Αυτό ΠΡΕΠΕΙ να το διαβάσεις!!! - Μετά από αυτό θα ΞΑΝΑΣΚΕΦΤΕΙΣ και θα αλλάξεις τόπο ζωής!!!

 Το 1915 ο Einstein εισήγαγε τη Θεωρία της Σχετικότητας, προσπαθώντας να εξηγήσει στην ανθρωπότητα με πολύπλοκες πράξεις και εξισώσεις πως ο χρόνος είναι εντελώς υποκειμενική έννοια. Οι ανθρώπινες σχέσεις όμως φαντάζουν πιο πολύπλοκες από κάθε φυσική θεωρία. Ολόκληρες βιβλιοθήκες, δε φτάνουν για να τις αποκρυπτογραφήσουν. Καμία μαθηματική πράξη δεν είναι αρκετή ώστε να εξηγήσει γιατί εγκλωβίζεσαι σε σχέσεις που δεν σε καλύπτουν.

Για ποιο λόγο επαναλαμβάνεις ξανά και ξανά τα ίδια λάθη με τεράστια επιτυχία, θεωρώντας πως έχεις όλο τον καιρό μπροστά σου για να τα διορθώσεις; Χρησιμοποιείς σαν άλλοθι τα νιάτα για να πληγωθείς και να πονέσεις. Χαρίζεις απλόχερα πολύτιμες στιγμές σου σε ανθρώπους, ενώ οι δικές τους δε σε συμπεριλαμβάνουν. Είσαι καθηλωμένος πίσω από ένα γραφείο, ενώ από μικρός ονειρευόσουν να γυρίσεις τον κόσμο. Διατηρείς κατά συνθήκη φιλίες και σχέσεις για να μη θυσιαστείς στο βωμό της μοναξιάς. Αφήνεις για αύριο όσα μπορείς να κάνεις σήμερα. 
Και την ίδια στιγμή η ζωή περνάει. Περνάει από μπροστά σου και δε στέκεται λεπτό. Σε χαιρετάει ειρωνικά φωνάζοντας «πόσο χρόνο νομίζεις ότι έχεις;» κι εσύ την παρατηρείς από το σημείο αναφοράς σου, χωρίς να κάνεις το παραμικρό για να την αλλάξεις. Ζητάς από εκείνη κι άλλες εμπειρίες και μόλις σου δοθούν ξεκινάς πάλι από το μηδέν. Επαληθεύοντας την ίδια εξίσωση. Όλα βρίσκονται σε μια διαρκή κίνηση εκτός από σένα. Κι όταν αυτά δεν έρχονται, θυμώνεις με τη ζωή που σου φέρθηκε σκληρά. Τα λάθη που έχεις κάνει μέσα στον χωροχρόνο δεν αλλάζουν.

Πόσες φορές κοιτώντας πίσω παραδέχτηκες πως αν γυρνούσες για λίγο πίσω τη ζωή, θα έπραττες διαφορετικά; Πως αν σου δινόταν μία ευκαιρία ακόμα, θα έλεγες εκείνο το «σ?αγαπώ»; Πως θα διεκδικούσες περισσότερο εκείνη τη θέση που έψαχνες καιρό; Πως δε θα άφηνες να φύγουν από κοντά σου άνθρωποι που σας έδεναν τόσα; Κανείς δε θα σου δώσει πίσω το χαμένο έδαφος. Οι ευκαιρίες που έδωσες, αλλά κι αυτές που έχασες, δεν επιστρέφουν. Το ερώτημα είναι, τι άφησαν πίσω τους. Τι έμεινε σε σένα. Το παρελθόν πέρασε ανεπιστρεπτί κι έδωσε τη θέση του στη γνώση. Την κρατάς και πορεύεσαι. Την έχεις ως «ένα το κρατούμενο» στο μυαλό σου, και τη χρησιμοποιείς στο μέλλον. Για να πάψεις να λειτουργείς ως απλός παρατηρητής της ζωής σου. Τρέξε. Προλαβαίνεις.

Δώσε τέλος σε μισοτελειωμένες καταστάσεις που σε κρατούσαν δέσμιο για χρόνια. Βγες εκεί έξω και πραγματοποίησε όσα ονειρευόσουν και δεν τολμούσες να ξεστομίσεις. Μην περιμένεις να πέσουν οι κατάλληλες συνθήκες ως μάννα εξ ουρανού, φτιάξε τες. Κάνε εκείνο το ταξίδι που ήθελες, αλλά δεν προλάβαινες λόγω δουλειάς. Γεφύρωσε τις σχέσεις σου με ανθρώπους που τελικά θέλεις στην καθημερινότητά σου. Δούλεψε για να ζήσεις. Μη ζεις για να δουλεύεις. Αντιμετώπισε τους φόβους σου για να νιώσεις ελεύθερος. Μη ζητάς τη ζωή, κυνήγησέ τη. Κράτησε μέσα σου μόνο όσα σε πάνε μπροστά. Κάνε το χρόνο σύμμαχο, στη δική σου αιωνιότητα. Γιατί αυτός είναι το νόμισμα της ζωής σου. Είναι το μοναδικό νόμισμα που έχεις και μόνο εσύ μπορείς να αποφασίσεις πώς θα το ξοδέψεις. Στο χέρι σου είναι να μην αφήσεις άλλους ανθρώπους να το ξοδέψουν εκείνοι για σένα.

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΗ ΑΥΤΟΕΝΙΣΧΥΣΗ...Για Να Μην Περιμένουμε τα Πάντα από τη Μοίρα…

Ο εσωτερικός μας αντι-καταθλιπτικός ανοσολογικός μηχανισμός υπάρχει, εργάζεται, ζει και βασιλεύει, αδιάφορος για την άγνοιά μας. Μέχρις ότου ο τρόπος ζωής μας υποβαθμίσει τόσο την κατάσταση, ώστε το σώμα μας να παραιτηθεί από κάθε προσπάθεια… Τότε έρχεται η ώρα των φαρμάκων. Άλλωστε φταίει πάντα η αρρώστια, ποτέ εμείς οι ίδιοι. Καιρός να διαβάσουμε επιτέλους το manual του μοριακού προγραμματισμού μας.

Γράφει η Σάση Χότζογλου

 

Ζούμε σ’ έναν παράξενο, τρελό και παρανοϊκό κόσμο. Γι’ αυτό η έννοια της «εντροπίας» η οποία αναφέρεται στην αποδιοργάνωση, τις συγκρούσεις και τον ανθρώπινο πόνο που αντιμετωπίζουμε όλοι μας, είναι πια πασίγνωστη. Απόψεις, προοπτική και τρόπος αντίληψης επηρεάζουν σημαντικά το πώς ορίζουμε τις καταστάσεις, τα γεγονότα ακόμα και τους άλλους ή τον εαυτό μας.

Η Βιολογία του καιρού μας θριαμβεύει. Ανακαλύφθηκαν το αλφάβητο, η γραμματική και η σύνταξη της δημιουργίας. Η δε νευροβιολογία ασχολείται με το πώς κωδικοποιείται η πληροφορία, πως μεταβιβάζεται, καταγράφεται και αντεπιδρά και τέλος πως ορίζεται ο βαθμός εκείνος της ελευθερίας που ίσως είναι το ιδιαίτερο γνώρισμα του ανθρώπου και του νευρικού του συστήματος. Και ο Πωλ Βαλερύ μιλάει πριν από 70 χρόνια ακόμη, σταΣημειωματάριά του, για «την αμυντική και δημιουργική κατάσταση της ζωής μέσα στο περιβάλλον της».

Απ’ όλα τα ζωικά είδη, μόνον το ανθρώπινο είδος έχει την δύναμη να τροποποιεί τον εαυτό του και τον περίγυρό του. Ευτυχώς ή δυστυχώς. Πολύ συχνά δυστυχώς, γιατί όπως λέει ένας ποιητής: «ο άνθρωπος όντας δήμιος του εαυτού του έπιασε τη Φύση στα δίχτυα της ζωής του».

Παρ’ όλα τα επιστημονικά επιτεύγματα υπάρχουν αρκετά «κατηγορώ» για τον τρόπο συμπεριφοράς απέναντι σ’ αυτή καθ’ εαυτή τη ζωή μας και το πως χρησιμοποιούμε αυτό το θείο δώρο της υγείας πνεύματος και σώματος, ειδικά σε χώρες όπου έχουμε την πολυτέλεια του ανεπτυγμένου βιοτικού επιπέδου.

Οι επιστημονικές, τώρα, έρευνες αποδεικνύουν ότι το μυαλό και το σώμα είναι αλληλένδετα. Ο τρόπος με τον οποίο σκεφτόμαστε και συναισθανόμαστε επιδρά στην υγεία μας, και η σύγχρονη επιστήμη δεν διστάζει πλέον να ομολογήσει μια παλιά αλήθεια: πως «όλες οι ασθένειες ξεκινούν από την ψυχή». Πρόσφατες στατιστικές λένε πως το 80% των ασθενειών είναι ψυχογενείς ή προκαλούνται από το μυαλό, τον τρόπο σκέψης μας και έκφρασης συναισθημάτων.

Ο Ντ. Μακ Κλέλαντ, ψυχολόγος στο Χάρβαρντ, πρόβαλε σε μια ομάδα φοιτητών μια ταινία σχετικά με το έργο που επιτελούσε η Μητέρα Τερέζα με τους αρρώστους και φτωχούς της Καλκούτας. Οι φοιτητές παραδέχτηκαν πως η ταινία ξύπνησε μέσα τους συναισθήματα συμπόνιας. Μετά από αυτό, η ανάλυση του σάλιου τους αποκάλυψε αύξηση του ποσοστού της ανοσοσφαιρίνης Α, ενός αντισώματος που βοηθάει στην καταπολέμηση των αναπνευστικών μολύνσεων, αυξάνει το προσδόκιμο της ζωής και καταπολεμά την κατάθλιψη.

Ο δε ψυχοανοσοβιολόγος Άρθουρ Στόουν, διαπίστωσε μετά από έρευνες πως οι άνθρωποι που γελάνε παράγουν περισσότερη ανοσφαιρίνη Α, που συμβάλλει επίσης και στην ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού. Αντίθετα, η μελαγχολία και η πίκρα κάνει τον οργανισμό να εκκρίνει περισσότερη κακή χοληστερόλη, και το στρες να αυξάνει κατά πολύ τις τρανζαμινάσεις που η υπερέκκρισή τους αλλοιώνει την κατάσταση του της υγείας του ήπατος.

 

Η Συνταγή του Καθρέφτη

Για να μπορέσουμε να μιλήσουμε για την ψυχολογική και ανοσολογική ενίσχυση χρειάζεται πρώτα να δούμε την ψυχογραφική ανατομία της έλλειψης της υγείας. Οι μελέτες για την άσχημη ατομική μα και κοινωνική κατάσταση της υγείας θέτουν σαν αιτία το ότι δεν είμαστε ικανοποιημένοι από την δουλειά που κάνουμε, ή από την ζωή μας γενικότερα. Στις δε ψυχολογικές αυτοψίες φαίνεται ότι τα συναισθήματα που δεν εκφράζονται, οι μη-ικανοποιητικές συναισθηματικές σχέσεις, η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η απαισιοδοξία λιγοστεύουν κατά πολύ την ζωή μας, και οδηγούν σε πρόωρους θανάτους μέσα από διαφορετικούς τρόπους.

Οι ψυχολογικές ασθένειες, οι καρδιακές προσβολές, τα εγκεφαλικά επεισόδια, οι καρκίνοι, οι διάφορες λοιμώξεις και οι ιογενείς προσβολές του ανθρωπίνου σώματος (γρίπη, AIDS, ιός των πουλερικών), συμβαίνουν καθημερινά και σε παγκόσμια κλίμακα. Οι επιδρομείς είναι τόσο πιο δύσκολο να νικηθούν όσο πιο οικείοι γίνονται. Και τα δηλητήρια, που όταν ο οργανισμός αντιστέκεται αποβάλλονται, είναι λιγότερο επικίνδυνα από τα μικρόβια και τους «έξυπνους» ιούς που ζουν, πολλαπλασιάζονται και μεταλλάσσονται μέσα στους ιστούς και τα υγρά του σώματος.

Οι γιατροί μιλούν συνέχεια για τις τροφές που καταναλώνουμε, τα τσιγάρα, τη μόλυνση του περιβάλλοντος. Τι γίνεται, όμως, με την «στάση ζωής» μας; Που βρίσκεται η δική μας αντίσταση απέναντι σ’ όλα τα προηγούμενα μα και στο στρες από το οποίο με τόση υπερηφάνεια εμείς οι άνθρωποι της Δύσης διαλαλούμε πως διακατεχόμαστε; Τι συνταγές μπορούν να δοθούν –πλην βέβαια των «έξυπνων» φαρμάκων της εκάστοτε ανανεωμένης «νέας γενιάς φαρμάκων»– όταν η ψυχολογία και το ανοσοποιητικό μας σύστημα βρίσκονται στα κατώτερά τους όρια; Μια από αυτές είναι συνταγή του καθρέφτη. Ας κοιτάξουμε μέσα του να δούμε την εικόνα του εαυτού μας και του κόσμου που έχουμε δημιουργήσει και ας ρωτήσουμε: «Καθρέφτη καθρεφτάκι…»

 

Θέλω να Είμαι Υγιής;

«Θέλω να είμαι υγιής αλλά όταν είμαι υγιής δεν ξέρω πώς να διαχειριστώ την καθημερινότητά μου, και αν δεν μπορώ να γίνω επιτυχημένος –στον εργασιακό ή κοινωνικό μου χώρο για να με αναγνωρίζουν οι άλλοι, έ.. λοιπόν, ας είμαι άρρωστος. Για να ακούγεται, τουλάχιστον, η φωνή μου και να ασχοληθούν οι άλλοι έστω για λίγο μ’ εμένα. Θέλω και να αγαπηθώ, αλλά την ίδια στιγμή φοβάμαι να αγαπήσω και να επιτρέψω να με αγαπήσουν, γιατί στους καιρούς μας η αγάπη συνοδεύεται από εγκατάλειψη. Θέλω, επίσης, ελεύθερο χρόνο, γιατί η δουλειά μου δεσμεύει πολύ χρόνο. Αν δεν δούλευα, θα καθόμουν να βλέπω τηλεόραση, να γελάσω με την κατάντια του κόσμου, θα ‘βλεπα ακόμη και ειδήσεις για ταΐσω την τρομολαγνεία μου ή θα πήγαινα σ’ ένα μπαράκι για ποτό να ξεχάσω αυτή την άδικη κοινωνία και μετά θα γυρνούσα σπίτι μου για να αυνανιστώ καλώντας κάποιο νούμερο από τα 090..!!»

Να, ένας τρόπος σκέψης ενός σύγχρονου ανθρώπου που μας δείχνει ο καθρέφτης. Έτσι δημιουργείται ο πρώτος φαύλος κύκλος και οδηγούμαστε σε κατάθλιψη, ψυχαναγκασμούς και άλλα πολλά που «φοριούνται» πολύ σήμερα από τους σύγχρονους εγκεφάλους της Επιστήμης, για να έχουν λόγο ύπαρξης. Και επειδή κάθε εμπειρία αποτελεί άμεση αιτία της συμπεριφοράς που ακολουθεί, βλέπουμε πως δεν υπάρχει συνειδητότητα, με αποτέλεσμα την παντελή έλλειψη ατομικής ανάληψης ευθυνών.

Μ’ αυτά τα δεδομένα πόσο να αντέξει το ανοσοποιητικό μας σύστημα ή που και σε τι να πρωτοπροβάλει αντίσταση; Ο φόβος της φτώχειας από τη μία, η πλήξη, η ανία και η μιζέρια από την άλλη, αγνοώντας τους ταξικούς φραγμούς εξαπλώνονται πλατιά στον κόσμο μας.

Όλα αυτά μειώνουν τα επίπεδα ανοσίας και αδειάζουν τις ενεργειακές αποθήκες του σώματος με αποτέλεσμα να αρρωστήσουμε. Το πολύ ενδεικτικό και σημαντικό παράδειγμα τώρα, για το αν και κατά πόσο θέλουμε να είμαστε υγιείς είναι η έκκληση μιας ασθενούς προς τον γιατρό της, που έχει παρθεί από έναν φάκελο της Γαλλικής Επιθεώρησης Ψυχοσωματικής: «Βοηθήστε με να απαλλαγώ από τον πόνο που με κάνει και υποφέρω, αλλά αφήστε τόν μου για να μπορώ να υπάρχω»…

 

Η Κοινωνία Άρρωστων και η Προσωπική μας Ευθύνη

Η διάσημη ρήση «η ζωή είναι θάνατος» που υπογραμμίζει την αδιάκοπη ανανέωση των οργάνων και η οποία αποκρύπτεται από τη μονιμότητα της μακροσκοπικής μορφολογικής δομής τους, απαντά σαν ηχώ στο «η ζωή είναι το σύνολο των δυνάμεων που αντιστέκονται στον θάνατο». Μα η λίγη ψυχολογική και σωματική αντίσταση έρχεται, δυστυχώς, αρκετές φορές μόνο μέσα από τα «έξυπνα» φάρμακα, όπως προανέφερα, η δε ευφορία άρχισε να περνάει μέσα από τα «έξυπνα» ναρκωτικά ή το ποτό, και η καταξίωση μέσα από τα «έξυπνα» καταναλωτικά προϊόντα της τηλεόρασης και του internet.

Και επειδή συνεχίζουμε να μην θέλουμε να σκεφτούμε και να πράξουμε –γιατί άλλωστε, αφού κάποιοι «έξυπνοι» φέρνουν τα πάντα στα χέρια μας– έρχονται ως αντιδιαστολή ο «κάματος» της εργασιοθεραπείας ως επιδεικτικό σημάδι δύναμης.

Μόνο που αυτή η δύναμη δεν είναι για τη χαρά και την απόλαυση της ζωής που προσδίδουν υγεία, ούτε για να μας δώσει κουράγιο σε στιγμές λύπης και πόνου. Για κάποιους είναι δύναμη μόνο για να καταφέρουμε να τα βγάλουμε πέρα, ίσα δηλαδή να φυτοζωήσουμε, γι’ άλλους είναι η δύναμη της καταξίωσης μέσα από συνεχές τρεχαλητό στον ανταγωνιστικό κόσμο του χρήματος και των μεταπτυχιακών εξειδικευμένων πληροφοριών. Καθώς, επίσης, και της αναγνώρισης μέσα από τη διακόσμηση της μεζονέτας, την αγορά πάσης φύσεως επωνύμων ρούχων και προϊόντων, που μέσα από αυτά θα προβάλουμε την εικόνα μας.

Εμείς, όμως, δεν είμαστε πουθενά. Περιφερόμαστε σαν σκιές, άρρωστοι και δυστυχείς ανάμεσα στους «κολλητούς» μας και σε μια δήθεν πολυτέλεια. Κυκλοφορούμε ως άλλα ζόμπι χωρίς σθένος. Δεν νιώθουμε καμία αυτοϋποχρέωση ως προς τη ρήση των αρχαίων παππούδων μας: «νους υγιής εν σώματι υγιή».

Αρκούμαστε να γκρινιάζουμε ολημερίς, και νιώθουμε περήφανοι που μπορούμε ακόμη να θυμώνουμε με το κοινωνικό σύστημα και να ανεβάζουμε έτσι στα ύψη την αδρεναλίνη μας μέχρι πλήρους εξαντλήσεως του νευρικού συστήματος. Όλα τα παραπάνω καταδεικνύουν αδιαφορία για την ποιότητα του τρόπου ζωής από την άποψη της υγείας και από την άλλη φαίνεται πως αποζητάμε τις αρρώστιες για να έχουμε λόγο ύπαρξης. Μόνο που δεν ξέρουμε πως η κόπωση και η αρρώστια αυξάνει την υποβολιμότητα και έτσι γινόμαστε συνυπεύθυνοι με το εκμαυλιστικό σύστημα που τόσο μας εξαγριώνει γιατί μας τσαλαπατάει.

Εάν θέλουμε να είμαστε πραγματικά υγιείς σε μια υγιή κοινωνία χρειάζεται να ελαττώσουμε την ταχύτητα της ξέφρενης πορείας που ακολουθούμε. Καιρός ν’ αρχίσουμε να δίνουμε περισσότερο χρόνο στον εαυτό μας για να αντιληφθεί τα μονοπάτια που ακολουθούν οι σκέψεις του. Να αμφισβητήσουμε, να προκαλέσουμε και να σπάσουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερα κομμάτια από τα δεσμά της δικής μας πλέον, μίζερης ρουτίνας.

 

Η Ηδονή της Μιζέριας και του Φόβου

Οι ανθρώπινες πεποιθήσεις αλλάζουν κάθε τόσο και αυτό επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε και οργανώνουμε τις κοινωνίες μας. Κάποτε βλέπαμε τους εαυτούς μας σαν υπηρέτες του Θεού, αργότερα του κράτους και της φιλοσοφίας, μετά της επιστήμης. Σήμερα στρεφόμαστε προς τον εαυτό μας. Λατρεύουμε την άγνωστη ατομικότητά μας και πάνω από όλα το επιδερμικό μας σώμα. Μα το σώμα πέραν της αισθητικής του, είναι ένα πεδίο ενέργειας και πληροφοριών που αν συντονισθεί με την κρυμμένη σοφία του νου, μπορεί να εξουδετερώσει ένα μεγάλο μέρος ασθενειών. Το θέλουμε όμως αυτό;

Ο σημερινός άνθρωπος του Δυτικού πολιτισμού υποφέρει από την επιθυμία του να μην θέλει να πονέσει. Έτσι μπορεί να αρρωστήσει επιζητώντας την τέλεια υγεία. Μόνο που ο πόνος είναι ένας σωτήριος συναγερμός για το σώμα, μια ζωτική λειτουργία που μας φέρνει αντιμέτωπους με τα όριά μας και αποτελεί το τελευταίο τείχος πριν την τρέλα και τον θάνατο.

Η εποχή μας αφηγείται μια αλλόκοτη ιστορία: την ιστορία μιας κοινωνίας απόλυτα δοσμένης στον ηδονισμό του φόβου, της μιζέριας και της τρομολαγνείας, όπου τα πάντα γίνονται μαρτύριο και δυσφορία.

Η μιζέρια δεν είναι πια απλώς και μόνον δυστυχία, είναι ακόμα χειρότερα, η αποτυχία της ευτυχίας. Όσο δε για τον φόβο, φτάσαμε στο σημείο να φοβόμαστε τον ίδιο μας τον φόβο και αυτό μας οδηγεί είτε σε ακραίες μάχιμες συμπεριφορές είτε μας παραλύει («..την σκότωσα γιατί φοβήθηκα ότι θα με παρατήσει», «κοκάλωσα από τον φόβο μου..») Από την μια θέλουμε να αντλήσουμε ό,τι καλύτερο από τη ζωή και από την άλλη θλιβόμαστε και αυτοτιμωρούμαστε όταν δεν τα καταφέρνουμε και παραμένουν ανεκπλήρωτα τα όνειρά μας.

Έτσι φτάσαμε στο σημείο να αγαπάμε τις ταλαιπωρίες που επιβάλλουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας εν όψει ενός ανώτερου σκοπού και είμαστε πρόθυμοι να εκτεθούμε στους χειρότερους κινδύνους προκειμένου να πετύχουμε στόχους που δεν βάλαμε ούτε καν οι ίδιοι.

Καταφέραμε να διαστρέψουμε μια από τις ωραιότερες ιδέες, πως «ο καθένας μας έχει την δυνατότητα να διαχειρίζεται τον εαυτό του και το πεπρωμένο του και να καλυτερεύει την ζωή του με βάση πάντα δικό του το αναλογικό δυναμικό και στους δικούς του καθαρά χρόνους».

 

AIDS, Σεξουαλικότητα και Αυτοάμυνα

Ο άνθρωπος αναπτύχθηκε κάτω από την σεξουαλικότητα, αλλά στην ουσία οργάνωσε σεξουαλικά την αντισεξουαλικότητα την οποία δεν άλλαξε. Αντίθετα, διατήρησε την σεξουαλικότητα σαν εκτόνωση της επιφανειακότητας του κοινωνικού-ψυχολογικού του Είναι. Η ανθρωπότητα εξέλιξε την οργάνωση, διατηρώντας την αντιεξελικτικότητα της και δεν αντιμετώπισε την ανάγκη αλλαγής του εαυτού της. Τώρα κάνει ένα αγώνα δρόμου και ούτε καν αυτό.

Η κοινωνική άμυνα έναντι του AIDS δεν μπορεί να διαρκέσει επ’ άπειρον χωρίς βιολογική άμυνα, όμως μπορεί να δώσει χρόνο στις ανοσοποιητικές συνθήκες και στα εργαστήρια. Όμως δεν υπάρχει καν κοινωνική-συμπεριφορική άμυνα. Απουσιάζει ολότελα μια αληθινή στρατηγική αντίληψη του προβλήματος.

Η βιολογική αντιπαράθεση απαιτεί ριζική αλλαγή συμπεριφοράς, γιατί είναι θεμελιακή. Η επιδημία αυτή επισφραγίζει μια ανάλογη τραγική πραγματικότητα –καταστρέφει το προστατευτικό δίκτυο της βιολογικής ιδιοτυπίας, την ανοσία. Κάτι που έχει προ πολλού συμβεί όσον αφορά την ψυχική και κοινωνική υπόσταση.

Οι άνθρωποι, διεγερμένοι από τα κοινωνικά και νοησιαρχικά πρότυπα, ερμηνεύουν την ηδονική εκτόνωση, σαν ελευθερία και δεν νοούν ότι το επικυρίαρχο στοιχείο πρέπει να είναι η αβλάβεια. Σκοτώνουν την αυτοσυντήρηση της ελευθερίας, αρνούμενοι τις αιτιότητες και τη σημαντικότητά τους. Δεν έχουν την ιδέα της αβλάβειας και της υγιεινιστικής συνείδησης στην καθημερινή ζωή και γι’ αυτούς η ελευθερία δεν είναι άλλο από την ιδιοκτησιακή ερμηνεία της υποκειμενικότητας.

Στην κατάσταση του μετώπου της υγείας, το γεγονός ότι η ίδια η σεξουαλικότητα αποτελεί αφ’ εαυτής αμεριμνησία και αποξένωση από τη διακριτική αντίληψη των πραγμάτων και τη λογική, μειώνει τους αμυντικούς μηχανισμούς. Καλούμαστε να κάνουμε την τεράστια προσπάθεια να σηκώσουμε επιτέλους το βάρος της ζωϊκότητάς μας στο φως του λογικού.

Στην σημερινή εποχή το σπάνιο έχει την δύναμη της επιδημίας και αυτό το βλέπουμε τόσο με το AIDS όσο και με άλλες επιδημίες. Πρέπει να αμυνθούμε και με τη συμπεριφορά απέναντι στην ανθυγιεινή σπανιότητα. Η τύχη δεν βοηθά αυτούς που συμμαχούν με την άγνοιά τους.

 

Η Ευτυχία Είναι Φυσιολογική

Όλα τα παραπάνω περιγράφουν τον τρόπο με τον οποίο εξασθενούμε το σώμα και το μυαλό και ευτελίζουμε την ζωή. Ξέρουμε πως οι χειρότερες ασθένειες συχνά καταφθάνουν δίχως θόρυβο, μέσα «στη σιωπή των οργάνων». Σε αρκετές όμως περιπτώσεις μαρτυρούν την ικανότητά μας να χειραγωγήσουμε την δυστυχία όταν δεν μπορούμε να την αποδιώξουμε ή να μεταλλάξουμε τις αδυναμίες μας σε δημιουργική εμπειρία.

Έτσι και τα μεγάλα ερωτήματα και οι αποφασιστικές μεταστροφές πολλές φορές ξεπηδούν μέσα από μια αντιξοότητα που ενδεχομένως μπορεί να μας επιτρέψει να μεταμορφώσουμε την απελπισία σε ατού και τα μειονεκτήματα σε πλεονεκτήματα.

Η ευτυχία δεν είναι προνόμιο των λίγων. Είναι μια δυνατότητα που ο καθένας μας μπορεί να βιώσει στην καθημερινή ζωή. Η άποψη που λεει, πως ευτυχισμένοι είναι αυτοί που έχουν κατορθώσει πολλά στην ζωή τους (χρήμα, δόξα, κ.ά) μάλλον δεν ισχύει. Έρευνα που έγινε στις ΗΠΑ για το θέμα, έδειξε πως πιο ευτυχισμένος δεν είναι ο πιο «ισχυρός» άνδρας του κόσμου (Πρόεδρος των ΗΠΑ) ούτε ο πιο «πλούσιος» (Μπιλ Γκαίητς), αλλά ο μέσος Μεξικανός πολίτης (!), σε μια από τις πιο φτωχές χώρες στον κόσμο!

Η ευτυχία λοιπόν δεν είναι μια ακραία κατάσταση ύπαρξης, αλλά κάτι εντελώς φυσιολογικό. Αρχίζει και τελειώνει στην συνηθισμένη καθημερινότητα και όχι σε ακραίες καταστάσεις.

Η συνειδητοποίηση πως η ίδια η ύπαρξη και η υγεία είναι από μόνες τους λόγοι ευτυχίας, μετατοπίζουν την καθημερινή μας μάχη. Αυτός-ή που παραμένει υγιής και προσηλώνει συνειδητά την προσοχή του-της στο «παν μέτρο άριστο» εξοικονομεί τεράστιο δυναμικό υγείας και χαράς.

Άλλωστε η ευτυχία είναι προϊόν της χαράς, και για να το πετύχουμε αυτό πρέπει τουλάχιστον να είμαστε υγιείς. Εξ άλλου η επιστήμη σήμερα υποστηρίζει πως η χαρούμενη διάθεση συμβάλλει στην καλύτερη λειτουργία του αναπνευστικού συστήματος και στην καλύτερη κυκλοφορία του αίματος. Ο Λι Μπερκ, Αμερικανός ανοσοβιολόγος, υποστηρίζει ότι το γέλιο συμβάλλει στη μείωση της έκκρισης ορμονών που σχετίζονται με το άγχος όπως η υδροκορτιζόνη, αυξάνει επίσης την παραγωγή κυττάρων-δολοφόνων καθώς και την παραγωγή κυττάρων που βοηθούν στη λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα.Ακόμη, η σεροτονίνη, ένας νευρομεταδότης, παίζει καθοριστικό ρόλο ως χημικός διαχειριστής των συναισθημάτων. Συμβάλλει στη διατήρηση της ισορροπίας που μας βοηθά να αισθανόμαστε καλά, να είμαστε δραστήριοι και γεμάτη ενεργητικότητα. Έτσι οδηγούμαστε στο ότι…

 

… το Σώμα Είναι το Καλύτερο Φαρμακείο

Στις μέρες μας είναι δυνατόν να μιλήσουμε με ιατρική ορολογία και να δείξουμε στους ανθρώπους ότι ο χρόνος ζωής των μορίων είναι πολύ σύντομος. Το 98% όλων των μορίων του σώματός μας δεν θα υπάρχουν μέχρι του χρόνου. Με άλλα λόγια δεν μένουμε αναλλοίωτοι στον χωροχρόνο. Παραμένει όμως αναλλοίωτο το «πρόγραμμα» του σώματος, δηλαδή ο νους. Το πρόγραμμα αυτό, ενώ ανανεώνει τα κύτταρα, διατηρεί και την ψυχοσωματική μας ταυτότητα.

Πριν δέκα χρόνια ανακαλύφθηκε ότι στα λευκά αιμοσφαίρια υπάρχουν δίκτυα νεύρων. Παλαιότερα πιστεύαμε ότι κάτι τέτοιο υπήρχε μόνο στον εγκέφαλο. Αυτό σημαίνει ότι όταν είμαστε θλιμμένοι ή ανήσυχοι, και τα λευκά μας αιμοσφαίρια είναι θλιμμένα και ανήσυχα. Κατά τον ίδιο τρόπο, όταν είμαστε νευρικοί οι αναλύσεις δείχνουν υψηλά επίπεδα αδρεναλίνης ακόμα και μέσα στα αιμοπετάλια, δηλαδή τα κύτταρα του αίματος είναι νευρικά. Το ανοσοποιητικό μας σύστημα είναι απίστευτα περίπλοκο και ελέγχει την υγεία μας.

Ο εγκέφαλος και το ανοσοποιητικό σύστημα είναι το ίδιο πράγμα. Δρουν στο ίδιο χημικό περιβάλλον. Χειρίζονται τα ίδια δισεκατομμύρια πληροφοριών. Μια σκέψη και ένα μόριο αδρεναλίνης είναι οι δυο όψεις του ιδίου νομίσματος. Το ίδιο μας το σώμα είναι το καλύτερο φαρμακείο του κόσμου. Κατευθυνόμενο από το ευφυές πρόγραμμα που το αναζωογονεί, παράγει τα φυσικά αντιβιοτικά, τα ηρεμιστικά, τα αγχολυτικά, τα φάρμακα κατά του καρκίνου, στις σωστές δόσεις και την κατάλληλη στιγμή που τα χρειαζόμαστε, χωρίς παρενέργειες.

Καλούμαστε να πάψουμε να βλέπουμε το σώμα μας σαν ένα σύνολο μόνο μηχανισμών και οργάνων. Ας το σκεφτούμε και σαν ένα σύστημα αυτοθεραπείας, αφού πάψουμε πρώτα να το ταλαιπωρούμε.

Η ΣΑΣΗ ΧΟΤΖΟΓΛΟΥ είναι ψυχολόγος και ερευνήτρια εναλλακτικών μεθόδων θεραπείας.

zenithmag

12 ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ...

 
  Απλά μερικές απλές αλήθειες που μαθαίνουμε στον δρόμο της ζωής…
1. Η διαδρομή προς τον προορισμό μας δεν είναι ποτέ μια ευθεία γραμμή. – Παίρνουμε αμφισβητήσιμες στροφές και χανόμαστε. Αλλά δεν έχει πάντα σημασία από ποιο δρόμο θα ξεκινήσουμε, αυτό που έχει σημασία είναι ότι έχουμε ξεκινήσει. Όπως και να ‘χει η ζωή κατά πάσα πιθανότητα θα γίνει λίγο περίπλοκη και θα φέρει απροσδόκητα εμπόδια και αλλαγές. Αλλά είναι εντάξει. Μερικές φορές πρέπει να σκοντάψεις και να νιώσεις αδύναμος για λίγο για να συνειδητοποιήσεις το πόσο δυνατός είσαι πραγματικά.

2. Οι αληθινοί φίλοι δεν θα σου ζητήσουν να αλλάξεις το ποιος είσαι. – Οι ΣΩΣΤΟΙ άνθρωποι για εσένα θα αγαπάνε όλα τα πράγματα σχετικά με εσένα από τα οποία οι ΛΑΘΟΣ άνθρωποι θα εκφοβίζονται. Μην αλλάξεις έτσι ώστε να σε συμπαθούν οι άνθρωποι. Να είσαι υπομονετικός, συνέχισε να είσαι ο φοβερός εαυτός σου και πολύ σύντομα οι ΣΩΣΤΟΙ άνθρωποι θα αγαπήσουν τον ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ εαυτό σου.

3. Η εξαπάτηση είναι επιλογή, δεν είναι λάθος και δεν αποτελεί δικαιολογία. – Αν αποφασίσεις να εξαπατήσεις και τα καταφέρεις να κοροϊδέψεις κάποιον για κάτι, μην νομίζεις ότι αυτό το άτομο είναι ανόητο. Συνειδητοποίησε ότι αυτό το άτομο σε εμπιστεύτηκε πολύ περισσότερο από ότι σου άξιζε και πήρε ένα μάθημα για το ποιος είσαι πραγματικά.

4. Το παρελθόν δεν μπορεί να σε πληγώσει πια – εκτός και αν το αφήσεις. – Συγχώρεσε και προχώρησε! Η συγχώρεση σου επιτρέπει να συγκεντρωθείς στο μέλλον χωρίς να καταπολεμάς το παρελθόν. Χωρίς τη συγχώρεση, οι πληγές δεν θα μπορέσουν ποτέ να επουλωθούν και δεν θα μπορέσεις ποτέ να προχωρήσεις μπροστά. Κλάψε όταν πρέπει και προχώρησε μπροστά. Άφησε τα δάκρυα σου να ποτίσουν το σπόρο της μελλοντικής σου ανάπτυξης και ευτυχίας.

5. Οι αντιξοότητες θα έρθουν σε κάθε πρόσωπο κάποια στιγμή. – Το πώς θα τις αντιμετωπίσεις, τι θα κερδίσεις από αυτές και τι θα επιτρέψεις να πάρουν από εσένα και να σου δώσουν καθορίζεται από τις ψυχικές σου συνήθειες και προσωπικές επιλογές. Με λίγα λόγια, δεν μπορείς να αλλάξεις τα φύλλα που σου έχουν μοιράσει, απλά τον τρόπο που θα παίξεις.

6. Μερικές φορές πράγματα θα γκρεμιστούν ώστε να χτιστούν καλύτερα. – Όταν τα πράγματα καταρρέουν γύρω σου, εξέτασε το ενδεχόμενο ότι η ζωή τα έριξε επίτηδες. Όχι για να σε τιμωρήσει ή να σε εκφοβίσει, αλλά για να σε κάνει να οικοδομήσεις κάτι που ταιριάζει καλύτερα στην προσωπικότητα και το σκοπό σου.

7. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος άλλος λάθος για να είσαι εσύ σωστός. – Κράτησε ένα ανοικτό μυαλό. Η υψηλότερη μορφή άγνοιας είναι όταν απορρίπτεις κάτι που δεν ξέρεις. Όλοι έχουμε τα δικά μας μοναδικά μονοπάτια και συναισθήματα. Όταν κρίνεις κάποιον άλλο, δεν τους καθορίζεις, καθορίζεις τον εαυτό σου. Είναι άλλο πράγμα να αισθάνεσαι ότι είσαι στο σωστό μονοπάτι και άλλο πράγμα να πιστεύεις ότι το δικό σου μονοπάτι είναι το μόνο σωστό.

8. Τα πάντα είναι ακριβώς με τον τρόπο που θα έπρεπε να είναι. – Στη ζωή, κάνουμε πολλά πράγματα. Μερικοί θέλουμε να μπορούσαμε να τα πάρουμε πίσω. Κάποιοι θέλουμε να μπορούσαμε να ξαναζήσουμε χιλιάδες φορές. Όλα αυτά τα πράγματα, θετικά ή αρνητικά, μας έχουν μάθει σημαντικά μαθήματα και συνολικά μας έχουν κάνει το άτομο που είμαστε σήμερα. Αν ήταν να ανατρέπουμε ή να αλλάζουμε κάποια από αυτά, δεν θα ήμασταν αυτοί που είμαστε – θα ήμασταν κάποιος άλλος. Για αυτό, απλά ζήσε, κάνε λάθη, δημιούργησε αναμνήσεις και άρπαξε ευκαιρίες. Ποτέ μην εικάζεις το ποιος είσαι ή που θα μπορούσες να είσαι.

9. Η σιωπή είναι συχνά η πιο δυνατή κραυγή. – Υπάρχει πάντα κάποια αλήθεια πίσω από το «απλά αστειευόμουν», γνώση πίσω από το «δεν ξέρω», συναίσθημα πίσω από το «δεν με νοιάζει» και πόνος πίσω από το «είμαι εντάξει». Για αυτό δώσε ιδιαίτερη προσοχή στο πως αισθάνονται οι άνθρωποι, ειδικά αυτοί για τους οποίους νοιάζεσαι περισσότερο. Και θυμήσου, η σιωπή είναι συχνά η πιο δυνατή κραυγή. Μερικές φορές αυτό που χρειάζεται περισσότερο ένα άτομο είναι ένα χέρι για να κρατηθεί και μια καρδιά να το καταλάβει.

10. Η διαφορά μεταξύ του που βρίσκεσαι και που θες να είσαι, είναι αυτό που κάνεις. – Αυτό που κάνεις σήμερα είναι σημαντικό επειδή εσύ ανταλλάσεις μια μέρα της ζωής σου για αυτό. Μην περιμένεις μέχρι τα πάντα να είναι σωστά – ποτέ δεν θα είναι τέλεια. Πάντα θα υπάρχουν προκλήσεις, εμπόδια και λιγότερο ιδανικές συνθήκες. Αλλά με κάθε βήμα που κάνεις, θα γίνεσαι όλο και πιο δυνατός, πιο επιδέξιος, ποιο σίγουρος και πιο επιτυχημένος. Για αυτό ξεκίνα να κάνεις αυτό που χρειάζεσαι, σήμερα. Η ζωή είναι ένα θαρραλέο ταξίδι ή τίποτα. Συνήθως δεν μπορούμε να γίνουμε αυτό που θέλουμε συνεχίζοντας να κάνουμε αυτό που κάνουμε ήδη.

11. Δεν είναι το ποιος είσαι που σε κρατάει πίσω, είναι το ποιος πιστεύεις ότι δεν είσαι. – Το να κρίνεις τον εαυτό σου δεν είναι το ίδιο με το να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου. Μην πουλάς φθηνά τον εαυτό σου! Είσαι ικανός για πολλά σπουδαία πράγματα. Και ποτέ μην αφήσεις κάποιον άλλο να σε κάνει να αισθανθείς ότι δεν είσαι αρκετά καλός. Αν δεν μπορούν να δουν το πόσο καταπληκτικό άτομο είσαι, τότε αυτοί είναι που δεν είναι αρκετά καλοί για εσένα. Η έγκριση τους δεν σου χρειάζεται.

12. Αυτή η στιγμή είναι η μόνη στιγμή που σου είναι εγγυημένη. – Χαμογέλα στις δύσκολες στιγμές, ακόμα και όταν δεν φαίνεται να καλυτερεύουν. Ένα χαμόγελο είναι το πρώτο βήμα για να διορθώσεις τα πράγματα. Το κόλπο είναι να απολαμβάνεις τη ζωή παρατηρώντας τι είναι σωστό. Μην χαραμίζεις της μέρες σου περιμένοντας να έρθουν καλύτερες στιγμές. Τώρα είναι η μόνη στιγμή που σου είναι εγγυημένη. Τώρα είναι η ζωή. Μην τη χάνεις.

Πηγή 

Μην πέφτεις! 16 εγγυημένοι τρόποι να ανεβάσεις τη διάθεση σου

 
 Μην πέφτεις! 16 εγγυημένοι τρόποι να ανεβάσεις τη διάθεση σου

1. Οργανώστε τον χρόνο σας. Θα σας εξασφαλίσει ήρεμη καθημερινότητα, δίνοντας σας την ευκαιρία να εντάξετε και άλλες δραστηριότητες στο πρόγραμμά σας εκτός από την δουλειά και να πληρώσετε λογαριασμούς.


2. Ξεκαθαρίστε την ντουλάπα σας. Πετάξτε ότι δεν χρειάζεστε και ότι έχετε να φορέσετε πάνω από ένα χρόνο. Έτσι θα βρείτε ρούχα που επέστρεψαν στη μόδα και θα έχετε χωρίς έξοδα ανανεώσει την γκαρνταρόμπα σας. Μην ξεχάσετε να τοποθετήσετε στη ντουλάπα σας αρωματικά χαρτιά και σακουλάκια που θα διατηρούν την αίσθηση του φρεσκοπλυμένου στα ρούχα σας για περισσότερο καιρό.


3. Ξυπνήστε νωρίς. Τώρα είναι η εποχή να ξυπνήσετε λίγο πιο νωρίς το πρωί για να απολαύσετε τον καφέ σας στην βεράντα πριν φύγετε βιαστικά για το γραφείο. Ακούστε τα πουλάκια που κελαηδούν, μυρίστε το χώμα από την πρωινή υγρασία, που θυμίζει βροχή και με κλειστά μάτια αφεθείτε στη μυρωδιά των δέντρων.  Μπορεί να σας φάνει παιδιάστικο, ουσιαστικά είναι όμως ένα υπέροχος τρόπος για να ξεκινήσετε την μέρα σας.


4. Παρατηρήστε τον κόσμο γύρω σας. Άλλοτε είναι θλιβερός και απαισιόδοξος και άλλοτε γεμάτος ελπίδα και χαρά. Δείτε τις καλές στιγμές και γεμίστε με αισιοδοξία για το μέλλον.


5. Βραδινή βόλτα με τους φίλους σας. Οι νύχτες γλυκαίνουν όλο και περισσότερο και σας δίνεται η ευκαιρία να κανονίσετε μια βόλτα με το αυτοκίνητο ή για φαγητό με φίλους μέσα στην εβδομάδα. Θα γυρίσετε σπίτι πιο ήρεμοι και μετά από μια κοπιαστική καθημερινότητα θα κοιμηθείτε πιο εύκολα και με το αίσθημα της ικανοποίησης ότι εκμεταλλευτήκατε όλη τη μέρα.


6. Πηγαίνετε στα μαγαζιά και χαρείτε τα νέα ρούχα και τα χρώματα που κυκλοφορούν. Αν θέλετε να αγοράσετε κάτι, αλλά να μην ξοδευτείτε πολύ, επενδύστε σε μία ζακέτα με πράσινο χρώμα ή σε χρωματιστές μπαλαρίνες. Θα ανυπομονείτε να σηκωθείτε από το κρεβάτι για να τα φορέσετε.


7. Αλλάξτε κούρεμα, χτένισμα, χρώμα. Τίποτα δεν είναι πιο αναζωογονητικό για μία γυναίκα από μία επίσκεψη στο κομμωτήριο. Η ιδέα και μόνο της περιποίησης και της αλλαγής μας κάνει να λάμπουμε.


8. Κλείστε ραντεβού σ’ ένα spa. Εκτός ότι θα ξεκουράσετε το σώμα σας, θα ανανεώσετε την εμφάνιση σας αλλά και σημαντικότερα θα αποφορτίσετε την αρνητική ψυχολογία σας. Αν η ιδέα σας φαίνεται λίγο ακριβή και ανησυχείτε για τον προϋπολογισμό σας, μετατρέψτε το σπίτι σας σε spa για ένα σαββατοκύριακο. Μπορεί να μην είναι το ίδιο όπως τα χέρι ενός επαγγελματία, αλλά αν καλέσετε στο σπίτι και τις φίλες σας θα είναι άκρως διασκεδαστικό.


9. Ανανεώστε τα νεσεσέρ σας. Αλλάξτε την ενυδατική σας με μία άλλη προηγμένης τεχνολογίας, αγοράστε μια χρωματιστή μάσκαρα και σταματήστε για λίγο να φοράτε μόνο μαύρη. Ακόμα μην ξεχνάτε πως ένα αφρόλουτρο με άρωμα φράουλα ή κεράσι θα σας κάνει να νιώσετε ότι σας αγκαλιάζει ένα ανοιξιάτικο λιβάδι κάθε φόρα που κάνετε μπάνιο.


10. Μάθετε να ακούτε τον εαυτό σας και τις ανάγκες του. Θα σας βοηθήσει να καταλάβετε τα θέλω και τις επιθυμίες τις δικές σας αλλά. και θα γίνετε καλύτεροι ακροατές για τους φίλους σας.


11. Ανακαλύψτε τα κρυμμένα ταλέντα σας. Βρείτε τι είναι αυτό που θα θέλατε να δοκιμάσετε και δεν το τολμήσατε πότε. Για παράδειγμα ακόμα και αν δεν μπορείτε να τραβήξετε μία ίσια γραμμή, αν το θέλετε πραγματικά να ζωγραφίσετε, αγοράστε ακουαρέλες και τέμπερες και γίνετε ό νέος Μόνε. 
 Μπορεί να μην αναγνωριστεί το ταλέντο σας αλλά εσείς θα έχετε γίνει σίγουρα πιο δημιουργικοί.


12. Πείτε ναι σε καινούριες εμπειρίες. Το θέμα είναι να σταματήσετε να αρνείστε πράγματα επειδή φοβάστε ή επειδή πιστεύετε ότι δεν θα σας ταιριάζουν ή δεν προλαβαίνετε. Να θυμάστε πως λέγοντας όχι σε κάτι καινούργιο λέτε όχι στην ίδια τη ζωή.


13. Μιλήστε στον καθρέφτη. Όταν νιώθετε τα προβλήματα να σας πνίγουν και δε υπάρχει γύρω σας κανένας να τα μοιραστείτε και να τα ξελαφρώσετε πείτε τα στο είδωλό σου. Είναι μία μορφή δωρεάν ψυχανάλυσης και όσο θα τα λέτε θα καταλάβετε ότι τελικά αυτά που σας ταλαιπωρούν ακούγονται πιο απλά απ’ ότι τα είχατε στο κεφάλι σας.


14. Προσπαθήστε κάθε μέρα να κάνετε κάτι διαφορετικό. Αυτό μπορεί να είναι μια καινούρια συνταγή που είδατε στην τηλεόραση ή ακόμα και μια διαφορετική διαδρομή για να φτάσετε στο γραφείο. Οι επιλογές είναι δικές σας και αμέτρητες.


15. Κάντε συνήθεια το να είσαστε ευδιάθετη. Ένας τρόπος είναι να ξεκινάτε τη μέρα σας με θετικές σκέψεις. Για να το καταφέρετε άμεσα, επαναλάβετε θετικά πράγματα στον εαυτό σας κατά την διάρκεια της ημέρας.


16. Αγαπήστε τον εαυτό σας. Συμφιλιωθείτε με τις αποτυχίες σας και μετά προσπεράστε τες. Σταματήστε να μετανιώνετε για ότι έγινε ή δεν έγινε. Συγχωρέστε τους άλλους και τον εαυτό σας. Τώρα είσαστε ελεύθερες.

Aπόρριψη: Τρόποι να την αντιμετωπίσεις με αξιοπρέπεια

 

Πόσο δύσκολο είναι να αντιμετωπίσει κανείς μια απογοήτευση; Η πρώτη στιγμή που δέχεται κανείς την απογοήτευση υπάρχει σοκ, έκπληξη, θυμός, φόβος, πόνος, ίσως η αίσθηση της κατάρρευσης. Οι περισσότεροι άνθρωποι ανατρέχοντας στο κοντινό ή το μακρινό παρελθόν τους μπορούν να εντοπίσουν τουλάχιστον μια περίπτωση κατά την οποία αισθάνθηκαν μεγάλη απογοήτευση.

Συνήθως η λέξη «απογοήτευση» μας φέρνει συνειρμικά στο νου την ερωτική απογοήτευση, αλλά σίγουρα αυτό δεν είναι το μόνο είδος απογοήτευσης που υπάρχει. Γενικά, υπάρχει η κατηγορία των συναισθηματικών απογοητεύσεων, και εδώ περιλαμβάνονται οι ερωτικές, οι οικογενειακές οι φιλικές απογοητεύσεις. Έχουμε όμως και την απογοήτευση που σχετίζεται με τον επαγγελματικό τομέα ή τα οικονομικά ζητήματα και έχουμε μικρές ή μεγάλες απογοητεύσεις που σχετίζονται λίγο-πολύ με κάθε τομέα της ζωής.

Ανατομία της απογοήτευσης
Η απογοήτευση είναι το συναίσθημα που ακολουθεί όταν υπάρξει μια ξαφνική αντίθεση ανάμεσα σε αυτό που ίσχυε ή που πιστεύαμε και σε αυτό που ξαφνικά αποκαλύπτεται ή συμβαίνει. Έτσι, όταν αισθανόμαστε σιγουριά και ασφάλεια για ένα πρόσωπο, μια κατάσταση ή ένα πράγμα και ξαφνικά αυτό πάψει να ισχύει τότε γεννιέται η απογοήτευση.

Ακόμα, η αίσθηση ότι έχουμε τις σωστές πληροφορίες, ότι ελέγχουμε τα πράγματα βάσει των στοιχείων που έχουμε ή των κινήσεων που κάνουμε μας δίνουν την αίσθηση ότι είμαστε σε καλό δρόμο και ότι τα πράγματα θα πάρουν μια συγκεκριμένη, ευνοϊκή τροπή, όπως το επιθυμούμε. Όταν λοιπόν υπάρχει σύγκρουση σε αυτά θεωρούμε ότι θα λυθεί υπέρ μας ή ότι θα καταφέρουμε να βγούμε κερδισμένοι: όταν αυτό δεν επιβεβαιώνεται, το άτομο βιώνει απογοήτευση.
Η απογοήτευση συχνά πάει χέρι-χέρι με τον θυμό, την πίκρα, την ανασφάλεια, την αίσθηση προδοσίας, απόρριψης και απώλειας ελέγχου.

 

Πώς διαχειριζόμαστε μια απογοήτευση;
Τι γίνεται λοιπόν μετά το πρώτο σοκ; Τα συναισθήματα της απογοήτευσης γίνονται ένα παραπέτασμα το οποίο κόβει τη «θέα» από τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό σημαίνει ότι το απογοητευμένο άτομο αδυνατεί να δει τα πράγματα πέρα από τον εαυτό του ή να λάβει υπόψη του άλλες πληροφορίες. Ο θυμός τον οποίο βιώνει το απογοητευμένο άτομο, τόσο προς τον εαυτό του όσο και προς τους άλλους, αποτελεί ένα μεγάλο εμπόδιο στο να ξεπεράσει την άσχημη κατάσταση.
Έτσι, μια βασική αρχή μετά την απογοήτευση είναι να εξετάσει κανείς τις γνωστικές του διαδικασίες, δηλαδή το τι ακριβώς σκέφτεται και πώς αυτές οι σκέψεις οδηγούν στα αρνητικά συναισθήματα και κατ’ επέκταση το μπλοκάρισμα που έχει. Αυτό που χρειάζεται λοιπόν είναι να εξετάσει κανείς τα δεδομένα του: τι πιστεύει ότι έγινε, γιατί πιστεύει ότι συνέβη έτσι, τι πραγματικά έγινε, πώς βλέπει το συγκεκριμένο συμβάν κάποιο άλλο εμπλεκόμενο άτομο και πώς θα έβλεπε την κατάσταση ένας τρίτος.

Εξίσου σημαντικό είναι να εξετάσει κανείς το περιεχόμενο των σκέψεων του: αν αυτές είναι καταστροφικές (τώρα όλα τελείωσαν, δεν θα μπορέσω ποτέ να ξανακάνω σχέση/επαγγελματική συμφωνία, κλπ) ή αν προβλέπουν κάποια καταστροφή (αφού συνέβη αυτό, τότε θα συμβεί κάτι ακόμα χειρότερο), τότε το άτομο μπλοκάρει τον εαυτό του και δεν αφήνει περιθώρια να συνέλθει.
Ο αυτοσεβασμός και η αξιοπρέπεια είναι έννοιες-κλειδιά στο πώς να χειριστεί κανείς μια δύσκολη κατάσταση: χωρίς δραματικές εκδηλώσεις, υπερβολές, δηλώσεις και αντιδράσεις για τις οποίες ίσως μετανιώσει το άτομο. Με αυτό τον τρόπο βοηθάει τον εαυτό του να μην παρεκτραπεί, με την έννοια ότι βάζει κάποια όρια στον πόνο και άρα στην ίαση.

Ο ρεαλισμός είναι επίσης σημαντικός: δεν είναι πάντα δυνατό να πετυχαίνουν όλα τα σχέδια και να επιβεβαιώνονται όλες οι προσδοκίες, οπότε δεν υπάρχει λόγος να λειτουργεί κανείς πιστεύοντας ότι όλα θα πάνε κατ’ευχήν -είναι ο σίγουρος τρόπος για να απογοητευτεί.
Τέλος, μια δόση αισιοδοξίας είναι πάντα απαραίτητη: το άτομο μπορεί να αποτιμήσει την αρνητική κατάσταση, να υπολογίσει πιθανές διορθωτικές κινήσεις και μελλοντικούς χειρισμούς και να πιστέψει ότι θα υπάρξει και η «άλλη φορά» και νέες ευκαρίες.

Λίζα Βάρβογλη, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, Νευροψυχολόγος

Πηγή

“Είμαι χαρισματικός”, τα στάδια της αυτοανακάλυψης

 
Πολλές φορές στην επαγγελματική μου απασχόληση έχω συναντήσει άτομα τα οποία ανακάλυψαν σε μεγάλη ηλικία μια διαφορετικότητα που είχαν σε όλη τους τη ζωή, χωρίς όμως να τη γνωρίζουν: ότι είναι χαρισματικοί.

Η αφορμή δίνεται συνήθως από ένα ανάγνωσμα, ένα βιβλίο, ένα άρθρο, και για πολλούς ξεκινάει ένα νέο ταξίδι αυτογνωσίας, επίγνωσης, αποκάλυψης, το οποίο έχει ως κύρια χαρακτηριστικά την έκπληξη (“τι είναι πάλι αυτό!”), την ανακούφιση (“ώστε αυτό είχα τελικά!”) αλλά και την ντροπή (“θα με θεωρήσουν ψώνιο”) και τη μοναξιά (“δεν έχω με ποιον να το μοιραστώ”).
Σε ένα άρθρο η Lisa Erickson παρομοιάζει την αποκάλυψη της χαρισματικότητας με την αποκάλυψη της ομοφυλοφιλίας. Παραδέχεται βέβαια ότι η παρομοίωση δεν είναι τέλεια, καθώς η χαρισματικότητα δεν μπορεί να συγκριθεί σε ό,τι αφορά τον κοινωνικό αποκλεισμό που η ομοφυλοφιλία συνεπάγεται. Ωστόσο, αναγνωρίζει πολλά κοινά, όπως ότι είναι εγγενή χαρακτηριστικά που κάποιος μπορεί να τα ανακαλύψει σε διάφορα χρονικά σημεία στη ζωή του, αφορούν το να ανήκεις σε μια αόρατη μειονότητα, συνεισφέρουν στην ολοκλήρωση της ταυτότητας.
Στην αυτο-αποκάλυψη της χαρισματικότητας η συγγραφέας προσδιορίζει κάποια στάδια τα οποία διέρχεται το χαρισματικό άτομο που ανακαλύπτει ότι είναι χαρισματικό:


1. πριν την ανακάλυψη: αίσθηση απομόνωσης και μοναξιάς, αίσθηση διαφορετικότητας και μη ταιριάσματος με τους άλλους ανθρώπους, απροσδιόριση αίσθηση αδικίας, ευαισθησία, εσωστρέφεια, απογοήτευση, αποξένωση, αίσθηση ότι “κάτι δεν πάει καλά”.
2. ανακάλυψη: συνήθως από κάποιο τυχαίο συμβάν (συνήθως πληροφορία), το άτομο ανακαλύπτει ότι υπάρχει κάποιο ή κάποια χαρακτηριστικά με τα οποία ταυτίζεται και αρχίζει να ανακαλύπτει μια νέα κατηγορία ανθρώπων στην οποία αρχικά υποψιάζεται και έπειτα αρχίζει να βεβαιώνεται ότι ανήκει.
3. εξερεύνηση: το άτομο αρχίζει να διαβάζει, να μαθαίνει, να πειραματίζεται με τον εαυτό του, να ανακαλύπτει εκ νέου τις δυνατότητές του και τα ταλέντα του. Νιώθει μεγάλη άνεση πια, έως ενθουσιασμό, με τις πτυχές του εαυτού που ως τώρα δεν είχε ίσως προσέξει και παρατηρεί τον εαυτό του από νέες οπτικές γωνίες.
4. κοινωνικές διαστάσεις: σε αυτό το στάδιο το άτομο βλέπει τη χαρισματικότητά του μέσα από το πρίσμα των σχέσεων με τους άλλους, καθώς μπορεί η ανακάλυψη της διαφορετικότητας αυτής να εξηγεί προβλήματα, χαρακτηριστικά και πτυχές στις σχέσεις του με τους άλλους. Αρχίζει να παρατηρεί τις νοητικές ικανότητες των άλλων ανθρώπων και να τις συγκρίνει με τις δικές του.
5. ενσωμάτωση: το στάδιο αυτό, που ίσως και να μην τελειώνει ποτέ, αφορά την ενσωμάτωση της χαρισματικότητας στην ταυτότητα του ατόμου. Γίνεται ένας αναπροσδιορισμός της ταυτότητας, ενώ το άτομο αρχίζει να κάνει επιλογές στο περιβάλλον του, στον τρόπο που περνά τον χρόνο του, στα ενδιαφέροντά του. Αποδέχεται πλήρως το νεοανακαλυφθέν χαρακτηριστικό και το ενσωματώνει στην υπόλοιπη ζωή του.
Δεν πρόκειται βέβαια για μια εύκολη διαδικασία, σίγουρα όμως μπορούμε να πούμε ότι είναι λυτρωτική, καθώς βοηθά στην ολοκλήρωση της αυτογνωσίας και μας κάνει πιο λειτουργικούς και ώριμους. Βέβαια συνοδεύεται από πολλά ερωτηματικά και δυσκολίες.
Για παράδειγμα, μια από τις συνηθισμένες δυσκολίες που συναντώ είναι όταν για πολλούς χαρισματικούς παρουσιάζεται η ανάγκη να μοιραστούν με δικούς τους ανθρώπους αυτό το χαρακτηριστικό που ανακάλυψαν και νιώθουν ντροπή, φόβο και συστολή, γιατί οι κοινωνικές συμβάσεις έχουν εμποτιστεί (για διάφορους λόγους) από έναν εξαναγκασμό προς την ταπεινότητα που κάνει την αναγνώριση ενός θετικού χαρακτηριστικού να φαίνεται ως αλαζονία.
Το ότι είναι κάποιος χαρισματικός δε σημαίνει ότι διαθέτει την απαραίτητη συναισθηματική νοημοσύνη και ωριμότητα να διαχειριστεί τη διαφορετικότητά του. Ο χαρισματικός, αν και συχνά εσωστρεφής και απομονωμένος από επιλογή, δε θα τα καταφέρει μόνος του, αν δεν έχει τη βοήθεια, την αποδοχή και την αναγνώριση ανθρώπων που θα τον στηρίξουν στη διαφορετικότητά του.

Πηγή

Οι καλοί λογαριασμοί ΔΕΝ κάνουν τους καλούς φίλους!

 Η φιλία δεν μετριέται σε χρήματα.
Η φιλία μετριέται σε συναισθήματα.

Δεν θέλω τα λεφτά σου , δεν θέλω τις ταμπέλες σου, δεν θέλω τα ψέματα σου, δεν θέλω την ίντριγκα σου. Θέλω μόνο τη φιλία σου.

Η φιλία είναι η πιο σημαντική σχέση μετά την οικογένειά σου.

Είναι το καθαρό συναίσθημα, η αγνή πρόθεση, η ανταλλαγή αγάπης, έμπνευσης, συμπόνιας, αλληλεγγύης, συντροφιάς, χαράς , ψυχικής υγείας και ηρεμίας.

Η φιλία δεν έχει να κάνει με μάσκες, συμφέροντα, χειραγώγηση, ρούφηγμα της ψυχικής ενέργειας και εκμετάλλευση ανάλογα του κέρδους που θα σκεφτεί το κάθε αρρωστημένο μυαλό.

Οι γνωστοί δεν είναι φίλοι και όλοι οι φίλοι στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι γνωστοί, αλλά λόγω καταστάσεων και έλλειψης επιλογών, φτιάχνουν μια ψευδαίσθηση φιλίας.

Μην πέφτετε στη πρώτη παγίδα. Μια ψεύτικη φιλία είναι χάσιμο χρόνου και ενέργειας που μόνο κακό μπορεί να σας κάνει (στις περισσότερες των περιπτώσεων σε βάθος χρόνου). Όταν κάτι δεν σας γεμίζει και το θεωρείτε ψεύτικο απλά πετάξτε το από τη ζωή σας και συνεχίστε. Μην αναλώνεστε σε ψεύτικες φιλίες.

Μην πέφτετε στη δεύτερη παγίδα. Το ότι προδοθήκατε από μια ψεύτικη φιλία κατά το παρελθόν ΔΕΝ σημαίνει πως θα προδοθείτε και στο μέλλον. Όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι.

Ακούστε την καρδιά σας, εμπιστευτείτε το ένστικτό σας, δώστε τον εαυτό σας από την αρχή, δωρίστε απλόχερα τον χρόνο σας και επενδύστε στις σχέσεις ενσυνείδητα.

Χαρείτε την στιγμή, διασκεδάστε μαζί, ζήστε τη ζωή στην κάθε της μορφή και προπάντων μοιραστείτε με τους φίλους σας τα συναισθήματα και τις εμπειρίες που θα συζητάτε και θυμάστε μετά από πολλά πολλά χρόνια, όταν θα σκέφτεστε αυτές τις στιγμές.

Τα πάντα είναι ενέργεια. Αν δεν δώσεις δεν πρόκειται να πάρεις.

Η ζωή εξάλλου είναι ένα παιχνίδι. Ένα παιχνίδι ανταλλαγής συναισθημάτων και εμπειριών.

Πρέπει να την ζήσουμε και όχι να κάνουμε πως την ζούμε.

Άλλωστε γι'αυτό δεν ήρθαμε εδώ;

1. Στείλτε της ένα γλυκό μήνυμα στο κινητό την ώρα που κοιμάται, για να το διαβάσει αμέσως μόλις ξυπνήσει

2.Πείτε της ότι είναι όμορφη, αντί για ‘γλυκιά’ ή ‘χαριτωμένη’

3.Αγοράστε της όμορφα πράγματα

4.Αφήστε την να καταλάβει ότι φοβάστε μήπως την χάσετε

5.Συμπεριφερθείτε της μπροστά στους φίλους σας με τον ίδιο τρόποπου της συμπεριφέρεστε όταν είστε μόνοι σας

6.Να είστε εκεί όταν σας έχει ανάγκη

7.Διοργανώστε ένα ραντεβού μόνος σας. Εκείνη θα πρέπει απλά να έρθει και να είναι όμορφη

8.Στείλτε της ένα μήνυμα στο κινητό για να της πείτε ότι σας λείπει

9. Συστήστε την σε ανθρώπους που είναι σημαντικοί για εσάς

10.Να είναι η προτεραιότητά σας όχι απλά μια επιλογή

11.Μην βγείτε έξω. Καθίστε αγκαλιά στον καναπέ και δείτε μια ταινία

12.Ανοίξτε την πόρτα για εκείνη, βοηθήστε την με το παλτό και μην μιλάτε στο τηλέφωνο

13.Υποχωρήστε σε ένα καυγά, ακόμα κι αν έχει άδικο

14.Ρωτήστε την αν έχασε κιλά!

15.Να την σέβεστε. Εκείνη, την οικογένειά της, τους φίλους της και όσα πιστεύει

16. Χορέψτε μαζί της ακόμα και χωρίς μουσική

17. Κρατήστε την από την μέση, φιλήστε την στον λαιμό και πείτε της ότι την αγαπάτε

18.Υποστηρίξτε τις φιλοδοξίες της και αγαπήστε τα ελαττώματα της

19.Αποφύγετε τους πειρασμούς

20.Δώστε της το μπουφάν σας, αν κρυώνει

21. Κάντε την να νιώσει μοναδική

22.Κρατήστε την σφιχτά όταν αισθάνεται ευαίσθητη

23. Μην αφήνετε τους άλλους να σας επηρεάζουν για τη σχέση σας

24.Κράτηστε της το χέρι στο δρόμο και δείξτε ότι είστε περήφανος που έχετε κάποια σαν αυτή

25.Κάντε το πρώτο βήμα σε κάτι. Μην περιμένετε πάντα από εκείνη να παίρνει πρωτοβουλίες

26.Χαρίστε της λουλούδια μια μέρα που δεν είναι η γιορτή της ή η μέρα του Αγ. Βαλεντίνου

27. Κάντε της ένα μασάζ

28.Μην απαντάτε μονολεκτικά κάθε φορά που συζητάτε

29.Επιλέξτε μια φωτογραφία της για background στο κινητό σας ή στον υπολογιστή

30.Υποσχεθείτε της να μην την αφήσετε και τηρήστε αυτή την υπόσχεση

- See more at: http://ingossip.gr/?q=post/30-%CF%84%CF%81%CF%8C%CF%80%CE%BF%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CE%B3%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BA%CE%B1-%CE%B5%CF%85%CF%84%CF%85%CF%87%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7#sthash.gPCvcy0N.dpuf

Τα 5 χαρακτηριστικά των χαρισματικών ανθρώπων

 
Πολλοί θα ήθελαν να μάθουν το μυστικό των ανθρώπων που θαυμάζουν. Τι είναι αυτό που τους ξεχωρίζει; Η γνώση, η μεγαλοψυχία, το χρήμα ή η εξουσία; Τι μπορεί να κάνει κάποιον χαρισματικό; Είναι κάτι που μαθαίνετε;

Είναι τρόπος ζωής. Οι χαρισματικοί άνθρωποι έχουν 5 βασικά χαρακτηριστικά και προς μεγάλη σας έκπληξη θα δείτε πόσο απλά είναι. Κι όμως, αν το σκεφτείτε μπορούν να κάνουν τη διαφορά.

• Έχουν αποδεχτεί πως δεν είναι τέλειοι. Είναι πολύ λυτρωτικό να «αγαπήσει» κάποιος τις ατέλειές του αλλά και τις αδυναμίες του χαρακτήρα του. Δεν υπάρχει τελειότητα. Υπάρχει ένα τεράστιο περιθώριο για συνεχή βελτίωση. Μπορεί κανείς να αλλάξει πράγματα στην προσωπικότητά του αλλά πάντα βασιζόμενος σε δικά του κριτήρια. Υπάρχει, μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση του Ψυχολόγου, Richard Wiseman, ο οποίος θέλησε να δει πως οι άνθρωποι «αντιδρούν» στην τελειότητα. Επέλεξε δύο πολύ καλούς ηθοποιούς και τους έδωσε να προμοτάρουν το ίδιο ακριβώς μπλέντερ. Έκαναν μια εκπληκτική παρουσίαση. Μάλιστα και οι δύο σκέφτηκαν να φτιάξουν δροσιστικά smoothies τα οποία στη συνέχεια πρόσφεραν στο κοινό. Η μόνη τους διαφορά ήταν πως ο ένας ξέχασε να τοποθετήσει το καπάκι την ώρα της παρασκευής των smoothies. Συνεπώς, όπως καταλαβαίνετε ήταν ένα μεγάλο foul την ώρα της παρουσίασης. Μπορείτε να φανταστείτε ποιος πούλησε τελικά τα περισσότερα μπλέντερ; H απάντηση, είναι εκείνος που ξέχασε το καπάκι. Ο κόσμος αγκάλιασε και επέλεξε εκείνον που δεν ήταν τέλειος, γιατί πολύ απλά η τελειότητα τρομάζει. Μην προσπαθείτε να είστε άψογοι και αψεγάδιαστοι γιατί πρέπει να κερδίσετε τις εντυπώσεις. Να είστε ο εαυτός σας και προσπαθείτε να γίνεστε καλύτεροι σ΄ό,τι κάνετε. Την εξέλιξη να κυνηγάτε κι όχι την τελειότητα.
• Ξέρουν να επικοινωνούν. Η επικοινωνία είναι βασική προκειμένου να συνεννοούμαστε. Ωστόσο, δεν είναι πάντα εφικτό. Οι περισσότεροι άνθρωποι μιλούν ακατάπαυστα χωρίς να ακούν. Νομίζουν πως τα προβλήματά τους είναι πιο σημαντικά των άλλων. Η διαφορά των χαρισματικών ανθρώπων είναι πως ακούν περισσότερο από όσο μιλούν. Έχουν έντονα αναπτυγμένη την ενσυναίσθησή τους και ενδιαφέρονται πραγματικά για όσα τους λένε. Δεν είναι απόλυτοι με τις απόψεις τους. Επίσης, ξέρουν να ρωτούν και να αντλούν πληροφορίες για τα διάφορα θέματα που τους απασχολούν ή που τους ακούγονται ενδιαφέροντα. Μία νέα πληροφορία είναι πάντα μια ευκαιρία για μία νέα ιδέα.
• Δεν κουτσομπολεύουν. Δεν είναι το θέμα πως το «παίζουν» υπεράνω ή όχι. Απλώς ξέρουν πως το να μιλήσουν άσχημα για κάποιον που δεν είναι παρών είναι άδικο για εκείνον. Ο κάθε άνθρωπος έχει τις ατέλειές του αλλά και τα προτερήματά του, προτιμούν λοιπόν να αναφέρουν τα καλά στοιχεία κάποιου που θαυμάζουν και εκτιμούν και όχι τα αρνητικά ενός άλλου ανθρώπου.
• Επικοινωνούν την αυτοπεποίθησή τους με μη λεκτικό τρόπο. Σαφώς, οι χαρισματικοί άνθρωποι πιστεύουν στον εαυτό τους και τις δυνατότητές τους. Έχουν υψηλή αυτοπεποίθηση και αυτό φαίνεται από τον τρόπο που στέκονται και κινούνται στο χώρο. Από τον τόνο της φωνής τους αλλά και από τον τρόπο που κινούν τα χεριά τους προκειμένου να τονίσουν τα όσα λένε.
• Και κάτι τελευταίο επικοινωνούν σε ένα πιο βαθύ επίπεδο. Τι εννοούμε; Πώς δεν αποσπά τίποτα την προσοχή τους την ώρα της συζήτησης. Κοιτούν το συνομιλητή τους στα μάτια και συνδέονται μαζί του σε ένα πιο βαθύ επίπεδο.

Είναι παράξενο πως τα 5 αυτά χαρακτηριστικά ορίζουν τον χαρισματικό άνθρωπο. Είναι απλά αλλά έχουν τη δυσκολία τους στην πράξη.  

Σίγουρα όμως αξίζει τον κόπο να προσπαθήσει κανείς.