Η έκρηξη του ηφαιστείου Tαμπόρα στην Ινδονησία το 1815 η οποία σκότωσε 70.000 ανθρώπους είχε σαν αποτέλεσμα η Άνοιξη και το καλοκαίρι του 1816 να είναι εξαιρετικά ψυχρό και έτσι λοιπόν το έτος αυτό ονομάστηκε η χρονιά χωρίς καλοκαίρι.
Οι περιοχές που επλήγησαν περισσότερο ήταν αυτές της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερική όπου λόγω των χιονοπτώσεων και του ολικού παγετού ακόμα και τον Ιούνιο τον Ιούλιο και τον Αύγουστο καλλιέργειες καταστράφηκαν και οι αγρότες έσφαξαν τα ζώα τους διότι δεν είχαν τροφή να τους δώσουν. Προκλήθηκαν λιμοί καθώς και επιδημίες χολέρας και στην Ευρώπη αλλά και στη Βόρεια Αμερική.
Στην
Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα στην Ιρλανδία από τις 153 ημέρες της
περιόδου Μαίου-Σεπτεμβρίου τις 142 ημέρες έβρεχε καταρρακτωδώς ενώ στην
Αγγλία ο μέσος όρος θερμοκρασίας κυμάνθηκε στους 13,37 βαθμούς το τρίτο
πιο ψυχρό καλοκαίρι από τότε που τηρούνται μετεωρολογικά αρχεία (από το
1659). Σύμφωνα με στοιχεία στην Γαλλία και στην Αυστρία 200.000 άνθρωποι
πέθαναν από την πείνα και από τις επιδημίες χολέρας και τύφου. Οι πάγοι
της Αρκτικής καθώς και οι παγετώνες των Άλπεων μεγάλωσαν ενώ αντιθέτως
το καλοκαίρι στην Ουκρανία θεωρήθηκε και ζεστό.Γενικά εκείνη την χρονιά ο μέσος όρος της παγκόσμιας θερμοκρασίας ήταν 0,7 βαθμούς Κελσίου χαμηλότερη από τον μέσο όρο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου