Η μουσική ωφελεί την ακοή
Η ενασχόληση ενός ανθρώπου με τη μουσική, είτε παίζοντας ένα μουσικό όργανο είτε συμμετέχοντας σε ένα μουσικό συγκρότημα... ίσως δεν έχει τόσο βλαβερές συνέπειες για την ακοή όσο πολλοί νομίζουν. Ορισμένες πρόσφατες μελέτες υποδηλώνουν ότι αντιθέτως μπορεί να ωφελεί την ακοή…Σε μία μελέτη που δημοσιεύθηκε φέτος – γράφει η εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς» – οι ερευνητές εξέτασαν επαγγελματίες μουσικούς, τους οποίους επιστράτευσαν από τέσσερις ορχήστρες κλασικής μουσικής. Η δουλειά τους συχνά απαιτούσε πολλαπλές συναυλίες κάθε εβδομάδα, πολύωρες πρόβες σε καθημερινή βάση και σε μερικές περιπτώσεις διδασκαλία άλλων. Εκτενείς εξετάσεις στους εθελοντές έδειξαν πως η απώλεια της ακοής τους δεν είναι μεγαλύτερη απ’ ό,τι στον γενικό πληθυσμό.
Η ίδια μελέτη, πάντως, έδειξε πως ειδικά όσοι εκτίθεντο περισσότερο σε ήχους υψηλής συχνότητας διέτρεχαν αυξημένο κίνδυνο μερικής απώλειας της ακοής, ενώ παρουσίαζαν και περισσότερα κρούσματα εμβοών (βουητό) των αυτιών. Σε μια άλλη μελέτη, που δημοσιεύεται στο τρέχον τεύχος της Επιθεώρησης «Psychology and Aging», οι επιστήμονες υπέβαλαν σε εξετάσεις ακοής 74 μουσικούς και 89 μη μουσικούς. Οι μουσικοί είχαν πολύ μικρότερη απώλεια σε ορισμένες παραμέτρους της ακοής – μεταξύ αυτών η ικανότητα να ξεχωρίζουν τις συχνότητες των ήχων, να συμμετέχουν σε μια συζήτηση όταν γύρω τους έχει θόρυβο και να ακούνε τόνους που γίνονται ολοένα πιο σιγανοί.
Τα ευρήματα αυτά, συνδυαστικά μεταξύ τους, υποδηλώνουν πως μολονότι η χρόνια έκθεση σε δυνατούς ήχους μπορεί να βλάψει την ακοή, οι μουσικοί ενδέχεται να έχουν καλύτερη ακοή απ’ ό,τι ο γενικός πληθυσμός.
Δέκα θαύματα της φύσης: μια λίστα απέραντης φυσικής ομορφιάς
ΕΆΝ ΤΟ ΓΡΑΦΕΊΟ ΚΑΙ Η
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΌΤΗΤΆ ΣΑΣ, ΣΑΣ ΈΧΟΥΝ ΚΆΝΕΙ ΝΑ ΞΕΧΆΣΕΤΕ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΣΗΜΑΊΝΕΙ
ΟΜΟΡΦΙΆ ΤΗΣ ΦΎΣΗΣ ΚΑΙ ΠΟΙΚΙΛΌΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΉΤΗ ΓΗ, ΘΑΥΜΆΣΤΕ ΚΑΙ
ΕΜΠΝΕΥΣΤΕΊΤΕ ΑΠΌ ΤΑ ΠΑΡΑΚΆΤΩ ΑΞΈΧΑΣΤΑ ΤΟΠΊΑ.
Νερό,
φωτιά και πάγος, συνδυάζονται για να δημιουργήσουν μερικά από τα πιο
εντυπωσιακά τοπία στον κόσμο - από γιγαντιαία σπήλαια κρυστάλλων, μέχρι
εντυπωσιακά ηφαίστεια λάσπης και βραχώδεις σχηματισμούς που μοιάζουν με
έργα τέχνης.
Εάν το γραφείο και η καθημερινότητά σας, σας έχουν κάνει να ξεχάσετε τι
πραγματικά σημαίνει ομορφιά της φύσης και ποικιλότητα του πλανήτη γη,
εμπνευστείτε από τα παρακάτω θαυμαστά τοπία.1. Pulpit Rock, Preikestolen, Noρβηγία
Με 604 μέτρα να χωρίζουν ένα επίπεδο οροπέδιο από το φιορδ Lysefjord (www.visitnorway.com/Product/?pid=31157 ), χωρίς κιγκλιδώματα ασφαλείας, αυτό σίγουρα δεν είναι το καλύτερο μέρος για όσους πάσχουν από υψοφοβία.
Κρατηθείτε σε ασφαλή απόσταση από την άκρη και απολαύστε την υπέροχη θέα από την κορυφή Kjerag, στα 984 μέτρα (www.visitnorway.com/en/Product/?pid=77590
). Το Preikestolen βρίσκεται νότια της Jørpeland. Από το πάρκινγκ θα
πρέπει να περπατήσετε περίπου μιάμιση ώρα μέχρι το σημείο που αναφέραμε.2. Gran Salar de Uyuni, Βολιβία
 |
) -η μεγαλύτερη αλατολίμνη του κόσμου, που βρίσκεται σε ύψος 3.656
μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας- στη νότια Βολιβία, περιλαμβάνει
περισσότερα από 10 τετραγωνικά χιλιόμετρα αλατιού και μοιάζει
περισσότερο σαν έρημος, παρά σα λίμνη. Το επίπεδο, λευκό τοπίο προκαλεί
οφθαλμαπάτες και αντανακλά τα εντυπωσιακά χρώματα. Υπάρχει ακόμη και ένα
ξενοδοχείο, κατασκευασμένο σχεδόν εξ ολοκλήρου από αλάτι και ένα νησί
στη μέση της λίμνης, όπου φυτρώνουν κάκτοι. Το Gran Salar de Uyuni
βρίσκεται 533 χιλιόμετρα νότια της πρωτεύουσας Λα Παζ και 200 χιλιόμετρα
νοτιοδυτικά του Ποτοσί. 3. Κρατήρας Ngorongoro, Tανζανία
 |
τεράστιο ηφαίστειο εξερράγη 2-3.000.000 χρόνια πριν και η καλντέρα του
300 τετραγωνικών χιλιομέτρων αποτελεί πλέον καταφύγιο της άγριας πανίδας
της Αφρικής. Λιοντάρια, ρινόκεροι, λεοπαρδάλεις, ελέφαντες και βουβάλια
είναι το «Big Five» ανάμεσα σε περίπου 25.000 ζώα και σχεδόν κάθε είδος
που υπάρχει στην Ανατολική Αφρική. Πέρα από αυτό, ο κρατήρας προσφέρει
εντυπωσιακή θέα, ιδιαίτερα κατά την ανατολή του ηλίου. Από το Διεθνές
Αεροδρόμιο του Κιλιμάντζαρο, μπορείτε να πετάξετε ή να οδηγήσετε 55
χιλιόμετρα για την Αρούσα, απ’ όπου μπορείτε να οργανώσετε εκδρομές και
διαμονή εντός και εκτός του κρατήρα: www.ngorongorocrater.org/ .4. Paria Canyon, Arizona, HΠΑ
 |
εκδοχή του Grand Canyon! Μερικοί από τους βραχώδεις σχηματισμούς, όπως
το The Wave, είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακοί.
Οι επισκέπτες χρειάζονται άδεια από το Bureau of Land Management για να επισκεφτούν το σημείο.
Ο σταθμός Paria Contact βρίσκεται 69 χιλιόμετρα ανατολικά τoυ Kanab (www.blm.gov ).5. Ηφαιστειακές εκρήξεις στο Στρόμπολι, Ιταλία
 |
) είναι ένα μικρό ηφαιστειογενές νησί με αρκετές εκατοντάδες… γενναίους
κατοίκους. Σε αντίθεση με τα περισσότερα ηφαίστεια, το Στρόμπολι εκλύει
συνεχώς λάβα, τέφρα και αέριο. Συναρπαστικό για τους ηφαιστειολόγους,
αλλά και προκλητικό για τους ταξιδιώτες που θέλουν να δουν τη λάβα να
ξεχύνεται μπροστά στα μάτια τους. Μπορείτε επίσης να κάνετε μια εκδρομή
με σκάφος γύρω από το νησί το βράδυ.6. Ηφαίστεια λάσπης του Gobustan, Αζερμπαϊτζάν
 |
| Φωτογραφία:http://nature.new7wonders.com/archives/wonder/mud-volcanoes |
Στο σεληνιακό τοπίο του Gobustan, 65 χιλιόμετρα νότια από την πρωτεύουσα
του Αζερμπαϊτζάν Μπακού, παχιά γκρίζα λάσπη αναβλύζει τακτικά από μικρά
ηφαίστεια ( http://nature.new7wonders.com/archives/wonder/mud-volcanoes
). Πιστεύεται ότι η λάσπη αυτή έχει φαρμακευτικές ιδιότητες, γι 'αυτό
μην εκπλαγείτε αν δείτε ανθρώπους να ξαπλώνουν και να αλείφονται με
αυτήν. Παρατηρήστε τις ρωμαϊκές επιγραφές της περιοχής και την
πετρογλυφική τέχνη στα βράχια.7. Jeita Grotto, Nahr al-Kalb Valley, Λίβανος
 |
| Φωτογραφία: www.jeitagrotto.com |
Δεκαοκτώ χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Βηρυτού, αυτές οι υπόγειες
σπηλιές είχαν κατοικηθεί κατά την προϊστορική εποχή και συνεχίζουν να
προσελκύουν και σήμερα τους ανθρώπους, με τα ζωηρά τους χρώματα και τους
σχηματισμούς σταλακτιτών (εδώ βρίσκεται ο μεγαλύτερος σταλακτίτης του
κόσμου). Οι σπηλιές αποτελούνται από ένα δίκτυο θαλάμων -με ένα ανώτερο
και ένα κατώτερο επίπεδο- απλώνονται σε εννέα χιλιόμετρα και είναι
προσβάσιμες από ένα υπόγειο ποτάμι. Η πλησιέστερη πόλη είναι η Juniyah,
μόλις λίγα χιλιόμετρα μακριά. Η επίσκεψη διαρκεί δύο ώρες (www.jeitagrotto.com ).8. Παράκτιο μονοπάτι Pembrokeshire Coast Path National Trail, Ουαλία, Ηνωμένα Βασίλειο
 |
εκτείνεται 300 χιλιόμετρα από το St. Dogmaels στο Amroth, στη
νοτιοδυτική Ουαλία. Ο καιρός είναι συχνά βροχερός και με ανέμους, αλλά
αν σταθείτε τυχεροί και πετύχετε μια ηλιόλουστη ημέρα, θα μπορέσετε να
θαυμάσετε ένα από τα πιο όμορφα σημεία του πλανήτη μας. Αρωματικοί
ακανθώδεις θάμνοι και πολύχρωμα φυτά στολίζουν το μονοπάτι, ενώ φώκιες
κολυμπούν στα νερά λίγο πιο κάτω. Το μονοπάτι είναι σηματοδοτημένο.
Λεπτομέρειες σχετικά με ξεναγήσεις και δραστηριότητες, θα βρείτε στοhttp://nt.pcnpa.org.uk/website/sitefiles/nt_page.asp?PageID=2 .9. Λίμνη Pangong Tso, Ινδία, Κίνα
 |
), σε υψόμετρο 4.350 μέτρων, βρίσκεται σε μια επίμαχη περιοχή των
συνόρων μεταξύ της Ινδίας και του Θιβέτ. Τα αραιά στρώματα του αέρα
κάνουν τα χρώματα και την καθαρότητα της λίμνης έντονα. Για να φτάσετε
στην Pangong Tso, θα πρέπει να ακολουθήσετε έναν ορεινό δρόμο από την
ινδική πόλη Λεχ για 4-5 ώρες, αλλά θα χρειαστεί να πάρετε άδεια από
εξουσιαδοτημένη εταιρεία.10. Βουνό Roraima, Guyana/Brazil/Venezuela
 |
Rock), το δεύτερο μεγαλύτερο μονόλιθο του κόσμου στο κέντρο της
αυστραλιανής ερήμου, είναι αυτό το εντυπωσιακό οροπέδιο από ψαμμίτη που
περιβάλλεται από όλες τις πλευρές του από βράχια 400 μέτρων,
δημιουργώντας ένα απομονωμένο και μοναδικό οικοσύστημα. Προτιμήστε την
ανάβαση από την πλευρά της Βενεζουέλας. Η διαδρομή Paratepui είναι η
ευκολότερη για μη έμπειρους ορειβάτες (www.besthike.com/southamerica/venezuela/roraima.html ).
ΔΕΙΤΕ: Τα γεγονότα που συγκλόνισαν τον πλανήτη
Η παγκόσμια ανασκόπηση του 2011.Η χρονιά της Αραβικής Άνοιξης... και του τέλους πολυετών αυταρχικών καθεστώτων στις αραβικές χώρες. Το έτος των Αγανακτισμένων. Ο χρόνος που ο πυρηνικός όλεθρος της Φουκουσίμα ξύπνησε μνήμες της δεκαετίας του ’80 και του Τσερνομπίλ.
Πολλοί χαρακτηρισμοί θα μπορούσαν να δοθούν στο πολυτάραχο εναρκτήριο έτος της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα.
Τα γεγονότα που ακολουθούν, σημάδεψαν τη χρονιά που φεύγει και αποτελούν τις χαρακτηριστικότερες στιγμές του 2011.
Εξέγερση στην Τυνησία
Η αυγή του 2011, βρήκε τις σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ αστυνομικών δυνάμεων και διαδηλωτών, που είχαν ξεκινήσει από το Δεκέμβριο του ’10, να συνεχίζονται αμείωτες. Όλα ξεκίνησαν στις 17 Δεκεμβρίου, όταν ο Μοχάμεντ Μπουαζίζι, ένας πλανόδιος μικροπωλητής, αυτοπυρπολήθηκε έπειτα από την κατάσχεση των φρούτων και λαχανικών που πωλούσε δίχως άδεια, από την αστυνομία.
Η πράξη του άτυχου μικροπωλητή, που απεβίωσε στις 4 Ιανουαρίου, πυροδότησε την οργή ενός λαού που υποφέρει από υψηλή ανεργία, άσχημες συνθήκες ζωής, έλλειψη ελευθερίας λόγου και πολιτικών δικαιωμάτων. Διαδηλώσεις και απεργίες οργανώθηκαν σε ολόκληρη τη χώρα, οι οποίες συνοδεύτηκαν από θανάτους εξαιτίας κυρίως της εκτεταμένης χρήσης βίας από τις δυνάμεις καταστολής, οι οποίες ωστόσο δεν κατάφεραν να κάμψουν τη λαϊκή οργή που είχε πλέον ξεσπάει. Και αυτό ήταν απλά η αρχή των κοινωνικών εξεγέρσεων που θα πυροδοτούνταν και σε άλλη αραβικά κράτη και θα αργότερα θα πάρουν την ονομασία «Αραβική Άνοιξη».
Στις 14 Ιανουαρίου, ο επί 23 χρόνια πρόεδρος της Τυνησίας, Ζιν ελ Αμπεντίν Μπεν Αλί υποβάλει την παραίτησή του. Η χώρα τίθεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Το συνταγματικό δικαστήριο ορίζει πρόεδρο τον Fouad Mebazaa και σχηματίζεται προσωρινή κυβέρνηση με μέλη και από το κόμμα του απελθόντος προέδρου. Οι υπουργοί που δεν προέρχονται από το συγκεκριμένο κόμμα σχεδόν άμεσα παραιτούνται και οι καθημερινές διαμαρτυρίες συνεχίζουν αμείωτες. Αίτημα ο σχηματισμός κυβέρνησης χωρίς κανένα μέλος από το κόμμα του Μπεν Αλί. Στις 27 Ιανουαρίου, ο πρωθυπουργός Μοχάμεντ Γανούσι προχωρεί σε ανασχηματισμό δίχως στελέχη από το κόμμα του πρώην προέδρου. Υπό την πίεση της λαϊκής οργής που δεν φαίνεται να υποχωρεί, ο Γανούσι παραιτείται στις 27 Φεβρουαρίου, ενώ στις 3 Μαρτίου ανακοινώνεται η διενέργεια εκλογών που τελικά πραγματοποιήθηκαν στις 23 Οκτωβρίου.
Οι εξεγερμένοι της Αιγύπτου και της πλατείας Ταχρίρ
Τα γεγονότα της Τυνησίας πυροδότησαν μια αντίστοιχη εξέγερση και στην Αίγυπτο. Η πλατεία Ταχρίρ του Καΐρου, έγινε η πιο διάσημη ίσως πλατεία του κόσμου, καθώς μετατράπηκε σε σημείο συνάντησης των διαδηλωτών του Καΐρου καθώς και σε θέρετρο των συγκρούσεων με αστυνομικές δυνάμεις που οδήγησαν στο θάνατο εκατοντάδων διαμαρτυρόμενων και τον τραυματισμό χιλιάδων, εξαιτίας και των πλαστικών(;) σφαιρών που χρησιμοποιήθηκαν.
Αρχικό αίτημα όσων συμμετείχαν στις διαδηλώσεις και στις απεργίες που ξεκίνησαν στις 25 Ιανουαρίου και συνεχίζονται μέχρι και σήμερα, ήταν η παραίτηση του προέδρου Μουμπάρακ. Η πρόταση του, την 1η Φεβρουαρίου να μην θέσει υποψηφιότητα για τις επόμενες εκλογές δεν οδήγησε σε άμβλυνση των συγκρούσεων, στις οποίες ανάμειξη είχε πλέον και ο στρατός, τον οποίο ο Μουμπάρακ είχε βγάλει στους δρόμους για την αντιμετώπιση του πλήθους.
Την επόμενη μέρα της εξαγγελίας του Μουμπάρκ, ακολούθησε συγκέντρωση οπαδών του Μουμπάρακ, ανάμεσα στους οποίους σύμφωνα με μαρτυρίες βρίσκονταν και άνδρες των δυνάμεων ασφαλείας με πολιτικά, οι οποίοι συνεπλάκησαν με αντικαθεστωτικούς. Οι διαδηλώσεις, συνοδευόμενες από σφοδρές συγκρούσεις, συνεχίστηκαν και τις ημέρες που ακολούθησαν.
Στις 11 Φεβρουαρίου, ανακοινώνεται η παραίτηση του προέδρου Χόσνι Μουμπάρακ και το τέλος της 30χρονης αυταρχικής διακυβέρνησης του. Τα ηνία της χώρας αναλαμβάνει το Ανώτατο Συμβούλιο των Ενόπλων Δυνάμεων με επικεφαλής τον στρατιωτικό Μοχάμεντ Χουσέιν Ταντάουι. Η στρατιωτική κυβέρνηση προχωράει στην αναστολή άρθρων του συντάγματος και ανακοινώνει πως θα αναλάβει τη διακυβέρνηση για 6 μήνες μέχρι να διενεργηθούν εκλογές.
Η δίκη του πρώην προέδρου, Μουμπάρακ, ξεκίνησε στις 3 Αυγούστου. Ανάμεσα σε άλλα, κατηγορείται για την προμελετημένη δολοφονία διαδηλωτών κατά τη διάρκεια της εξέγερσης.
Οι συγκρούσεις ανάμεσα σε διαδηλωτές και δυνάμεις καταστολής συνεχίστηκαν και τους τελευταίους μήνες του ’11 παρά τη διενέργεια εκλογών στις 28 και 29 Νοεμβρίου, καθώς εκφράζεται ο φόβος ότι ο στρατός μπορεί να μην επιθυμεί την παράδοση της διακυβέρνησης της χώρας.
Εμφύλια σύγκρουση στη Λιβυή- Το τέλος του Καντάφι
Ακολουθώντας τα βήματα της γειτονικής Τυνησίας και της Αιγύπτου, ο λιβυκός λαός συμμετέχει και αυτός στην Αραβική Άνοιξη, που στην περίπτωση της Λιβύης έμελε να εξελίχθη σε εμφύλια σύγκρουση με την εμπλοκή δυνάμεων του ΝΑΤΟ. Μεγάλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις ξεκινούν στις 15 Φεβρουαρίου στη Βεγγάζη, όπου και σημειώθηκαν συγκρούσεις μεταξύ των αντικαθεστωτικών και δυνάμεων ασφαλείας που δεν δίστασαν να χρησιμοποιούσουν αληθινά πυρά.
Η κατάσταση στην Βεγγάζη τίθεται εκτός ελέγχου με κυβερνητικά κτίρια ασφαλείας να παραδίδονται στις φλόγες και την αστυνομία να πυροβολεί αδιακρίτως από ελικόπτερα. Πριν τα τέλη του Φεβρουαρίου, ο στρατός έχει υποχωρήσει από τη Βεγγάζη η οποία περνάει στον έλεγχο των αντικαθεστωτικών μαζί με άλλες πόλεις, μεταξύ των οποίων και η Μισράτα. Η έκρυθμη κατάσταση, οδηγεί πολίτες άλλων χωρών να εγκαταλείψουν με όποιο τρόπο μπορούν τη Λιβύη.
Οι αντικαθεστωτικοί ιδρύουν το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο, μια πολιτική οργάνωση μέσω της οποίας θα μπορούν να προχωρήσουν σε επίσημες επαφές με άλλες χώρες, συντονίζοντας ταυτόχρονα και τη δράση απελευθέρωσης και άλλων πόλεων από τον έλεγχο του καθεστώτος Καντάφι.
Ωστόσο, δυνάμεις του στρατού που ελέγχονται από τον πρώην πρόεδρο, συνεχίζουν την προσπάθεια να ανακαταλάβουν πόλεις που είχαν περάσει στα χέρια των αντικαθεστωτικών πραγματοποιώντας τόσο βομβαρδισμούς από αέρος όσο και χερσαίες δυνάμεις.
Στις 19 Μαρτίου, νατοϊκές στρατιωτικές επεμβάσεις ξεκινούν στη Λιβύη καθώς και επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσης έπειτα από ψηφοφορία του συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ. Οι επιχειρήσεις των νατοϊκών δυνάμεων θα συνεχιστούν μέχρι τις 31 Οκτωβρίου και θα περιλαμβάνουν βομβαρδισμούς στρατιωτικών βάσεων που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του Καντάφι, και επιβολή εμπάργκο στις προμήθειες όπλων από το καθεστώς.
Τον Αύγουστο, η πρωτεύουσα της Λιβύης περνά στον έλεγχο των αντικαθεστωτικών, ενώ στις 16 του ίδιου μήνα το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο αναγνωρίζεται επισήμως από τον ΟΗΕ ως νόμιμο αντιπροσωπευτικό όργανο της χώρας, αντικαθιστώντας έτσι την κανταφική κυβέρνηση.
Στις 20 Οκτωβρίου, ο Μουαμάρ Καντάφι που μέχρι τότε είχε καταφέρει να αποφύγει τη σύλληψη, πιάνεται αιχμάλωτος και σκοτώνεται από αντικαθεστωτικούς ενώ προσπαθούσε να διαφύγει από τη Σύρτη, μια από τις τελευταίες πόλεις που είχαν παραμείνει υπό τον έλεγχο του. Τρεις ημέρες μετά, το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο ανακοινώνει την απελευθέρωση της Λιβύης και το επίσημο τέλος του πολέμου.
Σεισμός, τσουνάμι και πυρηνικός εφιάλτης στην Ιαπωνία
Στις 11 Μαρτίου, σεισμός έντασης 9 της κλίμακας Ρίχτερ, χτυπάει την Ιαπωνία. Επρόκειτο για τον ισχυρότερο σεισμό που είχε πλήξει ποτέ τη χώρα και ανάμεσα στους 5 μεγαλύτερους που έχουν καταγραφεί από το 1900, μετακινώντας κατά 10 εκατοστά τον άξονα της Γης! Επίκεντρο του σεισμού ήταν η θαλάσσια περιοχή κοντά στο νησί Χόνσου, ανατολικά της Σεντάι.
Ο σεισμός ταρακούνησε ουρανοξύστες στο Τόκιο, σπίτια καταστράφηκαν και τα χειρότερα δεν είχαν ακόμη έρθει καθώς ο εγκέλαδος προκάλεσε τσουνάμι που χτύπησαν τα παράλια της χώρας, καταστρέφοντας ολοσχερώς παραλιακές πόλεις και προκαλώντας εικόνες χάους. Τα τεράστια κύματα που έφτασαν σε ύψος 40 μέτρα, απλώθηκαν σε απόσταση μέχρι και 10 χιλιομέτρων στη στεριά. Οι νεκροί ξεπέρασαν τους 15.500, χιλιάδες τραυματίστηκαν, ενώ οι υλικές ζημιές ήταν τεράστιες. Πλήθος πολιτών έχασαν τα σπίτι τους, το αεροδρόμιο της Σεντάι καταστράφηκε από το τσουνάμι, ενώ το ίδιο συνέβη και σε λιμάνια. Πυρκαγιές ξέσπασαν σε βιομηχανικά κτίρια, όπως στο διυλιστήριο της Cosmo Oil, ενώ οι διακοπές στην ηλεκτροδότηση άφησαν εκατομμύρια ανθρώπους χωρίς ρεύμα.
Πριν προλάβει η Ιαπωνία να μετρήσει τις πληγές της από το χτύπημα του εγκέλαδου και του φονικού τσουνάμι, η πυρηνική απειλή προστέθηκε στα προβλήματα που η χώρα είχε να αντιμετωπίσει. Αν και παραπάνω από ένα πυρηνικά εργοστάσια χτυπήθηκαν είτε από το τσουνάμι είτε από τον εγκέλαδο και αντιμετώπισαν προβλήματα στην ομαλή λειτουργία τους, ο πυρηνικός σταθμός Φουκουσίμα Ι, ήταν αυτός που αντιμετώπισε τα σοβαρότερα καθώς τα κύματα προκάλεσαν διακοπή της εφεδρικής ηλεκτρικής τροφοδότησης των ψυκτικών συστημάτων. Αποτέλεσμα αυτού, ήταν σημειωθεί τήξη του πυρήνα σε 3 από τους 6 συνολικά αντιδραστήρες που το εργοστάσιο διαθέτει και να προκληθούν εκρήξεις λόγω της υπερθέρμανσης. Ραδιενεργά υλικά εκτοξεύτηκαν στον αέρα και απελευθερώθηκαν στη θάλασσα. Τα επίπεδα ραδιενέργειας στο χώρο του εργοστασίου ήταν 1.000 φορές μεγαλύτερα από το φυσιολογικό.
Αν και αρχικά το περιστατικό του πυρηνικού σταθμού της Φουκουσίμα αξιολογήθηκε με βαθμό 4 στην επτάβαθμη κλίμακα των πυρηνικών γεγονότων, τελικά έλαβε το χαρακτηρισμό 7. Πάνω από 200.000 άνθρωποι που διέμεναν σε μικρή απόσταση από το εργοστάσιο, διατάχθηκαν να εγκαταλείψουν την περιοχή. Σύμφωνα με επιστημονικούς υπολογισμούς οι θάνατοι που μπορεί να προκληθούν στο μέλλον από καρκίνους που συνδέονται με την έκθεση σε ραδιενέργεια από το εργοστάσιο της Φουκουσίμα, κυμαίνονται από 100 μέχρι 1.000. Μετρήσεις που πραγματοποιήθηκαν αργότερα σε απόσταση 30 με 50 χιλιομέτρων από το εργοστάσιο, έδειξαν υψηλές συγκεντρώσεις ραδιενεργού κάσιου, οδηγώντας την κυβέρνηση να απαγορεύσει την εμπορία προϊόντων που προέρχονται από την περιοχή.
Ο πριγκιπικός γάμος
Στις 29 Απριλίου πραγματοποιείται ο «γάμος της δεκαετίας». Ο πρίγκιπα Ουίλιαμ νυμφεύεται την «θνητή» Κέιτ Μίντλετον στο Αββαείο του Ουέστμινστερ, στο Λονδίνο. Ο γάμος μεταδίδεται ζωντανά από ΜΜΕ καθώς και από το YouTube σε πολλές χώρες του κόσμου και υπολογίζεται ότι πάνω από 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι τον παρακολούθησαν. Υψηλοί προσκεκλημένοι και πλήθος γαλαζοαίματων, πανάκριβες ενδυμασίες, περίεργα καπέλα λειτούργησαν ως φόντο στον πριγκιπικό γάμο που έφερε στο νου το παραμύθι της Σταχτοπούτας καθώς μια «άσημη» κοπέλα έφτασε στα ενδότερα της βρετανικής αυλής
Με την ολοκλήρωση της γαμήλιας τελετής και τη φράση «σας ονομάζω συζύγους» του αρχιεπίσκοπου του Καντέρμπουρι, οι νεόνυμφοι αναχώρησαν με άμαξα για το Μπάκιγχαμ συνοδευόμενοι από το σύνταγμα Household Cavalry. Το ζευγάρι μαζί με τη βασίλισσα Ελισάβετ και τους γονείς της Κάθριν εμφανίστηκε στο μπαλκόνι των ανακτόρων όπου αφού παρακολούθησε αεροπορική επίδειξη, αντάλλαξε το πρώτο του φιλί.
Η βασίλισσα Ελισάβετ Β' έδωσε στον πρωτότοκο γιό του πρίγκιπα Κάρολου και την Κέιτ, τον υψηλότερο τίτλο της βρετανικής τάξης των ευγενών, αυτόν του δούκα και δούκισσας του Κέιμπριτζ.
Ο θάνατος του Οσάμα Μπιν Λάντεν
Τα ξημερώματα της 2ας Μαΐου, βρίσκουν τον πρόεδρο της Αμερικής, Μπάρακ Ομπάμα, να ανακοινώνει το θάνατο του διαβόητου τρομοκράτη και ηγέτη της οργάνωσης Αλ Κάιντα, Οσάμα Μπιν Λάντεν.
Ο νούμερο ένα καταζητούμενος τρομοκράτης σκοτώθηκε στο Πακιστάν από ειδικές μονάδες του αμερικανικού στρατού σε συνεργασία με την CIA. Ο ηγέτης της Αλ Κάιντα, σχεδίασε και οργάνωσε τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου εναντίον στόχων στο έδαφος της Αμερικής, μεταξύ των οποίων και οι Δίδυμοι Πύργοι, κατά τις οποίες 2.974 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους ενώ αποτέλεσαν και αφορμή για την εισβολή στρατευμάτων των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν.
Οι άνδρες ειδικών μονάδων των ΗΠΑ, είχαν εντόπισαν το κρησφύγετο του Μπιν Λάντεν σε μικρή απόσταση από την πρωτεύουσα του Πακιστάν Ισλαμαμπάντ, όπου και κρύβονταν, έπειτα από την πολύχρονη παρακολούθηση ενός συνεργάτη του. Στις 29 Απριλίου, ο πρόεδρος Ομπάμα δίνει το «πράσινο φώς» για την σύλληψη του τρομοκράτη. Σε φωτογραφία που δόθηκε στη δημοσιότητα από το Λευκό Οίκο, απεικονίζεται ο πρόεδρος μαζί με άλλα ανώτατα στελέχη να παρακολουθούν την επιχείρηση. Κατά τη διάρκεια της συμπλοκής που σημειώθηκε, 4 συνεργάτες του τρομοκράτη έχασαν τη ζωή τους και ο ίδιος απέπνευσε ύστερα από πυροβολισμό που δέχτηκε.
Αν και αρχικά κυκλοφόρησαν στα ΜΜΕ φωτογραφίες που πρωτομεταδόθηκαν από πακιστανικά τηλεοπτικά δίκτυα σύμφωνα με τα οποία απεικονίζονταν το παραμορφωμένο πρόσωπο του ηγέτη της Αλ Κάιντα, τελικά επιβεβαιώθηκε πως πρόκειται για πλαστές εικόνες. Από τότε, καμιά φωτογραφία του νεκρού Οσάμα Μπιν Λάντεν δεν δόθηκε ποτέ στη δημοσιότητα. Αν ποτέ κυκλοφορούσε μια τέτοια εικόνα, πιθανότατα θα λάμβανε τον τίτλο «φωτογραφία της χρονιάς».
Πλήθος κόσμου με την ανακοίνωση της είδησης από τον Μπάρακ Ομπάμα, συγκεντρώθηκε έξω από τον Λευκό Οίκο και σε άλλα σημεία, πανηγυρίζοντας για το θάνατο του τρομοκράτη.
Σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση, το πτώμα του τρομοκράτη ρίχτηκε στη θάλασσα μέσα στις πρώτες 24 ώρες που ακολούθησαν του θανάτου του. Αξιωματούχος του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας, δήλωσε πως τηρήθηκαν κατά γράμμα οι μουσουλμανικές παραδόσεις πριν η σορός του ριφθεί στην θάλασσα.
Στις 6 Μαΐου, η Αλ Κάιντα επιβεβαίωσε το θάνατο του ηγέτη της Οσάμα Μπιν Λάντεν, δίνοντας όρκο εκδίκησης και απειλώντας ότι οι επιθέσεις στη Δύση θα συνεχιστούν.
Το κίνημα των Αγανακτισμένων
Αν θα έπρεπε να οριστεί μια ημέρα αφετηρίας για το κίνημα των Αγανακτισμένων στην Ευρώπη, οι Ισπανοί θα επέλεγαν πιθανότατα την 15 Μαΐου, οπότε και υπήρξαν καλέσματα για συγκεντρώσεις σε περισσότερες από 50 πόλεις της χώρας. Η Πλατεία του Ήλιου (Puerta del Sol), στη Μαδρίτη αποτέλεσε σημείο συνάντησης για χιλιάδες Αγανακτισμένους που παρέμειναν για ημέρες εκεί.
Σημαντική συμβολή στη διάδοση του κινήματος, έπαιξαν το ίντερνετ και τα ηλεκτρονικά και κοινωνικά δίκτυα τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για την προπαγάνδιση των συγκεντρώσεων και την ευρεία γνωστοποίηση τους.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα το κίνημα των Αγανακτισμένων διαδόθηκε και σε άλλες χώρες μεταξύ των οποίων και την Ελλάδα. Καταλυτικό ήταν το σύνθημα που ακούστηκε στην Μαδρίτη: «Κάντε ησυχία μην ξυπνήσουμε τους Έλληνες». Πολίτες που στενάζουν υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης συγκεντρώνονταν καθημερινά στις πλατείες με μια πληθώρα αιτημάτων που περιελάμβαναν από αλλαγή της οικονομικής πολιτικής μέχρι την άμεση δημοκρατία.
Σύλληψη του Μλάντιτς
Ο Ράτκο Μλάντιτς συλλαμβάνεται από τη σερβική αστυνομία στις 26 Μαΐου. Ο πρώην στρατιωτικός ηγέτης των Σέρβων της Βοσνίας καταζητούνταν από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για γενοκτονία στη διάρκεια του πολέμου της Βοσνίας.
Η δίκη του πρώην στρατιωτικού ξεκίνησε στις 3 Ιουνίου στη Χάγη και αντιμετωπίζει κατηγορίες για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που συνδέονται με την σφαγή της Σεμπρένιτσα και την πολιορκία του Σαράγεβο.
Πρωταθλήτρια Ευρώπης η Μπαρτσελόνα
Το βράδυ της 28ης Μαΐου βρίσκει τις δύο φιναλίστ του κορυφαίου ποδοσφαιρικού θεσμού του πλανήτη να μάχονται για την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου. Η Μπαρτσελόνα αναμετράται με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε αγγλικό έδαφος, στο γήπεδο Γουέμπλεϊ, στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.
Τρεις από τους σημαντικότερους παίκτες των «Μπλαουγκράνα», οι Πέδρο, Μέσι και Βίγια σημειώνουν από ένα τέρμα ο καθένας, αφήνοντας τη Μάντσεστερ να αρκεστεί στο ένα γκολ που σημείωσε ο Ρούνεϊ και να υποκλιθεί στην κορυφαία ομάδα της Ευρώπης.
Η σφαγή της Ουτόγια
Στις 22 Ιουλίου, η Νορβηγία και ο υπόλοιπος κόσμος συγκλονίζεται από την είδηση ότι ένας άντρας εισέβαλλε οπλισμένος και με στολή αστυνομικού στο νησί Ουτόγια, στο χώρο όπου διεξάγονταν το συνέδριο της νεολαίας του Εργατικού Κόμματος και άνοιξε πυρ, σκοτώνοντας όποιον έβρισκε στο πέρασμα του. Λίγες ώρες νωρίτερα, είχε προηγηθεί έκρηξη σε κεντρικό σημείο του Όσλο, έξω από το γραφείο του πρωθυπουργού της χώρας.
Τις επιθέσεις σχεδίασε και εκτέλεσε ο ακροδεξιός Άντερς Μπέχρινγκ Μπρέιβικ εμφορούμενος από αντιισλαμικά αισθήματα. Ανατριχιαστικές ήταν οι μαρτυρίες και οι περιγραφές όσων επέζησαν από τη φρίκη της Ουτόγια, καθώς ανέφεραν πως ο δράστης δεν δίσταζε να πυροβολήσει ακόμη και από μικρή απόσταση ακούγοντας τα θύματα να παρακαλάνε για τη ζωή τους! Συνολικά, 8 άνθρωποι πέθαναν από την έκρηξη στο κέντρο της νορβηγικής πρωτεύουσας και δεκάδες τραυματίστηκαν. Ο απολογισμός ήταν πολύ μεγαλύτερος στο νησί Ουτόγια, όπου 69 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, οι περισσότεροι εκ των οποίων μικρής ηλικίας.
Ο θάνατος της Amy Winehouse
Η ταλαντούχα μουσικός, Amy Winehouse, βρίσκεται νεκρή στις 23 Ιουλίου στο σπίτι της στο Λονδίνο σε ηλικία 27 μόλις ετών. Η αιτία θανάτου ανακοινώνεται μήνες αργότερα και είναι η δηλητηρίαση από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ σύμφωνα με την ιατροδικαστική έρευνα.
Ο χώρος γύρω από το σπίτι της τραγουδίστριας και συνθέτριας κατακλύστηκε τις επόμενες ημέρες από θαυμαστές της που έστησαν ένα αυτοσχέδιο χώρο προσκυνήματος αφήνοντας κάθε είδους αντικείμενα στη μνήμη της.
Η κηδεία της δημοφιλούς μουσικού που στους ήχους της συνδύαζε R&B, soul και τζαζ στοιχεία, πραγματοποιήθηκε σε στενό οικογενειακό κύκλο στις 26 Ιουλίου.
Αποδείξεις για ύπαρξη νερού στον Άρη
Η NASA δημοσιεύει στις 5 Αυγούστου φωτογραφίες που τράβηξε ο δορυφόρος Mars Reconnaissance Orbiter και σύμφωνα με τους επιστήμονες αποδεικνύουν την ύπαρξη νερού στον πλανήτη Άρη. Στις φωτογραφίες διακρίνονται ορισμένες ραβδώσεις που σύμφωνα με τους ειδικούς πρόκειται για ρυάκια τρεχούμενου, αλμυρού νερού καθώς εξαφανίζονται το χειμώνα και επανεμφανίζονται την άνοιξη και το καλοκαίρι.
Το Λονδίνο μετατρέπεται σε πεδίο μάχης
Σκηνικό πολέμου θύμιζε το Λονδίνο και άλλες πόλεις της Αγγλίας το διάστημα από τις 6 μέχρι και τις 10 Αυγούστου με οδομαχίες νεαρών με αστυνομικές δυνάμεις, πυρπόληση κτιρίων, καταστροφές και βανδαλισμούς.
Οι ταραχές ξεκίνησαν από τη συνοικία Τότεναμ του βόρειου Λονδίνου, στις 6 Αυγούστου όταν μια ειρηνική διαδήλωση με αφορμή το θάνατο ενός 29χρονου από πυρά αστυνομικών δύο ημέρες νωρίτερα, κατέληξε σε συγκρούσεις, λεηλασίες και πυρπόληση αυτοκινήτων.
Οι διαδηλώσεις που συνοδεύονταν από εκτεταμένα επεισόδια, συνεχίστηκαν και τις επόμενες ημέρες. Απολογισμός ήταν 5 νεκροί και αρκετοί τραυματίες, ενώ οι υλικές ζημίες εκτιμάται ότι έφτασαν τις 200 εκατομμύρια λίρες. Ενδεικτικό της έκτασης των γεγονότων, είναι πως ο πρωθυπουργός Ντείβιντ Κάμερον και οι άλλοι ηγέτες των κομμάτων επέστρεψαν εσπευσμένα στη χώρα, οι άδειες των αστυνομικών ανακλήθηκαν και το βράδυ της 9ης Αυγούστου βρήκε στους δρόμους του Λονδίνου 16.000 αστυνομικούς.
Σεισμοί στην Τουρκία
Δύο φονικοί σεισμοί πλήττουν την επαρχία Βαν της Τουρκίας στις 23 Οκτωβρίου και στις 9 Νοεμβρίου. Ο πρώτος, που ήταν και ισχυρότερος, είχε ένταση 7,3 Ρίχτερ ενώ ο δεύτερος 5,7. Ο τραγικός απολογισμός ήταν 644 νεκροί και χιλιάδες οι τραυματίες και οι άστεγοι. Τα σωστικά συνεργεία κατέβαλαν μεγάλες προσπάθειες για πολλές ημέρες να ανασύρουν όσους μπορούσαν να εντοπίσουν ζωντανούς μέσα από τα ερείπια που άφησε πίσω του ο εγκέλαδος.
Ο παγκόσμιος πληθυσμός φτάνει τα 7 δισεκατομμύρια
Η 31 Οκτωβρίου επιλέγεται από τον ΟΗΕ συμβολικά ως η ημέρα που οι κάτοικοι της Γης έφτασαν τα 7 δισεκατομμύρια. Ένα μωρό από τη Ρωσία που γεννήθηκε 2 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα αναγνωρίζεται από τον οργανισμό ως ο επτάκις δισεκατομμυριστός κάτοικος του πλανήτη.
24wro
Μυστήρια της Αρχαίας Αιγύπτου
μυστήρια με την έννοια που γνωρίζουμε δεν υπήρξαν ποτέ στην Αρχαία Αίγυπτο. Τα ‘Μυστήρια’ της Αρχαίας Αιγύπτου σχετίζονται με την θρησκεία του θεού Όσιρη και είναι γνωστά και σαν ‘Μυστήρια του Όσιρη’. Αυτά ήταν θρησκευτικές τελετές στις οποίες, κατά το Μέσο Βασίλειο, συμμετείχαν και.....
παρακολουθούσαν όλοι οι παρευρισκόμενοι πιστοί. Τα Μυστήρια τελούνταν στην Άβυδο όπου βρισκόταν ο κυριότερος ναός του θεού. Οι περισσότερες πληροφορίες για τα Μυστήρια προέρχονται από τον Έλληνα ιστορικό Ηρόδοτο. Δυστυχώς όμως, δεν αναφέρεται πουθενά η χρονική περίοδος κατά την οποία τελούνταν. Αν λάβουμε όμως υπόψη τον χαρακτήρα των Μυστηρίων, τότε μπορούμε να πούμε ότι μάλλον τελούνταν κατά την περίοδο του θερισμού.
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΟΣΙΡΗ
Για να κατανοηθούν τα Μυστήρια του Όσιρη, πρέπει να υπάρχει έστω μια βασική γνώση γύρω από τον μύθο του θεού.
Με την ένωση του θεού Γκεμπ (Γη) και της θεάς Νουτ (Ουρανός), γεννήθηκαν 4 παιδιά: ο Όσιρις, η Ίσις, ο Σετ και η Νέφθυς. Βασιλιάς της Αιγύπτου έγινε ο Όσιρις, ο οποίος πήρε για γυναίκα του την αδελφή του Ίσις. Ο Όσιρις έφερε τον πολιτισμό στην Αίγυπτο. Οργάνωσε τις πόλεις, καθιέρωσε την λατρεία του Αιγυπτιακού Πανθέου και σαν θεός της γονιμότητας, δίδαξε τους ανθρώπους να καλλιεργούν την γη. Αλλά η βασιλεία του δεν κράτησε πολύ. Ο Σετ, ο οποίος συμβόλιζε τις ακριβώς αντίθετες αρχές του Όσιρη, όπως τον πόλεμο και τον βαρβαρισμό, αποφάσισε να σκοτώσει τον αδελφό του και να πάρει τον θρόνο.Έτσι, ο Σετ σκότωσε τον Όσιρη, διαμέλισε το σώμα του και σκόρπισε τα κομμάτια στους ‘τέσσερις ανέμους’. Η Ίσις, αποφασισμένη να βρει και να ενώσει όλα τα κομμάτια του αγαπημένου της συζύγου και αδελφού, έψαξε για χρόνια, μάζεψε τα ακρωτηριασμένα μέλη του Όσιρη και τα ένωσε. Παρ’όλες τις μαγικές της γνώσεις δεν μπόρεσε όμως να ζωντανέψει τον Όσιρη. Το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να μουμιοποιήσει το σώμα του και να του δώσει μισή ζωή, καθιστώντας τον έτσι βασιλιά του Κάτω Κόσμου και των Νεκρών.
Κατάφερε όμως με κάποιο τρόπο να γονιμοποιηθεί από τον Όσιρη και να φέρει στην γη τον Ώρο, τον εκδικητή και διάδοχο του πατέρα του.
Όταν ο Ώρος έφτασε στην κατάλληλη ηλικία, προετοιμάστηκε για τον πόλεμο εναντίον του Σετ. Ο πόλεμος κράτησε χρόνια και θα κρατούσε για πάντα αν δεν επέμβαινε ο Θωθ, ο θεός της σοφίας και της μαγικής τέχνης, ο οποίος χώρισε την Αίγυπτο σε δύο βασίλεια και έδωσε την Κάτω Αίγυπτο(γόνιμο μέρος) στον Ώρο και την Άνω Αίγυπτο (έρημος) στον Σετ.
Τα Μυστήρια του Όσιρη αναπαριστούν όλα αυτά τα γεγονότα από την γέννηση του θεού μέχρι και την νίκη του Ώρου. Ο Ηρόδοτος αναφέρει αρκετές λεπτομέρειες. Σύμφωνα με τις περιγραφές του, τα Μυστήρια ξεκινούσαν με την ανατολή του ηλίου, παρουσία μεγάλου αριθμού πιστών. Οι ιερείς μετέφεραν το άγαλμα του Όσιρη, το οποίο αργότερα αντικατέστησε μια στήλη γνωστή ως στήλη Ντζεντ, σε ένα δωμάτιο δίπλα στον κεντρικό ναό. Έξω από τον ναό, ιερείς αναπαριστούν διάφορες σκηνές από τον μύθο του θεού, ενώ συγχρόνως άλλοι ιερείς περιποιούνται το άγαλμα/στήλη.
>Όταν έφταναν στον θάνατο του Όσιρη, οι ιερείς τοποθετούσαν την στήλη κατάχαμα στο έδαφος, συμβολίζοντας έτσι τον νεκρό θεό. Σε αυτό ακριβώς στο σημείο, κατά την διάρκεια της αναπαράστασης της μάχης μεταξύ του Ώρου και του Σετ, γινόταν κάτι πολύ ασυνήθιστο για τον χαρακτήρα των Μυστηρίων: όλοι οι πιστοί, μυημένοι και μη, συμμετείχαν. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, καθώς πλησίαζε η δύση, ξεκινούσε η αναπαράσταση της μάχης. Έξω από τον ναό είχαν μαζευτεί από νωρίς πιστοί με ρόπαλα στα χέρια: στην είσοδο του ναού ήταν οι υποστηρικτές/στρατιώτες του Ώρου, ενώ ακριβώς απέναντι βρίσκονταν οι υποστηρικτές/στρατιώτες του Σετ. Οι ιερείς τοποθετούσαν τότε την στήλη σε ένα κάρο με σκοπό να την μεταφέρουν στον ναό. Κατά την μεταφορά, οι υποστηρικτές του Σετ προσπαθούσαν να εμποδίσουν τους ιερείς να εισέλθουν στον ναό, ενώ οι υποστηρικτές του Ώρου προσπαθούσαν να τους προστατέψουν. Σαν αποτέλεσμα, γινόταν πραγματική μάχη μεταξύ των πιστών, με χτυπήματα που οδηγούσαν ακόμη και σε θάνατο!
Η παραπάνω σκηνή απεικονίζεται και σε έναν τάφο στις Θήβες, που χρονολογείται γύρω στο 1405-1370 π.Χ.
Με την νίκη του Ώρου, ο Φαραώ σήκωνε την στήλη και την τοποθετούσε όρθια στην είσοδο του ναού. Από εκείνη την στιγμή και μετά, η στήλη συμβόλιζε και τον αναστημένο Όσιρη και τον νικητή Ώρο. Ένας ιερέας που αναπαριστούσε τον Θωθ, προσέφερε στην στήλη το κεφάλι ενός μοσχαριού, συμβολίζοντας τον Σετ, και το κεφάλι ενός τράγου που συμβόλιζε τους ηττημένους υποστηρικτές του. Μετά από τις προσφορές, ο ιερέας που αναπαριστούσε τον Ώρο κατά την διάρκεια της τελετής, τύλιγε την στήλη με σκοινιά. Εκείνη την στιγμή, η στήλη συμβόλιζε τον νικημένο Σετ.
Ας προσπαθήσουμε να εισχωρήσουμε λίγο πιο βαθειά στον συμβολισμό αυτών των Μυστηρίων και στην ανάλυσή τους.
Είναι φανερό πως η αρχαία θρησκεία του Όσιρη και τα Μυστήριά της αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα της πίστης σε έναν θεό που πεθαίνει, μόνο για να αναστηθεί και να φέρει με την ανάστασή του την ελπίδα για αναγέννηση, για μια μεταθανάτια ζωή και γενικά να τονίσει την δύναμη της κυκλικής φάσης της ζωής. Είναι γνωστό πως τέτοιου είδους τελετουργικά και δόγματα υπήρχαν σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς και θρησκείες.
Υπάρχουν πηγές που αναφέρουν ότι κατά το Παλαιό Βασίλειο, τα Μυστήρια του Όσιρη είχαν περισσότερο την μορφή ‘Μυστηρίων’. Αναπαριστούσε τα ίδια γεγονότα που αναφέρθηκαν πριν, με την διαφορά ότι τα μυστήρια ήταν πιο ‘κλειστού κύκλου’ και περιλαμβανόταν και η τέλεση ανθρωποθυσίας. Εδώ, την θέση του Όσιρη έπαιρνε κάποιος ‘εκλεκτός’, ο οποίος έπαιρνε την θέση του Φαραώ για μερικές ημέρες ή εβδομάδες. (Κατά την Προδυναστική περίοδο, ο ίδιος ο Φαραώ ήταν ο ‘εκλεκτός’). Κατά την τέλεση των Μυστηρίων, ο εκλεκτός’ Φαραώ θυσιαζόταν στην θέση του Όσιρη. Η θυσία γινόταν με 3 τρόπους: α) σφαγή, όπου το αίμα έπρεπε να ποτίσει μεγάλο μέρος της γης, β) στην πυρά, όπου οι στάχτες αργότερα σκορπίζονταν στα χωράφια, γ) στραγγαλισμός, μετά τον οποίο το σώμα διαμελιζόταν και τα μέλη θάβονταν σε διάφορα σημεία της χώρας (αναπαράσταση του διαμελισμού του Όσιρη). Επίσης, ένας μεγάλος αριθμός σκλάβων θυσιαζόταν με την ανάσταση του Όσιρη, συμβολίζοντας την σφαγή των ακολούθων του Σετ. Την θέση των σκλάβων πήραν αργότερα οι θυσίες πολλών ζώων.
Ο σκοπός του τελετουργικού ήταν φυσικά η εξασφάλιση της γονιμότητας της γης, μιας και ο Όσιρις ήταν ο θεός της γονιμότητας πριν τον ‘θάνατό’ του.
Μετά τις θυσίες, την θέση του αναστημένου πια Όσιρη έπαιρνε ο πραγματικός Φαραώ, ο οποίος είχε αναγεννηθεί και λατρευόταν σαν θεός. Λέγεται μάλιστα ότι μερικές φορές ο ίδιος ο Φαραώ τελούσε την ανθρωποθυσία. Σε αυτές τις περιπτώσεις η θυσία είχε διπλό ρόλο: το θύμα, συμβόλιζε και τον Όσιρη και τον Σετ, ενώ ο Φαραώ συμβόλιζε τον εκδικητή Ώρο και τον αναστημένο Όσιρη.
Κατά το Μέσο Βασίλειο, το βάρβαρο έθιμο της ανθρωποθυσίας αντικατέστησε η πιο ‘πολιτισμένη’ τελετή της στήλης Ντζεντ.
Ίσως η συνεχής εναλλαγή ρόλων κατά την τελετή του Όσιρη να φαίνεται λίγο συγκεχυμένη, αλλά πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι και οι μυημένοι που έπαιρναν μέρος στα Μυστήρια κατά το Παλαιό Βασίλειο, αλλά και το πλήθος πιστών που αργότερα συμμετείχαν στην τελετή κατά το Μέσο Βασίλειο, γνώριζαν πολύ καλά τους συμβολισμούς. Αυτό ακριβώς είναι το περίεργο˙ στα Μυστήρια άλλων χώρων, π.χ. στα Ελευσίνια μυστήρια ή ακόμα και στα παλαιότερα μυστήρια του Όσιρη, τους συμβολισμούς και τα τελετουργικά γνώριζαν μόνο οι μύστες. Ο λόγος για τον οποίο τα Μυστήρια έγιναν τόσο ανοιχτά από το Μέσο βασίλειο και ύστερα, αποτελεί θέμα μελέτης για πολλούς ερευνητές.
ΖΩΗ ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ, ΤΑΦΙΚΑ ΕΘΙΜΑ ΚΑΙ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΑ,
ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ, ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ
Τα περισσότερα τελετουργικά και οι δοξασίες των Αρχαίων Αιγυπτίων σχετικά με τον θάνατο προέρχονται από την θρησκεία του Όσιρη. Το γεγονός ότι ο Όσιρης έγινε βασιλιάς του Κάτω Κόσμου, ενός κόσμου όπου δεν υπήρχε πείνα, δυστυχία ή πόνος (Παράδεισος), ξεκίνησε αμέσως την πίστη στην μεταθανάτια ζωή. Εδώ, τον κύριο ρόλο έπαιξαν οι τελετές προετοιμασίας του νεκρού σώματος του Όσιρη από την Ίσις και τον Θωθ, και φυσικά η ταφή του.
Σύμφωνα με την θρησκεία του Όσιρη, κανένας νεκρός δεν μπορούσε να περάσει στον Κάτω Κόσμο αν πριν την ταφή του δεν είχε προηγηθεί όλη η τελετουργική προετοιμασία που έπρεπε σε έναν νεκρό.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πραγματικά πίστευαν ότι ο άνθρωπος συνεχίζει να ζει στον Κάτω Κόσμο όπως ακριβώς ζούσε πριν. Για να το καταφέρει αυτό χρειαζόταν τα 6 στοιχεία από τα οποία αποτελείται:
α) το σώμα
β) το μπα (προσωπικότητα)
γ) το κα (πνεύμα)
δ) το ακ (ψυχή)
ε) το όνομά του
στ) την σκιά του
Αν έλειπε κάποιο από αυτά τα στοιχεία, τότε ο άνθρωπος δεν ήταν ολοκληρωμένος ούτε στην κανονική του ζωή, ούτε στην μεταθανάτια. Έτσι, το γνωστό τελετουργικό της μουμιοποίησης προήλθε από αυτήν την ανάγκη για την συντήρηση του σώματος.
Οι περισσότερες λεπτομέρειες για την διαδικασία αυτή που σώζονται μέχρι και σήμερα, προέρχονται επίσης από τον Ηρόδοτο. Ήταν αρκετά περίπλοκη και κρατούσε περίπου 70 ημέρες, από την ώρα του θανάτου μέχρι την ταφή.
Πρώτα αφαιρούσαν όλα τα εσωτερικά όργανα εκτός από την καρδιά, την οποία θεωρούσαν το κέντρο ύπαρξης ενός ανθρώπου. Τα υπόλοιπα όργανα πλένονταν και τοποθετούνταν σε 4 κανοπικά δοχεία, τα οποία συμβόλιζαν και προστατεύονταν από τους 4 γιούς του Ώρου. Τα κανοπικά δοχεία θάβονταν μαζί με την μούμια. Το μοναδικό όργανο που οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πετούσαν γιατί το θεωρούσαν ασήμαντο ήταν ο εγκέφαλος, τον οποίο αφαιρούσαν με την βοήθεια ενός αγκιστρωτού εργαλείου που εισχωρούσαν στην μύτη και τραβούσαν από εκεί τον εγκέφαλο σε κομμάτια.
Το επόμενο βήμα ήταν η αποξήρανση του σώματος. Αφού γέμιζαν το εσωτερικό μέρος του σώματος με ρετσίνι και διάφορα μπαχαρικά, έθαβαν όλο το σώμα σε ένα μείγμα αλάτων που μάζευαν από τον Νείλο. Το άφηναν έτσι περίπου 40 ημέρες. Τις υπόλοιπες 30, ακολουθούσε το τελετουργικό του τυλίγματος της μούμιας. Κατά την περίοδο αυτή, τύλιγαν την μούμια με λινό ύφασμα και ρετσίνι. Σε κάθε κομμάτι υφάσματος έγραφαν προσευχές και γίνονταν ειδικές τελετές, ενώ τοποθετούσαν επίσης διάφορα φυλακτά ανάμεσα στα υφάσματα.
Όταν όλα ήταν έτοιμα, τοποθετούσαν την μούμια σε σαρκοφάγο, συνήθως από ασβεστόλιθο, την οποία διακοσμούσαν περίτεχνα.
Την ημέρα της ταφής οι ιερείς εκτελούσαν ακόμα ένα τελετουργικό που αποτελεί ένα δευτερεύον μέρος των κυρίως Μυστηρίων του Όσιρη. Στην περίπτωση αυτή ο ‘μύστης’ ήταν ο ίδιος ο νεκρός. Τα τελετουργικά αυτά είχαν σαν σκοπό να μετατρέψουν ολοκληρωτικά τον νεκρό σε Όσιρη. Τον κυριότερο ρόλο είχε ένας ιερέας ο οποίος αναπαριστούσε τον Ώρο κατά την τέλεση των ιερότερων καθηκόντων του απέναντι στον πατέρα του. Το άγαλμα του νεκρού έπαιρνε την θέση του Όσιρη, ενώ ο νεκρός έπαιρνε το προσωνύμιο ‘Οσιρης’.
Το γνωστότερο ταφικό τελετουργικό ήταν το ‘Άνοιγμα του Στόματος’. Ο ιερέας – Ώρος πλησίαζε το άγαλμα του νεκρού – Όσιρη και με ένα ειδικό εργαλείο σαν κοπίδι ακουμπούσε πρώτα τα χείλη του αγάλματος και μετά τα μάτια του. Με τον τρόπο αυτό, ο Ώρος ‘άνοιγε’ το στόμα του νεκρού για να μπορεί να τραφεί και τα μάτια του για να μπορεί να βλέπει σε αυτή τη νέα του ζωή.
Στον τάφο τοποθετούνταν επίσης διάφορα αντικείμενα που μπορεί να χρειαζόταν ο νεκρός, καθώς και πολλά μικρά αγαλματίδια, τα λεγόμενα Ουσάμπτις, τα οποία θα υπηρετούσαν τον νεκρό στην άλλη του ζωή.
Για το πέρασμα των νεκρών στον Κάτω Κόσμο και το ταξίδι τους σώζονται πολλές λεπτομέρειες στην γνωστή Αιγυπτιακή Βίβλο των Νεκρών, μια σειρά κειμένων, εικόνων και προσευχών που είτε θάβονταν μαζί με τον νεκρό, είτε ζωγραφίζονταν στους τοίχους των τάφων. Τα κείμενα αυτά βοηθούσαν τους νεκρούς να βρουν πιο εύκολα τον δρόμο για τον Κάτω Κόσμο.
Φυσικά, όλα τα παραπάνω ταφικά έθιμα τελούνταν αρχικά μόνο για τους Φαραώ και αργότερα για τους ιερείς και τους ευγενείς. Ο φτωχός πληθυσμός της Αιγύπτου δεν μπορούσε να θάψει τους νεκρούς του με αυτό τον τρόπο, με αποτέλεσμα να τους θάβουν στην άμμο. Αν ληφθεί υπόψη η σημασία που είχε για εκείνους η ζωή μετά τον θάνατο, θα γίνει κατανοητή ο ψυχολογική πίεση και ο φόβος που τους κατέκλυζε.
Και εφόσον μόνο οι νεκροί που είχαν ταφεί με όλες τις κατάλληλες τελετουργίες γίνονταν δεκτοί στον Κάτω Κόσμο, εκείνοι που είχαν ταφεί χωρίς αυτές ήταν καταδικασμένοι, κατά τις λαϊκές δοξασίες, είτε να επιστρέφουν στην γη σαν βρικόλακες και να προκαλούν κακό στους ζωντανούς, είτε να πηγαίνουν σε έναν άλλο κόσμο, μια μορφή κόλασης, όπου όλα γίνονταν ανάποδα: περπατούσαν με το κεφάλι κάτω και τα πόδια ψηλά, έτρωγαν από τον πρωκτό και αφόδευαν από το στόμα.
Η θρησκεία του Όσιρη έφερε μαζί της πολλές καινούριες ιδέες. Εκτός από την μεταθανάτια ζωή, έφερε και την πίστη στην μετενσάρκωση. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ήταν ο πρώτος λαός που υποστήριξε ότι η ψυχή ήταν αθάνατη και ότι μετά τον θάνατο του ανθρώπινου σώματος, η ψυχή ξαναγύριζε σε σώμα ζώου. Και αφού περνούσε από όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου (ζώα της στεριάς, πτηνά, ψάρια) επέστρεφε ξανά με ανθρώπινο σώμα. Ο χρόνος που χρειαζόταν για να ολοκληρωθεί αυτή η φάση εξέλιξης ήταν 3000 χρόνια. Και ως συνήθως, η διαδικασία της μετενσάρκωσης αφορούσε μόνο τους Φαραώ, τους ιερείς και τους ευγενείς.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ήταν ο πρώτος λαός που καθιέρωσε την τέλεση Μυστηρίων στην θρησκεία τους, έστω στην πρωταρχική μορφή τους. Πολλοί αρχαίοι συγγραφείς όπως ο Διόδωρος ο Σικελός, ο Πλούταρχος και ο Ηρόδοτος υποστηρίζουν ότι τα αρχαία Αιγυπτιακά Μυστήρια ήταν η βάση στην οποία στηρίχτηκαν τα ελληνικά Μυστήρια, ιδιαίτερα τα Ελευσίνια…
volostv
Ο μυστηριώδης Charlie Chaplin
Μυστήριο καλύπτει το πραγματικό όνομα και τον τόπο γέννησης
του Charlie Chapli, σύμφωνα με την βρετανική Μυστική Υπηρεσία...
η οποία ολοκλήρωσε τις έρευνές της μετά τους αμερικανικούς ισχυρισμούς ότι υποστήριζε τους κομμουνιστές.
Σε πράκτορες του βρετανικού MI5 ζητήθηκε από το FBI το 1952 να ερευνήσουν το παρελθόν και το οικογενειακό υπόβαθρο του καλλιτέχνη γιατί υπήρχαν υποψίες ότι το πραγματικό του όνομα ήταν Israel Thornstein και είχε αριστερές αποκλίσεις.
Ο Charlie Chaplin πιστεύεται ότι γεννήθηκε στις 16 Απριλίου 1889 στο νότιο Λονδίνο. Όμως ενδελεχείς έρευνες του ΜΙ5 δεν κατάφεραν να βρουν κάποιο επίσημο έγγραφο ή πιστοποιητικό της γέννησής του ούτε κάτι που να αποδείκνυε ότι αποτελούσε «αριστερό» κίνδυνο.
Δεν υπήρχε κανένα παιδί που να ονομάζεται Charles ή Israel και να γεννήθηκε στην περιοχή, όπως προκύπτει από τα έγγραφα. Επίσης δεν βρέθηκαν αποδείξεις και για τη θεωρία ότι ο Charlie Chaplin γεννήθηκε κοντά στο Φοντενεμπλό στη Γαλλία.
«Είναι πραγματικά πολύ ασυνήθιστο, ειδικά σε έρευνες του ΜΙ5 για μια τόσο μεγάλη διασημότητα όπως ο Charlie Chaplin να υπάρχει τόσο μεγάλο μυστήριο», τόνισε ο καθηγητής Christopher Andrew, επίσημος ιστορικός του ΜΙ5.
Ο Andrew πρόσθεσε πως ο ίδιος ο Chaplin, λίγο πριν από το θάνατό του το 1977 φαίνεται να πίστευε την εκδοχή ότι γεννήθηκε σε ένα καραβάνι στην κεντρική Αγγλία, επικεφαλής του οποίου ήταν μια γυναίκα γνωστή ως «Βασίλισσα των Τσιγγάνων».
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
