαλιζόταν ημερήσιο «επίδομα» τριών οβολών για κάθε Αθηναίο πολίτη, (ο αριθμός τους υπολογίζεται γύρω στις 20.000-30.000), χωρίς αυτοί να προσφέρουν οποιαδήποτε εργασία. Βέβαια, ο Ξενοφών νόμιζε ότι ο άργυρος των μεταλλείων ήταν ανεξάντλητος!
Η παραπάνω «έξυπνη» πρόταση ήταν σύμφωνη με την κυρίαρχη πολιτική αντίληψη των χρόνων εκείνων στην Αθήνα, που κυβερνιόταν από μια ριζοσπαστική δημοκρατία. Η πολιτική αυτή απέβλεπε πρωτίστως στην ικανοποίηση των υλικών αναγκών των πολιτών και στην εξασφάλιση μιας καλύτερης ζωής για τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, χωρίς οι πολίτες να προσφέρουν στο κράτος ούτε καν στρατιωτική θητεία, αφού στο στρατό καθημερινά η παρουσία μισθοφόρων γινόταν όλο και πιο αισθητή. Επακόλουθο ήταν να προκύψει μια άμβλυνση της πίστης στην ιδέα του κράτους και της υπακοής στους νόμους του, αφού μεγαλύτερη σημασία είχε πλέον το άτομο και όχι η πολιτεία. Οικονομικών κρίσεων μύρια κακά έπονται.
Οι 10 νόμοι της ζωής
Ο Νόμος στο κρεβάτι. ..
Κοιμάται πρώτος αυτός που ροχαλίζει.
* Ο Νόμος του Τσέιτ:
Αν βοηθήσεις ένα φίλο που βρίσκεται σε ανάγκη, είναι σίγουρο ότι θα σε θυμηθεί την επόμενη φορά που θα βρεθεί σε ανάγκη.
* Ο Νόμος του Πάρντο:
Τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή είναι ή ανήθικα ή παράνομα ή παχαίνουν.
* Οι Νόμοι του Μέρφυ:
Αν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει.
Αν κάποια πράγματα μπορούσαν να πάνε στραβά και δεν πήγαν, θα αποδειχτεί ότι θα ήταν καλύτερα να είχαν πάει.
* Ο Νόμος του Ντούρκμαν:
Αν κανείς κοιτάξει το πρόβλημά του από κοντά, θα διαπιστώσει ότι και ο ίδιος αποτελεί μέρος του προβλήματος.
* Ο Νόμος του Μουρ:
Όταν προσπαθούμε να απομονώσουμε κάτι, ανακαλύπτουμε ότι είναι ενωμένο με το σύμπαν.
* Ο Νόμος του Τζέιφ:
Υπάρχουν μερικά πράγματα που είναι αδύνατον να τα ξέρεις, αλλά είναι δυνατόν να ξέρεις ποια είναι αυτά τα πράγματα.
* Ο Νόμος του Μπόκλετζ:
Αυτός που γελάει τελευταίος μάλλον δεν κατάλαβε το αστείο.
* Ο Νόμος του Έντελστεν:
Μην ανησυχείς για το τι σκέφτονται οι άλλοι για σένα.
Είναι απασχολημένοι με το να ανησυχούν τι σκέφτεσαι εσύ γι αυτούς.
* Ο Νόμος του Τζέικομπς:
Το να κάνεις λάθη είναι ανθρώπινο, το να τα φορτώσεις όμως σε κάποιο τρίτο είναι ακόμη πιο ανθρώπινο.
24wro
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
