Πόλεμος της Κορέας: Οταν η Ελλάδα προσπαθούσε να κερδίσει μια θέση στη Δύση [εικόνες]

 

Εχει χαρακτηριστεί από τους δημοσιογράφους ως «ο πιο ακατάλληλος πόλεμος, στο πιο ακατάλληλο μέρος, την πιο ακατάλληλη στιγμή». 

Ο Πόλεμος της Κορέας, έγινε από το 1950 έως το 1953, με αφορμή τη γενικευμένη κρίση μεταξύ του «Κομμουνιστικού» μπλοκ και του «Δυτικού» μπλοκ. Σήμερα, οι ενέργειες ενός αυταρχικού ηγέτη του Κιμ Γιονγκ Ουν, πυροδοτούν τα σενάρια για μια νέα εμπλοκή, μια επανάληψη ενός πολέμου στον οποίο είχε συμμετοχή και η Ελλάδα, με τιμητικές μάλιστα διακρίσεις.

Λίγα λόγια για τον Πόλεμο της Κορέας
Η πολεμική σύρραξη που φαινομενικά έγινε μεταξύ του Κομμουνιστικού Βορρά και του Δυτικού Νότου, επί της ουσίας ήταν μια από τις «θερμότερες» κλιμακώσεις του Ψυχρού Πολέμου και έμεινε στην ιστορία ως ο «ξεχασμένος πόλεμος», καθώς επί της ουσίας δεν είχε κανένα εμφανές αποτέλεσμα και για τις δύο πλευρές, ενώ κατάφερε να χωρίσει οριστικά έναν λαό σε δύο κράτη.
Η αφορμή για τον πόλεμο της Κορέας, άρχισε από το μακρινό Βερολίνο, το οποίο μετά τον Παγκόσμιο Πόλεμο είχε χωριστεί σε Ανατολικό και Δυτικό. 



Η Σοβιετική Ενωση, σε μια προσπάθεια επίδειξης δύναμης, προσπάθησε να αποκλείσει το σοβιετοκρατούμενο τμήμα από το Δυτικό Βερολίνο καθώς και τον ανεφοδιασμό του. Η απάντηση από την πλευρά του Δυτικού μπλοκ, ήταν άμεση καθώς η Γαλλία, η ΗΠΑ και η Αγγλία ανέλαβαν τον ανεφοδιασμό των κατοίκων. Η Σοβιετική Ενωση έχοντας ήδη χάσει τις εντυπώσεις στο επικοινωνιακό πεδίο και με την απειλή γενικευμένης σύρραξης, αποφάσισε να στραφεί προς την Ασία και συγκεκριμένα την Κορέα, η οποία ήδη από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου είχε χωριστεί σε Βόρεια και Νότια, με την ΕΣΣΔ να ελέγχει τον Κομμουνιστικό Βορρά και τις ΗΠΑ να ελέγχουν τον Νότο με σύνορο τον 38ο παράλληλο.



Στις 25 Ιουνίου 1950, ο στρατός της Βόρειας Κορέας υπό την ηγεσία του εκλεκτού του Κρεμλίνου Κιμ Ιλ Σουγνκ, πέρασε δυναμικά τον 38ο παράλληλο ανακοινώνοντας σαν στόχο τη συνένωση των δυο τμημάτων της Κορέας σε ενιαίο κράτος και την εκτέλεση του αντικομμουνιστή προέδρου του Νότου Σήνγκμαν-Ρή και των οπαδών του. Η στρατιωτική δύναμη του Βορρά ήταν πολύ ισχυρή εκείνη την περίοδο, με τον οπλισμό των στρατιωτών να είναι σοβιετικής προέλευσης, ενώ και η Κομμουνιστική Κίνα έστειλε αρκετούς «εθελοντές».



Η καταδίκη από τον ΟΗΕ και το Ελληνικό Εκστρατευτικό Σώμα Κορέας
Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρρυ Τρούμαν μην επιθυμώντας νέα πολεμική σύρραξη, καθώς όπως δήλωνε φοβόταν έναν Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αποφάσισε να κάνει διπλωματικούς ελιγμούς και να φέρει το θέμα στον ΟΗΕ, πετυχαίνοντας μια αμφισβητούμενη νομική καταδίκη της Βόρειας Κορέας, με αποτέλεσμα ο Τρούμαν να επιβάλλει μέσω ΟΗΕ τη συμμετοχή των στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ και άλλων συμμαχικών χωρών κάτω από τη σημαία του ΟΗΕ σε μια «αστυνομική επιχείρηση» όπως την αποκαλούσε.



Η ελληνική συμμετοχή
Η απόφαση για τη συμμετοχή ελληνικών δυνάμεων ήταν επί της ουσίας μια προσπάθεια να δώσει η Ελλάδα τα διαπιστευτήριά της στο «Δυτικό Μπλοκ» κατά την προσπάθεια της χώρας να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Η κυβέρνηση Πλαστήρα είχε ήδη ζητήσει την ένταξή της στο ΝΑΤΟ και είχε εισπράξει το «όχι» των Αμερικάνων, με την αιτιολογία ότι «δεν ήταν απαραίτητη για την Άμυνα του Δυτικού Κόσμου», επομένως η ελληνική συμμετοχή θα αποδείκνυε την αναγκαιότητα της ένταξής της. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα είχε βγει «ματωμένη» λίγο καιρό πριν από τον Εμφύλιο Πόλεμο και έτσι άδραξε την ευκαιρία να επιβεβαιώσει εκ νέου τη στήριξη προς τους Δυτικούς Συμμάχους της.
Η στρατιωτική δύναμη που έστειλε η Ελλάδα στην Κορέα, ήταν ένα τάγμα συνολικής δύναμης 1.000 ατόμων και ένα σμήνος της βασιλικής αεροπορίας αποτελούμενο από 67 άτομα με 7 αεροσκάφη C-47 Ντακότα.



Το ελληνικό σώμα κέρδισε την παγκόσμια διάκριση σε δύο κυρίως μάχες: Την μάχη στο ύψωμα 381 τον Ιανουάριο του 1951 και στο ύψωμα Χάρυ τον Ιούνιο του 1953, απωθώντας και τις δύο φορές τους πολλαπλάσιους (Κινέζους κυρίως) αντιπάλους. Οι απώλειες των Ελλήνων ανήλθαν σε 186 νεκρούς και 566 τραυματίες. Επίσης απωλέσθηκαν και 4 αεροσκάφη C-47 Ντακότα. Η Νότια Κορέα προς τιμή της ελληνικής συμμετοχής ανήγειρε στην κοιλάδα των ηρώων, κοντά στην Σεούλ, μνημείο για τους Έλληνες πεσόντες μαχητές.



Το ΕΚ.Σ.Ε. τιμήθηκε για την ηρωική του δράση στον Πόλεμο της Κορέας με εύφημο μνεία τόσο από τον πρόεδρο της Κορέας όσο και από των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Οι κυβερνήσεις Κορέας και ΗΠΑ απένειμαν πλήθος παρασήμων και μεταλλίων.



Εν τέλει, μετά από διαπραγματεύσεις ο πόλεμος τερματίστηκε και η Κορέα επέστρεψε στη διαίρεσή της σε Νότο και Βορρά. Πλέον η νέα και κατά πολλούς μεγαλύτερη απειλή δεν έρχεται από την κόντρα Σοβιετικής Ενωσης και ΗΠΑ, εξαιτίας της οποίας χωρίστηκε ένας λαός σε δύο κράτη, αλλά από τις αλαζονικές πρακτικές ενός «κακομαθημένου» ηγέτη...


To EKΣΕ κατά τη διάρκεια τελετής 


 


Ελληνες παρέα με Αμερικανούς στρατιώτες 





 


Το ύψωμα Χάρυ: Λόγω των πολύνεκρων συγκρούσεων οι Ελληνες το ονόμασαν Χάρο 




(photos: wikipedia)
To μνημείο των πεσόντων του ΕΚΣΕ στη Σεούλ (απο ΓΕΣ/ΔΙΣ)