Ποιο είναι το καλύτερο φάρμακο ενάντια στην κούραση και στο στρες;

 

Oικονομικό και το έχουμε όλοι

Στρες, άγχος, κούραση. Το καθημερινό menu μας είναι αρκετά φορτωμένο. Πολλοί από εμάς νιώθουμε ότι δεν αντέχουμε την καθημερινή πίεση και ξεσπάμε σε ανθρώπους που αγαπάμε. Πέραν από τη γυμναστική, την καλή διατροφή και το σωστό προγραμματισμό τι άλλο λέτε να βοηθάει στην καταπολέμηση της κούρασης και του άγχους;

Η αγκαλιά. Ναι καλά διαβάσατε!

Ο ψυχολόγος-ψυχοθεραπευτής στο Λίνκεπινγκ της Σουηδίας. δρ Γιαν Άστρεμ, ανακάλυψε ότι το εξής τρελό: δέκα δευτερόλεπτα αγκαλιάς από ένα αγαπημένο μας πρόσωπο είναι αρκετό για να μειωθεί αισθητά το στρες, η αρτηριακή πίεση καθώς και να αυξηθεί η οξυτοκίνη και οι άλλες ορμόνες ευεξίας που προκαλούν θετικά συναισθήματα. Οι Σουηδοί ερευνητές μελέτησαν ομάδες αντρών και γυναικών ηλικίας 20-49 και διαπίστωσαν μέσω πειραμάτων ότι μετά την αγκαλιά, τα επίπεδα ορμονών αλλάζουν δραματικά.

Αφεθείτε, λοιπόν! Αγκαλιαστείτε άφοβα. Μόνο καλό σας κάνει. Μπορείτε να βρείτε κανένα καλύτερο και... οικονομικότερο αγχολυτικό;

Ποιοι θα πάρουν φθηνότερο ρεύμα κατά 35% με το κοινωνικό τιμολόγιο της ΔΕΗ ; ειδήσεις : Ποιοι θα πάρουν φθηνότερο ρεύμα κατά 35% με το κοινωνικό τιμολόγιο της ΔΕΗ ;

Περισσότερες οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα αλλά και ευπαθείς κοινωνικές ομάδες θα μπορούν σύντομα να προμηθεύονται φθηνότερο ρεύμα καθώς η κυβέρνηση θα διευρύνει το Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο της ΔΕΗ.


Αυτό ανήγγειλε χτες ο υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Ασημάκης Παπαγεωργίου, απαντώντας σε ερώτηση της ΔΗΜΑΡ στη Βουλή. Όπως είπε στο φθηνό οικιακό τιμολόγιο θα ενταχθούν σύντομα περισσότεροι καταναλωτές με χαμηλά εισοδήματα, αλλά και ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, όπως ανάπηροι, άνεργοι και πολύτεκνοι. Το Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο είναι αυτή τη στιγμή φθηνότερο κατά 30-35% στην τιμή της κιλοβατώρας. 


Συγκεκριμένα, θα αυξηθεί το όριο της τετραμηνιαίας κατανάλωσης ώστε να είναι περισσότεροι οι δικαιούχοι. Έτσι, το όριο για χρέωση με έκπτωση θα ανέβει από τις 800 κιλοβατώρες που είναι σήμερα στις 1.400 κιλοβατώρες για καταναλωτές με χαμηλό εισόδημα και ανέργους, και στις 1.600 κιλοβατώρες για ανάπηρους και τριτέκνους. Με αυτές τις αλλαγές θα ωφεληθούν περίπου 300.000 επιπλέον καταναλωτές. Σήμερα δικαίωμα για το Κοινωνικό Τιμολόγιο της ΔΕΗ έχουν περίπου 280.000-300.000 άτομα, και μετά τις τροποποιήσεις αυτό θα επεκταθεί στα 600.000 άτομα περίπου.

Πηγή: Iefimerida.gr

Δικαστική απόφαση: Διαγραφή ολόκληρου του χρέους δανειολήπτριας που διαθέτει κύρια κατοικία!

 

Το Ειρηνοδικείο Κισσάβου Λάρισας διέγραψε τα χρέη άνεργης δανειολήπτριας με μία δικαστική απόφαση-σταθμό.

Το δικαστήριο (38/2012) προσδιορίζει μηδενικές καταβολές στην αιτούσα, αν και η δανειολήπτρια διαθέτει κύρια κατοικία διότι δεν διαθέτει κανένα εισόδημα, γεγονός που δεν της επιτρέπει να ανταποκριθεί στις οικονομικές απαιτήσεις των πιστωτών της.

Η απόφαση του Ειρηνοδικείου βασίζεται στην παράγραφο 5 του άρθρου 8 του Νόμου 3869/2010 που αναφέρεται σε περιπτώσεις ανεργίας ή ελαχίστου εισοδήματος, το οποίο δεν είναι ικανό για βιοπορισμό. Ως εκ τούτου, το δικαστήριο αποφάνθηκε υπέρ της δανειολήπτριας, ορίζοντας μηδενικές καταβολές από μέρους της.

(πηγή)Yahoo.news

Φανταστικά μελομακάρονα

 

Κοσκινίζουμε το αλεύρι και το μπέικιν πάουντερ σε μπωλ. Βάζουμε το λάδι, το σπορέλαιο, το κονιάκ, την ζάχαρη, την κανέλα, το γαρύφαλλο, το ξύσμα πορτοκαλιού. Διαλύουμε την σόδα στον χυμό και την ρίχνουμε στο μείγμα. Ανακατεύουμε με το σύρμα, ρίχνουμε μέσα το αλεύρι και ανακατεύουμε απαλά να το πάρει το μείγμα.

Δεν παιδεύουμε το μείγμα πολύ. Η ζύμη πρέπει να είναι λαδερή και απαλή. Παίρνω ζύμη σε μέγεθος καρυδιού και πλάθω μικρά μελομακάρονα. Τα αραδιάζω σε λαμαρίνες. Ελαφρά κάνω σχέδια με πιρούνι στην επιφάνεια και ψήνω για περίπου 25’ σε καλά προθερμασμένο φούρνο στους 160^o C αέρα, να ροδίσουν καλά και να γίνουν τραγανά. Τα αφήνουμε να κρυώσουν καλά, τελείως.

Για το σιρόπι βάζουμε όλα τα υλικά σε κατσαρόλα και από την ώρα που θα πάρουν βράση, βράζουμε 3’. Ξαφρίζουμε τον αφρό. Αφήνουμε το σιρόπι σε χαμηλή θερμοκρασία στο 1 και μελώνουμε τα μελομακάρονα. Τα βουτάμε στο σιρόπι περίπου 20’’ από κάθε πλευρά. Πασπαλίζουμε με φυστίκι ή καρύδι.

EXTRA ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

1. Πλάστε τα μελομακάρονα πολύ μικρά, έτσι ώστε να μην χρειάζονατι πολλή ώρα μέλωμα. Αν τα πλάσετε μεγάλα, χρειάζονται περισσότερη ώρα ψήσιμο και περισσότερο μέλωμα.
2. Αν παραζυμώσετε τη ζύμη σας, θα 'αμολύσει' / θα αποβάλλει το λάδι! Θα ψηθούν μεν καλά και θα είναι τραγανά, αλλά δεν θα γίνουν αφράτα και δεν θα ρουφήξουν καλά το σιρόπι.
3. Η ζύμη πρέπει να είναι λαδερή και απαλή. Μόλις προσθέσετε το αλεύρι και το πάρει μέσα η ζύμη και δεν φαίνεται, τότε ακριβώς σταματάτε το ζύμωμα!
4. Μην ξεχάσετε να κάνετε σχεδιάκι στην επιφάνεια του κάθε μελομακάρονου με ένα πιρούνι ή με έναν τρίφτη. Αυτό βοηθάει στο να ρουφήξουν σωστά το σιρόπι.
5. Για το σιρόπιασμα: αφού κρυώσουν καλά τα μελομακάρονα, τα βουτάτε στο σιρόπι που σιγοβράζει (στην χαμηλότερη θερμοκρασία της κουζίνας) και αμέσως τα πασπαλίζετε με καρύδι ή φυστίκι.
6. Αν τα θέλετε πολύ μελωμένα: αραδιάζετε τα κρύα μελομακάρονα σε λαμαρίνα και τα περιχύνετε με το ζεστό σιρόπι. Τα αφήνετε να ρουφήξουν καλά και να γίνουν πολύ μελωμένα.

Γυναίκες πριν και μετά την περίοδο..!

 

Μια πονεμένη..

ιστορία με χιουμοριστική προσέγγιση!

7 μέρες πριν την περίοδο

3 μέρες πριν την περίοδο

1 μέρα πριν την περίοδο

Μετά την περίοδο

 

Πηγή: otherside.gr

 

Πώς να μακρύνετε τις βλεφαρίδες σας, με ένα μαγικό έλαιο που θα φτιάξετε μόνες!

 

Η DIY μάσκαρα που θα σας ανοίξει τα μάτια

Υπάρχουν άπειρα καλλυντικά και σκευάσματα για την φροντίδα και την προστασία των μαλλιων μας. Πολλά υπόσχονται ακόμη και να τα μακρύνουν. Με όλα αυτά  όμως τα έλαια και τα βαθιά conditioners, γίνεται εύκολη σχετικά η φροντίδα τους. Τι γίνεται όμως με τις βλεφαρίδες μας; Κι αυτές μαλλιά είναι κατά κάποιο τρόπο και παίζουν σημαντικό ρόλο στην εικόνα μας. Αν και μας αρέσουν οι ψεύτικες, ωστόσο δεν είναι και ό, τι καλύτερο να επιβαρύνουμε τα μάτια μας. Επιπλέον, όσο πιο φυσικό, τόσο πιο καλό. Δεν θα ήταν τέλειο να είχαμε μακριές και υγιείς βλεφαρίδες; Μπορούμε εντελώς φυσικά να δημιουργήσουμε μία....   DIY  mascara που θα τις φροντίσει και θα τις μακρύνει!
Τι χρειαζόμαστε:

Πλένουμε καλά μία παλιά συσκευασία από  mascara ή μανό και τη γεμίζουμε με

-1/4 του δοχείου καστορέλαιο

-1/2 έλαιο βιταμίνης Ε

-1/4 Aloe Vera Gel

Ανακατεύουμε όσο πιο καλά με το βουρτσάκι από την  mascara , και απλώνουμε κάθε βράδυ μία - δύο στρώσεις πριν κοιμηθούμε. Μπορούμε να το κάνουμε και στα φρύδια. Το καστορέλαιο θα δυναμώσεις τις βλεφαρίδες σας και το aloe vera gel θα τις μακρύνει. Η βιταμίνη E επιταχύνει το μήκος! Σε ένα μήνα δεν θα πιστεύετε στα μάτια σας- στην κυριολεξία!

Μόρα .. Εφιάλτης Της «Σκιάς» Ή Ένα Πραγματικό Φαινόμενο ;;

 

Έχετε νιώσει ποτέ στον ύπνο σας πως μια σκιά σας πλησιάζει από άγνωστη προέλευση, σας ακινητοποιεί και σας παίρνει την ψυχή; Νιώσατε τον τρόμο, σαν να βρίσκεστε σε πλήρη παράλυση - αβοήθητος - χωρίς καμία ελπίδα για άμυνα; Τι συμβαίνει όταν κοιμόμαστε και ποια άγνωστα πλάσματα-οντότητες μας περιβάλλουν, χορεύοντας τριγύρω μας ενώ εμείς αγνοούμε παντελώς την μορφή και τις προθέσεις τους;

Πρόκειται για τον κόσμο των σκιών. Έναν κόσμο άυλο και παράλληλο, όπου κατοικεί η γριά μόρα και ο βραχνάς. Για το μυστήριο αυτό έχουν ερευνήσει πολλοί μελετητές του μεταφυσικού.
Μεταξύ αυτών ήταν ο Γιώργος Μπαλάνος ο οποίος μάλιστα το αναφέρει σαν «έρπουσα σκιά». Υπάρχει ωστόσο μια επιστημονική εξήγηση του φαινομένου ή πρόκειται για ένα μεταφυσικό (μετά-την φύση) γεγονός; Τι λένε στις προσωπικές τους μαρτυρίες άτομα που έζησαν τον εφιάλτη της «σκιάς» / της «μόρας» και πως το αντιμετώπισαν;

Ο Τζόναθαν Μπράιτ, έχει ερευνήσει διεξοδικά το θέμα της Μόρας. Μιλώντας,αποκαλύπτει τα στοιχεία των ερευνών του και τα συμπεράσματα στα οποία έχει καταλήξει.

"Ποια είναι η γριά Μόρα;"

"Το φαινόμενο της Μόρας είναι γνωστό από την παράδοση περισσότερο. Είναι κάτι συνηθισμένο και παρατηρείται εδώ και χιλιάδες χρόνια. Η Μόρα είναι το φαινόμενο κατά το οποίο κυρίως όταν ήμαστε ξαπλωμένοι και σε χαλάρωση την ώρα του ύπνου ή σε υπναγωγικά στάδια, νοιώθουμε μια επίθεση από κάτι ξένο να μας πλακώνει, να μην μας επιτρέπει να αναπνεύσουμε και συχνά αυτό συνοδεύεται από οπτασίες από μορφές σκοτεινές, σκιώδεις. Αυτό είναι που έχει μείνει και στην παράδοση να λέμε σαν Μόρα ή Βραχνά. Είναι το αντίστοιχο του σαξονικού nightmare ενώ η μόρα η βαλκανική είναι το nightmare των άγγλων".

"Ένα πραγματικό φαινόμενο"

"Πραγματικό είναι με την έννοια του οτιδήποτε αντιλαμβανόμαστε εμείς σαν αληθινό, εγώ θα το ονόμαζα πραγματικό. Η διάκριση του πραγματικού με το αληθινό για μένα είναι λεπτή και δεν έχει να κάνει με το αν κάποιος αντιλαμβάνεται κάτι με τον Α ή με τον Β τρόπο, όσο με τα αν υπάρχει κάτι πραγματικά που να προκαλεί ένα ερέθισμα ώστε ο άλλος να το αντιληφθεί με κάποιο τρόπο. Η επιστήμη το εξετάζει και το διερευνά σαν φαινόμενο το οποίο μπορεί να προκαλείται από τον οργανισμό. Η παράδοση πάλι έχει τις δικές τις ερμηνείες -ότι πρόκειται για ένα πλάσμα το οποίο έρχεται και επιτίθεται. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση.
Υπάρχουν διάφορες μορφές που παραδοσιακά μπορεί να παίρνει αυτό το φαινόμενο, όπως, η γριά ή ένα μικρό πλάσμα με ένα σκουφί. Τέτοιες καταγραφές έχουνε γίνει από τον Νικόλαο Πολίτη από τις αρχές του 20ου αιώνα, τέλη 19ου αιώνα. Υπάρχουν παραδόσεις και παραδοσιακές ρύσεις που αφορούν αυτό το πράγμα: λένε ότι «με πλάκωσε η Μόρα» ή «έβγαλα το Βραχνά» ".

"Μόρα - μια συμφωνία σιωπής;"

"Εκείνο που περιγράφει ένας άνθρωπος που έχει έρθει σε επαφή με την Μόρα είναι ένα βίωμα του. Συνήθως όμως αποφεύγει να το περιγράψει γιατί φοβάται. Είναι συνήθως κάτι που το καταπνίγει. Δεν είναι πολλές φορές που αυτός που βιώνει κάτι τέτοιο -χωρίς κάποιο έναυσμα- θα βγει να μιλήσει αριστερά και δεξιά. Παρόλα αυτά είναι πάρα πολύς ο κόσμος που το βιώνει. Σε μια στατιστική έρευνα που είχε κάνει ο Χάφορντ πριν από 20 χρόνια, έδειξε ότι τουλάχιστον ένα 15% έχει αντίστοιχα βιώματα έστω και μία φορά στη ζωή του και αυτό είναι το βίωμα που μένει στον άνθρωπο και το οποίο θα περιέγραφε. Το βίωμα είναι αναμφισβήτητο. Δεν είναι ένα παραμυθάκι. Είναι βίωμα".

         

"Το βίωμα της Μόρας"

"Αυτό που βιώνει κανείς το αντιλαμβάνεται περισσότερο σαν αίσθηση ότι κάτι του επιτίθεται, κάτι τον πλακώνει, κάτι τον δυσκολεύει να αναπνεύσει. Και συχνά αυτό το κάτι το βλέπει κιόλας με πολύ συγκεκριμένες μορφές. Μορφές σκιώδεις που συνήθως θυμίζουν κάποιον σκοτεινό κουκουλοφόρο ή -ανάλογα πως την ερμηνεύει κανείς- σαν γυναικεία μορφή με κουκούλα, μαντίλα ή κάποιος τύπος με καπέλο άλλοτε ημίψηλο άλλοτε σε στυλ καουμπόικο. 
Ουσιαστικά τη σιλουέτα βλέπουνε ή και κάποιο πλάσμα που είναι καθισμένο πάνω τους ή τους πιέζει. Είναι μεγάλη συζήτηση το αν αυτό είναι γέννημα του εγκεφάλου τους ή είναι κάτι το οποίο έρχεται πραγματικά πάνω τους εκείνη τη στιγμή. Πιστεύω ότι η αλήθεια είναι κάπου ενδιάμεσα. Η εναλλακτική άποψη των ερευνητών είναι ότι πραγματικά αφορά κάποια άλλα πλάσματα τα οποία μπορεί να είναι οντότητες από κάποιες άλλες διαστάσεις, μπορεί να είναι κάποια δαιμονικά πλάσματα.
Από την άλλη πλευρά η άποψη της ψυχιατρικής, ψυχολογίας κάνει λόγο για παραίσθηση ουσιαστικά που προκαλείται για τον Α ή Β λόγο από κάποιον μηχανισμό στον άνθρωπο. Ωστόσο η δική μου έρευνα έχει δείξει ότι υπάρχει ένα ερέθισμα εξωτερικό το οποίο επικοινωνεί και εσωτερικά με τον άνθρωπο και η μορφή που βλέπουμε δεν έχει τόση μεγάλη σημασία. Είναι απλά ένα μέσο που επικοινωνούμε με το περιβάλλον, και έτσι το αντιλαμβανόμαστε¨".

"Οι άνθρωποι δεν κοιμούνται όταν βλέπουν την Μόρα"

"Οι περισσότερες μαρτυρίες λένε ότι η Μόρα εμφανίζεται όταν οι άνθρωποι είναι ξαπλωμένοι στο κρεβάτι τους σε απόλυτο σκοτάδι. Υπάρχουν και μαρτυρίες για ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με αυτά τα στάδια. Βλέπουν αντίστοιχες μορφές σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες.
Κατά κανόνα, σύμφωνα με τις περισσότερες μαρτυρίες συμβαίνει την ώρα που είναι προς τα στάδια πριν και μετά από τον βαθύτερο ύπνο δηλαδή σε υπναγωγικό στάδιο το οποίο είναι ένα λεπτό χρονικό σημείο γιατί την ίδια στιγμή υπάρχει και η ζυγαριά μεταξύ συνειδητού και ασυνειδήτου που αρχίζει και μετακινείται από τη μία και την άλλη μεριά. Προσωπικά πιστεύω ότι είναι μια στιγμή που μπορεί να ανοίξει μία πύλη μέσα από την οποία μπορείς να επικοινωνήσεις με κάποιον άλλο χωροχρόνο, ή μια άλλη διάσταση".

Επιδόματα τοκετού μόνο για γέννες στο...σπίτι! Τι αναφέρει ο νέος κανονισμός ΕΟΠΥΥ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Σε καιρό τρόικας και τρικομματικής κυβέρνησης όλα μπορούν να συμβούν! Καταργούνται τα επιδόματα τοκετού για όσες γεννούν σε νοσοκομείο! Όμως τυχερές όσες γεννούν σε ...στάνες, στα ταξί, και φυσικά στο σπίτι!

 

 

Αν έχετε υπολογίσει να γεννήσετε σε κάποιο μαιευτήριο και περιμένετε να δείτε βοήθεια από την πολιτεία, ξεχάστε το. Νέα ήθη και έθιμα φέρνει στην ελληνική οικογένεια η κυβέρνηση και ο ΕΟΠΥΥ. 

Για να λάβετε πλέον επίδομα τοκετού θα πρέπει μάλλον να επιστρέψετε κάμποσες δεκαετίες πίσω και να επιλέξετε όχι μαιευτήριο αλλά τις παλιές καλές τακτικές. Δηλαδή να γεννήσετε σπίτι, πάνω σε μια καρέκλα, σε ένα ...χωράφι κάτω από τα δένδρα ή και μέσα στη στάνη. 

Αλλιώς επίδομα δεν έχει. 

 

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο νέο κανονισμό παροχών του ΕΟΠΥΥ όταν μια γυναίκα γεννά σε νοσοκομείο καλύπτονται απλά τα νοσήλια και δε δικαιούται επίδομα. Όμως “σε περίπτωση τοκετού εκτός νοσηλευτικού ιδρύματος, καταβάλλεται αντί μαιευτικής περίθαλψης εφάπαξ χρηματικό βοήθημα ύψους 900 €, 1200 € για δίδυμη κύηση και 1600 € για τρίδυμη κύηση. Τοκετός θεωρείται και η γέννηση νεκρού εμβρύου άνω των 25 εβδομάδων”.

Σύστημα και έμπνευση ...ότι πρέπει για να καταπολεμηθεί το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας. 

 

Κατά τα άλλα η τεχνητή γονιμοποίηση θα καλύπτεται από τον ΕΟΠΥΥ έως την ηλικία των 50 ετών και μέχρι 4 προσπάθειες. Όπως σημειώνεται: “Χορηγούνται δαπάνες ιατρικώς υποβοηθούμενης

αναπαραγωγής στις άμεσα και έμμεσα ασφαλισμένες

ασφαλιστικών οργανισμών ηλικίας έως 50 ετών και μέχρι 4 ολοκληρωμένες προσπάθειες, αφού συμπληρωθεί

τετράμηνο από την τελευταία προσπάθεια”.

 

iatropedia.gr

Τι είναι ευτυχία; Από τον Αριστοτέλη στον Νίτσε

Ευτυχία είναι όταν αυτά που σκέφτεσαι,

αυτά που λες και αυτά που πράττεις

βρίσκονται σε αρμονία

Μαχάτμα Γκάντι

Η πολυδιάστατη έννοια της ευτυχίας, η οποία έχει αποτελέσει αντικείμενο πολλών και διαφορετικών επιστημονικών κλάδων όπως και μελέτη χιλιάδων έιδικών, έχουν οδηγήσει στην αδυναμία υιοθέτησης ενός κοινού ορισμού ή έστω ενός κοινού κώδικα επικοινωνίας αναφορικά με αυτό το ζήτημα, γεγονός που δίνει μια γοητεία στο εγχείρημα προσδιορισμού τι είναι ευτυχία.

Η δυσκολία του ορισμού της έννοιας ευτυχία αποτυπώνεται στην προσπάθεια σκιαγράφησής της στο κλασικό «Λεξικό της Φιλοσοφίας» του Andre Lalande (1955), όπου η ετυμολογική έννοια συμπληρώνεται από δύο ακόμη επεξηγήσεις και εν τέλει απαιτεί και μια κριτική επί των όρων, ώστε ο αναγνώστης να μπορεί να θεωρήσει ότι έχει κάπως κατανοήσει τις εννοιολογικές παραμέτρους του όρου. Η ετυμολογική σημασία αναφέρεται στην ευνοϊκή τύχη, από το ελληνικό πρόθεμα ευ και τύχη, από τη ρίζα τυγχάνω, που παρουσιάζει αντιστοιχία και με τον αγγλοσαξονικό όρο happiness από το happen με την έννοια του γεγονότος που συμβαίνει κατά τύχη καθώς και το γερμανικό gluck από τη γερμανική ρίζα gelingen που σημαίνει επιτυγχάνω.

Με μια ευρύτερα φιλοσοφική θεώρηση, ευτυχία, σύμφωνα πάντα με το Λεξικό του Lalande, είναι «η κατάσταση της πλήρους ικανοποιήσεως που γεμίζει όλη τη συνείδηση». Προτείνεται παράλληλα ο αναλυτικότερος και διεισδυτικότερος ορισμός που δίνει ο Καντ στο έργο του Κριτική του Καθαρού Λόγου, σύμφωνα με τον οποίο η ευτυχία ταυτίζεται με την «ικανοποίηση όλων των κλίσεων μας τόσο σε έκταση, δηλαδή σε πολλαπλότητα, όσο και σε ένταση, δηλαδή σε διάρκεια».

Ο Μάρκος Τερέντιος Βάρρο και αργότερα ο Αυγουστίνος κατέγραψαν 289 απόψεις για το τι σημαίνει ευτυχία, αυτή η έννοια που αποτελεί την έγνοια όλων, ενώ παράλληλα γεννά
απορίες και ερωτήματα ως προς τη φύση, τις ιδιότητες και κυρίως την επίτευξη ή απόκτησή της. Η ευτυχία είναι συναίσθημα, διάθεση ή βίωμα; Είναι στόχος, πορεία ή ουτοπία; Είναι διαρκής ή εξαντλείται σε στιγμές; Και τι καθορίζει την ευτυχία μας ή την έλλειψή της; Ποιες μορφές μπορεί να πάρει και σε ποιο βαθμό και με ποιο τρόπο επηρεάζει την επικοινωνία μας με τους άλλους;

Τι μπορεί να είναι σήμερα ή πώς μπορεί να βιώνεται σήμερα η ετυχία

Ερωτήματα αναφορικά με την ευτυχία έχουν απασχολήσει τη φιλοσοφία, τη θεολογία και την ψυχολογία, όπως είναι μάλλον αυτονόητο και αναμενόμενο, αλλά προσφάτως και μάλλον αναπάντεχα και την οικονομική επιστήμη, η οποία αποφάσισε να εμπλακεί στη μελέτη των παραμέτρων που εξασφαλίζουν την ευτυχία και, κάνοντας ένα βήμα ακόμη πιο πέρα, να την αποτιμήσει και να κοστολογήσει την απώλειά της.

Το 1984 εμφανίζεται για πρώτη φορά στο πεδίο της οικονομικής θεωρίας το σχήμα της «ηδονικής αξίας της ζωής», το οποίο αναφέρεται στην ευχαρίστηση και την απόλαυση που προσφέρει στο άτομο η ζωή του, εξαιρουμένων των οικονομικών απολαβών. Σύντομα προσαρμόστηκε στις πρακτικές της νομικής επιστήμης και τέθηκε στην υπηρεσία των λειτουργών της προς όφελος πελατών τους που είχαν πέσει θύματα «ηδονικών απωλειών».

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς αυτούς ο γάμος, για παράδειγμα, ισοδυναμεί με ένα ποσό της τάξης των 70.000 αγγλικών λιρών ετησίως.

Ένα άλλο παράδειγμα αυτού του όψιμου ενδιαφέροντος για τη διαχείριση της ανθρώπινης ευτυχίας αποτελεί το Ινστιτούτο της Ευτυχίας (The Happiness Institute), το οποίο εδρεύει στην Αυστραλία και χρησιμοποιεί τις αρχές και τις μεθόδους της Θετικής Ψυχολογίας (Positive Psychology) για να βοηθήσει τους πελάτες του «να απολαύσουν και πάλι τη ζωή, να νιώθουν καλά και να είναι αισιόδοξοι, να βελτιώσουν τις σχέσεις τους, να αναπτύξουν το αίσθημα ελέγχου και να ζήσουν μια υγιή και ισορροπημένη ζωή». Οι ειδικοί επιστήμονες του Ινστιτούτου είναι πρόθυμοι να μοιραστούν μαζί μας – με το αζημίωτο πάντα – το μυστικό της ευτυχίας και διαδικτυακώς.

Η εγκυρότητα της διαπίστωσης του Φρόυντ στα 1930 ότι από τη συμπεριφορά των ανθρώπων συνάγεται πως σκοπός της ζωής τους είναι η επιδίωξη και η διατήρηση της ευτυχίας δύσκολα μπορεί να αμφισβητηθεί. Το πρόγραμμα της ‘αρχής της ηδονής’ ορίζει και επιβάλλει τόσο την αποφυγή του πόνου όσο και την αποκόμιση ευχαρίστησης.

Εντούτοις, «δεν υπάρχει καμιά συμβουλή που να κάνει για όλους· ο καθένας πρέπει να δοκιμάσει μόνος του με ποιον ιδιαίτερο τρόπο μπορεί να γίνει ευτυχισμένος» (Φρόυντ),  καθώς εκτός από την ιδιοσυγκρασία διαφέρουν και οι συνθήκες μέσα στις οποίες οι άνθρωποι αναπτύσσονται και λειτουργούν. Έχοντας παραχωρήσει για χάρη της ασφάλειάς  του ένα μέρος της δυνατότητάς του για ευτυχία μέσω της ικανοποίησης των ορμών του, ο πολιτισμένος άνθρωπος καλείται να εκμεταλλευτεί την εναπομείνασα
ικανότητά του για να πετύχει τον υπέρτατο στόχο.

Ο υπέρτατος αυτός στόχος, η ευτυχία, αποτελεί μια έννοια καθημερινή, αλλά δυσνόητη. Δεν επιτρέπει έναν μονοδιάστατο ορισμό, δεν προσφέρεται για πειραματικές διαπιστώσεις. Εντούτοις, είναι ενδιαφέρον να διερευνηθεί κατά πόσο υπάρχουν συγκεκριμένοι, μετρήσιμοι παράγοντες που οδηγούν σε αυτήν και κατά πόσο πρόκειται για μια κατάσταση που υπόκειται σε τεκμηρίωση και ποσοτικοποίηση. Θεωρώντας ως αυθεντική πηγή για τις διαπιστώσεις αυτές τον αβίαστο λόγο των ίδιων των υποκειμένων, θα επιχειρήσουμε μια διαδρομή μέσα από αναπαραστάσεις, βιώματα και σημασίες της ευτυχίας για να προσεγγίσουμε τη βαθύτατα προσωπική εμπειρία της, όπως αποτυπώνεται στον κοινωνικό εαυτό των υποκειμένων. Ελπίδα και επιδίωξή μας είναι να μας δοθεί η δυνατότητα να αγγίξουμε έστω φευγαλέα μια πτυχή της ανθρώπινης κατάστασης που δύσκολα μπορεί κανείς να μοιραστεί με τον Άλλο.

Από τους Αλχημιστές στον Αριστοτέλη

Δεν υπάρχει στη ζωή πιο μεγάλη απόλαυση ούτε πιο μεγάλη ευτυχία

από το να μην έχεις συνείδηση ότι ζεις

Giacomo Leopardi, Η Θεωρία της Ηδονής,

Η ευτυχισμένη ζωή, ως έννοια αλλά και ως βίωμα, δεν θα μπορούσε να αφήσει ασυγκίνητους τους εργάτες του πνεύματος όλων των εποχών και όλων των ρευμάτων. Ακόμη και οι πιο «σκοτεινοί» των φιλοσόφων, σε κατάσταση οι ίδιοι μελαγχολίας έως και κατάθλιψης, πάντοτε θέτουν το ερώτημα για την ευτυχία τού ανθρώπου και αναζητούν την οδό που οδηγεί σε αυτήν. Έφτασαν, μάλιστα, κατά την εποχή της Αναγέννησης να αναζητούν τη φιλοσοφική λίθο, η οποία θα σήμαινε την εξασφάλιση της διαρκούς και αδιάκοπης ευτυχίας μέσω της αιώνιας νεότητας και των απεριόριστων υλικών αγαθών.

Οι αλχημιστές της Αναγέννησης, επομένως, ονειρεύτηκαν να προσφέρουν στον άνθρωπο τις, κατά την άποψή τους, βασικές προϋποθέσεις της καλής ζωής: ευρωστία και πλούτο. Παρέλειψαν, όμως, να συμπεριλάβουν σε αυτές τη θεωρητική όψη της ευδαιμονίας ως διαρκούς και αυτάρκους ενέργειας, όπως την προσδιόρισε ο Αριστοτέλης. Για τον μεγάλο φιλόσοφο της ελληνικής αρχαιότητας «η πιο ωραία και ευχάριστη ζωή» οφείλει να εναρμονίζεται με τον νου, το κύριο χαρακτηριστικό του ανθρώπου (Αριστοτέλης). Η ευδαιμονία είναι μια ενέργεια που διαρκεί καθ’ όλη τη ζωή του ανθρώπου και κατατάσσεται μεταξύ των καθαυτών επιθυμητών ενεργειών, αφού δεν στερείται τίποτα και ο άνθρωπος δεν την επιδιώκει έχοντας κατά νου έναν απώτερο σκοπό αλλά την ίδια
την απόκτησή της, η οποία αποτελεί το μεγαλύτερο από τα εξωτερικά καλά.

Για τον Αριστοτέλη η ευδαιμονία συνδέεται με την ύπαρξη ελεύθερου χρόνου, ο οποίος διακρίνεται με σαφήνεια από τον εργάσιμο, καθώς, όπως τονίζει, «εργαζόμαστε για να σχολάσουμε, όπως κάνουμε πόλεμο για να εξασφαλίσουμε ειρήνη» (Αριστοτέλης, ό.π., σελ. 181). Σε αυτό τον χρόνο της περισυλλογής και της ανάπτυξης δραστηριοτήτων που ανταποκρίνονται στις επιθυμίες του κάθε ατόμου συγκαταλέγεται και η επικοινωνία με ευχάριστους φίλους, καθώς μόνο τέτοιου είδους φίλους έχει νόημα να συναναστρέφεται ο ευτυχισμένος άνθρωπος. Όποιος στοχεύει στην ύψιστη ευδαιμονία, τη μακαριότητα, θα πρέπει να προσαρμόσει τη συμπεριφορά του σύμφωνα με τη θεϊκή θέληση και να γνωρίζει ότι θα οδηγηθεί σε αυτήν μόνο μέσω της ανθρώπινης ενέργειας της συναφέστερης προς την ενέργεια του θεού.

Συνεχίζοντας την ανάλυσή του για την ευδαιμονία, ο Αριστοτέλης την ορίζει ως κάποιο είδος θεωρίας, με συνέπεια να μπορεί να καταστεί αυτή αντικείμενο απόλαυσης του θεωρητικού ανθρώπου, χωρίς όμως να παραλείπει μια αναφορά στην αναγκαιότητα των εξωτερικών αγαθών για μια ομαλή διαβίωση. Οι άνθρωποι επιδιώκουν να αποκτήσουν αυτό που τους λείπει, θεωρώντας ότι έτσι θα ολοκληρωθεί η ευτυχία τους, επενδύοντας αυτή την προσμονή με τις ελπίδες τους. Άλλωστε, οι άνθρωποι είναι τα μόνα όντα που ασχολούνται, διερωτώνται, συλλογίζονται για την ευτυχία τους, καθιστώντας αυτό το στοιχείο καταστατικό της συστατικό (Lear).

Η Επικούρεια αταραξία και η ποιότητα ζωής κατά Σενέκα

Την ίδια περίπου εποχή, ο Επίκουρος προτείνει τη δική του εκδοχή για το περιεχόμενο και την απόκτηση της ευτυχίας, ταυτίζοντάς την με την εξασφάλιση της σωματικής υγείας, παράλληλα με εκείνη της ψυχικής ηρεμίας (Επίκουρος). Για τον Επίκουρο ο ορισμός είναι αποφατικός: ευτυχία είναι το να μην πονάμε στο σώμα και το να μην ταρασσόμαστε στην ψυχή, μια θεωρία που θα επιβιώσει μέχρι τις μέρες μας, μετρώντας πολυπληθείς οπαδούς.

Αυτός ο διπλός στόχος της ευτυχίας επιτυγχάνεται με οδηγό τη φρόνηση, η οποία είναι εκείνη που μας αποκαλύπτει «τις αιτίες για τις οποίες μας αρέσει ή δεν μας αρέσει κάτι και που διώχνει όλες αυτές τις αντιλήψεις από τις οποίες ταλαιπωρείται η ψυχή μας» (Επίκουρος). Το χαρακτηριστικότερο, όμως, στοιχείο της θεωρίας του Επίκουρου είναι εκείνο της αναγνώρισης και της εξύψωσης της ηδονής ως βάσης «κάθε προτίμησης και κάθε αποφυγής», ως κριτηρίου και μέτρου για να εκτιμήσουμε την ευτυχισμένη ζωή.

Το υπέρτατο αγαθό που είναι η ευτυχία, την οποία, σύμφωνα πάλι με τον Επίκουρο, όταν την έχουμε, έχουμε το παν κι όταν δεν την έχουμε κάνουμε το παν για να την αποκτήσουμε, απασχόλησε και τον Σενέκα, ο οποίος ενδιαφερόταν πολύ για την ποιότητα του καθημερινού βίου. Μπορεί η δική του ζωή να τον διέψευσε, εντούτοις πρέσβευε ότι οι μόνοι πραγματικά ευτυχισμένοι άνθρωποι είναι όσοι αφιερώνονται στο πνεύμα και μόνο τότε ζουν πραγματικά, καθώς με τη μελέτη προσθέτουν στον χρόνο της ζωής τους και εκείνον που έχει προϋπάρξει, ερχόμενοι σε επαφή με τη σοφία των προγενέστερων τους (Σενέκας).

Ο Επίκτητος πάλι, συμπυκνώνει την άποψή του για την ευτυχία σε μια μόνη φράση, υπό τη μορφή συμβουλής: «Μη ζητάς να γίνονται τα πράγματα όπως τα θέλεις εσύ, αλλά να τα δέχεσαι όπως έρχονται και τότε θα είσαι ευτυχισμένος» (Επίκτητος).

Οι μικροί καθημερινοί στόχοι του Giacomo Leopardi

Με τον Επίκτητο πιθανώς να μην συμφωνούσε ο Ιταλός  Giacomo Leopardi (1798-1837 )  – στοχαστής, φιλόσοφος και ποιητής που το έργο του διακρίνεται από βαθιά απαισιοδοξία. Ο Giacomo Leopardi θεωρούσε ότι ο άνθρωπος μπορεί να βιώσει την ευτυχία ζώντας μια ειρηνική στιγμή, ελπίζοντας, όμως, ταυτόχρονα στην έλευση καλύτερων ημερών. Ο ίδιος εξομολογείται:

Τη θεία αυτή κατάσταση την αισθάνθηκα κατά διαστήματα επί πολλούς μήνες στην ηλικία μεταξύ 16 και 17 ετών, όταν ακριβώς ήμουν απερίσπαστα απασχολημένος με τις σπουδές μου, χωρίς καμιάν άλλην έγνοια, έχοντας την ήρεμη και σταθερή ελπίδα για ένα μέλλον γεμάτο ευχαρίστηση. Όμως αυτό το αίσθημα δεν θα το ξαναδοκιμάσω ποτέ πια, διότι μια παρόμοια ελπίδα, που μόνο αυτή μπορεί να μας ικανοποιήσει στο παρόν, δεν θα μπορούσε να γεννηθεί παρά μόνο σε ένα νέον άνθρωπο της ηλικίας εκείνης ή, τουλάχιστον, τόσο λίγο έμπειρο. (…) Όταν όμως έχουμε γνωρίσει, και χάσει, την ευτυχία, οι ελπίδες δεν μπορούν πια να μας ικανοποιήσουν και η δυστυχία έχει κιόλας εγκατασταθεί στον άνθρωπο.

Για τον Leopardi η ευτυχία πηγάζει από τη ζωηρή φαντασία που δεν αφήνεται να περιοριστεί από τη γνώση ορίων, αλλά τροφοδοτείται από ένα είδος άγνοιας ή παραγνώρισης της πραγματικότητας. Πιστεύει ότι τόσο η ευτυχία όσο και η
δυστυχία υπόκεινται στην κρίση του καθενός και, εντέλει, «ο άνθρωπος είναι τόσο δυστυχισμένος όσο ακριβώς φαντάζεται πως είναι… και το ίδιο ισχύει και για το πόσο ευτυχισμένος είναι». Οι ασχολίες, ακόμη και αν δεν προκαλούν ισχυρές συγκινήσεις, μαζί με την επίτευξη των μικρών καθημερινών μας στόχων είναι τα συστατικά της ευτυχίας, που μας επιτρέπουν να ξεπεράσουμε τη ματαιότητα της ανθρώπινης κατάστασης.

Η απόσταση του χρόνου, θεωρεί ο Leopardi, καθιστά γλυκές τις αναμνήσεις των ευτυχισμένων στιγμών, ισχυρότερα και από την ίδια τη στιγμή της απόλαυσής τους, με την ελπίδα της μελλοντικής επανάληψής τους. Καταλήγει, όμως, στο συμπέρασμα ότι ο σκοπός της ζωής του ανθρώπου, η ευτυχία, δεν υπάρχει, αφού την αναζητά χωρίς ουσιαστικά να γνωρίζει τη φύση της, σε τι δηλαδή συνίσταται.

Ο Νίτσε και η ευτυχία

Ο Νίτσε, στο έργο του Η Χαρούμενη Γνώση (1886) εκτός από τις αναλύσεις του για τη γνώση, την τέχνη, την ηθική και την αλήθεια, αναφέρεται, επίσης, στην έννοια της ευτυχίας ακολουθώντας τη Στωική παράδοση, που θέλει την ευχαρίστηση και την απαρέσκεια άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους με έναν τρόπο που για να γευτεί κανείς την ευχαρίστηση θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος να υπομείνει αντίστοιχες ποσότητες δυσαρέσκειας. Πιστεύει ο Νίτσε ότι η ευτυχία είναι εν πολλοίς μια ανθρώπινη κατασκευή, καθώς εξαρτάται από την κρίση των ανθρώπων για τα κίνητρα των πράξεων και των σκέψεων, κρίση που πολύ απέχει από τα πραγματικά κίνητρα.

Υπογραμμίζει, επίσης, τη σημασία της υστεροφημίας και της γνώμης των άλλων στη διαμόρφωση της ευτυχίας μας. Θεωρεί ότι ανεξάρτητα με ό,τι γνωρίζουμε εμείς στο πεδίο των πράξεων ή των σκέψεών μας, όταν κάποια στιγμή αποκαλύπτεται ότι οι άλλοι έχουν διαμορφώσει μια διαφορετική άποψη για εμάς η ευτυχία μας κινδυνεύει με κατάρρευση. Σε αντίθεση με τη θλίψη και την κακοκεφιά που έχουν τη δύναμη να επηρεάσουν μια ολόκληρη κοινωνική οργάνωση, κρίνει πως η ευτυχία «δεν είναι καθόλου μεταδοτική αρρώστια». Εντούτοις, δεν παραλείπει να τονίσει τη σημασία του μοιράσματος της χαράς με τους άλλους, γιατί μόνο έτσι μπορεί κανείς να γίνει «μεγάλος».

Η ποιητική περιγραφή του ευτυχισμένου ανθρώπου που έχει να μας προσφέρει είναι η εξής:

Ο κίνδυνος του πιο ευτυχισμένου – να ‘χεις εκλεπτυσμένες αισθήσεις και λεπτό γούστο· να ‘σαι συνηθισμένος σ’ ό,τι πιο εκλεκτό και εξαίσιο έχει το πνεύμα, σα να ‘ταν αυτό απλώς η πιο σωστή και κατάλληλη τροφή· να χαίρεσαι μια δυνατή, θαρραλέα, παράτολμη ψυχή· να περνάς μέσα από τη ζωή με ήρεμα μάτια και σταθερό βήμα, έτοιμος πάντα για
τις πιο ακραίες καταστάσεις όπως σε μια γιορτή και γεμάτος από τον πόθο για κόσμους και θάλασσες, ανθρώπους και θεούς που δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμα· να ακούς κάθε ευδιάθετη μουσική σαν να ‘ταν σημάδι ότι παράτολμοι άνθρωποι, στρατιώτες, ποντοπόροι χαρίζουν στον εαυτό τους εκεί μια βραχύχρονη ανάπαυση και ευχαρίστηση και ξαφνικά, μέσα στη βαθύτατη απόλαυση της στιγμής, νικιούνται από τα κλάματα κι απ’ όλη τη βυσσινιά μελαγχολία του ευτυχισμένου: ποιος δεν θα ‘θελε να ‘ναι όλα αυτά κατοχή του, κατάστασή του!

Της Νίκης Παπασταύρου

Μήπως είστε σε μια «δύσκολη» σχέση;

Πολλές φορές άνθρωποι κατά τα άλλα λογικοί, οργανωμένοι, επιτυχημένοι σε διάφορους τομείς βρίσκονται σε μια σχέση η οποία αποδεικνύεται «δύσκολη», κάτι το οποίο όμως είτε οι ίδιοι δε βλέπουν, είτε δε θέλουν να παραδεχτούν. Και θα πρέπει να πούμε ότι η γραμμή που διαχωρίζει τη δύσκολη από την προβληματική σχέση είναι πολύ λεπτή. 

 

 Οι λόγοι για τους οποίους μια σχέση είναι δύσκολη ποικίλουν: κάποιοι από αυτούς είναι αντικειμενικοί (όταν π.χ. το ζευγάρι ζει σε διαφορετικές πόλεις ή χώρες ή υπάρχουν πρακτικά προβλήματα), αλλά τις περισσότερες φορές πρόκειται για λιγότερο χειροπιαστούς λόγους που σχετίζονται με υποκειμενικούς παράγοντες.

Υπάρχουν κοινά θέματα στις «δύσκολες» σχέσεις: όταν ένας άνθρωπος πιστεύει ότι από το να είναι μόνος του στη ζωή καλύτερα να έχει έναν οποιονδήποτε, ακόμα και ακατάλληλο σύντροφο, όταν το ένα από τα δύο άτομα «αγαπάει» πολύ, έτσι που πνίγει τον/τη σύντροφό του, όταν η σχέση προχωράει τόσο γρήγορα που τα μέλη της δε προλαβαίνουν να γνωριστούν και να ακολουθήσουν με το ρυθμό τους, όταν διαψεύδονται οι προσδοκίες του ενός μέσα στη σχέση.

Αλλά δύσκολες είναι και οι σχέσεις όταν άντρες ή γυναίκες αισθάνονται παγιδευμένοι, ότι η σχέση δεν οδηγεί πουθενά, ότι υπάρχει συναισθηματική εξάρτηση, όταν υπάρχει ψυχική ή σωματική βία, όταν το άτομο νιώθει ανήμπορο να κάνει τις απαραίτητες δραστικές αλλαγές στο συναισθηματικό τομέα για να βελτιώσει τη ζωή του.

Γιατί οι άνθρωποι παραμένουν σε «δύσκολες» σχέσεις;

Ο νούμερο ένα λόγος για τον οποίο αποφασίζει να μείνει κάποιος σε μία δύσκολη σχέση είναι γιατί δε συνειδητοποιεί τη φύση της σχέσης του! Έτσι, ενώ μπορεί κάποιος να είναι σε μια «δύσκολη» σχέση, για διάφορους λόγους το αρνείται, δε θέλει να το αναγνωρίσει, ή επιθυμεί τόσο πολύ να αλλάξουν τα πράγματα, που διαρκώς δίνει μια ακόμα ευκαιρία (η οποία βέβαια κάθε φορά διαψεύδεται).

Ο φόβος της μοναξιάς, της κοινωνικής κατακραυγής και του στίγματος, του «τι θα πουν οι γονείς, οι συγγενείς, οι φίλοι» είναι από τους συχνότερους λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι μένουν στις λάθος σχέσεις. Άλλοτε πάλι επιλέγει να μείνει κανείς σε μια δύσκολη σχέση επειδή αυτό είναι βολικό, επειδή φοβάται το άγνωστο, ή επειδή έχει την ανασφάλεια της επόμενης μέρας.

Άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν αυτοπεποίθηση και πιστεύουν ότι δεν αξίζουν τίποτα παραμένουν στις λάθος σχέσεις γιατί θεωρούν ότι κανείς άλλος δεν θα τους κοιτάξει. Αλλά υπάρχουν και τα άτομα τα οποία έζησαν συναισθηματικά δύσκολα παιδικά χρόνια και δεν έχουν μέσα τους σχηματίσει το αρχέτυπο, το καλούπι μιας υγιούς, αληθινής σχέσης.

Αν λοιπόν κανείς ανησυχεί ότι κάτι δεν πάει καλά στη σχέση του, αλλά δυσκολεύεται να το εκφράσει με λόγια, καλό θα είναι να ανατρέξει στην παρακάτω λίστα προκειμένου να διαπιστώσει εάν κάποια από αυτές τις δηλώσεις περιγράφουν αυτό που βιώνει και αισθάνεται.

Τα σημάδια που δείχνουν ότι βρίσκεστε σε μια «δύσκολη» σχέση:

Στον τομέα της επικοινωνίας:

• Ξέρετε πως όσο ασήμαντη ή αθώα είναι μια διαφωνία με τον/τη σύντροφό σας, θα πάρει τεράστιες διαστάσεις και θα καταλήξει σε καυγά
• Θα θέλατε να πείτε κάτι, αλλά όταν το ξεστομίζετε, ακόμα και αν είναι ένα καλοπροαίρετο σχόλιο ή κριτική, η κατάληξη είναι δραματική, οπότε προτιμάτε τη σιωπή
• Ότι και να πείτε ο/η σύντροφός σας το παρερμηνεύει και το διαστρεβλώνει
• Αισθάνεστε ότι θέλετε να ουρλιάξετε και να βρείτε το δίκιο σας
• Όταν ο/η σύντροφός σας πρεσβεύει ότι η σιωπή είναι χρυσός
• Ενώ παράλληλα θεωρεί πως ό,τι και να πείτε είστε επιθετικός/ή

Στον τομέα του εσωτερικού σας κόσμου:

• Δεν τολμάτε να εκφράσετε τα όνειρα, τις επιθυμίες, τις φιλοδοξίες σας
• Αισθάνεστε ότι ο/η σύντροφός σας σας υποτιμά
• Αισθάνεστε ότι κάτι κάνετε λάθος
• Έχετε χάσει τη χαρά της ζωής, αλλά ελπίζετε ότι ο/η σύντροφός σας θα σας τη ξαναδώσει σύντομα
• Φοβάστε τον χωρισμό ή το διαζύγιο, αλλά παράλληλα το επιθυμείτε
• Όταν βλέπετε ευτυχισμένα ζευγάρια αναρωτιέστε τι σκοτεινά μυστικά κρύβουν
• Αισθάνεστε εξουθένωση ή ότι έχετε στραγγίξει στην προσπάθειά σας να αγαπάτε τον/τη σύντροφό σας με τον τρόπο που επιθυμεί
• Αισθάνεστε ότι η ζωή σας είναι συνδεδεμένη με ένα «συναισθηματικό πιράνχας», αλλά για κάποιον ανεξήγητο λόγο νιώθετε ανίκανος/η να απομακρυνθείτε

Στον τομέα της συμπεριφοράς:

• Διαρκώς μαλώνετε για το κάθε τι
• Τα πάντα είναι σύνθετα: η ζήλεια, οι εντάσεις και το παρελθόν του καθενός γίνονται αντικείμενα καυγάδων για το παραμικρό
• Ανέχεστε συμπεριφορές από τον/τη σύντροφό σας τις οποίες δε δέχεστε από κανέναν άλλο
• Αισθάνεστε παγιδευμένοι στη σχέση
• Ο/η σύντροφός σας δε χάνει ευκαιρία να σας πει ότι κάνετε λάθος και ότι είστε βλάκας
• Το να παραδεχτείτε ένα σφάλμα είναι σαν να υπογράφετε την καταδίκη σας
• Ο/η σύντροφός σας σας κατηγορεί ότι είστε άπιστος/η, ότι σχεδιάζετε να τον εγκαταλείψετε και βλέπει κάτι κακό και στην πιο απλή δραστηριότητά σας

Μήπως στα ζητήματα της καρδιάς πρέπει να αποφασίζει το κεφάλι;

Δυστυχώς, μια «δύσκολη» σχέση συντηρείται από δύο άτομα, όπως και για να υπάρξει κακοποίηση (σωματική, λεκτική ή συναισθηματική) χρειάζονται δύο άτομα. Αυτό σημαίνει ότι θύτης και θύμα έχουν ευθύνη.

Αν είστε σε μια δύσκολη σχέση και αισθάνεστε ότι είστε το θύμα, θα πρέπει να βάλετε έναν τέλος στην κατάσταση αυτή, όσο δύσκολο και αν σας φαίνεται. Ακόμα και αν είστε σε κίνδυνο, υπάρχουν τρόποι να βρεθείτε στην ασφάλεια.

Αν η σχέση σας δε σας καλύπτει, αν αισθάνεστε παγιδευμένοι και ότι δεν υπάρχει βελτίωση παρά τις ευκαιρίες που έχετε δώσει ίσως θα πρέπει να αναθεωρήσετε τις απόψεις σας: υπάρχουν και άλλα πράγματα σημαντικότερα από έναν γάμο ή μία σχέση, όπως η αξιοπρέπεια, ο αυτοσεβασμός, η ηρεμία, η αρμονία, η γαλήνη, η ελευθερία.

Αν ο/η σύντροφός σας σας λέει ότι σας αγαπάει αλλά παρόλα αυτά δεν εντοπίζετε κανένα από τα χαρακτηριστικά της αγάπης και ζείτε μέσα σε φόβο και κίνδυνο, κάντε οτιδήποτε χρειάζεται για να εξασφαλίσετε την σωματική και ψυχική σας ακεραιότητα.

Δώστε στον εαυτό σας τον όρκο της ωριμότητας

«Είμαι ένα άτομο που έχει ένα παρελθόν που θα πρέπει κανείς να το σεβαστεί, έχω ένα παρόν να το ευχαριστηθώ και ένα μέλλον να χτίσω.

Είμαι απολύτως ικανός/ή να ζήσω τη ζωή μου γεμάτα, με τον τρόπο που επιθυμώ. Δε χρειάζομαι έναν άντρα ή μία γυναίκα για να με κάνει να νιώσω ότι είμαι κάποιος, αλλά μια σωστή και αμοιβαία σχέση θα πλουτίσει τη ζωή μου.

Δεν θα εμπλακώ ξανά σε άρρωστες σχέσεις. Δε θα δημιουργήσω γνωριμίες, φιλίες ή ερωτικές σχέσεις με άτομα που δε με σέβονται και δε με εκτιμούν.

Επιζητώ ειλικρίνεια, αποδοχή, σεβασμό και εμπιστοσύνη στις σχέσεις μου. Θα οδηγήσω τη ζωή μου στη σωστή κατεύθυνση και θα επενδύσω μόνο σε υγιείς σχέσεις.

Ακόμα και αν βρω εμπόδια μπροστά μου δε θα λυγίσω και θα αντλήσω από τις δυνάμεις μου για να τα ξεπεράσω».

Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

Ένα διαζύγιο μπορεί να είναι το ίδιο αξιοπρεπές με ένα γάμο

Συνήθως, η πρωταρχική έννοια των γονιών σε σχέση με το διαζύγιο είναι «Πώς να το πω στα παιδιά για να μην το πληγώσω;». Η απάντηση, δυστυχώς,  είναι ότι ένα διαζύγιο πάντα πληγώνει. Και δεν πληγώνει μόνο τα παιδιά. Πληγώνει και τους γονείς. Όμως, υπάρχει ένα διαζύγιο που είναι «το καλύτερο» και αυτό είναι το «ξεκάθαρο διαζύγιο».

 

 Πολλές φορές οι γονείς προτιμούν να μείνουν μαζί μόνο για το «καλό των παιδιών». Όμως οι γάμοι στους οποίους οι γονείς είναι σε συνεχή σύγκρουση είναι πολύ πιο επιζήμιοι για το παιδί, απ’ ότι ένα διαζύγιο. Ούτως ή άλλως, η κατάσταση πριν το διαζύγιο και η σχέση που έχουν οι γονείς μεταξύ τους είναι συνήθως γνωστή από τα παιδιά κι ας μην το λένε οι γονείς.

Αυτό που θα πρέπει να έχουν υπόψη τους οι γονείς που πρόκειται να πάρουν ή που έχουν ήδη πάρει διαζύγιο είναι, ότι δεν είναι το διαζύγιο που πληγώνει τα παιδιά, αλλά η κακή επικοινωνία που μπορεί να υπάρχει μεταξύ των συζύγων πριν και μετά από το διαζύγιο. Το σημαντικότερο για ένα παιδί που βιώνει ένα διαζύγιο είναι ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς θα χειριστούν τη μεταξύ τους σχέση και η στάση που θα κρατήσουν απέναντι στα παιδί. Πολλές φορές οι  γονείς κατηγορούν ο ένας τον άλλο στα παιδιά, τα οποία χρησιμοποιούνται ως «ενδιάμεσοι» ή ως «σύμμαχοι» του ενός από τους δύο γονείς, με αποτέλεσμα να εισπράττουν την εχθρότητα που αναπτύσσεται μεταξύ των γονέων. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να μην επιστρατεύονται τα παιδιά για να φροντίσουν τον ένα ή και τους δύο γονείς ούτε πρακτικά, ούτε συναισθηματικά. Αυτή η ατμόσφαιρα επιβαρύνει τη συναισθηματική κατάσταση των παιδιών και τα κρατά αιχμάλωτα. Πώς να συγκεντρωθεί ένα παιδί στα μαθήματά του στο σχολείο εάν ανησυχεί για τον τσακωμό που θα γίνει στην πόρτα, όταν έρθει να τον πάρει ο μπαμπάς του το απόγευμα; Ίσως να επιτεθεί στο συμμαθητή του, γιατί έχει κι αυτό οργή για πράγματα που ακούει από τους γονείς του που αλληλοκατηγορούνται.

Όταν παρθεί η οριστική απόφαση, είναι πολύ σημαντικό μέσα σε πνεύμα συνεργασίας να έχουν κοινή στάση ως προς τα παιδιά τους. Συγκεκριμένα:

 

 Να εξηγήσουν από κοινού με ήπιο τρόπο στο παιδί τι συμβαίνει και να δώσουν στη συζήτηση αυτή τη σοβαρότητα που της αρμόζει. Όχι παρεμπιπτόντως και με χαμόγελα, με στόχο να «ελαφρύνουν» την κατάσταση.

Να εκφράσουν την απογοήτευση που νοιώθουν και οι δύο για την εξέλιξη αυτή της σχέσης τους, αλλά ταυτόχρονα να τα διαβεβαιώσουν ότι εξακολουθούν να είναι γονείς τους όπως και πριν, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι δεν θα είναι πλέον σύζυγοι και ότι τα αγαπούν και θα είναι δίπλα τους σε κάθε χαρά ή λύπη. Το παιδί  έχει ανάγκη να ξέρει ότι αν και οι γονείς είναι απαλλαγμένοι από την υποχρέωση της πιστότητας ο ένας απέναντι στον άλλο και από την υποχρέωση να ζουν κάτω από την ίδια στέγη, δεν είναι απαλλαγμένοι από τα καθήκοντά τους ως γονείς.

Να τους πουν ότι δεν είναι τα ίδια υπεύθυνα για το χωρισμό. Πολλά παιδιά νοιώθουν ενοχές και συνδέουν το χωρισμό των γονιών τους με κάτι που τα ίδια έκαναν (π.χ. αταξία)

Να τα ενθαρρύνουν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και να διατυπώνουν ερωτήσεις στις οποίες πρέπει να προσπαθούν να δίνουν όσο πιο ξεκάθαρες απαντήσεις

Να συζητήσουν για τις αλλαγές που θα συμβούν στη ζωή τους

Έχει μεγάλη σημασία, όταν οι γονείς αναγγέλλουν την πρόθεσή τους να χωρίσουν, να πουν στο παιδί ότι δεν μετανιώνουν που γεννήθηκε.

 

Ένα διαζύγιο είναι εξίσου αξιοπρεπές με ένα γάμο. Η σιωπή γύρω από το διαζύγιο, σιωπή που στηρίχτηκε στο πρόσχημα ότι πρόκειται για γεγονός που συνοδεύεται από πόνο, το κάνει να ισοδυναμεί για τα παιδιά με «βρωμιά». Οι γονείς πρέπει να κάνουν το χωρισμό τους ανθρώπινο, να τον πουν με λόγια και να μην τον κρατήσουν για τον εαυτό τους υπό μορφή άρρητου άγχους, εκφραζόμενου μόνο μέσα από ψυχικές διαθέσεις, καταθλιπτικές καταστάσεις ή καταστάσεις ερεθισμού που το παιδί αντιλαμβάνεται ως κλονισμό της ισορροπίας των γονιών του. Έχει σημασία να αναλάβουν πράγματι την ευθύνη του χωρισμού τους για να μπορέσει να γίνει μια διεργασία προετοιμασίας και για τους ίδιους και για το παιδί τους. Όσο δύσκολο κι αν μοιάζει αυτό, θα πρέπει να έχουν υπόψη τους, ότι αυτό που θα δημιουργήσει δράματα στο μέλλον είναι αυτό που δεν προκάλεσε δράματα όταν έπρεπε.

Από την Τριανταφυλλιά Χαρίλα, Ψυχολόγο – ψυχοθεραπεύτρια (http://www.kepsy.gr/)

Θέστε τις κατάλληλες ερωτήσεις πριν παντρευτείτε ή και στη διάρκεια του γάμου σας

Πολλές φορές, οι άνθρωποι συνεπαρμένοι από τον έρωτά τους καταλήγουν με μεγάλη ευκολία στο γάμο, χωρίς να έχουν προηγουμένως κάνει μια ειλικρινή συζήτηση και ρεαλιστική αποτίμηση της κατάστασης. Οφείλει ο γάμος να είναι έκπληξη; Ναι, αλλά όχι δυσάρεστη! 

 

 Με άλλα λόγια, πριν πάρει το ζευγάρι τη μεγάλη απόφαση να παντρευτεί, καλό θα είναι να κάνει μια ανοιχτή συζήτηση σχετικά με τα βασικά ζητήματα που καθορίζουν την καθημερινότητα του γάμου και που και τα δύο μέλη θα έχουν να αντιμετωπίσουν στην κοινή τους πορεία. Αλλά ακόμα και ένα παντρεμένο ζευγάρι μπορεί να επωφεληθεί και να θέσει ορισμένα ερωτήματα που θα το βοηθήσουν να δει κάποια πράγματα πιο ξεκάθαρα και να κάνει απαραίτητες αλλαγές για μια καλύτερη σχέση.

Οι 12 κρίσιμες ερωτήσεις

1) Παιδιά. Έχετε συζητήσει με τον/την σύντροφό σας αν θέλετε παιδιά και αν ναι ποιος θα τα αναθρέψει, πώς θα αλλάξουν οι ισορροπίες στη σχέση, πώς θα διαχειριστείτε τις καριέρες σας; Ακόμα και ζητήματα όπως τι όνομα και τι επίθετο θα πάρουν (μια και ο νόμος επιτρέπει δύο επίθετα, και του πατέρα και της μητέρας) καλό είναι να συζητηθούν από την αρχή, για να μην υπάρχουν δυσάρεστες εκπλήξεις στη συνέχεια.

2) Οικονομικά. Έχετε συζητήσει με τον/την σύντροφό σας την οικονομική κατάσταση και τις υποχρεώσεις του καθενός; Τι στόχους έχετε στον τομέα των οικονομικών; Πώς σκέφτεται ο καθένας σχετικά με την οικονομία, την αποταμίευση, τις οικονομικές επενδύσεις; Πώς ξοδεύει τα χρήματά του; Υπάρχει συμφωνία στο πώς βλέπει το κάθε μέλος του ζευγαριού το οικονομικό τους μέλλον;

3) Οικιακά. Έχουν γίνει συζητήσεις σχετικά με το πώς θα διατηρείται το σπίτι σε τάξη; Πώς θα μοιραστούν τα οικιακά καθήκοντα; Ποιος θα κάνει ποιες δουλειές;

4) Υγεία. Είναι σημαντικό για το ζευγάρι να αποκαλύψει στον/στην σύντροφό του όλο το ιστορικό της σωματικής και ψυχικής του υγείας.

5) Συναισθηματική έκφραση. Είναι ο/η σύντροφός σας τόσο συναισθηματικά εκδηλωτικός/ή όσο επιθυμείτε;

6) Σεξουαλικότητα. Μπορείτε να μιλήσετε ανοιχτά και με άνεση με τον/τη σύντροφό σας για τις σεξουαλικές σας επιθυμίες και ανάγκες, αλλά και για τους φόβους σας;

7) Επικοινωνία. Όταν συζητάτε ακούτε στ’ αλήθεια ο ένας τον άλλον και δίνετε σημασία στις ιδέες, τις προτιμήσεις αλλά και τα παράπονα του συντρόφου σας;

8) Πνευματικότητα. Έχετε συζητήσει για τις πνευματικές/θρησκευτικές πεποιθήσεις και ανάγκες του καθενός; Έχετε συζητήσει σχετικά με το ποιες πνευματικές αρχές θα δώσετε στα παιδιά σας και ποιο θρήσκευμα θα ακολουθήσουν (σε περίπτωση που έχετε διαφορετικό θρήσκευμα);

9) Φιλίες. Σας αρέσουν οι φίλοι του/της συντρόφου σας; Τους αποδέχεστε; Κάνετε παρέα μαζί τους; Τους σέβεστε και τους εκτιμάτε; Πώς θα χειριστείτε την κοινωνική σας ζωή; «Καθένας με τους φίλους του;» Θα κάνετε μια προσπάθεια να ενταχθεί ο ένας στον φιλικό κύκλο του άλλου; Θα διατηρήσετε τις ατομικές σας φιλίες και θα δημιουργήσετε και έναν νέο, κοινό και για τους δύο φιλικό κύκλο;

10) Πατρική οικογένεια. Σέβεστε ο ένας τους γονείς του άλλου; Υπάρχουν υπόνοιες ότι οι γονείς του ενός ή του άλλου μέλους του ζευγαριού μπορεί να παρέμβουν στη σχέση και να δημιουργήσουν προβλήματα; Τι κάνει η οικογένεια του καθενός που ενοχλεί τον άλλον;

11) Συμβιβασμοί. Υπάρχουν κάποια πράγματα τα οποία δεν είστε διατεθημένοι να εγκαταλείψετε μετά το γάμο σας;

12) Εμπιστοσύνη. Υπάρχει διμερής εμπιστοσύνη ότι το κάθε μέλος της σχέσης θα αφοσιωθεί στο γάμο; Υπάρχει εμπιστοσύνη ότι το ζευγάρι θα πορευτεί μαζί ακόμα και σε πιθανές δυσκολίες; Υπάρχει δυνατός ψυχικός δεσμός και αίσθηση ασφάλειας; 

Λίζα Βάρβογλη, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

Ο φόβος της δέσμευσης

Τι σημαίνει ότι φοβάμαι να δεσμευτώ; Στη πραγματικότητα  σημαίνει  ότι για κάποιο λόγο δεν μπορούμε να κάνουμε, με κάποιον/α που είμαστε σε οποιαδήποτε σχέση, το επόμενο βήμα.

 

 Πώς λοιπόν θα πρέπει να γνωρίζουμε εάν εμείς ή ο άλλος φοβάται τη δέσμευση; Πώς θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι δεν είναι κάτι άλλο; Υπάρχει πραγματική διαφορά μεταξύ αυτών  των δύο ούτως ή άλλως;

Μέσα από ένα σύστημα δικαιολογιών όπως: 

• «Έχω πολύ άγχος και νιώθω πιεσμένος», 
• «Δεν αφορά εσένα αλλά πρόκειται για μένα»,
• «Δεν μπορώ να εστιάσω στη σχέση λόγω δουλειάς ή οικονομικών προβλημάτων»

προσπαθούμε να διαστρεβλώσουμε τους πραγματικούς λόγους.

Βέβαια μπορεί να βιώνουμε συγκεχυμένα  συναισθήματα και διπλά μηνύματα από τον άλλο εταίρο στη σχέση, που δεν μας αφήνουν να προχωρήσουμε.

Επομένως, πώς αξιολογούμε την ικανότητά μας να κάνουμε μια μακροπρόθεσμη δέσμευση; Πώς θα πρέπει να γνωρίζουμε εάν είμαστε έτοιμοι ή διατεθειμένοι ;

Δυο βασικά ζητήματα διακινούνται α) το φαντασιακό και β) η πραγματικότητα.

Το πρώτο ζήτημα αφορά τον ίδιο το φόβο και τη βαθύτερη ουσία του. Καλό είναι τα άτομα που βιώνουν αυτό το φόβο, να θέσουν στον εαυτό τους  τα παρακάτω ερωτήματα.

Σας ανησυχεί η ιδέα, του για πάντα;

* Μήπως φοβάστε ότι η επιλογή που κάνετε μπορεί να είναι λάθος;

* Μήπως φοβάστε την απώλεια της ελευθερίας-αυτονομίας σας;

* Φοβάστε ένα  κακό γάμο-σαν τους γονείς σας για παράδειγμα;

* Μήπως φοβάστε ότι θα είναι μια κακή/ός  σύντροφος;

Αν απαντήσατε “Ναι” σε κάποιο από τα ερωτήματα, θα ήταν μια καλή ιδέα να αρχίσετε να εργάζεστε για να κατανοήσετε από πού προέρχονται αυτά τα συναισθήματα. Μόλις κατανοήσετε καλύτερα τη φύση τους, μπορείτε να τα αντιμετωπίσετε. Ίσως χρειαστεί περισσότερο χρόνο η συναισθηματική  σας ανάπτυξη  προτού κάνετε μια μακροπρόθεσμη δέσμευση. Μεγαλύτερη αυτογνωσία ,μέσω μιας ψυχοθεραπείας, θα σας βοηθήσει να ξεπεράσετε αυτό το μπλοκ για την οικοδόμηση μιας ικανοποιητικής σχέσης και σε διάρκεια.

 

 Το δεύτερο ζήτημα αφορά το προβληματισμό να κάνω μια δέσμευση για μια συγκεκριμένη μακροπρόθεσμη σχέση. Αυτό το ζήτημα διαφέρει από το πρώτο και έχει να κάνει με την δυναμική της ίδιας της σχέσης και την αξιολόγηση των πραγματικών θετικών και αρνητικών βιωμάτων που απορρέουν από την σχέση.

Τα ερωτήματα που διακινούνται σε αυτή τη περίπτωση μπορεί να είναι:

* Μπορώ να είμαι σε αυτή τη σχέση ο πραγματικός μου εαυτός;

* Υπάρχει σχετική αρμονία στις επιθυμίες μας;

* Νιώθω τον άλλο να με εξελίσσει σε κάποια επίπεδα;

* Υπάρχει καλή επικοινωνία;

* Μπορούμε να βρίσκουμε λύσεις στα προβλήματα;

Στο δεύτερο ζήτημα έχουμε να κάνουμε με τη πραγματικότητα που έτσι και αλλιώς θα ήταν θετικό να την εμπιστευόμαστε σαν μια μόνιμη σύντροφο.

Πέτρος Σεπετίδης – Ψυχοθεραπευτής

Τα μυστικά που δένουν τα πολύ ερωτευμένα ζευγάρια

 

Τι είναι τελικά αυτό που ξεχωρίζει ένα πολύ αγαπημένο ζευγάρι, ένα ζευγάρι που ο ένας έχει φτιαχτεί για τον άλλο, ένα ζευγάρι που έχει προοπτικές για να αντέξει μέσα στο χρόνο;
Μην είναι οι πολλές δημόσιες εκδηλώσεις αγάπης;
Μην είναι οι κομπασμοί και οι δηλώσεις ''εμείς δεν θα χωρίσουμε ποτέ'';


1. Τα πολύ αγαπημένα ζευγάρια, δεν χωρίζουν για ψύλλου πήδημα!
Αν στην πρώτη δυσκολία λέτε αντίο, αν ξυπνάτε στραβά και λέτε δεν ρίχνουμε κι ένα χωρισμό σήμερα, η σχέση σας δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αγαπησιάρικη. Τα πολύ αγαπημένα ζευγάρια δεν καταφεύγουν ποτέ σε τέτοιες μεθόδους εκφοβισμού ή απλά με τον τρόπο αυτό πιστεύετε πως θα αποφύγετε τη ρουτίνα στη σχέση, προσοχή: την ιστορία με τον βοσκό με τα πρόβατα και το λύκο!
Κάποια στιγμή ο χωρισμός δεν θα διαρκέσει μια μερούλα αλλά θα είναι οριστικός. Αν μάλιστα εσύ συνηθίζεις να τον χωρίζεις, μην ξεχνάς πως σύντομα θα βαρεθεί ακόμα κι αυτό το παθιάρικο σεξ της επανασύνδεσης.


2. Τα πολύ αγαπημένα ζευγάρια κάνουν μαζί διακοπές/ ολιγοήμερες ή για περισσότερες μέρες.
Τον παρακαλάς να πάτε ένα ρημαδιασμένο τριήμερο στα χιόνια με κουπόνι από deal site και επιμένει πως δεν έχει χρόνο. Λες θα είναι πολυάσχολος ας κανονίσουμε καλοκαιρινές διακοπές. Έλα όμως που το καλοκαίρι θέλει να κάνει ''ζωάρα'' με τους κολλητούς από Μύκονο- Πάρο- Σκιάθο, που ούτε ο ρεπόρτερ Τσίλι να ήταν σε... ρεπορτάζ. Βέβαια, για εσάς τα δυο, χρόνια τώρα δεν υπάρχει ποτέ χρόνος για διακοπές. Άσε που δεν του βγαίνουν και τα χρήματα.
Τα αγαπημένα ζευγάρια πάντα έχουν χρόνο για διακοπές, ξεκούραση, έξοδο, ακόμα κι αν πνίγονται στη δουλειά, ακόμα κι αν δεν τους περισσεύουν λεφτά (το κάμπινγκ να είναι καλά). Και μην αναρωτιέσαι τι προσφέρουν τάχα οι έξοδοι και οι διακοπές: αναμνήσεις- κοινές, αγαπησιάρικες αναμνήσεις.


3. Τα πολύ αγαπημένα ζευγάρια τα πάνε μια χαρά με τις δεσμεύσεις!
Κάθε άνθρωπος μπροστά σε μια αλλαγή στην ζωή του – είτε αυτό λέγεται '' κάνω σχέση, παντρεύομαι, συγκατοικώ, αρραβωνιάζομαι, κάνω παιδιά- παθαίνει ένα πρώτο σοκ. Ένας άνθρωπος που έχει βρει το άλλο του μισό (όπως είπε πρόσφατα και ο Νίνο) ξεπερνά το σοκ γρήγορα.
Αντίθετα, έχουμε δει πολλές φορές κορίτσια που δεν ξέρουν αν θέλουν να είναι σε σχέση γιατί τάχα θέλουν να δώσουν έμφαση στην καριέρα τους, αγόρια που παθαίνουν αλλεργία όταν τους μιλάς για συγκατοίκηση και γάμο (αλλά μπορεί να παντρευτούν στον ένα μήνα την επόμενη από εσένα), ζευγάρια που είναι μαζί γιατί βολεύονται έτσι μέχρι να βρεθεί κάτι καλύτερο. Μην γελιέσαι. Ζούμε τη ζωή ετούτη μια φορά και καλό είναι το άτομο που το έχουμε δίπλα μας να το θέλουμε πολύ και να θέλουμε να κάνουμε τα πάντα μαζί του.


4. Τα πολύ αγαπημένα ζευγάρια δεν ανταλλάσσουν βαριές κουβέντες ακόμα και πάνω στο μεγαλύτερο καυγά.
Ακόμα και ο Ρομέος με την Ιουλιέτα, ένα καυγαδάκι θα το είχαν κάνει. Δεν υπάρχει ζευγάρι που να μην τσακώνεται, λιγότερο ή περισσότερο. Αυτό δεν σημαίνει όμως πως πάνω στον καυγά, θα επιτρέψετε να ειπωθούν πράγματα που δεν ξεχνιούνται εύκολα. Όσο καλύτερη επικοινωνία έχετε ως ζευγάρι, τόσο πιο δύσκολα θα πείτε κουβέντες που δεν πρέπει, επάνω στον καυγά.

Τα πολύ αγαπημένα ζευγάρια:



-Λένε Σ' αγαπώ συχνά και το εννοούν



- Χαίρονται με την ευτυχία των γύρω τους.



- Δεν χρειάζεται να κάνουν μόστρα τον έρωτα τους.



-Θυμούνται ακριβώς την μέρα που γνωρίστηκαν και μπορούν να διηγηθούν την ιστορία αγάπης τους- κάνοντάς την ενδιαφέρουσα, ακόμα κι αν είναι ό,τι πιο βαρετό έχεις ακούσει.

woman365

Νοστράδαμος: Ο κόσμος θα τελειώσει στις 21/12/12 με το Gangnam Style

 

Το ημερολόγιο των Μάγια που προβλέπει το τέλος του κόσμου στις 21 Δεκεμβρίου 2012, ο Νοστράδαμος και το Gangnam Style συνδέονται μεταξύ τους με έναν περίεργο τρόπο.

Τα μέλη ενός φόρουμ, που μελετά προφητείες, έκαναν τις απαραίτητες συνδέσεις και ιδού τα αποτελέσματα:

Ο Νοστράδαμος λέει σε μια προφητεία του, του 1503: «Από ένα ήρεμο πρωινό, θα προκύψει το τέλος.... Όταν οι κύκλοι του αλόγου που χορεύει γίνουν εννέα».

Δώστε προσοχή: Το «σήμα κατατεθέν» του Gangnam Style είναι η γνωστή φιγούρα στη χορογραφία, η κίνηση δηλαδή του αλόγου. Επίσης, η χώρα καταγωγής του Psy, η Κορέα, σύμφωνα με την Wikipedia σημαίνει «Η χώρα της πρωινής ηρεμίας». Όταν δε το βίντεο στο YouTube φτάσει το 1 δισεκατομμύριο προβολές, θα έχουν συμπληρωθεί και τα 9 μηδενικά ή οι 9 κύκλοι της προφητείας...

Ούτως ή άλλως ημερομηνία καταστροφής για το τρέχον διάστημα έχουμε, τα στοιχεία που έλειπαν από την προφητεία του Νοστράδαμου τα καλύπτει το Gangnam Style, οπότε όλα «ταιριάζουν τέλεια», διατείνεται το φόρουμ.

Συμπέρασμα: ο κόσμος θα τελειώσει στις 21/12/12 υπό τους ήχους του Gangnam Style...

Δείτε το λιοντάρι που λατρεύει το ποδόσφαιρο! (video)

 

Ο Τρίτων είναι ένα 12χρονο λιοντάρι που ζει στον ζωολογικό κήπο του Γιοχάνεσμπουργκ και έγινε ιδιαίτερα γνωστό το 2010, λίγο πριν τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Νοτίου Αφρικής.

Ο λόγος; Είναι ένα λιοντάρι τρελό και... παλαβό με το ποδόσφαιρο! Μπορεί να παίξει ατελείωτες ώρες μπάλα, έχει πλούσιο... ρεπορτόριο σε ντρίμπλες, πασίτσες και... κεφαλιές. Είναι όμως λίγο... εγωιστής θέλει μια... μπάλα μόνος του και αρνείται πεισματικά να παίξει ποδόσφαιρο με κάποια από τις επτά λέαινες με τις οποίες μοιράζεται το χώρο του.

Ενα πρόβλημα μόνο υπάρχει στην περίπτωσή του: Πώς να του πάρεις τη μπάλα...

Δείτε το ποδοσφαιρόφιλο λιοντάρι εν δράσει:

 

Πέντε συμβουλές που… σας φτιάχνουν τη μέρα

 

 Η συνεχιζόμενη οικονομική κρίση έχει γονατίσει κάθε προσπάθεια να αντιμετωπίσουμε την καθημερινότητά μας με αισιοδοξία...
Σήμερα το ζητούμενο είναι το χαμόγελο, το οποίο έχει εκλείψει από τα χείλη των περισσότερων Ελλήνων. Διαβάστε πέντε πρακτικές συμβουλές που μπορεί να σας κάνουν να νιώσετε καλύτερα.



1. Βγείτε έξω


Προσφέρετε στον εαυτό σας την δυνατότητα ενός περιπάτου με κάθε ευκαιρία. Βγάλτε βόλτα τον σκύλο σας, πηγαίνετε με τα πόδια στη δουλειά, επισκεφθείτε έναν φίλο. Ο φρέσκος αέρας σας δίνει τη δυνατότητα να αποφορτιστείτε από το άγχος της ημέρας και να σκέφτεστε τα πράγματα πιο καθαρά. Επιπλέον, το περπάτημα κάνει καλό στην καρδιά.


2. Δώστε χρόνο στον ύπνο σας


'Όσο περισσότερο χρόνο αφιερώνετε στην ξεκούρασή σας και κυρίως στον ύπνο σας, τόσο περισσότερο μειώνετε το άγχος σας, ενώ ταυτόχρονα την επομένη μέρα νιώθετε γεμάτοι ενέργεια.


3. Προγραμματίστε «μίνι» διακοπές


Ένα διάλειμμα από την ρουτίνα είναι πάντα αναζωογονητικό ακόμα και αν είναι σύντομο. Βάλτε στο πρόγραμμα μικρές αποδράσεις σε κοντινούς προορισμούς με τους δικούς σας ανθρώπους. Με τον τρόπο αυτό καταπολεμάτε το στρες χωρίς να ξοδεύετε πολλά χρήματα.


4. Κάντε μικρά και όμορφα δώρα στον εαυτό σας


Σε περιόδους εκπτώσεων, όπως η τρέχουσα, οι προσφορές πολλές. Κάντε μια βόλτα στα μαγαζιά και αγοράστε για τον εαυτό σας και για τους δικούς σας ανθρώπους δώρα που θα σας κάνουν να αισθανθείτε πιο όμορφα. Ένα αστείο βιβλίο ή κωμωδία σε DVD είναι μερικές ωραίες ιδέες.


5. Φορέστε το αγαπημένο σας χρώμα


Έχετε πάθος με το κόκκινο; Λατρεύετε το μπλε; Φορέστε το χρώμα που τονίζει τα μάτια σας ή το χαμόγελο σας και αισθανθείτε όμορφα!

Ο Χαβιέ Μπαρδέμ μιλάει ελληνικά και στέλνει ένα μήνυμα ανθρωπιάς [video]

Ο Χαβιέ Μπαρδέμ παίρνει μέρος στην καμπάνια για τις παστίλιες των “Γιατρών χωρίς σύνορα” και στο διαφημιστικό σποτάκι μιλάει ελληνικά!
Συγκεκριμένα λέει... «Παστίλιες για τον πόνο του άλλου. Εσύ τις παίρνεις, κάποιος άλλος σταματάει να πονάει», λέει ο Ισπανός ηθοποιός!
Δείτε το video: