Κάποτε υπήρξε ένα ζευγάρι όπου
ζούσαν τόσο ευτυχισμένοι μαζί. Κάθε στιγμή τους ήτανε κι ένα χαμόγελο,
κάθε τους λέξη μια ανακούφιση. Σε κάθε δυσκολία είχανε ο ένας τον άλλον
και ποτέ και τίποτα δεν μπορούσε να τους χωρίσει.
Πάντοτε κοιτούσανε μαζί το ηλιοβασίλεμα κάνοντας όνειρα για το μέλλον τους.
Κοιτούσανε μαζί τ'αστέρια λέγοντας πόσο ευτυχισμένοι είναι έχοντας ο ένας τον άλλον.
Ένα βράδυ ενώ όλα ήταν ήσυχα και ήρεμα, η κοπέλα άνοιξε τα μάτια της
τυχαία και είδε το αγόρι να αγναντεύει έξω από το παράθυρο καπνίζοντας.
Σηκώθηκε, πήγε κοντά του και τον αγκάλιασε από πίσω καθώς αυτός κάπνιζε και συνέχιζε να κοιτάει έξω.
Δεν πρόλαβε να τον ρωτήσει τι έχει και
γιατί δεν κοιμάται, το αγόρι της είπε: " Θέλω να ξέρεις πως σ'αγαπάω και
θέλω να μου υποσχεθείς πως ότι κι αν συμβεί θα είσαι ευτυχισμένη. Μη με
ρωτήσεις τίποτα, απλά θέλω να μου το υποσχεθείς πως θα είσαι. "
Η κοπέλα δίστασε αλλά του απάντησε: " Στο υπόσχομαι... "
Έπειτα το αγόρι είπε: " Όσο ευτυχισμένη
και να είσαι όμως θέλω να με θυμάσαι, να μην με ξεχάσεις ποτέ. Έστω σαν
μια καλή ανάμνηση. "
Η κοπέλα του απάντησε: " Ξέρεις πως ότι
και να γίνει όχι απλά δε θα σε ξεχάσω μα και πως δε θα μπορώ να ζήσω
χωρίς εσένα. Θα μου πεις τώρα τι σ'έπιασε και τα λες αυτά; "
Το αγόρι χαμογέλασε λέγοντας: "Αύριο μπορεί να με πατήσει τρένο, ποτέ δεν ξέρεις. "
Η κοπέλα γέλασε και τον τράβηξε προς το κρεββάτι.
Περίπου ένα μήνα μετά, το αγόρι βράθηκε
νεκρό και οι γιατροί είπανε πως είχε καρκίνο στους πνεύμονες. Η ζωή της
κοπέλας σκοτείνιασε.
Για πολύ καιρό στο μυαλό της έφερνε τα λόγια του αγοριού που της είπε εκείνο το βράδυ.
Η κοπέλα πραγματικά δεν μπορούσε να
ζήσει χωρίς αυτόν. Κάθε απόγευμα τον επισκεπτόταν στην τελευταία του
κατοικία, του άναβε κεράκι και μιλούσε μαζί του.
Αισθανόταν πως την ακούει.
Πολλά χρόνια πέρασαν κι ο πόνος τη κοπέλας γινόταν όλο και λιγότερος. Ο χρόνος άρχισε να την γιατρεύει σιγά σιγά.
Εφτά χρόνια αργότερα η κοπέλα μπόρεσε
και βρήκε κουράγιο να ξεκινήσει ξανά τη ζωή της κι ένα νέο αγόρι μπόρεσε
και κατέκτησε την καρδιά της.
Η κοπέλα ένιωσε ξανά ευτυχισμένη μετά από πολύ καιρό, καθώς αυτό κρατούσε για πολύ.
Τρία χρόνια πέρασαν και το νέο ζευγάρι
ζούσε μαζί ευτυχισμένο και καθώς είχαν ήδη μεγαλώσει αρκετά, αποφασίσανε
να ζήσουν μαζί για πάντα.
Έτσι κι έγινε. Το ζευγάρι παντρεύτηκε, κάνανε παιδιά, τα παιδιά μεγάλωσαν όπως και το ζευγάρι.
Τα γηρατειά έγιναν κυριάρχοι στις ζωές τους κι έτσι κάποιο βράδυ η τότε κοπέλα και η πλέον γιαγιά βρήκε νεκρό τον άντρα της.
Ήξερε πως πλησιάζει και η δική της στιγμή, πως δεν υπάρχει πλέον μέλλον γι' αυτή.
Τρεις μέρες μετά από το θάνατο του άντρα
της, βρήκε ένα σημείωμα από τον άντρα της που έλεγε: " Έζησα μια ζωή
ευτυχισμένος στο πλάι σου, σου χάρισα δυο παιδιά, ήμουνα πάντα δίπλα
σου. Δεν σ' εγκατέλειψα ποτέ. "
Η γυναίκα χαμογέλασε και καθώς
ακουμπούσε το σημείωμα δίπλα σε μια φωτογραφία του άντρα της, της φάνηκε
πως κάτι ακόμα έγραφε στο πίσω μέρος.
Γύρισε να το ελέγξει και όντως κάτι έγραφε: " Εσύ όμως με ξέχασες. Σ' αγαπώ. "
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου